« Ναρκισσισμὸς ἢ ἔρως ᾿Ορθοδοξίας; »* -- Τοῦ αειμνήστου Ανδρέου Θεοδώρου, Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Αθηνών

Το 1988 ὁ οἰκουμενιστὴς μητροπολίτης Περγάμου κ.᾿Ιωάννης (Ζηζιούλας) ἐχαρακτήρισεν ἀσεβῶς τὴν ῎Αχραντον Νύμφην τοῦ Χριστοῦ, τὴν ῾Αγίαν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν, ὡς «ναρκισσευομένην»1. Παραπέμποντες εἰς τὸ ἄρθρον μας: «῾Η ῾῾βαπτισματικὴ θεολογία᾿᾿ τῶν Οἰκουμενιστῶν — ῾Ετέρα μορφὴ τῆς προτεσταντικῆς ῾῾θεωρίας τῶν κλάδων᾿᾿» 2, ὅπου ἀσχολούμεθα ἰδιαιτέρως μὲ τὴν θεολογίαν τοῦ οἰκουμενιστοῦ αὐτοῦ ἀρχιερέως, δημοσιεύομεν τὸ παρὸν λίαν εὔστοχον ἄρθρον τοῦ ἀειμνήστου Καθηγητοῦ, πρὸς συνειδητοποίησιν τῆς πτώσεως τοῦ Περγάμου ᾿Ιωάννου καὶ τῶν ὁμοφρόνων του Οἰκουμενιστῶν.

* * *

Από ὀρθοδόξους οἰκουμενιστὲς ὁ ὅρος «Ναρκισσισμὸς»3 ἀποδίδεται περιφρονητικὰ σὲ συντηρητικοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι βλέπουν ὑπόπτως καὶ ἐπικρίνουν τὶς σύγχρονες οἰκουμενιστικὲς διασυνδέσεις τῆς ᾿Ορθοδοξίας μετὰ τῶν ἑτεροδόξων ὁμολογιακῶν κοινοτήτων καὶ «ἐκκλησιῶν», αὐτοὶ ἐμμένοντες προσηλωμένοι στὰ πάτρια ἤθη καὶ τὰ δόγματα τῆς ᾿Ορθοδόξου Καθολικῆς ᾿Εκκλησίας. Ο όρος προέρχεται ἀπὸ τὸν μυθολογούμενο Νάρκισσο, ποὺ ἦταν γιὸς τοῦ Κηφισοῦ καὶ τῆς νύμφης Λειριώπης, γεννηθεὶς στὶς Θεσπιὲς τῆς Βοιωτίας.

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Το αλάνθαστο κριτήριο -- Αλεξάνδρου Καλόμοιρου

Μέσα στό χάος και την υποκρισία του σύγχρονου κόσμου δεν είναι εύκολο να διακρίνη κανείς την Εκκλησία του Χριστού και να την πλησιάση. Γιατί δεν αρκεί να ονομάζεται Ορθόδοξη μια Εκκλησία για να είναι και στην κυριολεξία. Η αποστασία δυστυχώς υπάρχει και κάτω από το τυπικώς ορθόδοξο ράσο, και κάτω από τους ορθόδοξους θόλους, και μέσα στον θρησκευτικό λαό. Αυτό εξ άλλου δεν είναι κάτι το καινούργιο· το εγνώρισε η Εκκλησία από τα πρώτα της βήματα. Μόνο που τώρα έχει πάρει απίθανες διαστάσεις.

Την Εκκλησία πρέπει να μάθουμε να την διακρίνουμε πίσω από τα φαινόμενα. Φαινομενικά στην Ορθόδοξη Εκκλησία επικρατεί σήμερα η σύγχυσις και το χάος. Ο καθένας, εγγράμματος ή αγράμματος, πιστός ή άπιστος έχει και μια δική του εκδοχή για το τι είναι Ορθοδοξία ή Χριστιανισμός, και αυτή την εκδοχή την υποστηρίζει με φανατισμό.

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΣΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΥΠΗΚΟΟ - ΠΑΤΕΡΕΣ Ι.Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

Τη ΚΘ΄ (29η) Μαρτίου, ο Όσιος Πατήρ ημών και Ομολογητής ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Επίσκοπος Κίου της Βιθυνίας εν ειρήνη τελειούται.

Ευστάθιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών και Ομολογητής, αποτινάξας αφ’ εαυτού τον κόσμον και τα εν τω κόσμω, ως φορτίον βαρύ, έγινε Μοναχός και τον ζυγόν του Χριστού φέρων επι των ώμων του, αόκνως εποίει τας εντολάς Αυτού και επεμελείτο της σωτηρίας της ψυχής του. κατόπιν δε εχειροτονήθη και Ιερεύς, πεισθείς εις τας πολλάς προς αυτόν παρακλήσεις του λαού. Ηυχαρίστει δε πάντοτε τον Θεόν, προς τον οποίον είχε πίστιν αδίστακτον· είχεν αγάπην εις όλους ανυπόκριτον· ήτο διδακτικός, ταπεινός, συμπαθής, ελεήμων, ζηλωτής καλών έργων.

Ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης επικρίνει δριμέως τους Αγιορείτες που συμβιβάσθηκαν με τον Οικουμενισμό και μνημονεύουν τον αποστάτη της Ορθοδοξίας Βαρθολομαίο.

Όσοι Μοναχοί εξέπεσαν από την αντίσταση κατά της αιρέσεως και συμβιβάσθηκαν, επικρίνονται δριμέως ως παράδειγμα απωλείας

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης επικρίνει δριμέως τον Ηγούμενο Θεόφιλο που προτίμησε, και μάλιστα σε χρόνο υφέσεως του εικονομαχικού διωγμού, να επιστρέψει για δεύτερη φορά με τους Μοναχούς του στο Μοναστήρι, συγκαταβαίνοντας στην αίρεση, παρά να διώκεται μακριά από το Μοναστήρι του, όπως τόσοι άλλοι Ορθόδοξοι:

 «Γιατί δεν νουθέτησες όλους να διώκονται μαζί σου με τον ίδιο τρόπο ή, αν δεν ήθελαν, γιατί δεν τους εγκατέλειψες ως μισοχρίστους, ως φιλοσάρκους, ως απειθείς, και όχι ως τέκνα; Έτσι θα επανόρθωνες και την [προηγούμενη] ήττα σου και θα γινόσουν χρηστό υπόδειγμα στους υφισταμένους, στην δε Εκκλησία του Χριστού θα φαινόσουν οικοδομή, αντί για την προηγούμενη κατεδάφιση [...] Χάρις σ' αυτό, λένε, [την υποχώρηση] και οι αδελφοί σώθηκαν και οι ναοί ανέγγιχτοι. Τι πώρωση! Τι θεομαχία! Ο Χριστός δεχόταν άρνηση, καθώς η Εικόνα Του αθετείτο, και η Θεοτόκος και όποιος άλλος Άγιος· και δια τούτο ο Αρχιερεύς ήταν υπό διωγμόν, Επίσκοποι υπό περιορισμό και Ηγούμενοι το ίδιο, Μοναχοί και Μοναχές, λαϊκοί και λαϊκές, άλλοι υφίσταντο κτυπήματα, άλλοι ήταν υπό φρούρηση, άλλοι πέθαιναν από την πείνα, άλλους τους εξέσχιζαν, άλλοι ήταν στις θάλασσες, άλλοι θανατώνονταν, άλλοι εκρύπτοντο, άλλοι δραπέτευαν. Γεμάτες οι ερημιές και τα σπήλαια, γεμάτα τα όρη και οι κοιλάδες: σάρκες κομμένες, αίματα να τρέχουν, όλη η γνωστή μας οικουμένη να "κουδουνίζει" από το διωγμό, ολόκληρη η υφήλιος σαν να λέμε να στενάζει και να καταθρηνεί και συ, τρισάθλιε, ενέδωσες στην ψυχοφθόρα κοινωνία [με την αίρεση] και παραμένοντας στο "ολετήριον"  (διότι έτσι είναι, και όχι μοναστήριον) λέγεις ότι είσαι καλά και κοροϊδεύεις τους Χριστοφόρους, ή μάλλον τον ίδιο τον Χριστό, χάριν του οποίου εκείνοι πάσχουν. Ποιόν Ναό διέσωσες, αφού μόλυνες τον Ναό του Θεού, τον εαυτό σου; Ποιούς αδελφούς προφύλαξες, αφού διεφθάρησαν από την κοινωνία με σένα, έστω και μόνο με τα [κοινά με την αίρεση] φαγητά; Είσαι σκάνδαλο του κόσμου, υπόδειγμα αρνήσεως, προτροπή απωλείας, σάρκα και όχι πνεύμα, σκοτιστής και όχι φωτιστής. Η ίδια η αλήθεια τα φωνάζει αυτά προς αυτούς που έτσι ασεβούν. Τους οποίους, αν δεν μετανοήσουν που έκαναν επιλογή τέτοιας αθεΐας, δεν πρέπει να τους νομίζει κανείς Χριστιανούς».

Ο Μέγας Αθανάσιος απαντά στην ερώτηση

"Πως και τινές αιρετικοί ποιούσι πολλάκις σημεία": "Τούτο ημάς ουκ οφείλει ξενίζειν. Ηκούσαμεν γαρ του Κυρίου λέγοντος, ότι πολλοί εν εκείνη τη ημέρα ερούσι: "Κύριε, ουκ εν τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν;" και ερεί αυτοίς: "Αμήν λέγω υμίν, ουδέποτε έγνων υμάς, αποχωρήται απ' εμού εργάται της ανομίας".

Και πρόσεξε πως συνεχίζει ο άγιος Πατήρ Μ. Αθανάσιος: "Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του θαυματουργούντους εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ' η προς Aυτόν πίστις του προσερχομένου ανθρώπου".

Η Ελλάς, κράτος πολυεθνικόν!

Καθ΄ ην στιγμήν η Ελλάς υποχωρεί και ταπεινούται εις κάθε τομέα, εφ΄ όλης της γραμμής των εθνικών θεμάτων, και ενώ εκδηλούται γενική διάλυσις και παρακμή της Χώρας, έχομεν τώρα το συμπλήρωμα: Δια νομοσχεδίου νομιμοποιούνται οι μετανάστες εις την Χώραν μας! Συνεπώς ανατρέπεται η δημογραφική τάξις και νοθεύεται η πληθυσμιακή αναλογία εις την χώραν μας. Η Ελλάς αποδεχομένη την τοιαύτην εξέλιξιν και νομιμοποιούσα  την πανσπερμίαν των ξένων, μετατρέπεται εις χώραν μεταναστών,  λαθρομεταναστών και γενικώς αλλοδαπών! Δεν είχομεν αμφιβολίαν δια την πορείαν αυτήν του ολέθρου. Από 24 ετών επετράπη εις τους Αλβανούς να κατακλύσουν ανεξελέγκτως την Χώραν. Άκρα αβρότης επεδεικνύετο προς αυτούς, και όταν ακόμη επεδίδοντο εις πρωτοφανείς κακουργίας κατά των Ελλήνων. Εις την απορίαν, διατί ενεργούν κατ΄ αυτόν τον τρόπον αι αρχαί, εδόθη κατά τα τελευταία έτη απάντησις, όταν απεκαλύφθη ότι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις εχρηματοδοτούντο αφειδώς από την Αμερικήν και την Ευρώπην δια την υποδοχήν και εγκατάστασιν των λαθρομεταναστών, όπερ εκρατήθη μυστικόν. Ήδη το έγκλημα συμπληρούται δια του νέου νομοσχεδίου. Η Πατρίς μας μετατρέπεται εις πολυεθνικόν Κράτος, με όλας τας εντεύθεν τραγικάς συνεπείας. Όταν θα κληθώμεν να αντιμετωπίσωμεν τας συνεπείας αυτάς, μάλλον θα είναι αργά. Ίσως θα είναι αργά και όταν οι μειοψηφούντες Έλληνες θα ζητήσουν από τους συνεργούς να δώσουν λόγον των πράξεών των…

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                      

Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;             

Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                                                                                                                                              

Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                                                                                                                                                                        

Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.
-----------------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ Silver 28 Μαρτίου 2020 - 11:58 π.μ. «Ο ένας άγιος διακόπτει το μνημόσυνο του Αθηναγόρα (Παϊσιος) Και ο άλλος άγιος αρχίζει το μνημόσυνο του Αθηναγόρα (Ιωσήφ ο Ησυχαστής) Και οι δύο άγιοι!..»

Μά, ἀγαπητέ μου Κωνσταντῖνε, ἐξ ὁρισμοῦ, στήν «ἐκκλησίαν» τῶν Οἰκουμενιστῶν, δέν ἔχει σημασίαν ἡ πίστις! Ὅλοι χωροῦν ἐκεῖ, ἀκόμη καί αὐτοί πού βαδίζουν (πνευματικῶς) πρός ἀντιθέτους κατευθύνσεις! Ἐσχάτως (1992), μέχρι καί Μασσῶνον «ἅγιον» ἔκαμαν! Θά «κολλοῦσαν» στό ποιός κοινωνεῖ μέ τήν αἵρεσιν καί ποιός ὄχι; Τούς Ἁγίους πού ἀπαγορεύουν αὐστηρότατα τήν μιαράν κοινωνίαν μετά τῶν αἱρετικῶν τούς ἔχουν ἀπορρίψει ὡς «ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως»! Εἶναι συνεπέστατοι οἱ ἄνθρωποι, ἀφορίζοντες τούς Ὀρθοδόξους καί ἐπιδιώκοντες τήν ἀδογμάτιστον ἑνότητα μέ ὅλους τούς αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους! Πρό 2,5 περίπου μηνῶν, ὁ «πατριάρχης Ἀλεξανδρείας» κ. Χορευτάκης ἐκήρυξεν ἀπό ἄμβωνος ὅτι εἰς «τά ἱερά τζαμιά λατρεύεται ὁ Θεός ἀπό τό Κοράνι»! Ἄν ὑπῆρχε κάποιος Ὀρθόδοξος καί τόν ἤλεγχε, προφανῶς θά τοῦ ἀπαντοῦσε: «Μά, τό εἶπεν ὁ ἅγιος Παΐσιος»!!! Καί θά εἶχε «δίκαιον», καθότι τέτοιους ἁγίους θ' ἀνακηρύσσῃ ἐφεξῆς ἡ «ἐκκλησία» τῶν Οἰκουμενιστῶν! «Τέτοιο τό μαντρί, τέτοιο καί τό τυρί», κατά τήν λαϊκήν παροιμίαν! Λοιπόν, εἶναι παράξενον πού ὁ ὡς ἄνω ἀνώνυμος «σχολιαστής» τά γράφει ὅλα διεστραμμένα; Ὄχι, βεβαίως!

Λύπη καί προβληματισμός -- Του κ. Δημ. Ἰ. Κάτσουρα Θεολόγου

Ἐνῶ οἱ δόκιμοι γίνονται φανεροί τηροῦντες τά παραδεδομένα

Λύπη καί προβληματισμός

ἐκ τῆς στάσεως (καί) ὁρισμένων ὁμάδων ἀκολουθούντων τήν παράδοση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἡμερολογίου ἐνώπιον τῆς ἀντορθοδόξου καί ἀντισυνταγματικῆς ἀπαγορεύσεως τῆς Θ. Λατρείας ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας πρός ἀντιμετώπισιν τῆς νέας νόσου (Κορωνοϊοῦ)

Οὐδείς συνετός καί ἐχέφρων πιστός διαφωνεῖ ὅτι ἡ ἐνσκήψασα ἐπιδημία ἥ πανδημία τοῦ νέου Κορωνοϊοῦ ἀποτελεῖ θλιβερή ἐξέλιξη καί δοκιμασία γιά ὅλους μας, ἐφ' ὅσον, ὅπως κάθε ἀσθένεια καί δή μεταδοτική, ἀπειλεῖ τήν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων.

CoVid-19 καί συνωμοσιολογία, Μέρος Πρώτο -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Τά ελληνικά HOAXES μέ πληροφόρησαν ότι μία ξένη δημοσίευση που έκανα, η οποία παρείχε τήν υπόνοια ή υποψία, ότι ο ιός covid-19 είναι εργαστηριακό κατασκεύασμα, είναι ψευδής, είναι θεωρία συνωμοσίας. Η απάντηση που δίνω εδώ - δέν μπόρεσα νά επισυνάψω τό σχόλιο στά "Ελληνικά Hoaxes" - είναι αυτή που θά διαβάσετε παρακάτω

Ότι δεν είναι κατασκευασμένος (ο ιός) από τόν άνθρωπο, βάσει τών υπαρχόντων δεδομένων, είναι ενδεχομένως αληθές. Όμως, είτε εκούσια είτε ακούσια, ότι συνέβαλε ο άνθρωπος στήν δημιουργία τού ιού αυτού είναι βέβαιο. Δέν χωρά αμφιβολία. Παράδειγμα, η σύφιλης ήταν άγνωστη στήν Ευρώπη μέχρι τήν εποχή κατά τήν οποία ανακαλύφθηκε η Αμερική (καί άλλοι τόποι) από τούς θαλασσοπόρους εξερευνητές τού τότε ονομασθέντος Νέου Κόσμου.

Είναι επομένως συνεπές, οι ερευνητές επιστήμονες, νά ρίξουν μιά μάτια στό ανθρωπογενές αίτιο νέων νοσημάτων - όχι μόνο τού covid-19 - λόγω τής μετακίνησης πληθυσμών, καθώς τούτο συμβαίνει τελευταία στήν Ευρώπη, ιδίως όμως εδώ, μέ τήν αθρόα, ανεξέλεγκτη καί κατευθυνόμενη, πλημμυρίδα μεταναστών. "Μεταναστών", όμως, οι οποίοι, στήν πλειονότητα, δέν πληρούν τούς όρους ούτε τού πρόσφυγα ούτε τού μετανάστη. Γιατί αποκλείουν τόν επιδημιολογικό έλεγχο (τέστ αντισωμάτων) τών αθρόως καί παρανόμως εισερχομένων ;

https://kyprianoscy.blogspot.com/

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.