Η ταπείνωση της σωτηρίας ή υποταγή της Εξουσίας -- Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς Δικηγόρος

Η Ανάστασης του Κυρίου μας, συνέτριψε τον Θάνατο δια του Θανάτου, τον οποίον, ο ίδιος  ο Θεάνθρωπος προκάλεσε εκουσίως, δια χάρη της ιδικής μας Σωτηρίας, Σταυρώθηκε, καταρρακώθηκε και Αναστήθηκε την Τρίτη Ημέρα κατά τας Γραφάς, ανακαινίζοντας άρδην την θνησιγενή πλάση, του μεταπτωτικού μας κόσμου.
Η οντολογική Επανάσταση του Ενανθρωπήσαντα Κυρίου μας συνιστά ένα Ευαγγέλιο διότι μας δώρισε εις το διηνεκές το Ζείδωρο και Ανέσπερο Φως της αιώνιας Ζωής της όντως Αλήθειας, δια της χαράξεως του Θυσιαστικού Του βίου.

Ὅταν τὸ σκοτεινὸν Παρασκήνιον διαμοχλεύη τὸν Κόσμον ὁλόκληρον



Ἡ καιρίας σημασίας συμβολὴ τῶν Μασόνων εἰς τὴν κατεδάφισιν τοῦ θρόνου τῶν Ρομανὼφ εἰς τὴν Ρωσίαν (1917)
Ἡ ἐχθρότητα τοῦ αἱρετικοῦ δυτικοῦ κόσμου ἔναντι τῆς ὁμοδόξου -ὀρθόδοξης- Ρωσίας ἀναπτύσσεται διαχρονικῶς. Πολλὰ ἔτσι συνέτειναν στὴν ἔκρηξη διαφόρων ἀνατρεπτικῶν ἐπαναστάσεων ἐκεῖ, ἡ δὲ συμβολὴ τῶν μασόνων στὶς ἐπαναστάσεις ἐκεῖνες ἦταν σημαντικότατη. Ἰδιαίτερα στὴν μεγάλη ἐπανάσταση τοῦ 1917 καὶ 1918, μὲ τὴν ἀνατροπὴ τοῦ ἤδη διαβρωμένου θρόνου τῶν Ρομανώφ.

ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΟΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση

Παρουσίασις τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Χάρη Σ. Σκαρλακίδη
«Ἅγιον Φῶς. Τό θαῦμα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου
στόν Τάφο τοῦ Χριστοῦ»*

Τίς ἅγιες ἡμέρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος ὁ κ. Χαράλαμπος Σκαρλακίδης, Ἀρχιτέκτων καί καθηγητής σχεδιαστικῶν προγραμμάτων μέσῳ Η/Υ, ἐδώρησε στήν ἐκκλησιαστική Ἱστορία τῶν Ἱεροσολύμων, ἀλλά καί σέ κάθε πιστό Χριστιανό, ἰδίως τούς Προσκυνητές τῆς Ἁγίας Γῆς, ἕνα πολύτιμο δῶρο: τό νέο βιβλίο του μέ τίτλο τό «Ἅγιον Φῶς.

Τη ΚΘ΄ (29η) Απριλίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ Μητροπολίτου Θηβών και εξάρχου πάσης Βοιωτίας του Καλοκτένους και νέου Ελεήμονος.

Ιωάννης ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, Επίσκοπος Θηβών και πάσης Βοιωτίας, ο Καλοκτένης, εγεννήθη περί τα μέσα του ΙΒ΄ αιώνος εις την πρωτεύουσαν της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, την περιφανή Κωνσταντινούπολιν, εξ ευγενών και πλουσίων γονέων καλουμένων του μεν πατρός αυτού Κωνσταντίνου, την επωνυμίαν Καλοκτένης, της δε μητρός Μαρίας, οίτινες και ανέθρεψαν το τέκνον των τούτο εν πάση παιδεία και νουθεσία Κυρίου.

Αυτήν την συμβουλή έδωσε ο Αββάς Ποιμήν

σε κάποιον αδελφό, που τον επισκέφθηκε και του είπε ότι έχει πολλούς λογισμούς και κινδυνεύει από αυτούς.
Ο Γέροντας τον έβγαλε έξω στο ύπαιθρον και του είπε: «Άνοιξε την αγκαλιά σου και πιάσε τους ανέμους». Ο επισκέπτης του αποκρίθηκε ότι δεν είναι ικανός να πιάση τους ανέμους. Τότε ο Αββάς Ποιμήν του είπε: «Εάν είναι αδύνατον να πιάσης τους ανέμους, ούτε τους λογισμούς μπορείς να τους εμποδίσης να μπουν μέσα σου. Δικό σου χρέος όμως είναι να αντισταθής σ΄ αυτούς».

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ -- Αλεξ. Παπαδιαμάντη

Ὅπως τὸ διηγοῦνται, ὅσοι τὸ ἔφθασαν, ἐν ἠλικίᾳ ὄντες εἰς Ἀθήνας τῷ 1870, ὁ νεκρὸς τοῦ ἑνὸς τῶν ληστῶν τοῦ Δηλεσίου, κομισθέντων εἰς Ἀθήνας κατὰ Μάιον, εἶχε τὸ πρόσωπον παραδόξως φαιδρὸν καὶ γελαστόν. Τὴν ὥραν ποὺ τοὺς ἐτουφεκοβολοῦσαν τ᾿ ἀποσπάσματα, ἐλλοχεῦον ὄπισθεν πυκνῶν θάμνων καὶ βράχων τὸ παλληκάρι ἐκεῖνο τῆς Ρούμελης, ἴσως διότι τὸ ταμπούρι του τοῦ ἐφαίνετο πολὺ ἀσφαλές, τίς οἶδε τί εἶχε σκεφθῆ, ἢ τί σοβαρὸν εἶδεν, ἢ τί ἀστεῖον ἤκουσε παρά τινος γείτονος συντρόφου του, κ᾿ ἐγέλασεν, ὅπως οἱ ἄνθρωποι γελοῦν. Συγχρόνως, ἐν ἀκαρεῖ, τοῦ ἦλθε τὸ βόλι. Τὸν ηὗρε καίριον εἰς τὸν λαιμόν, καὶ τὸν ἀφῆκεν εἰς τὸν τόπον.
Μετὰ δύο ἡμέρας οἱ σκοτωμένοι, πέντε ἢ ἓξ τὸν ἀριθμόν, ἐκομίζοντο εἰς Ἀθήνας. Εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ νέου ἐκείνου ὅλοι οἱ φρικώδεις περίεργοι εἶδον ἐντυπωμένον, πιστωμένον τὸν γέλωτα. Οὔτ᾿ ἐπρόφθασεν, ὁ εὐτυχὴς ἄνθρωπος, νὰ αἰσθανθῇ τὴν πικρίαν τοῦ βέλους, ἀλλ᾿ ὁ θάνατος τοῦ ἦλθε μυστηριώδης, γλυκύς, πρὸ τῆς ἀλγηδόνος.

Η αποτείχιση είναι το ευλογημένο φραγγέλιο με το οποίο η Εκκλησία απεμάκρυνε πάντοτε ό,τι νόθο υπήρχε μέσα Της.

Αν κοιτάξουμε βαθύτερα τα γεγονότα, θα δούμε ότι η αντίδραση των χριστιανών με την αποτείχιση εναντίων του Οικουμενισμού, είναι ό,τι ωραιότερο, ζωντανό, ορθόδοξο, παραδοσιακό, αν θέλετε ό,τι έχει μείνει όρθιο μέσα εις την Εκκλησία. Είναι η γλυκειά ελπίδα δια το ξεκαθάρισμα των γνησίων από των νόθων, των λειτουργών από των επαγγελματιών, των χριστοφόρων από των χριστεμπόρων, των φιλοθέων από των φιλοδόξων, των ποιμένων από των λυκοποιμένων. Είναι η φωνή του Θεού, δια την οποία δεν ιδρώνει το αυτί των Οικουμενιστών. Είναι το ευλογημένο φραγγέλιο με το οποίο η Εκκλησία απεμάκρυνε πάντοτε ό,τι νόθο υπήρχε μέσα Της.
-----------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ἀπό μόνη της, ἡ ἀποτείχισις ἀπό τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δέν εἶναι ἀρκετή. Θά πρέπῃ ὁ ἀποτειχισμένος νά παραμείνῃ εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, καί ὄχι νά προβαίνῃ εἰς τήν ἵδρυσιν ΘΝΠ, νά κηρύττῃ διάφορες ἄλλες αἱρέσεις, νά προβαίνῃ κάθε τόσον εἰς νέα σχίσματα κ.λπ. Διότι, ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, φεύγει ἀπό μίαν αἵρεσιν καί πηγαίνει εἰς ἄλλην! Καθίσταται δέ καί περίγελως ἐνώπιον τοῦ Σατανᾶ, διότι, ἀντί νά διορθωθῇ, καυχᾶται ὅτι εἶναι καί «ὁμολογητής», ἀναθεματίζει ὅλους τούς ἄλλους, «καθαιρεῖ» κληρικούς κ.λπ.

Η συγκρητιστική χοάνη της Νέας Βαβυλώνος – Οικουμενισμού, μας απειλεί με αφανισμό

Όταν κάποιος επιχειρεί να κυριεύσει το σπίτι μου και να το κάνει δικό του, δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να με κατηγορεί για τον τρόπο που αμύνομαι. Ξεχνάμε, ότι ο λαός της Κων/πόλεως έκαψε τον Ναόν της Αγίας Σοφίας, όταν εξώρισαν τον πνευματικό τους πατέρα ιερόν Χρυσόστομον; Είμαστε σε καιρούς αντιχρίστους. Η συγκρητιστική χοάνη της Νέας Βαβυλώνος – Οικουμενισμού  μας απειλεί με αφανισμό και σαν έθνος και σαν Ορθόδοξη Εκκλησία. Σήμερα χρειαζόμαστε, περισσότερο από ποτέ άλλοτε πατερικά αναστήματα ποιμένων, οι οποίοι εν πνεύματι και δυνάμει Ηλιού, να αντιμετωπίσουν τις αντίχριστες δυνάμεις του Οικουμενισμού.

῾Ο Ἅγιος ᾿Αθανάσιος ὁ Πάριος: τό «καθαρτήριον πῦρ»

Δεινός πολέμιος τοῦ Παπισμοῦ ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ἀναφέρει ὅτι τό «καθαρτήριον πῦρ» ἐφευρέθη ἀπό τήν παπικήν ἐξουσίαν πρός χρηματισμόν. ᾿Εδῶ φαίνεται εἶναι ἡ οὐσία τοῦ θέματος αὐτοῦ. «Τοῦτο δή τό Πουργατόριον ἡ Ἀνατολική ᾿Εκκλησία παντελῶς δέν τό δέχεται, καί τό στοχάζεται δι’ ἕνα μῦθον, ἤ μᾶλλον εἰπεῖν δι’ ἕνα πλούσιον μεταλλεῖον ἀπό τό ὁποῖον ἐκ περιουσίας συγκροτεῖται καί συνίσταται ἡ τράπεζα τοῦ Πάπα καί τῶν περί τόν Πάπαν».

Έκγονοι του Ιούδα -- Χαράλαμπος β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

«Νυνί δεν Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχής των κεκοιμημένων εγένετο» (Α’ Κορ. 15, 20).

Η οργίλη αντίδραση του Κόσμου, ένεκεν της αλόγου και δυσαναλόγου αυστηρότητας περιορισμών προσβάσεως εις την Εκκλησία, προς ατομική προσευχή, Θεία Κοινωνία και αφής του Ακτίστου Αγίου Φωτός, δημιούργησε την εύλογη πεποίθηση περί της απροκαλύπτου στοχοποιήσεως της Εκκλησίας, όχι της συνθηκολογημένης Διοικήσεως, ήτοι –το Δεσποτάτο- το οποίο ευλόγησε γηθοσύνως την κατάργηση της θρησκευτικής ελευθερίας προς τους Ορθοδόξους, αλλά το Χριστεπώνυμο πλήρωμα.

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΔΟΚΤΩΡΑ ΚΥΡΙΟΝ ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΣΟΙΜΠΛΕ

Ἀξιότιμε Κύριε Πρόεδρε τοῦ Γερμανικοῦ Κοινοβουλίου Κύριε Σόιμπλε. Χριστός Ἀνέστη.
Σᾶς συγχαίρω, γιά τή θέση πού πήρατε δημοσίως καί τονίσατε ὅτι ἡ πίστις στόν Τριαδικό Θεό καί στόν Σωτῆρα Χριστό ὅπως καί ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς εἰκόνος τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ-Λόγου εἶναι οἱ ἀνώτατες ἀξίες πάνω καί ἀπ' αὐτήν τή ζωήν, πού ἐπαγγέλλονται σήμερα πολλοί ἡμιμαθεῖς.
Μόνον ἄνθρωποι πιστοί καί εὐφυέστατοι δύνανται νά ἀποφαίνονται γιά τίς πραγματικές ἀξίες πού διέπουν τίς κοινωνίες τῶν ἐθνῶν.
Ἡ ζωή πού ἐπαγγέλλονται κομπάζοντες ἄνευ πίστεως καί ἐλευθερίας, σημερινοί δικτατορίσκοι, μέ φτηνές σοφιστεῖες, δέν ἔχει καμία ἀξία, διότι στήν οὐσία δέν εἶναι πραγματική ζωή, ἀλλά δυστυχία καί αἰώνιος θάνατος.(Μάρκου, Κεφ.η', στίχ.35-36)


Μετά τιμῆς
Πρεσβύτερος Ἀθανάσιος Μηνᾶς.

Κοινοποίησις στό παγκόσμιο χωριό-γῆ.

Γέρων Γαβριήλ Αγιορείτης για την Αποτείχιση και για την Ελλάδα.Αγία Ανυπακοή.Elder Gabriel Athonite.

https://agiooros.org/viewtopic.php?t=15405&p=38035#p38035
--------------------------

Σταύρος Τ. είπε...
Mαθαίνουμε ότι διέκοψε κοινωνία με Βαρθολομαίο και μπράβο του
Ελπίζουμε να διέκοψε κοινωνία και με την αιρετική Κρατούσα.
Δεν σημαίνει αυτό ότι του συστήνουμε να πάει στους σημερινούς ΓΟΧ, που στην μεγάλη πλειοψηφία που γνωρίζω είναι με εισαγωγικά, αλλά δεν θέλω να γενικέψω, μην γνωρίζοντας τα πάντα και τους πάντες.
Ανάλογα με αυτό που ζητάει η καρδία, αυτό και βρίσκουμε