Επιστολή του υπουργού Ανδρέα Μιχαλακόπουλου στον Βενιζέλο:

«Σεβαστέ μου κ. Πρόεδρε, Σας έλεγα προ καιρού, εις το Συμβούλιον, ότι όταν ξεμπερδέψωμεν με το καλό, τον εθνικό αγώνα…πρέπει δια το καλόν του τόπου, να αναλάβητε έναν άλλον, επίσης μεγάλον, την τακτοποίησιν επί το νεωτεριστικώτερον των θρησκευτικών πραγμάτων…Εννοώ και τα του κλήρου, και των θρησκευτικών εκδηλώσεων (λειτουργιών, εορτών, ημερών αργίας, αγίων πολυωνύμων κλπ.) και τα των μοναστηριακών κτημάτων και ει τι άλλο. Θα σας χρειασθή να τεθή επί κεφαλής της αληθώς επαναστατικής μεταρρυθμίσεως ένας ευρείας διανοίας – σχεδόν σαν και σας εις την πολιτικήν – κληρικός. Τον έχετε: Είναι ο (Κιτίου) Κύπρου (Μελέτιος Μεταξάκης). Αυτός θα γίνη υπό την κηδεμονίαν σας, ο Βενιζέλος της Ελληνικής Εκκλησίας. Ποία τα χρήζοντα μεταρρυθμίσεως… 
α) Κατάργησις των νηστειών, αι οποίοι είναι σήμερον ένας τύπος. Κανείς δεν νηστεύει ειμή ο μη έχων να φάγη. Οι Άγγλοι και Γερμανοί και οι βόρειοι ακόμη Ιταλοί (που έχουν ελευθερωθή από τον θρησκευτικόν φανατισμόν) τρώγουν καλά και φυλήν καλήν κατασκευάζουν. Το φαγί φέρει την δύναμιν προς εργασίαν και η εργασία το κέρδος και το κέρδος το καλό φαγί…
β). Ρύθμισις των διαφόρων τελετών και λειτουργιών επί το νεωτεριστικώτερον. Λιγώτερο παπά, λιγώτερο ψάλτη, λιγώτερο διάκο και πολύ ιεροκήρυκα – ερμηνευτήν. Τι καταλαβαίνει ο λαός που πηγαίνει εις τας ακολουθίας ;…από αυτάς τας καταναλωθείσας ώρας και την ορθοστασίαν. Μηδέν…
γ)… δ). Θα λείψουν αι «εορταί των διαφόρων αϊ-Θανάσηδων και αγι-Ανδρέηδων και, προφάσεις προς αργίαν. Η Κυριακή αργία και 2-3 μόνον ημέρας το έτος ολόκληρον είναι αρκετή τεμπελιά….Και το όνομα άγιος θα λείψη…
ε) Θα καταργηθούν τα μοναστήρια, αι εστίαι πάσης διαφθοράς και καταχρήσεως ηθικής και περιουσιακής. Τα κτήματά των θα γίνουν των γεωργών..
Φυσικά αυτά που εκθέτω ανωτέρω είναι ελάχιστα σημεία. Θα είναι πολλά ακόμη τα χρήζοντα μεταρρυθμίσεως…. Θα σας είπουν, κ. Πρόεδρε, ότι είναι δύσκολος η επιχείρησις τοιούτου έργου. Ότι ο λαός θα εξαναστή κατά των νέων εικονοκλαστών. Ότι θα εγερθή επανάστασις κατά των βεβήλων. Τίποτε από όλα αυτά δεν θα συμβή…Ιδικός σας, Ανδρέας Μιχαλακόπουλος».

-----------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Εἶναι γνωστή αὐτή ἡ ἐπιστολή τοῦ Μασσώνου (=Σατανιστοῦ) Ἀ. Μιχαλακοπούλου. Βλέπετε πῶς ἀπαξιώνει ὁ Σατανιστής τόν Μοναχισμόν, τάς νηστείας, τάς ἑορτάς τῶν Ἁγίων καί γενικῶς τήν Ἐκκλησίαν καί πῶς συνιστᾶ διά τόν θρόνον τῶν Ἀθηνῶν τόν ἐπίσης Μασσῶνον μεταρρυθμιστήν Μελέτιον Μεταξάκην (τόν νέον Λούθηρον); Ἄν ὁ Βενιζέλος ἦτο Ἕλλην, θά τόν ἀπέλυεν ἀμέσως!

Διάλογο για τα θέματα που έθεσε η Τουρκία συμφώνησε η Κυβέρνηση

Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα “ΕΣΤΙΑ” η Κυβέρνηση συμφώνησε να ανοίξει διάλογο με την Τουρκία κάτω από την απειλή θερμού επεισοδίου. Ο διάλογος όπως η εφημερίδα αποκαλύπτει θα γίνει για όλα τα θέματα που η Τουρκία έθεσε ενώ από την Ελληνική πλευρά δεν ετέθη τίποτε. Έτσι άραγε θα εορτάσει η  Ελληνική Κυβέρνηση τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821;
Με τους χειρότερους δυνατούς οιωνούς άρχισε στην πράξη ο εφ’όλης της ύλης διάλογος μεταξύ Ελλάδας -Τουρκίας ο οποίος συμφωνήθηκε μυστικά στο Βερολίνο μεταξύ των δύο κυβερνήσεων αμέσως μετά την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τέμενος.
Η έξοδος του τουρκικού στόλου στο Αιγαίο τα δύο προηγούμενα εικοσιτετράωρα αποτελεί στην πραγματικότητα ωμή παραβίαση των συμφωνηθέντων μεταξύ της έμπειρης διπλωματικής συμβούλου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη Ελένης Σουρανή και του στενού συνεργάτη και εξ απορρήτων του Ταγίπ Ερντογάν, Ιμπραχίμ Καλίν. Είχε δε ως στόχο να διαμηνύσει τόσο στην Ελλάδα όσο και στην διεθνή κοινότητα ποιος έχει το πάνω χέρι στο διάλογο. Ποιος καθορίζει τους όρους.
-----------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Εἴδησις: «συμφωνήθηκε ότι αρχίζει και πάλι απ ευθείας διμερής διάλογος μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας για όλα τα εκκρεμή θέματα».

Ἐξ ὅσων γνωρίζω, ἰσχύει ὅτι (1) τό ὑπάρχον καθεστώς εἰς τό Αἰγαῖον εἶναι ἀπολύτως σύμφωνον μέ τό Διεθνές Δίκαιον τῆς θαλάσσης, καί (2) ἡ Ἑλλάς δέν διεκδικεῖ ἀπολύτως τίποτε ἀπό τήν Τουρκίαν. Ἐάν ὄντως ἔτσι ἔχουν τά πράγματα, τότε ἡ συμφωνία γιά «διάλογον» ἤ ἀκόμη καί ἡ πρωτοβουλία τῆς Ἑλλάδος νά θέσουμε τίς διεκδικήσεις τῶν Τούρκων ὑπό τήν «κρίσιν» τοῦ «Δικαστηρίου τῆς Χάγης» εἶναι μία ἄκρως ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ πρᾶξις καί ὅποιος ΒΡΩΜΕΡΟΣ ΠΡΟΔΟΤΗΣ προβεῖ εἰς αὐτήν θά πρέπῃ πάραυτα νά κατηγορηθῇ δι' ΕΣΧΑΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΑΝΝΑΝ

«Και απηγγέλη αυτώ λεγόντων· η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου εστήκασιν έξω ιδείν σε θέλοντες» (Λουκά η: 20).

Έχεις αληθώς, ω μακαρία δυάς Ιωακείμ και Άννα, και κατ’ εξαίρετον τρόπον και με προνόμιον δικαιότατον, της αθανασίας το πολυέραστον και τιμαλφέστατον θησαύρισμα· έχεις, λέγω, τοιαύτης αθανασίας προνόμιον, και ως κλήρον αναφαίρετον και δικαιότατον απέλαβες εκείνο όπου επεθύμησαν πολλοί, και βασιλείς και σοφοί· αλλά καθώς και ο τρόπος με τον οποίον εζήτησαν τοιαύτης αθανασίας όνομα ήτο καταγέλαστος, τοιουτοτρόπως και αυτοί έμειναν εις όλον το ύστερον παίγνιον εις τους μεταγενεστέρους και γέλως. Και τι άλλο άξιον γέλωτος ωσάν να επιθυμήση τις τοιούτον υπερφυσικόν πράγμα και θείον, το της αθανασίας, με την γλώσσαν ενός πτηνού πολλά αδυνάτου; Καθώς ακούομεν πως έκαμε κάποιος βασιλεύς της Αιγύπτου, όστις δια να κηρυχθή αθάνατος θεός, δεν εύρεν άλλο μέσον, παρά να συνειθίση το όρνεον πρότερον εις το παλάτι τοιαύτην φωνήν, και ύστερον να το πέμψη κήρυκα της ιδικής του αθανασίας· ασθενέστατον το θεμέλιον, και ανεμώλιος η οικοδομή.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΑΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟ -- Του κ. Νικολάου Πανταζή Θεολόγου


"Το άρθρο το κατεβάσαμε κατόπιν σεβαστής παρακλήσεως του αρθρογράφου διότι ήταν παλαιό και δεν απηχούσε σημερινές του θέσεις ούτε εκφράζει πλέον την Εκκλησιολογική του συνείδηση."

Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, η Κοίμησις της Αγίας ΆΝΝΗΣ, μητρός της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.

Άννα, η κατά σάρκα γενομένη προμήτωρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, κατήγετο εκ της φυλής του Δαβίδ, θυγάτηρ Ματθάν του ιερέως και Μαρίας της γυναικός αυτού. Ο Ματθάν ιεράτευε κατά τους χρόνους Κλεοπάτρας και Σαπώρου βασιλέως Περσών, προ του Ηρώδου του υιού Αντιπάτρου, έχων τρεις θυγατέρας, Μαρίαν, Σοβήν και Άνναν, εκ των οποίων η μεν Μαρία υπανδρεύθη εις την Βηθλεέμ και εγέννησε Σαλώμην την μαίαν, η δε Σοβή υπανδρεύθη και αυτή εις την Βηθλεέμ και εγέννησε την Ελισάβετ, η δε Άννα υπανδρεύθη εις την Γαλιλαίαν και εγέννησε Μαρίαν την Θεοτόκον· ώστε η Σαλώμη, η Ελισάβετ και η Θεοτόκος Μαρία είναι θυγατέρες μεν τριών αδελφών, πρώται δε εξαδέλφαι μεταξύ των. Η Αγία Άννα λοιπόν, αφού εγέννησε την Θεοτόκον Μαρίαν, ήτις υπήρξεν η σωτηρία όλου του κόσμου, και αφού απεγαλάκτισεν αυτήν, την αφιέρωσεν εις τον Ναόν του Θεού, ως καθαρόν και άμωμον δώρον, διανύσασα δε την ζωήν της με νηστείας, προσευχάς και ελεημοσύνας προς τους πτωχούς, εν ειρήνη προς Κύριον εξεδήμησε. Τελείται δε η αυτής σύναξις και εορτή εις τόπον καλούμενον Δεύτερον.

Η Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου εν τω «Άδην», ήτοι η υπό του Αρχαγγέλου Γαβριήλ παράδοσις του ύμνου «Άξιόν Εστιν».

Η Σύναξις αύτη και εορτή του Αρχαγγέλου Γαβριήλ έλαβε χώραν εν τω Αγίω Όρει του Άθω, εν τινι κελλίω του Μοναστηρίου του Παντοκράτορος, επονομαζομένω «Άξιόν εστιν», και εις τόπον καλούμενον Άδειν· γίνεται δε δια το εξής θαύμα. Κατά την Σκήτην του Πρωτάτου την ευρισκομένην εις τας Καρυάς, πλησίον της Ιεράς Μονής του Παντοκράτορος, είναι λάκκος μέγας, όστις είχε κελλία διάφορα, εν τινι των οποίων, τιμωμένω επ’ ονόματι της Κυρίας Θεοτόκου της Κοιμήσεως, κατώκει γέρων και ενάρετος Ιερομόναχος μετ’ άλλου υποτακτικού. Επειδή δε επεκράτει συνήθεια να γίνηται αγρυπνία καθ’ εκάστην Κυριακήν εν τη ρηθείση Σκήτη του Πρωτάτου, κατά τινα εσπέραν Σαββάτου, θέλων να υπάγη ο προρρηθείς γέρων εις την αγρυπνίαν, λέγει εις τον μαθητήν αυτού:

Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος : εστί μεν Εκκλησία αγίων και Εκκλησία οσίων, αλλ΄ εστί κατά τον ψαλμόν και Εκκλησία πονηρευομένων

«Λοιπόν δεν είναι πάντοτε σεπτόν και τίμιον το της Συνόδου όνομα. Αλλ΄ εκείνη μεν είναι σεπτή και τιμία, η αγία Σύνοδος, η στοιχούσα τοις τε εγγράφοις και αγράφοις παραδεδομένοις υπό των αγίων Αποστόλων και της Καθολικής Εκκλησίας. Και της τοιαύτης Συνόδου κατά χρέος τας αποφάσεις δεχόμεθα και φυλάττομεν· των δε αλλοτρίων την φωνήν, ούτε γινώσκομεν, ούτε πειθόμεθα αυτή.          
Δυνάμεθα εντεύθα ν΄ απαριθμήσωμεν πολλάς τοιαύτας Συνόδους, αλλ΄ ίνα μη χρονοτριβώμεν περιττώς, ας ίδη ο αναγνώστης τον Β΄ τόμον των Συνοδικών και θέλει εύρει αυτάς, όπου και ρητώς ληστρικαί επιγράφονται. Και το χειρότερον όπου όχι μόνον τοπικαί και ολιγάριθμοι αστάθησαν τοιαύται, αλλά και οικουμενικαί πολυάριθμοι, οία η εν Εφέσω το δεύτερον, η συμφωνήσασα τω μονοφυσίτη Ευτυχεί και τον ευσεβέστατον και αγιώτατον Φλαβιανόν τον Κων/λεως αποκτείνασα. Μετά ταύτην η επί Κοπρωνύμου πολυαριθμοτάτη, η φριάξασα κατά των αγίων εικόνων. Ομοίως και η επί Βασιλείου του Μακεδόνος οικουμενική ονομασθείσα, παρανομωτάτη δ΄ αναφανείσα, ως καθελούσα και αναθεματίσασα τον αγιώτατον Φώτιον. Περιττόν δε είναι ν΄ αναφέρω το εν Φλωρεντία οικουμενικόν μεν, ληστρικώτατον δε συνέδριον. Λοιπόν πάλιν λέγομεν, δεν είναι πάντοτε σεπτόν και τίμιον το της Συνόδου όνομα, καθώς ουδέ το της Εκκλησίας, καθ΄ ότι, εστί μεν Εκκλησία αγίων και Εκκλησία οσίων, αλλ΄ εστί κατά τον ψαλμόν και Εκκλησία πονηρευομένων».       

(από το ανέκδοτον αυτού έργον: «Δἠλωσις της περί των εν Αγίω Όρει ταραχών αληθείας»).      

Όλοι θά προσευχηθούν στό τζαμί "hagia sophia" in Istanbul -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη


https://trelogiannis.blogspot.com/2020/07/blog-post_922.html

Kyprianos Christodoulides
Δέν τούς λείπει η σοφία τού κόσμου τούτου, που είναι η «σοφία» τού Αλλάχ, τού Γιαχβέ ή κάποιου άλλου, θεού καί ανθρώπου, από τόν οποίο είτε αφαίρεσαν τήν λέξη "άνθρωπος" είτε τήν είπαν "ένας θεός γιά όλους". Η λέξη Θεάνθρωπος (Χριστός) τούς αγριεύει καί γιά νά μή τό καταλαβαίνει κανείς, εκπορεύουν τό Άγιον Πνεύμα "εκ τού πατρός καί εκ τού υιού" !
Δηλαδή, από τόν ένα θεό γιά όλους !!

 «Όλες οι θρησκείες είναι δρόμοι γιά τόν ένα θεό» καί ο Ερντογάν, θά καλέσει όλους τούς εκπροσώπους τών θρησκειών νά προσευχηθούν στό τζαμί (μέ τουρκική ονομασία) hagia sophia. Όποιος δέν πάει, θά είναι ρατσιστής, θά είναι φασίστας, θά είναι ομοφοβικός, θά είναι ακραίος. Τό καταλάβατε ; Άν όχι ... συμμαζευτείτε. Διατάζουν οι LGBT
.


‘‘Ζήτω η Ελλάς’’

Ιανουάριος 1970---Δεκέμβριος 2019
18. 960. 000,  ελληνόπουλα κατακρεουργήθηκαν από τις «Ηρωδιάδες» Eλληνίδες δια των αμβλώσεων!!!

Ανησυχούμε και απελπιζόμεθα, όταν μελετούμε τους εκτεθέντας από την Εθνικήν Στατιστικήν Υπηρεσίαν αριθμούς, εν σχέσει προς το δημογραφικόν πρόβλημα της Ελλάδος.  Εκ των αριθμών, αποδεικνύεται ότι η πατρίς μας είναι άτεκνος σχεδόν χώρα, χώρα, κατά το πλείστον, γερόντων!  Ποίος θα το εφαντάζετο;  Οι Έλληνες, δυστυχώς κατ’ όνομα οι πλείστοι Ελληνορθόδοξοι, εγένοντο αρνηταί της ζωής, φυγότεκνοι, στείροι!  Ωσάν να μη υπήρξαν απόγονοι ενδόξων όντως προγόνων, οι οποίοι εξύψωσαν την ιδέαν και αξίαν του Ανθρώπου και του Ανθρωπισμού όσον ουδέν άλλο έθνος επί της γης.  Η δε πολιτεία, άνευ βουλής ενεργήσασα, εψήφισε νόμον περί αμβλώσεων δια του οποίου φονεύονται 300—400 χιλιάδες  Ελληνορθόδοξα νήπια ετησίως και όντως επεδεινώθη επικινδύνως το δημογραφικόν πρόβλημα της Χώρας.  Υπό το πνεύμα του δήθεν «εκδημοκρατισμού» της οικογένειας, του γάμου και του ατόμου ηλλοίωσε το Οικογενειακόν δίκαιον και ενομιμοποίησε την μοιχείαν και ομοφυλοφιλίαν.  Με την ανεξέλεγκτη και μεθοδευμένη μετακίνηση ξένων πληθυσμών στον Ελληνικό χώρο, η πολιτεία θα επιδεινώση ακόμα περισσότερον την πληθυσμιακήν αλλοίωση και θα βοηθήση την ανάπτυξη ξένων ισχυρών μειονοτήτων, που θα δρουν διασπαστικά στο τέλος, ως πέμπτη φάλαγξ εντός των τειχών. Η πολιτεία μεθοδευμένα ηλλοίωσε, την Χριστιανικήν αγωγήν του Λαού και τας ηθικοθρησκευτικάς του αξίας, διότι η φυγοτεκνία είναι θέμα κυρίως ηθικόν.  Ηλλοίωσε και το εθνικόν φρόνημα.  Είναι ολοφάνερον, ότι η εθνική συνείδησις έχει σήμερον αμβλυνθή κυρίως στις ψυχές των νέων!  Εφ’ όσον δεν υπάρχει μέσα μας έντονον το αίσθημα της φιλοπατρίας, πώς είναι δυνατόν να σκεπτόμεθα το μέλλον της Ελλάδος;  Έτσι, αφού οι Έλληνες αντέστησαν επί χιλιετίας εις αφανιστικούς κινδύνους, ήδη εξαφανίζονται ειρηνικώς και αφ’  εαυτών!
‘‘Ζήτω  η Ελλάς,’’ αναφωνούν, κατά τα επετειακά ειωθότα, οι ομιληταί.  Αλλά πώς θα ζήση η Ελλάς χωρίς Έλληνας;


Αγάπη και αλήθεια -- Του αειμνήστου Διονυσίου Μπατιστάτου. Θεολόγου

(Παρατηρήσεις επί της επιστολής του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου)

Σεβαστοί Πατέρες,
Εν τω υμετέρω εγκρίτω οργάνω της αγωνιζομένης και αγωνιώσης Ορθοδοξίας,  «Ορθόδοξος Τύπος» (αρ. φύλ.  109/10-10-1969) δημοσιεύεται μακροσκελεστάτη επιστολή του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου κ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου προς τον Οικουμενικόν Πατριάρχην. Καίτοι στερούμαι προσόντων, εφαμίλλων προς τον σεβαστόν και εξαίρετον επιστολογράφον, όντα σύμβουλον εξ απορρήτων επισήμων Εκκλησιαστικών ανδρών και πλειστάκις προβληθέντα δια το επισκοπικόν αξίωμα, εν τούτοις αποτολμώ να παρακαλέσω Υμάς, όπως φιλοξενήσητε πενιχράς τινας σκέψεις μου· τούτο δε ουχί προς προβολήν ασήμου και ασημάντου τινός λαϊκού, μη αξιωθέντος παρά του Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας ουδέ θέσεως διδασκάλου εν εκπαιδευτικοίς Αυτής Ιδρύμασιν, ως αθεραπεύτου συντηρητικού, αναδίδοντος την οσμήν του λιβάνου, και της κανδήλας των παραδόσεων, αλλά χάριν αυτής ταύτης της Ορθοδοξίας, του προσφιλούς εντρυφήματος των καρδιών μας και της αποκλειστικής ελπίδος σωτηρίας. Συνεταί, πράγματι, αι παραινέσεις, συμπλέκουσαι αριστουργηματικόν δοκίμιον επιστολιμαίας ρητορικής διατριβής. Συνεταί, αλλά άσκοποι και … επικίνδυνοι! Άραγε αγνοεί ο προς ον η επιστολή όσα εν τη επιστολή αναφέρονται; Έχει την γνώμην ο συμπαθής συντάκτης, ότι είναι ο πρώτος, όστις ανακαλεί εις την τάξιν τον προ πολλού ατακτήσαντα; Δεν είναι ο εκλεκτός π. Επιφάνιος εκ των αφελών ή των βραδέως πληροφορουμένων! Γνωρίζει επομένως, ότι πλειστάκις εγράφησαν τοιαύται παραινέσεις υπό τε μετριωτέρων, αλλά και ικανωτέρων τω λόγω. Πλην ο Γέρων του Φαναρίου «ουκ ηβουλήθη συνιέναι». Αι τοιαύται λοιπόν παραινέσεις ου μόνον πίπτουσιν εις το κενόν αλλά και βαρύτατα τραυματίζουν την Ορθόδοξον συνείδησιν. Και ιδού πως! Κατέστη πανορθοδόξως γνωστόν, ότι ο κρίμασιν οις οίδεν Κύριος προκαθήμενος του Φαναρίου και ο τούτου ομόφρων, ο Αμερικής Ιάκωβος π ρ ο  π ο λ λ ο ύ  έπαυσαν να θεωρούν, ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η μόνη κιβωτός σωτηρίας. Έργω δε και λόγω ε υ ρ ί σ κ ο ν τ α ι  εκτός εδάφους Ορθοδοξίας, ως τούτο άλλωστε ομολογεί και ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος. Δια των αιρετικών και πεπλανημένων αυτών δοξασιών α σ φ α λ ώ ς  κρημνίζουν συνειδήσεις και βλασφημούν κατά του Παναγίου Πνεύματος, συστήσαντος και συντηρούντος την Ορθόδοξον Εκκλησίαν! Ερωτώμεν λοιπόν τον επαϊοντα π. Επιφάνιον πως οι Πατέρες συμβουλεύουν να συμπεριφερώμεθα κατά των γυμνή πλέον τη κεφαλή διδασκόντων αιρέσεις; Πως θα ωμίλουν οι Βασίλειοι, οι Αθανάσιοι κατά των αιρετικών; Τι συνιστούν οι θείοι και Ιεροί Κανόνες; Ασφαλώς όχι ρητορικάς επιθέσεις, καλολογίας και παραινέσεις! Μία γλώσσα μόνον απομένει· η γλώσσα των επιτιμίων της Εκκλησίας. Τοιαύται συνεταί παραινέσεις, ενώ υπεγείρουν την θυμηδίαν και τον οίκτον του προς ον αι παραινέσεις, συγκλονίζουν τας συνειδήσεις των πιστών τέκνων της Ορθοδοξίας, τα οποία, επί τέλους, δεν κατανοούν διατί υ π ο χ ρ ε ο ύ ν τ α ι  να αναμένουν «άχρι καιρού» και να μη καταδικάσουν, ως πρέπει, τας διαδιδομένας αιρέσεις, τας πασών των αιρέσεων αιρετικωτέρας! Ερωτούν δε τον επιστολογράφον: Μόνον η ανηθικότης αποκόπτει τον οιουδήποτε βαθμού κληρικόν εκ της Εκκλησίας, ουχί δε και η κατεγνωσμένη και γυμνή τη κεφαλή διακηρυσσομένη αίρεσις; Μόνον ο ηθικός καθαρμός του κλήρου πρέπει να αποτελή πόνον και μέλημα των τέκνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας ουχί δε και η πλάνη και αίρεσις; Δύναται να ίδη Θεού πρόσωπον ενάρετος τις και των αγγέλων αγνότερος κληρικός, εφ΄ όσον είναι αιρετικός; Οι θείοι και ιεροί κανόνες μόνον το ήθος ελέγχουν, ουχί δε και την πίστιν; Κρημνίζουν λοιπόν αι παραινέσεις του π. Επιφανίου και τας συνειδήσεις και την Ορθοδοξίαν. Τον παταγώδη δε αυτόν κρημνισμόν δεν επανορθώνει η απειλή «Αν τελικώς προχωρήσητε ακόμη, αν προβήτε εις «ενώσεις», τότε θα ίδητε ποίαν στάσιν θα τηρήση έναντι Υμών η Εκκλησία της Ελλάδος», διότι δεν γνωρίζομεν κατά πόσον ομιλεί ο γράφων, κατ΄ εξουσιοδότησιν της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και διότι γεννάται η απορία: δικαιολογείται ανεκτικότης να προχωρήση έτι περαιτέρω, όταν ήδη εφήρμοσε και αυτό το κοινόν ποτήριον της Θείας Ευχαριστίας, ώστε να μεταλαμβάνουν, τη συστάσει του, από ορθοδόξους ιερείς αιρετικοί χωρίς προηγουμένην ομολογίαν ορθοδόξου πίστεως; Και έπειτα αμφιβάλλει ο π. Επιφάνιος, θιασώτης αυτός της διοικητικής εννοίας της Εκκλησίας, ότι τα πάντα δύνανται να αποτολμηθώσι και να περιβληθώσι με συνοδικόν κύρος, οπόταν ουδείς θα δύναται να διαμαρτυρηθή, διότι όλοι θα «κήδωνται της ειρήνης της Εκκλησίας» και θα «σκέπτωνται τας εξελίξεις και καταλήξεις των σχισμάτων, ως γράφει, δια να δικαιολογήση τους συμπαθείς «αχρικαιρισμούς» του; Καθ΄ ημάς η Αίρεσις αποκόπτει τον τε κληρικόν και πιστόν εκ της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Επιβάλλεται λοιπόν μόνον συνοδικός έλεγχος και καταδίκη των θιασωτών και κηρύκων της Αιρέσεως του Οικουμενισμού Οικουμενικού Πατριάρχου και Αμερικής Ιακώβου, Θυατείρων Αθηναγόρου κλπ. Μέχρι δε της τοιαύτης επισήμου εκκλησιαστικής ενεργείας, οι πιστοί, κληρικοί τε και λαϊκοί, δύνανται να κάμωσιν χρήσιν έναντι του Πατριάρχου και των ομοφρόνων Αυτώ, του δικαιώματος, όπερ αναγνωρίζει αυτοίς ο ΙΕ΄ Κανών της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, της αποκοπής δηλονότι του Μνημοσύνου και προ Συνοδικής διαγνώμης. Αυτό επιβάλλει η Ορθόδοξος συνείδησις, η ευθύτης και η συνέπεια. Δεν δύναμαι να λέγω: «Παναγιώτατε, είσαι αιρετικός, το οικουμενικόν πνεύμά σου σείει, τον Οίκον, ου εσμέν καθήμενοι, την Ορθόδοξον του Χριστού Εκκλησίαν, αλλά εγώ δεν κόπτω τον Μνημόσυνόν σου άχρι καιρού»! Εάν προσήρχετο εις τον π. Επιφάνιον λαϊκός τις και του έλεγε, ότι φρονεί όσα ο Πατριάρχης διακηρύσσει περί Οικουμενισμού και πανθρησκευτισμού, θα του επέτρεπε να μεταλάβη, εάν δεν ηρνείτο τας πλάνας αυτάς; Η τοιαύτη δε ενέργειά του δεν θα ήτο επιτίμιον, μικρός αφορισμός, α κ ο ι ν ω ν η σ ί α;  Πρόσχωμεν! Πριν ο λαός της Ορθοδοξίας λιθοβολήση κληρικούς και λαϊκούς δια την χλιαράν στάσιν ή διαρρεύση αλλού, λόγω των περιέργων κοκτεϊλισμών μας, ας είπωμεν γυμνήν την αλήθειαν, χωρίς ρητορισμούς. Και η αλήθεια είναι Μία: Πας όστις ευαγγελίζηται ημάς, παρ΄ ο παρελάβομεν, καν Άγγελος εξ ουρανού η, ανάθεμα έστω. Αυτάς τας σκέψεις γεννά εν εμοί η επιστολή του εκλεκτού Αρχιμανδρίτου. Ίσως να μυρίζουν λάδι κανδήλας και λιβάνι! Ίσως να είναι αναχρονιστικά! Δεν γνωρίζω! Ένα μόνον γνωρίζω, ότι η εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία Αλήθεια σταθμίζεται μόνον με την Παράδοσιν και τους Κανόνας και ουχί με ασαφείς ρευστότητας.
---------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Δ. Μπατιστᾶτος: «Μέχρι δε της τοιαύτης επισήμου εκκλησιαστικής ενεργείας, οι πιστοί, κληρικοί τε και λαϊκοί, δύνανται να κάμωσιν χρήσιν έναντι του Πατριάρχου και των ομοφρόνων Αυτώ, του δικαιώματος, όπερ αναγνωρίζει αυτοίς ο ΙΕ΄ Κανών της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, της αποκοπής δηλονότι του Μνημοσύνου και προ Συνοδικής διαγνώμης».

Ὡραιοτάτη ἡ ἐπιστολή τοῦ ἀειμνήστου ἀγωνιστοῦ Δ. Μπατιστάτου, ἐκτός ἀπό τό γεγονός ὅτι εἰς τό ὡς ἄνω ἀπόσπασμα ἡ λέξις «δύναται» πρέπει ν' ἀντικατασταθῇ μέ τήν λέξιν «ὑποχρεοῦται».




Από τότε που λευτερώθηκα. -- Του Κωνσταντίνου Καραγιάννη, από το F/B της Ζωής Σπαθή (Romfaia)


20 Ιουλίου 2019
Από τότε που λευτερώθηκα, μου ζητάτε να ξεχάσω...Να μην ξέρω θέλετε. Να μην έχω μνήμη. Να μην μπορώ το παρελθόν να εμπεδώσω. Να μην μπορώ να πω ποιός είμαι και πουθ' έρχομαι. Να φαρμακωθεί η αλήθεια. Να πεθάνει.
Από τότε που λευτερώθηκα, μου ζητάτε να ξεχάσω..
Να μην διαβάζω πια του παππού μου το τελευταίο γράμμα με σφραγίδα από αίμα και μελάνι από μπαρούτι... Να το σκίσω.. Να το κάψω.. Δεν είναι κειμήλιο μου λέτε, δείγμα ..μίσους με μαθαίνετε να το λέω..
Από τότε που λευτερώθηκα, μου ζητάτε να ξεχάσω..
Ότι είμαι πρόσφυγας στην ίδια μου τη χώρα μέσα, στη χώρα μου τ´ακουτε; Στην Κύπρο μου ! Που είμαι πρόσφυγας, εγκλημάτησαν πάνω μου, και ποτέ δεν δικαιώθηκαν οι νεκροί μου.. Στον Πόντο μου ! Και αυτοί που αρνούνται να μου αποδώσουν δικαιοσύνη, αυτοί που αγνοούν και πτύουν την γαλήνη που ψάχνουν οι ψυχές των προγόνων μου, κουνούν το δάκτυλο και μου υποδεικνύουν πως να φέρομαι σε πρόσφυγες λένε.. ότι γίνομαι άδικος λένε.. ότι είμαι άκαρδος λένε, ότι ζω στο Μεσαίωνα γιατί πιστεύω στο Χριστό λένε, να βγάλω το Σταυρό λένε, να είμαι αλληλέγγυος λένε, να μάθω γιατί δεν ξέρω λένε... Για μένα το λένε.. Με τόσα χιλιόμετρα πορείες θανάτου, με γενεές επί γενεών νεκρούς από εγκλήματα πολέμου που αν είσαι Έλλην απαγορεύεται να στα αναγνωρίσουν .. Σκόρπιες συγγνώμες σε ποτάμι σιέλου μου πετούν σαν ξεροκόμματο μαζί με φράγκα για να το βουλώνω..
Από τότε που λευτερώθηκα, μου ζητάτε να ξεχάσω..