Ευκαιρία τώρα με την «πανδημία» να εφαρμόσουν τον Ουνιτισμό και στα λαϊκά στρώματα!

A proposal for Catholic-Orthodox eucharistic sharing during the pandemic



Russian Orthodox Patriarch Kirill of Moscow and Pope Francis smile during a meeting at Jose Marti International Airport in Havana in this Feb. 12, 2016, file photo. (CNS/Paul Haring)
In the midst of the COVID-19 pandemic, Pope Francis March 27 characterized the worldwide trauma as: "God's call on people to judge what is most important to them and resolve to act accordingly from now on." Can this occasion also be a time of deeper communion among us?
Catholics, Orthodox and Oriental Orthodox hierarchs, pastors and faithful agree that the Eucharist, the body and blood of the Son of God, is the most precious gift of God to the church.  It is of paramount importance to us!
Nevertheless, while sharing the same belief in the supreme importance of the Eucharist, we still refrain from sharing the bread and cup with each other because of doctrinal divergences.
Perhaps this pandemic is an occasion for those committed to fostering the unity of Christians to consider a leap forward: Would the Catholic, Orthodox and Oriental Orthodox Churches consider an expansion of sacramental sharing, especially eucharistic sharing, on a reciprocal, ordinary basis?

ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

Τη αυτή ημέρα Πέμπτη της έκτης εβδομάδος από του Πάσχα την εις ουρανούς Ανάληψιν εορτάζομεν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.                                                                                                      

Η εις ουρανούς Ανάληψις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού ούτως εγένετο. Αφού ο Κύριος ανέστη από των νεκρών, καθώς ο θείος Λουκάς ιστόρησε, τεσσαράκοντα ημέρας διέτριψεν επάνω εις την γην, κατά το οποίον διάστημα δεν περευρίσκετο πάντοτε μαζί με τους Μαθητάς Του καθώς και πρότερον, επειδή τούτο πλέον δεν ήτο δυνατόν μετά την Ανάστασιν να γίνηται, αλλά μεταχειριζόμενος οικονομίαν άρρητον, ενίοτε μόνον εφαίνετο εις αυτούς και ενώπιον αυτών έφαγε και ψηλάφησιν χειρών υπέμεινε, μόνον και μόνον δια να τους βεβαιώση εκ των πραγμάτων, ότι ανέστη εκ νεκρών.

Τη ΚΗ΄ (28η) Μαϊου, ο Άγιος ΑΝΔΡΕΑΣ ο δια Χριστόν Σαλός εν ειρήνη τελειούται.

Ανδρέας ο Όσιος Πατήρ ημών, ο δια Χριστόν Σαλός αποκαλούμενος, ήτο Σκύθης το γένος, διαλάμψας εν Κωνσταντινουπόλει επί της βασιλείας Λέοντος του φιλοχρίστου και μεγάλου. Υπό ποίας ακριβώς συνθήκας ευρέθη εις Κωνσταντινούπολιν δεν είναι γνωστόν, τούτο δε μόνον γνωρίζομεν, ότι από παιδός ευρίσκετο εις την υπηρεσίαν άρχοντος τινος της Κωνσταντινουπόλεως, Θεογνώστου ονόματι, ανδρός ευσεβούς και φοβουμένου τον Θεόν, φρονίμου δε κατά πολλά τόσον, ώστε ο βασιλεύς βλέπων τας αρετάς αυτού τον ετίμησε και τον έκαμε πρωτοσπαθάριον και στρατηλάτην της Ανατολής.

«μία από τις πιο ψύχραιμες φωνές της Εκκλησίας, μιλά για τα ζητήματα που ανέδειξε η πανδημία και για τις ακραίες θέσεις που διατυπώνονται από κληρικούς και λαϊκούς.» -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη


Ακούστε πρώτα αυτό :


Ύστερα διαβάστε τό σχόλιο αυτό :

τό άρθρο αυτό :

καί προσθέστε τά κάτωθι
Αναφερόμενος σέ ερώτηση τής δημοσιογράφου, άν θά πρέπει η Εκκλησία νά προσαρμόζεται στά νέα σύγχρονα δεδομένα, απάντησε όπως ακριβ'ως απαντούσε τό Μαντείο τών Δελφών : «Θά πρέπει νά προσαρμόζεται, όχι όμως μέ τήν έννοια τής εκκοσμίκευσης», διευκρινίζοντας ότι "στήν Εκκλησία είμαστε όλοι σάν μία οικογένεια".

Θά παρατηρούσε όμως κάποιος καλοπροαίρετος, ότι οι κανόνες τής οικογένειας πάει καιρός που αναθεωρήθηκαν καί εκσυγχρονίστηκαν - οι λεπτομέρειες αυτονόητες - τό δέ χειρότερο, ο αριθμός τών εκκλησιαστικών γάμων βαίνει ελαττούμενος, παρότι, φυσικά, κατάντησε πολλαπλά επαναλαμβανόμενος Γεγονός τό οποίο βιώσαμε πρόσφατα μέ τήν επαναληπτικότητα τής Αναστάσεως !

Ὤ καιροί! Ὤ ἤθη! -- Τοῦ Βασιλείου Χ. Στεργιούλη, Θεολόγου

Ὀλισθηρὸς ὁ δρόµος ποὺ βαδίζουµε τελευταίως οἱ Ἕλληνες. Μᾶς ὁδηγεῖ στὴν καταστροφή. Στὸν ἀφανισµό µας ἀπὸ τὸ χάρτη τῆς ἱστορίας. Μᾶς µαστίζει ἡ οἰκονοµικὴ κρίση. Ἡ ἀνέχεια. Ἡ οἰκονοµικὴ δυσπραγία. Ἐξαιτίας της γίναµε ὑποχείριοι τῶν δανειστῶν. Παιχνίδι στὶς ἀπαιτήσεις τους. Ξεπουλᾶµε τὴν πατρίδα. Ἐκχωροῦµε σὲ ξένους τὴν ἐθνική µας περιουσία. Λιµάνια, ἀεροδρόµια, σιδηροδρόµους κ.ἄ. Γίναµε ἀνίκανοι νὰ τὴν διαχειριστοῦµε. Νὰ νοικοκυρέψουµε τὴ χώρα µας καὶ νὰ αὐτοδιοικηθοῦµε. Μᾶς ταλαιπωρεῖ περισσότερο ἀπ’ τὴν οἰκονοµικὴ δυσπραγία ἡ ἠθικὴ φθορά. Ἡ ἠθικοκοινωνικὴ µας πτώση. Πορευόµαστε ἀφασιακά. Γκρεµίζουµε τὸ ἕνα µετὰ τὸ ἄλλο τὰ ἠθικοκοινωνικὰ µας ἐρείσµατα. Τὰ κάστρα τοῦ θαυµαστοῦ πνευµατικοῦ µας πολιτισµοῦ. Τὰ θεµέλια τῆς κοινωνίας. Φερόµαστε καὶ ἀγόµαστε ἀπὸ ξένους. Ἐνεργοῦµε κατὰ τὶς ὑποδείξεις τους. Κάνουµε ὅ,τι µᾶς ποῦν. Εἴτε καλὸ καὶ ὠφέλιµο εἴτε βλαβερὸ καὶ καταστροφικό. Τοὺς ἀκολουθοῦµε πιστά. Καὶ ἀνατρέπουµε θεσµοὺς καὶ παραδόσεις αἰώνιες. Ἀρχὲς καὶ ἀξίες ποὺ µᾶς κράτησαν ὄρθιους στὸ διάβα τῶν αἰώνων. Στὶς πιὸ κρίσιµες ἱστορικές µας περιόδους.

Ο τού αέρος πτητικός κορονοϊός (avian virus) -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

΄Ωστε έτσι ; Προστατεύει τούς πιστούς, όταν έχει ίωση ; Καί όταν ο ίδιος έχει (πάσχει από) πνευματική ίωση τί κάνει; Ποιόν προστατεύει, αφού νομίζει ότι μόνο ο πτητικός ιός (avian virus) μάς κάνει ζημιά ; Ο άλλος ιός, τό πνεύμα πλάνης καί εξουσιαστής τού αέρος, δέν μάς (καί τόν) αγγίζει ; Τί γράφει όμως εδώ : «1 Καὶ ὑμᾶς ὄντας νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι καὶ ταῖς ἁμαρτίαις, 2 ἐν αἷς ποτε περιεπατήσατε κατὰ τὸν αἰῶνα τοῦ κόσμου τούτου, κατὰ τὸν ἄρχοντα τῆς ἐξουσίας τοῦ ἀέρος, τοῦ πνεύματος τοῦ νῦν ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς τῆς ἀπειθείας·» ; (Εφ. β΄).
Μπορεί νά μάς απαντήσει ;

Μέ τέτοιους ποιμένες καί τέτοιο ποίμνιο, πώς νά μήν κάνει θραύση ο κορονοϊός
Cov
-2 ;

Θεοτόκε μου, τὸ ὑπερπόθητον ὄνομα·

οὐδὲν γὰρ τῆς σῆς βοηθείας ὀχυρώτατον τρόπαιον. Σὺ γὰρ ἀφεῖλες πᾶν δάκρυον ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς· σὺ τὴν κτίσιν ἐνέπλησας παντοίας εὐεργεσίας. Τὰ οὐράνια εὔφρανας, τὰ ἐπίγεια ἔσωσας· τὸ πλάσμα κατήλλαξας, ἐξιλάσω τὸν Πλάστην· τοὺς Ἀγγέλους ὑπέκλινας, τοὺς ἀνθρώπους ἀνύψωσας· τὰ ἄνω τοῖς κάτω δι’ ἑαυτῆς ἐμεσίτευσας· μετεσκεύασας ἄριστα τὸ πᾶν πρὸς τὸ βέλτιον. Διὰ σοῦ τῆς ἀναστάσεως ἡμῶν ἀψευδῆ τὰ σύμβολα κατέχομεν· διὰ σοῦ τῆς ἐπουρανίου βασιλείας ἐπιτυχεῖν ἐλπίζομεν.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Ή νέα αὐτή διδασκαλία του δέν εἶναι Ὀρθόδοξος! -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Νέον σχόλιόν μου στήν «Κατάνυξη»

Συνεχίζετε, δυστυχῶς, τήν αἱρετικήν διδασκαλίαν σας, κ. Σαραντίδη! Διακόπτει, δηλαδή, ὁ πιστός τήν μνημόνευσιν τοῦ οἰκείου «ἐπισκόπου», ἀλλά δύναται νά κοινωνῇ μέ ἄλλους «ἐπισκόπους», οἱ ὁποῖοι κοινωνοῦν μέ τήν αἵρεσιν, μέσῳ μνημονεύσεως τοῦ αἱρετικοῦ καί σχισματικοῦ «πατριάρχου» ἤ τοῦ αἱρετικοῦ καί σχισματικοῦ «ἀρχιεπισκόπου», ὁπότε καί ὁ ἐν λόγῳ «ἀποτειχισμένος» πιστός κοινωνεῖ δι' ἄλλης (πονηρᾶς) ὁδοῦ μέ τόν οἰκεῖον «ἐπίσκοπόν» του!!! Ἄς λέγουν οἱ Γραφές ὅτι δέν ὑπάρχει κοινωνία φωτί πρός σκότος, ἄς λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὅτι οἱ κοινωνοῦντες μέ αἱρετικούς εἶναι «ἐχθροί τοῦ Θεοῦ», ὅτι «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ καί οὗτος ἀκοινώνητός ἐστι» κ.λπ. Αὐτά εἶναι «οὐρλιαχτά», κατά τόν κ. Σαραντίδην, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀνακαλύψει νέαν ἐκκλησιολογίαν, «βασιζόμενος» (ὑποκριτικῶς, βεβαίως) ἀποκλειστικῶς καί μόνον εἰς τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται εἰς τήν περίπτωσιν ἑνός μόνον αἱρετίζοντος «ἐπισκόπου», ἐνῷ σήμερον ἔχομεν «πανδημίαν» αἱρετικῶν καί σχισματικῶν «ἐπισκόπων!» Γιατί ἄραγε ὁ κ. Σαραντίδης, ἐνῷ ἔχει προβῆ εἰς διαφόρους ὕβρεις ἐναντίον μου, δέν ἔχει παραθέσει τό παραμικρόν ἁγιοπατερικόν ἐπιχείρημα πρός στήριξιν τῶν γραφομένων του; Διότι προφανῶς δέν ὑπάρχει κάτι τέτοιο, ἐφόσον ἡ νέα αὐτή διδασκαλία του δέν εἶναι Ὀρθόδοξος!
-----------------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Η εντός καινοτομίας Αποτείχιση λεγεται «καινοτόμος αποτείχιση» ή καλύτερα "κενοτόμος" κλπ. Παρένθεση, καί οι παλαιότερον γνησίως αποτειχισθέντες, τώρα μέ τό λουκέτο τών ιερών τους Ναών, απέδειξαν τήν υποταγή τους στόν Καίσαρα, προτάσσοντας τό αγαθόν τής Δημόσιας υγείας. Αγαθό, τό οποίο μάς υπόσχεται η νέα τάξη πραγμάτων, όπως ακριβώς ήταν η υπόσχεση τής Κοινωνίας τών Εθνών, κατά τίς δύο πρώτες 10ετίες τού 20ου αιώνα. Υπερίσχυσε, προφανώς, η αγάπη προς τόν πλησίον, αλά Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκτάριο : «Φοβάμαι γιά σένα, όχι γιά μένα» !!!

Παραδόξως, ο Κύριος δέν φοβήθηκε γιά εμάς !
Αυτά καί τέλος γιά τόν "«τρόπων μέτοχο και θρόνων διάδοχο» Μητροπολίτη Νεκτάριο.

Καινοφανής Πατριωτισμός -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος.

Η άλωση των θεσμών, η ιταμή περιφρόνηση του Συντάγματος ιδίως ως προς τις έννοιες «έθνος και Πατρίδα», μολονότι  αποτελούν θεμελιώδεις έννοιες του Συντάγματος όπως και η δημοφιλής ακροτελεύτια διάταξη του άρθρου 120 περί της επιτομής του Συνταγματικού Πατριωτισμού αλλά και του άρθρου 2 παρ. 3 «όλες οι εξουσίας πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα», φαίνονται να αγνοούνται ή να απαξιώνονται από την σημερινή πολιτική.
Ασφαλώς από την ανθελληνική Σταλινοφασιστική αριστερά και τα εκφυλιστικά παράγωγά της δεν αναμέναμε κάποια ελεύθερη σκέψη η ερμηνεία, καθότι  καθίσταται αιωνίας μυωπικά προσκολλημένη εις τις δογματικές ονειρώξεις της δικτατορίας του προλεταριάτου.
------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Καταπέλτης εἶναι τό ἄρθρον αὐτό κατά τῶν διαστρεβλωτῶν τῶν θεμελιωδῶν ἀξιῶν (Πατρίς, Ἔθνος, Ὀρθοδοξία κ.λπ.) μέ τίς ὁποῖες γαλουχήθηκαν ἑκατοντάδες γενεῶν Ἑλλήνων καί τίς ὁποῖες πολέμοῦν τώρα λυσσωδῶς οἱ δυνάμεις τῆς διεστραμμένης (δηλαδή Δαιμονικῆς) Νέας Τάξεως Πραγμάτων, εἰς τήν ὁποίαν ὑπακούουν ὅλοι οἱ πολιτικοί καί θρησκευτικοί «ἡγέται» (διάβαζε «μαριονέτται»).