Ἰωάννης Καποδίστριας καὶ Ῥωμηοσύνη -- π. Γεώργιος Μεταλληνός

Πολλοί έχουν πει πως ο Καποδίστριας ήταν ένας Ευρωπαϊστής, ένας άνθρωπος που «ήθελε να μετατρέψει τους Ρωμηούς σε Έλληνες», ισχύει όμως κάτι τέτοιο;
Το 1819 γράφει στον Πατέρα του: «Είναι έργον μοναδικόν της προστασίας του Θεού και των θαυματουργών Αγίων που αναξίως επεκαλέσθην με δάκρυα ειλικρινούς καρδίας και αφοσιωμένης» προσθέτοντας την φράση: «Πίπτων εις τους πόδας του Θαυματουργού Αγίου μας και της Αειπαρθένου Πλατυτέρας (=Θεοτόκου)»[1] Είναι έκδηλη η ησυχαστική του συνείδηση (βλ. τις σημειωμένες φράσεις) σε ένα ιδιωτικό γράμμα που του επιτρέπει να αποκαλύψει τα μύχια της καρδιάς του. Είναι δε γεγονός ότι έβλεπε την ιστορική ύπαρξη του Γένους ζυμωμένη με την πίστη.

῾Ο Οἰκουμενισμὸς εἶναι παγὶς καὶ νόσος πρὸς θάνατον! -- Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου ᾿Ανδρέου Θεοδώρου (†)

ΛΕΓΕΤΑΙ καὶ γράφεται, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι παναίρεσις. Προσωπικῶς δὲν συμφνοῦμεν πρὸς τὸν χαρακτηρισμὸν τοῦτον. ῾Ο Οἰκουμενισμὸς δὲν εἶναι παναίρεσις, διότι δὲν ἀσχολεῖται εἰδικῶς μὲ τὰ δόγματα, τὰ ὁποῖα κακοδόξως νὰ παραμορφοῖ. Τοὐναντίον, οὗτος οὐδόλως ἐνδιαφέρεται δι᾿ αὐτά. Τὰ παραθεωρεῖ καὶ τὰ ὑπερβαίνει, ὅπως παραθεωρεῖ καὶ ὑπερβαίνει τὰς δογματικὰς τῶν ᾿Εκκλησιῶν διαφοράς. ῾Ο Οἰκουμενισμὸς εἶναι ἀμνήστευσις καὶ ἀνοχὴ τῶν αἱρέσεων, διὰ νὰ μὴ εἴπωμεν κολασμὸς καὶ δικαίωσις αὐτῶν. Εἶναι ὑπέρβασις τῶν αἱρέσεων καὶ ἀποδυνάμωσις καθόλου τοῦ βάρους καὶ τῆς ἰσχύος αὐτῶν. ᾿Εν τούτῳ δ᾿ ἀκριβῶς ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι τι κατὰ πολὺ χειρότερον τῆς παναιρέσεως. Αἱ αἱρέσεις εἶναι ἐμφανεῖς τῆς ᾿Εκκλησίας ἐχθροί . Πρὸς αὐτὰς δύναται αὕτη νὰ ἀντιπαλαίση. Πρὸς τὸν Οἰκουμενισμὸν ὅμως, διεκδικοῦντα ὑπὲρ ἑαυτοῦ τὴν γνησίαν μορφὴν καὶ οὐσίαν τῆς ᾿Ορθοδοξίας, πῶς νὰ ἀντιπαλαίση; ῾Ο Οἰκουμενισμὸς εἶναι ἐχθρὸς καταχθόνιος καὶ ὕπουλος . ᾿Αναβλύζει ἐκ τῶν ἔνδον, κοπτόμενος δῆθεν ὑπὲρ τοῦ κάλλους τῆς ᾿Ορθοδοξίας! ᾿Εν τούτῳ δὲ ἔγκειται καὶ ὁ ἐξ αὐτοῦ θανάσιμος κίνδυνος. ῾Ο Οἰκουμενισμὸς εἶναι παγὶς καὶ νόσος πρὸς θάνατον!

Τη ΚΖ΄ (27η) Μαρτίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΜΑΤΡΩΝΗΣ της εν Θεσσαλονίκη.

Ματρώνα η Αγία του Χριστού Μάρτυς ήτο υπηρέτρια Εβραίας τινός, Παντίλλης ονομαζομένης, η οποία ήτο σύζυγος του τότε αρχιστρατήγου της πόλεως Θεσσαλονίκης. Όταν δε η κυρία της μετέβαινεν εις την Συναγωγήν των Εβραίων, ηκολούθει μεν αυτήν και η Ματρώνα, δεν εισήρχετο όμως εν τη Συναγωγή, αλλ’ επιστρέφουσα μετέβαινεν εις την Εκκλησίαν των Χριστιανών. Επειδή δε αντελήφθη τούτο η κυρία της, έδειρε ταύτην την μακαρίαν ανηλεώς και την έκλεισεν εις την φυλακήν.

Ένα αδέσποτο μουλάρι

Ο Ν. Ντραμουντιανός διηγείται μια θαυμαστή εμπειρία του από τον πόλεμο του ʽ 40: 

« Ο λόχος μας πήρε διαταγή να καταλάβει ένα προχωρημένο ύψωμα για προγεφύρωμα. Στήσαμε ταμπούρι μέσα στα βράχια. Μόλις τακτοποιηθήκαμε, άρχισε να πέφτει πυκνό χιόνι. Έπεφτε αδιάκοπα δύο μερόνυχτα κι έφτασε σε πολλά μέρη τα δύο μέτρα. Αποκλειστήκαμε από την επιμελητεία. Καθένας είχε τροφές στο σακίδιό του για μία ημέρα. Από την πείνα και το κρύο δεν λάβαμε πρόνοια « δια την αύριον » και τις καταβροχθίσαμε. 
Από κει και πέρα άρχισε το μαρτύριο. Τη δίψα μας τη σβήναμε με το χιόνι, αλλά η πείνα μας θέριζε. Περάσαμε έτσι πέντε μερόνυχτα. Σκελετωθήκαμε. Το ηθικό μας το διατηρούσαμε ακμαίο, αλλά η φύση έχει και τα όριά της. Μερικοί υπέκυψαν. Το ίδιο τέλος περιμέναμε όλοι «υπέρ πίστεως και πατρίδος ».
 

ΔΙΑΤΑΓΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΔΙΑ ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ,

«Εἰ μὴ δυνατὸν ἐν ἐκκλησίᾳ προϊέναι διὰ τοὺς ἀπίστους, κατ' οἶκον συνάξεις, ὦ ἐπίσκοπε, ἵνα μὴ εἰσέρχηται εὐσεβὴς εἰς ἐκκλησίαν ἀσεβῶν· οὐχ ὁ τόπος γὰρ τὸν ἄνθρωπον ἁγιάζει, ἀλλ' ὁ ἄνθρωπος τὸν τόπον. 

Ἐὰν δὲ ἀσεβεῖς κατέχωσιν τὸν τόπον, φευκτέος ἔστω σοι διὰ τὸ βεβηλῶσθαι ὑπ' αὐτῶν· ὡς γὰρ οἱ ὅσιοι ἱερεῖς ἁγιάζουσιν, οὕτως οἱ ἐναγεῖς μιαίνουσιν.

Εἰ δὲ μήτε ἐν οἴκῳ ἅμα μήτε ἐν ἐκκλησίᾳ συναθροισθῆναι δυνατόν, ἕκαστος παρ' ἑαυτῷ ψαλλέτω, ἀναγινωσκέτω, προσευχέσθω, ἢ καὶ ἅμα δύο ἢ τρεῖς· “Ὅπου γὰρ ἂν ὦσι, φησὶν ὁ Κύριος, δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖ εἰμὶ ἐν μέσῳ αὐτῶν”.
 
Πιστὸς μετὰ κατηχουμένου μήτε κατ' οἶκον προσευχέσθω· οὐ γὰρ δίκαιον τὸν μεμυημένον μετὰ τοῦ ἀμυήτου συμμολύνεσθαι.
 
Εὐσεβὴς μετὰ αἱρετικοῦ μήτε κατ' οἶκον συμπροσευχέσθω· “Τίς γὰρ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;”


Constitutiones apostolorum (fort.compilatore Juliano Ariano): Book 8, chapter 34, line 12 - chapter 35, line 4). 

ΜΑΡΙΝΟΣ ΡΙΤΣΟΥΔΗΣ: "Στρατιώτης Των Ιδανικών του!" (20 Xρόνια από ΝΑΤΟϊκή Επίθεση στη Σερβία)


ΜΑΡΙΝΟΣ ΡΙΤΣΟΥΔΗΣ: Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ που πήρε ΠΑΡΑΣΗΜΟ, ΓΙΑΤΙ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ! (Αποκλειστική ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ)
               Ο γενναίος Ανθυποπλοίαρχος που αποτάχθηκε γιατί αρνήθηκε να συμμετάσχει στους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς του 1999 εναντίον της Σερβίας 
θυμάται μαζί μας τις μέρες της φωτιάς και μάς μιλά
 
για το τίμημα της Συνείδησης.

The Article is translated in english for Serbian readers PRESS ON THE LINK .


MIK
ΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΒΑΛΚΑΝΙΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ: 
24 Μαρτίου του 1999, το ΝΑΤΟ ξεκινά απροκάλυπτα τους ανηλεείς βομβαρδισμούς του σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας,
 στηρίζοντας την "εμπρηστική" κι ευθέως εγκληματική δράση της παραστρατιωτικής οργάνωσης του αλβανικού εθνικισμού- του UCK- στην Πρίστινα κ την ευρύτερη περιοχή του Κοσσόβου,

----------------------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Πολλά καί θερμά συγχαρητήρια γι' αὐτήν τήν συνέντευξιν, πρωτίστως στόν ἀγαπητόν ἐν Χριστῷ ἀδελφόν Μαρῖνον, ἀλλά καί στήν Καν Δέδε, πού πῆρε τήν συνέντευξιν, δείχνοντας στήν παραπαίουσαν σημερινήν νεολαίαν ἕν φωτεινόν παράδειγμα τιμίας ἐπιλογῆς μεταξύ τῆς φωνῆς τῆς Ὀρθοδόξου συνειδήσεως καί τῶν σειρήνων τοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος «ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» (Α' Ἰω. 5:19). Δέν γνωρίζω ἄν ὑπάρχῃ προηγούμενον παράδειγμα εἰς τήν Ἱστορίαν, δηλαδή ἕνας νέος ἀξιωματικός νά θυσιάζῃ τήν λαμπρήν καριέραν του καί νά προτιμᾶ τίς κατά κόσμον «ἀτίμωσιν», τόν διωγμόν, τήν φυλακήν καί τήν ἀνεργίαν, προκειμένου νά μήν πικράνῃ τόν γλυκύτατον Χριστόν, τόν Ὁποῖον ἔχει στήν καρδιά του! Μοῦ ἔρχεται στόν νοῦν ὁ Ἅγιος Δημήτριος, ἀξιωματικός κι ἐκεῖνος, πού ἔπραξεν ἀναλόγως. Δέν γνωρίζω τήν σύζυγον τοῦ Μαρίνου, ἀλλά νομίζω ὅτι καί αὐτή ἀξίζει πολύν μισθόν παρά Θεοῦ, καθότι δέν προσπάθησε ν' ἀποτρέψῃ τήν φαινομενικῶς καταστροφικήν γιά τήν οἰκογένειαν ἐπιλογήν τοῦ Μαρίνου. Εὔχομαι, λοιπόν, ἐκ βάθους καρδίας εἰς τό ζεῦγος νά εὕρουν παρρησίαν εἰς τό φοβερόν Κριτήριον, γιά νά εὐφραίνωνται αἰωνίως εἰς τόν Παράδεισον μετά τῶν ἁγίων, τούς ὁποίους τόσον πολύ ἀγαποῦν.

Ἀνάγκη ψυχικῆς ἠρεμίας -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι κουρασμένος καί πολυβασανισμένος, κι ἄς μή καταπονεῖ τίς σωματικές ἤ τίς πνευματικές του δυνάμεις. Ἡ κούραση τούτη δέν ὀφείλεται σ᾽ ἐξωγενεῖς παράγοντες τόσο, ὅσο σέ κάποιες ἐσωτερικές ψυχοπαθολογικές καταστάσεις τοῦ συνειδητοῦ ἤ και ὑποσυνειδήτου. «Βάθος καρδίας ἀνθρώπου οὐχ εὑρήσετε» (Ἰουδείθ Η´ 14). Ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀβυθομέτρητος ὠκεανός. Εἶναι τό μεγαλύτερο μυστήριο τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης. Ἀναζητεῖ, ὡστόσο, μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον, λίγη ψυχική ἀνάπαυση καί ἠρεμία. Πόσο τή νοσταλγεῖ! Πόσο την ἐπιθυμεῖ και τη γλυκοποθεῖ! Πόσο τήν ἔχει ἀνάγκη! Εἶναι θησαυρός τῆς ψυχῆς ἀνεκτίμητος. "Πρό πάντων σπουδάζωμεν, ἀτάραχον ἔχειν τήν ψυχήν", λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος.

Τόν κόσμον τόν κοροϊδεύετε, ἀλλά τόν Θεόν ὄχι! -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Δέν συμφωνεῖς μέ τήν συμμετοχήν στό ΠΣΕ, οὔτε καί μέ τό Κολυμπάρι (2016), οὔτε μέ τίς συμφωνίες Σαμπεζύ (1990) καί Μπάλαμαντ (1993), οὔτε μέ τήν «ἄρσιν» τοῦ Σχίσματος (1965), οὔτε μέ τήν μνημόνευσιν τοῦ «πάπα» στό Φανάρι, οὔτε μέ τά συλλείτουργα μέ τόν «πάπαν», οὔτε μέ τό κοινόν ποτήριον πού ἐφαρμόζεται τοπικῶς εἰς ἀρκετάς περιπτώσεις (Σῦρος, Ραβέννα, Σικάγο κ.λπ.), οὔτε μέ τίς πανθρησκειακές συμπροσευχές, οὔτε μέ τήν μεταπατερικήν αἵρεσιν, οὔτε μέ τήν νέαν τριαδολογικήν αἵρεσιν τοῦ «πρῶτος ἄνευ ἴσων», οὔτε μέ τόν Σεργιανισμόν τῆς «ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος», οὔτε μέ τίς αἱρετικές δηλώσεις καί πράξεις τῶν ψευδεπισκόπων σου, ἀλλά, παρά ταῦτα, κοινωνεῖς μαζί τους!!! Τί εἴδους ἐκκλησιολογία εἶναι αὐτή, νά πιστεύῃ ὁ καθένας ὅ,τι θέλει καί παρά ταῦτα νά εἶσθε ἡνωμένοι διοικητικῶς; Οἱ Προτεστάνται εἶναι πιό συνεπεῖς ἀπό ἐσᾶς, διότι, ὅταν διαπιστώνουν ὅτι ὑπάρχουν διαφορές εἰς τήν πίστιν, τότε χωρίζονται, διό καί εἶναι περί τά 340 «ὁμολογίες»-σχίσματα! Ἐσεῖς πόσα σχίσματα πίστεως ἔχετε, ἀλλά, χάριν τοῦ μισθοῦ τῶν κληρικῶν σας, φαίνεσθε «ἡνωμένοι» (ἐν Διαβόλῳ, ἐννοεῖται); Τόν κόσμον τόν κοροϊδεύετε, ἀλλά τόν Θεόν ὄχι!

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ -- ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 26 Μαρτίου 2020
ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΤΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ

Το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος, ο Αδάμ και η Εύα, όπως μας πληροφορεί το βιβλίο της Γενέσεως, πλάσθηκε από τον Θεό τελευταίο από όλα τα δημιουργήματα του Θεού, ως η κορωνίδα της δημιουργίας, ευρισκόμενο στο μεταίχμιο μεταξύ ορατής και νοητής κτίσεως, μετέχον τόσο του νοητού όσον και του αισθητού κόσμου. Πλάσθηκε κατ’ εικόνα Θεού, με προορισμό να φθάσει στο καθ’ ομοίωσιν, να αναχθεί δηλαδή στην κατά χάριν θέωση και να γίνει μέτοχος της θείας μακαριότητας, με τη δική του ελεύθερη επιλογή και προ πάντων με την πλήρη και τελεία υπακοή του στο θέλημα του Θεού, ως απαραίτητος όρος εξαρτήσεώς του από τον Θεόν.
--------------------------------------------------
Marinos Ritsoudis είπε...
Μόλις οι Κρατικοί και οι Εκκλησιαστικοί έκλεισαν τις Εκκλησίες, αφέθηκε ο εχθρός να αλωνίζει στην Ελλάδα.
Η Κυβέρνηση υπέγραψε για επιπλέον 28 hotspot -Mουσουλμανικές πόλεις σε όλη την Ελλάδα.