Κυκλοφόρησε το νέο Τεύχος #54 του Περιοδικού «Η Αγκαλιά για τα Παιδιά»

https://issuu.com/unborn/docs/agalia-54-i1  

Περιεχόμενα 54ου Τεύχους:

  • Οι Δραστηριότητες της Αγκαλιάς
  • Η προσφορά της Αγκαλιάς στα παιδιά της και  στις οικογένειές τους
  • Άρθρο: Γυναίκα και Θυσία
  • Άρθρο: Τα δικαιώματα του κυοφορούμενου στην ελληνική έννομη τάξη (μέρος 1ο)
  • Ιστορίες Ζωής: Η ιστορία της Ζωής
  • Υγεία & Επιστήμη: Η ψυχολογία του εμβρύου                                                                                                                                                                                                                      
  • Για να βρείτε το ηλεκτρονικό αρχείο των περιοδικών της Αγκαλιάς πατήστε στο παρακάτω link:
Για τον Σύλλογο Προστασίας Αγέννητου ΠαιδιούΗ Αγκαλιά 
Αλέξανδρος Αλεξόπουλος
Προϊστάμενος – Ειδικός Σύμβουλος
Λεωφόρος Αθηνών 84, 104 41 Αθήνα
Τηλ. 210 8828788, Φαξ 210 8235121

Ηροστράτειος Χριστομαχία -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Διαρκούσης της Μεγάλης και Αγίας Εβδομάδας ενόψει της Αναστάσεως, μία υποφώσκουσα χαραμάδα ελπίδας άρχισε να αναφαίνεται λόγω της πανθομολογουμένης σταθεροποιήσεως της καμπύλης των κρουσμάτων, πλην όμως εισέτι καθίσταται ιδιαίτατα πρώιμο να εικάζουμε την απαρχή της αποκλιμακώσεως των μέτρων.
Η Κυβέρνηση, έλαβε δρακόντεια μέτρα, ούτως ώστε να επιτύχει την πάσα δυνατή μείωση της διασποράς προς αποφυγή φαινομένων ραγδαίας μεταδόσεως των κρουσμάτων, όπως συνέβη εις την γειτονική Ιταλία και Ισπανία, αλλά και σε άλλες χώρες ανά τον κόσμο, Μεγάλη Βρετανία και Η.Π.Α.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΧΑΡΑ ΜΟΥ (Ε) -- ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

«Νυνί δέ Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο».[1]Ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική, καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τουτέστιν, ἡ Ὀρθόδοξη, διά τῆς Ἀναστάσεως ἀνακεφαλαιώνει τά πάντα ἐν Χριστῷ ( ἰδού καινά ποιῶ τά πάντα) καί τά πλημμυρίζει φῶς καί χαρά ἀποσπώντας τα ἀπό τή φρίκη, τή δυσωδία, καί τά σκοτάδια τοῦ Ἅδου. Ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησία εἶναι Μία καί μοναδική, διότι κεφαλή της εἶναι ὁ ἕνας καί μοναδικός Σωτήρας, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Μεσσίας.
     Στήν ἐκκλησία, χάριτι Θεοῦ, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γίνονται ὡς μία φύση, ὡς μία βούληση, συνενούμενοι μέ τόν Τριαδικό Θεό καί μεταξύ τους σέ αἰώνια κοινωνία εἰρήνης καί δικαιοσύνης.Ἐπίσης ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησία εἶναι Ἁγία καθότι φανερώνει τό θεανθρώπινο Σῶμα τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ τοῦ ὁποίου κεφαλή εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Πλάστης, γενόμενος Ἐκκλησία διά τῆς ἐνσαρκώσεως, ἀλλά καί ἐξαγιάζοντας τά μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας ὡς Σῶμα, μέ τό Πάθος, τόν Σταυρό τόν Τίμιο, τήν Ἀνάσταση, τήν Ἀνάληψη, τήν διδασκαλία, τά μυστήρια καί ἐν ὀλίγοις, μέ τόν καθόλου θεανθρώπινο βίο Του.

TΩ ΑΓΙΩ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩ ΣΑΒΒΑΤΩ

Τω αγίω και Μεγάλω Σαββάτω, την Θεόσωμον Ταφήν και την εις Άδου Κάθοδον του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν, δι’ ων της φθοράς το ημέτερον γένος ανακληθέν, προς αιωνίαν ζωήν μεταβέβηκε.                                                                                             

Πασών των ημερών του έτους, αι άγιαι Τεσσαρακοσταί είναι ανώτεραι κατά το σέβας· και πάλιν από τας άλλας Τεσσαρακοστάς, ανωτέρα είναι η αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή· από ταύτην δε πάλιν, ανωτέρα και μεγαλυτέρα είναι η Μεγάλη Εβδομάς· και πάλιν από την Μεγάλην Εβδομάδα, μεγαλύτερον και θειότερον είναι τούτο το μέγα και άγιον Σάββατον.

Τη ΙΗ΄ (18η) Απριλίου, ο Άγιος Οσιομάρτυς ΙΩΑΝΝΗΣ ο Κουλικάς, ο μαρτυρήσας εν έτει αφξδ΄ (1564), ογκίνοις τελειούται.

Ιωάννης ο ευλογημένος Άγιος Οσιομάρτυς ήτο άνθρωπος κατά πολύ φρόνιμος και ζηλωτής. Ημέραν δε τινά συνωμίλει περί Πίστεως μετά των Αγαρηνών, αυτοί δε φθονούντες τον Άγιον Οσιομάρτυρα έδειραν αυτόν και κατόπιν τον ωδήγησαν εις τον κριτήν, εις τον οποίον εμαρτύρησαν ψευδώς, ότι ύβρισε την πίστιν των.

Ἡ θεωρία τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἐν Χριστῷ ἀθανασίας!

«Γιατί εἶναι ἡ ζωή δύσκολη γιὰ τὸν ἄνθρωπο; Γιατί ὁ ἄνθρωπος ἐφεῦρε τὸν θάνατο καὶ τὸν ἐγκαθίδρυσε ἐντός του καὶ σὲ ὅλα τὰ ὄντα γύρω του. Ὁ δὲ θάνατος εἶναι µιὰ ἀστείρευτος πηγὴ ὅλων τῶν βασάνων καὶ τῶν θλίψεων. Ὅλα τὰ νεῦρα τοῦ θανάτου ξεκινοῦν ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, γιατί αὐτὸς εἶναι τὸ κύριο γάγγλιο τοῦ θανάτου. Εἰς τὴν πραγµατικότητα ὁ θάνατος εἶναι ἡ µόνη πικρία τῆς ζωῆς, ἡ µόνη πικρία τῆς ὕπαρξης. Ἐξ αὐτοῦ προέρχεται καὶ ὅλη ἡ τραγικότητα τῆς ζωῆς. Ἡ ἐπίγεια ζωή τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ µιὰ ἀδιάκοπος πάλη µὲ τὸν θάνατο - µὲ τοὺς προδρόµους του καὶ τοὺς συνοδούς του. Ἐδῶ ποτὲ δὲν ὑπάρχει ἀνακωχή. Ὁ θάνατος ἐπιτίθεται συνεχῶς κατὰ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἔξωθεν καὶ ἔσωθεν. Ἀπὸ αὐτὴ τὴν κατάσταση ὑπάρχει µόνο µιὰ διέξοδος, µόνο µιὰ σωτηρία: Ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ δι’ αὐτῆς νίκη ἐπὶ τοῦ θανάτου εἰς ὅλους τοὺς κόσµους. Ὅπως ὁ θάνατος εἶναι ἡ πηγὴ ὅλων τῶν πικριῶν, εἶναι ἡ καθολικὴ πικρία, ἔτσι καὶ ἡ ἀνάσταση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ εἶναι ἡ πηγὴ κάθε χαρᾶς, εἶναι ἡ καθολικὴ χαρά. Ἀρκεῖ νὰ ἀνοίξει ὁ ἄνθρωπος τοὺς πνευµατικοὺς ὀφθαλµούς του, καὶ τότε δὲν µπορεῖ παρὰ νὰ αἰσθανθεῖ καὶ νὰ δεῖ ὅτι ὁ Ἀναστὰς Κύριος εἶναι ὁ Μόνος ποὺ δίδει νόηµα καὶ χαρὰ ἀληθινὴ εἰς τὴν πικρὴ ζωή τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς. Αὐτὸς καὶ οὐδὲν ἄλλο καὶ οὐδείς ἄλλος»

(ἀπὸ τὸ βιβλίο του Aγίου   Ἰουστίνου Πόποβιτς ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ).

Ο τυφλός προ του Σταυρού...

Τι είν' η βοή στο Γολγοθά που κόσμος τρέχει απάνω; 
-Πηγαίνουν να σταυρώσουν δυο μαζί με κάποιον πλάνο. 
-Ποιοι ναν οι δυο, που εκδικητής ο χάρος τους προσμένει;
 
-Κλέφτες, φονιάδες, άρπαγες, κακούργοι ξακουσμένοι.
 
-Και ποιος ο πλάνος που κι αυτός θα σταυρωθή μαζί τους;
 
-Τους Φαρισαίους ρώτησε, είναι δουλειά δική τους!
 
-Θα πάω να δω...
 

Είπα να δω κι ήρθαν στο νου μου πάλι,
 
τα χρόνια που ήμουνα τυφλός. Τυφλός! Εσείς οι άλλοι
 
δεν ξέρετε πόσο η ψυχή μέσα στα στήθη είν' άδεια,
 
όταν με μάτια ορθάνοιχτα βαδίζει στα σκοτάδια!
 
Πως τη θυμούμαι τη στιγμή που εστάθη αυτός μπροστά μου
 
και μ' ευσπλαχνίσθη, κι έσκυψε, πήρε πηλό από χάμου
 
κι αλείφοντας τα μάτια μου με τον πηλό εκείνο,
 
μου είπε να πάω στου Σιλωάμ τη στέρνα να τα πλύνω!
 

Όταν τον πρωτοακτίκρυσα τον Φωτοδότη εμπρός μου,
 
στην όψη του είδα όλες μαζί τις ομορφιές του κόσμου.
 
Μοσχοβολούσε κι έλαμπε το κάθε κίνημά του...
 
Φως και τα χείλη, κι η φωνή, τα μάτια κι η ματιά του.
 
Στα χείλη του η παρηγοριά, στα μάτια του η ελπίδα...
 
Έστρεψα τότε ολόγυρα τα δυο μου μάτια κι είδα
 
κάθε που ζει και που δεν ζει, κι είδα παντού γραμμένη
 
την όψη του, λες κι ήτανε καθρέπτης του η οικουμένη.
 

Φως η ζωή, χαρά το φως! Ας πάω να δω τον πλάνο
 
που θα καρφώσουν στο Σταυρό. Κατά το λόφο επάνω
 
κόσμος, περιγελάσματα κι οχλοβοή κι αντάρα
 
χίλιες φωνές σαν μια φωνή κι όλες σαν μια κατάρα.
 
Που πάει; Σπρώχνει και σπρώχνεται και πνίγεται και πνίγει,
 
και σταματά προσμένοντας. Παράμερα ξανοίγει
 
τρεις μαυροφόρες που κρατούν μια λιγοθυμισμένη.
 
Θε νάναι μάνα η δύστυχη! Ξάφνου, με μιας σωπαίνει
 
το πλήθος που ανταριάζονταν. -Γκάπ! Γκούπ! Καρφώνουν, κρότοι
 
πνιγμένοι μεσ' στα βογγητά! Υψώνονται οι δυο πρώτοι
 
σταυροί• κανείς δεν στρέφεται. Γκάπ! Γκούπ! Ξανακαρφώνουν
 
μα βόγγος δεν ακούγεται. Να, και τον τρίτον υψώνουν
 
............ ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ....
 
Πως; Συ που μούδωσες το φως, εσένα πλάνο λένε;
 
Κι ήταν γραφτό τα μάτια μου να βλέπουν για να κλαίνε;
 
Τι να τα κάνω και της γης και τ' ουρανού τα κάλλη;
 
Πάρε το φως που μούδωσες και τύφλωσέ με πάλι!
 

Ιω. Πολέμης
 

The bells are ringing joyously. Salvation is here!

The lifeless Crucified One is placed in the Life-giving Tomb. His Holy Body is wounded and bleeding but incorrupt. The eyes are closed but the countenance is heavenly. The lament of the myrrh bearers is suffocating. Then there is silence. It is Good Friday evening, the onset of the total resting of the Sabbath. The lifeless One, however, is not dead, he is Lifegiver. He is still, like a sleeping lion. Not defeated, but mighty and fearsome. At an earlier time (around 1600 BC), the patriarch Jacob had prophesied that from the tribe of Judah a lion’s cub would lie down to sleep (Genesis 49:9). However, he would not cease to be the Almighty King, whom no one would dare even in His sleep, approach and disturb Him. There is an icon of Jesus “ the Reclining One” («ο Αναπεσών»), in which the Lord is portrayed as a child reclining to rest, seeming as though contemplating the salvation of humankind, gazing caringly over His people. He reclines to sleep, to rest from the great triumph and spectacular drama. Everything on earth is holding its breath, and Hades is trembling: “ The Lion of the tribe of Judah, the Root of David, has prevailed” hear the inspired writer of Revelations (chapter 5, verse 5). He has won! He has won through His utter humility and His extreme wilful lowliness. The Crucified One is victorious! Jesus the God-Man has destroyed the power of sin and death. “ Life is liberated” (John Chrysostom). The earth is espoused with holiness, virtue, eternity, Grace! Humanity is celebrating! The bells are ringing joyously. Salvation is here!

Άγ. Μάρτυς Μηνάς:

...Εγώ όμως, ω έπαρχε, δεν επίστευσα εις τον Χριστόν μόνον με τα λόγια των Γραφών, αλλ’ εζήτησα να γνωρίσω και με το έργον την αλήθειαν. Ευρών λοιπόν άνθρωπόν τινα παράλυτον, του οποίου όλα τα μέλη ήσαν μεμαραμμένα και ουδείς ιατρός ήτο ικανός να τον θεραπεύση, εγνώρισα ότι το έργον ηκολούθει τους λόγους, διότι καθώς επεκαλέσθην μόνον το όνομα του Δεσπότου Χριστού, ευθύς εκείνα τα μεμαραμμένα μέλη του ασθενούς, ως να μετεπλάσθησαν, έστρεψαν εις την προτέραν κατάστασιν και έγινεν ο άνθρωπος υγιής, ως να μην είχε ποτέ ασθενήσει. Με το έργον λοιπόν εγνώρισα τον Δημιουργόν των απάντων και μισήσας την δόξαν και την ματαιότητα των ειδωλολατρών, έγινα δούλος του Χριστού δια του θείου Βαπτίσματος. Από τότε δε, ω έπαρχε, ασθενείας φοβεράς, πάθη ανίατα και άλλα κακά, τα οποία μόνος, ο  Θεός, δύναται να ιατρεύση, θεραπεύω  εν ευκολία επικαλούμενος το όνομα μόνον του Χριστού.

Ζητοῦμε Ἀνάσταση στούς Ναούς μας! Ο Ιερός Ναός είναι το Σπίτι μας!

Η ελληνική κυβέρνηση, επικαλούμενη λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, αποφάσισε το σφράγισμα όλων των ναών της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Ελληνική Επικράτεια, ακόμα και τις ιερότατες ημέρες του Πάσχα. Το γεγονός αυτό συνιστά καταφανή καταπάτηση του δικαιώματος της πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών στη θρησκευτική λατρεία (αρ. 13 Σ), χωρίς να λαβάνεται υπ’ όψιν η αρχή της αναλογικότητας (αρ. 25 Σ) όπως συμβαίνει με επιτυχία σε άλλα Ορθόδοξα Κράτη (Βουλγαρία, Γεωργία, Σερβία, Λευκορωσία κλπ) που διατηρούν σε χαμηλά επίπεδα τα κρούσματα του κορωνοϊού SARS-CoV-2.
Οι υπογράφοντες ζητούμε επωνύμως από την Ελληνική Κυβέρνηση και την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος να ανοίξουν οι ναοί για τους πιστούς, τηρώντας αυστηρά τα απαραίτητα μέτρα για την αποφυγή διάδοσης του κορωνοϊού (μεγάλες αποστάσεις των πιστών εντός και εκτός ναού με ενεργοποιημένα τα εξωτερικά μεγάφωνα).
Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία

Συλλογή υπογραφών εδώ

https://www.impantokratoros.gr/DEEF4644.el.aspx

Προσυπογράφουμε την αγανάκτηση των απλών ιερέων. -- Του αδελφού μας Σπύρου Αρναούτογλου

Όταν κανείς μα κανείς, από το πολιτικό στερέωμα, και εννοούμε περισσότερο τους "δεξιούληδες" δήθεν φιλόχριστους, δεν είπε την παραμικρή κουβέντα, βρέθηκε ένας μόνο πολιτικός, ανέκαθεν δηλωμένος άθεος, αντορθόδοξος (o  Aλέκος Αλαβάνος), ο οποίος δήλωσε ότι είναι παράδοση του λαού μας ο επιτάφιος και πρέπει να τελεστεί η περιφορά έστω και με ένα ιερέα, ένα ψάλτη, ένα νεοκώρο, και να χαίρεται στο μέτρο που μπορεί ο κόσμος το γεγονός απ΄τα μπαλκόνια του.


Αν αυτά τα λέει ένας άθεος, τι αισχύνη θα έπρεπε να νοιώθουμε όλοι μας; Πρώτα βέβαια οι προδότες της Εκκλησίας του Θεού, και κατόπιν όλοι μας.
Πότε θα πούμε έως εδώ, δεν πάει άλλο, πρέπει να ομολογήσουμε Αναστάντα Χριστό; «Φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν, εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος»
Στο τέλος θα ομολογήσουν οι πέτρες!

Με τα μάτια μας βλέπουμε στις περιοχές που μένουμε, στα τζαμιά να διασκεδάζουν με τραγούδια και γιορτές, επίσης τους νομάδες να χαίρονται μαζεμένοι σε μεγάλες ομάδες, τους ισλαμιστές δολοφόνους, βιαστές, μισθοφόρους, που έφυγαν από την Συρία και το Ιράκ για να σωθούν απ΄τα εγκλήματά τους, να κυκλοφορούν ελεύθεροι στους δρόμους μας όποτε θέλουν γιατί κανείς δεν τους ενοχλεί, όταν εμείς δεν μπορούμε να επισκεφτούμε τους γονείς μας, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τους φίλους και συγγενείς μας. Τι αντίθεση!


Μια εύλογη αγανακτισμένη έκρηξη ενός απλού ιερέως, τον οποίο δεν τον ρώτησε κανείς αν συμφωνεί να είναι επτασφράγιστος απέναντι στο ποίμνιο ο ναός στον οποίο διακονεί.

Καλή Ανάσταση
Σπύρος Αρναούτογλου

Ορθοδοξία –διαπρύσιος κήρυξ της Αληθείας -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η ψυχή μας ευρίσκεται εις τα Αγία Πάθη του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, εις την Σταύρωσιν και την Αποκαθήλωσιν, ενόψει της ζειδώρου Αναστάσεως δια της οποίας συνετρίβη διαπαντός ο θάνατος μετά του Εκουσίου Θανάτου του Τετιμημένου Θεανθρώπου μας, δια την ημετέραν Σωτηρίαν, καίτοι δίχως την δυνατότητα δια ζώσης συμμετοχής και αυτοπρόσωπου μεθέξεως μας εφέτος,  εις την τους Ιερούς Ναούς, έστω και εξ αποστάσεως, δια των ατομικών μας κατακομβών, παρά τις ρητές μας και πλειστάκις εκπεφρασμένες λυσιτελείς ενστάσεις μας.
Εις αυτές τις ώρες και ημέρες ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι αναπέμπουμε το βλέμμα μας προς τον Ουρανό ικετεύοντες μετά παρεκκλίσεων το έλεος του φιλεύσπλαχνου Κυρίου μας, πλην όμως εγώ ο ανάξιος ως κοσμικός και δη Δικηγόρος βούλομαι να εκφράσω καλοηθώς, μία ηχηρά ένσταση κατά των χειρισμών της Διοικούσης Εκκλησίας μας περί ορισμένων ζητημάτων.

Ως απλός, αδαής περί τα θεολογικά,
--------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Κατσιβαρδᾶς: «δεν επιθυμώ η Εκκλησία μας, να καθίσταται έρμαιο της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας και να εξανδραποδίζεται κατά περίπτωση, με γνώμονα τις βουλές της Πολιτείας».

Συμφωνῶ ἀπολύτως μαζί σας, κ. Κατσιβαρδᾶ! Ἡ συμπεριφορά αὐτή τῶν «ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν» (διάβαζε «μαριονεττῶν» τοῦ Σιωνισμοῦ) ἀποδεινύει ὅτι, ἐκτός ἀπό τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔχουν πέσει καί εἰς τήν αἵρεσιν τοῦ Σεργιανισμοῦ. Συνεπῶς, ἔχουν μετατρέψει τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ εἰς «ἐκκλησίαν πονηρευομένων»! Ἀλλά, τί περιμένετε ἀπό «ἐπισκόπους» πού χαριεντίζονται μέ Μασόνους, τούς ὁποίους μάλιστα τιμοῦν καί ἀπό τούς ὁποίους λαμβάνουν δῶρα; Βλ. π.χ. «Ναϊτικά Νέα», τ. 1, Ἰανουάριος-Μάρτιος 2010, σελ. 4. Φύγετε τροχάδην ἀπό αὐτούς, κ. Κατσιβαρδᾶ, ἄν ἐπιθυμῆτε τήν σωτηρίαν σας! Ἡ φυγή ἀπό αἱρετικούς «ἐπισκόπους» εἶναι θεσμοθετημένη εἰς τήν Ἐκκλησίαν, ὀνομάζεται «ἀποτείχισις» (βλ. 15ον Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου) καί ἔχει ἐφαρμοσθῆ κατά κόρον ἀπό τούς ἀληθινούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, ἀκόμη καί πρίν ἀπό τήν Πρωτοδευτέραν Σύνοδον (861 μ.Χ.). Οἱ σύγχρονοι «γεροντᾶδες» πού ἐκήρυξαν καί ἔπραξαν τά ἀντίθετα ἐκήρυξαν κατ' οὐσίαν «ἕτερον εὐαγγέλιον» καί ἄρα δέν δύνανται νά εἶναι ἅγιοι!

«προς κέντα λακτίζουν». Η Αλήθεια δεν διαψεύδεται

Πολλές συκοφαντίες διετυπώθησαν, ανά τους αιώνες, εναντίον του Χριστού και της Αναστάσεώς του. Πρώτοι οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δωροδόκησαν και συμβούλευσαν τους Ρωμαίους στρατιώτες, που εφύλασσαν το μνήμα του Χριστού, να πουν ότι «οι μαθηταί αυτού νυκτός ελθόντες, έκλεψαν αυτόν ημών κοιμωμένων». Ύστερα, οι ειδωλολάτρες αυτοκράτορες και φιλόσοφοι αγωνίστηκαν να σβήσουν την αλήθεια της Αναστάσεως και εδίωξαν την Εκκλησία του Χριστού. Τον 19ο αιώνα, υλιστές και ορθολογιστές διανοητές προσπάθησαν να αμφισβητήσουν την ιστορικότητα του προσώπου του Χριστού και το γεγονός της Αναστάσεώς Του. Στις ημέρες μας βλέπουμε και ακούμε κάποιους τάχα ερευνητές να ισχυρίζονται ότι Ανάσταση δεν υπήρξε και ότι ο Ιησούς δεν πέθανε πάνω στον Σταυρό, αλλά συνέχισε την ζωή του και, μάλιστα, λέγουν ότι νυμφεύθηκε και απέκτησε και απογόνους.
Όσο, όμως κι αν αγωνίζονται οι αρνητές της Χριστιανικής πίστεως να διαψεύσουν την Ανάσταση του Χριστού «προς κέντα λακτίζουν». Η Αλήθεια δεν διαψεύδεται. Και η αλήθεια είναι ότι "Ηγέρθη ο Κύριος όντως”. Εγώ ειμί το Α και το Ω, λέγει Κύριος ο Θεός, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ!