Καταβιβάζουν τὸν Σταυρὸν ἀπὸ τὰς δημοσίας ὑπηρεσίας!

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ βρίσκεται σὲ διωγμὸ ἀπὸ τοὺς δυτικοὺς «χριστιανούς». Ὁ διωγμὸς αὐτὸς ἐκτείνεται καὶ ἀνατολικότερα, στὴν Μολδαβία, ὅπου, μὲ πρόσφατη κυβερνητικὴ ἀπόφαση «ξηλώνεται» ὁ σταυρὸς ἀπὸ ὅλες τὶς δημόσιες ὑπηρεσίες, μὲ τὸ αἰτιολογικὸ «τῆς ἐξάλειψης διακρίσεων καὶ τῆς ἰσότητας». Δεῖτε τὴν εἴδηση: «Τὴν ἔντονη ἀντίδραση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔχει προκαλέσει ἡ ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου γιὰ τὴν Πρόληψη καὶ τὴν Ἐξάλειψη τῶν Διακρίσεων καὶ τὴν Ἐξασφάλιση τῆς Ἰσότητας στὴν Μολδαβία νὰ ἀπομακρύνει τὸ Σύμβολο τοῦ Σταυροῦ ἀπὸ τὶς δημόσιες ὑπηρεσίες.

Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Οι Ορθόδοξοι της Κωνσταντινουπόλεως μετά την Ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας

Όταν το 1439 επέστρεψαν από την Φλωρεντία οι ορθόδοξοι επίσκοποι, οι οποίοι είχαν υπογράψει την ψευδοένωση με τους Παπικούς, ο πιστός λαός τους γύρισε την πλάτη αδειάζοντας τους ναούς τους. Ήταν τόσος ο ζήλος του λαού που και υποψία να υπήρχε ότι κάποιος κληρικός ήταν λατινόφρονας εγκατέλειπαν τον ναό! Ο Σιλβέστρος Συρόπουλος αναφέρει ένα χαρακτηριστικό περιστατικό: "Ἱερεύς τις ἠθέλησεν ἰδεῖν ὅπως γίνεται ἡ τοῦ πατριάρχου (σ. ημ. Μητροφάνους του Β΄, λατινόφρονος) πρόβλησις· ὄνομα τῷ ἱερεῖ Θεοφύλακτος. Ἐδανείσατο οὖν ἵππον (οὐδέ γάρ ἐκέκτητο) καί ἦλθεν εἰς τά βασίλεια, καί ἰδών τήν πρόβλησιν, ἦλθε μεθ’ ἡμῶν μέχρι καί τοῦ πατριαρχείου. Εἶτα ὑπέστρεψεν εἰς τό ἴδιον οἴκημα, καί κατά τήν ὥραν τοῦ ἑσπερινοῦ ἐσήμανεν (ἦν γάρ ἡ ἑορτή τῆς Ἀναλήψεως), καί οὐδείς ἦλθεν εἰς τόν ναόν αὐτοῦ· ὡσαύτως καί εἰς τόν ὄρθρον, καί οὐδείς ἦλθε· ἐξεδέχετο δέ καί εἰς τήν ὥραν τῆς λειτουργίας, ἵνα φέρῃ τις αὐτῷ λειτουργίαν, καί οὐκ ἔφερε· διό οὐδέ ἐλειτούργησεν· Ἀγανακτήσας προσῆλθε τοῖς εἰωθόσιν ἐκκλησιάζεσθαι ἐν τῷ ναῷ καί ἠρώτα τίνος χάριν οὐκ ἦλθον ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἑορτῆς οὔσης; Οἱ δέ ἔλεγον αὐτῷ· Διότι ἠκολούθησας καί σύ τῷ πατριάρχῃ καί ἐλατίνισας. Ἔλεγεν οὖν ὁ ἱερεύς· Καί πῶς ἐλατίνισα; ἐγώ ἀπῆλθον ἁπλῶς ἵνα ἴδω τήν τάξιν μόνον ἥν οὐδέποτε εἶδον, καί οὔτε ἐφόρεσα οὔτε ἔψαλα οὔτε τι ἱερατικόν ἐποίησα. Πῶς οὖν ἐλατίνισα; Οἱ δέ εἶπον· Ἀλλ’ ἀνεμίχθης καί συνοδοιπόρεις μετά τῶν λατινισάντων ἔμπροσθεν τοῦ λατινόφρονος πατριάρχου καί ἔφθανέ σοι ἡ εὐλογία αὐτοῦ. Τότε ἠγανάκτησεν, ἵνα δυσωπῇ αὐτούς μεθ’ ὑποσχέσεων ἐνόρκων, ὡς οὐκέτι ἀπελεύσεται εἰς τόν πατριάρχην ἤ εἰς τούς πλησιάζοντας αὐτῷ, καί μόλις ἠδυνήθη καταπεῖσαι αὐτούς συνέρχεσθαι πάλιν εἰς τήν ἐκκλησίαν" (V. Laurent, Les mémoires du grand ecclésiarque de l'Église de Constantinople Sylvestre Syropoulos, Paris, 1971, p. 556).

Και το 1452, όταν με το ουνιτικό συλλείτουργο της 12ης Δεκεμβρίου στην Αγιά Σοφιά διακηρύχθηκε η Ψευδοένωση με τους Παπικούς, ο λαός πάλι έδειξε την απέχθειά του αποφεύγοντας να λειτουργείται στον ναό. Γράφει χαρακτηριστικά ο ιστορικός της εποχής Δούκας: "Οἱ δὲ τῆς πόλεως ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης, ἐν ᾗ ἐγένετο τάχα ἡ ἕνωσις ἐν τῇ Μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ, ὡς Ἰουδαίων συναγωγὴν τοῦτον ἀπέφευγον καὶ οὐκ ἦν ἐν αὐτῇ οὔτε προσφορά, οὔτε ὁλοκαύτωσις, οὔτε θυμίαμα. Εἴ ἔτυχέ τις τῶν ἱερέων λειτουργῆσαι Θεῷ ἐν ἡμέρα ἐπισήμῳ, οἱ προσευχόμενοι μέχρι τῆς ὥρας τῆς προσφορᾶς ἵσταντο· καὶ τότε πάντες ἐξήρχοντο οὕτω γυναῖκες ὡς ἄνδρες, οὕτω μοναχοὶ ὡς μονάζουσαι. Τὶ χρὴ λέγειν; καὶ τὸν ναὸν ὡς βωμὸν (τῶν εἰδώλων), καὶ τὴν θυσίαν (λειτουργίαν) ὡς Ἀπόλλωνι τελουμένην ἐνόμιζον" 

(P. G. 157, 1072).
---------------------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Πότε ἔγιναν ὅλ' αὐτά; Τό 1439, ἔτσι δέν εἶναι; Ναί, ἔτσι εἶναι! Δηλαδή, 500 περίπου χρόνια πρίν ἀπό τό 1924, ὁ λαός δέν ἠνείχετο οἱ κληρικοί του οὔτε κἄν νά παρακολουθοῦν μακρόθεν συνάξεις λατινοφρόνων! Ὡς γνωστόν, εἶχον προηγηθῆ τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας (1437-1439) καί ἠκολούθησαν χιλιάδες ἄλλα σημαντικά γεγονότα - σταθμοί είς τήν Ἱστορίαν - τά ὁποῖα καταδεικνύουν ὅτι ἡ παπική ἐπιβουλή κατά τῶν Ὀρθοδόξων ἦτο γνωστή εἰς ἅπαντας. Ἐννοῶ τίς σταυροφορίες, τήν ψευδοσύνοδον τῆς Λυῶνος, τά ἐπί Βέκκου δραματικά γεγονότα εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, τίς πολλαπλές πιέσεις τῶν «παπῶν» ἐπί τῶν Ὀρθοδόξων νά υἱοθετήσουν τό νέον ἑορτολόγιον (ν.ἑ.), ὥστε παπισταί καί Ὀρθόδοξοι νά συνεορτάζουν, τήν Ἐγκύκλιον τοῦ Μασσώνου «πατριάρχου» Ἰωακείμ Γ' τοῦ 1902 πρός τάς τοπικάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, μέ τήν πρότασιν καί πάλιν οἱ Ὀρθόδοξοι νά υἱοθετήσουν τό ν.ἑ., ὥστε νά συνεορτάζουν μέ ὅλες τίς «ἀναδενδράδες τοῦ Χριστιανισμοῦ» κ.λπ. Μετά ἀπ' ὅλ' αὐτά τά φοβερά γεγονότα, θέλουν κάποιοι νά μᾶς πείσουν ὅτι τό 1924 ὁ λαός δέν εἶχε τήν παραμικράν ἰδέαν(!) γιά τό τί ἐκρύπτετο ὄπισθεν τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ν.ἑ., τήν ὁποίαν σερβίρουν ὡς ἕν ... ἀστρονομικόν ζήτημα, ὁδηγούμενοι εἰς τό ἐπιθυμητόν δι' αὐτούς (ἀλλά ψευδέστατον) συμπέρασμα ὅτι δῆθεν δέν ὑφίστατο δογματικός λόγος ἀποτειχίσεως, ἑπομένως οἱ ἀντιδράσαντες εἶναι ... σχισματικοί!!! Ὅλοι αὐτοί ἐφαρμόζουν τήν γνωστήν συμβουλήν τοῦ Σατανᾶ: «Ἐάν πρόκηται νά εἰπῇς ψέμματα, νά εἰπῇς μεγάλα τοιαῦτα»!!!

π.Θεόδωρος Ζήσης, Η απόφαση της Δ.Ι.Σ & της Κυβέρνησης για κορωνοϊό & κλείσιμο Εκκλησιών

Τη ΙΘ΄ (19η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ του Τορναρά μαρτυρήσαντος εν έτει αφξδ΄ (1564) ξίφει τελειωθέντος.

Δημήτριος ο του Χριστού Αθλητής και Νεομάρτυς συνανεστρέφετο συχνάκις με τους Τούρκους και συνομιλών μετ’ αυτών, ήλεγχε την πίστιν των. Ημέραν δε τινά υπό του φθόνου εκείνοι κινηθέντες τον εβίασαν να γίνη Τούρκος. Επειδή δε αυτός δεν ηθέλησε, τον έφεραν εις τον κριτήν και εμαρτύρησαν ψευδώς ότι δήθεν  ύβρισε την πίστιν των. Ο δε κριτής ώρισε να τον δείρουν και να τον βασανίσουν ανηλεώς, έως ότου γίνη Τούρκος. Οι Τούρκοι τότε τον εβασάνισαν με μεγάλην σκληρότητα, αλλ’ ιδόντες το αμετάθετον της γνώμης του, δια προστάγματος του κριτού τον απεκεφάλισαν και έλαβεν ο μακάριος τον του Μαρτυρίου αμάραντον στέφανον. Ταις των σων Αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.
---------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐπειδή οἱ Σατανισταί τῆς παγκοσμιοποιήσεως θά ἐχαίροντο πολύ νά ἰδοῦν καί πάλιν τέτοιες καταστάσεις εἰς τήν Ἑλλάδα, διά τήν ὁποίαν τρέφουν ἄσβεστον μῖσος, τήν ἐποικίζουν συνεχῶς μέ Μωαμεθανούς, μέ τήν ἀγαστήν συνεργασίαν βεβαίως τῶν ἐδῶ βρωμερῶν πολιτικῶν καί ρασοφόρων.

--------------------------------------
Ανώνυμος είπε...

Πες μας Δημ. Χατζηνικολάου ένα σχόλιο για το κλείσιμο των ι. Ναών απο την κυβέρνηση.
---------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Συμμερίζομαι τήν γνώμην πολλῶν, ὅτι τώρα ἔπρεπε νά τρέχῃ περισσότερον ὁ κόσμος στούς Ναούς, νά κάμνῃ παρακλήσεις, ἀγρυμνίες, λιτανεῖες, ἐξομολογήσεις, νηστείαν, συχνήν Θείαν Κοινωνίαν κ.λπ. Ἐκτός ἀπό τό δογματικόν μέρος τοῦ θέματος, ὅπου ἔχουν προκαλέσει τεραστίαν ζημίαν, ἐφόσον ἔχουν περάσει τό βρωμερόν αἱρετικόν μήνυμα ὅτι λαμβάνοντας Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ μπορεῖ νά μολυνθῇς(!!!), ἀλλά καί ἀπό ἰατρικῆς ἐπόψεως, εἶναι γνωστόν ὅτι ἡ δυνατή πίστις ἐνδυναμώνει τόν ἄνθρωπον καί τόν βοηθεῖ εἰς τήν θεραπείαν ἀσθενειῶν, ἐνῷ ὁ τρόμος πού ἐνσπείρουν μέ αὐτά τά μέτρα προκαλεῖ ἀκριβῶς τά ἀντίθετα ἀποτελέσματα.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ -- Ἀνακοινωθέν

Καθώς συνεχίζεται σέ παγκόσμια κλίμακα, καί δή καί ἐπιτείνεται, ἡ κρίσις τοῦ κορωνοϊοῦ, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο παρακολουθεῖ τήν κατάστασι μέ ὑψηλό αἴσθημα εὐθύνης ἔναντι τῶν πιστῶν του καί ἔναντι ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν ἀνθρώπων καί, σέ συνέχεια τοῦ Ἀνακοινωθέντος τῆς 11ης Μαρτίου ἐ. ἔ., κατόπιν συσκέψεως τῶν Ἱεραρχῶν του στήν Πόλη, ἀνακοινώνει τά ἑξῆς:

Εν τω Γεροντικώ γράφονται ταύτα:

Ηρώτησεν ο Αββάς Σισώης τον Αββάν Ωρ, λέγων:

«ειπέ μοι λόγον»· και είπεν αυτώ: «έχεις πίστιν εις εμέ»; 

Και είπε: «ναι»· είπεν ουν αυτώ: «ύπαγε και ο εώρακάς με ποιούντα, ποίησον και συ»· και είπεν αυτώ: «τι ορώ, πάτερ, εις σε»; 

Έφη δε αυτώ ο γέρων: «ότι ο λογισμός μου κατώτερός εστι πάντων ανθρώπων».

Η Σκέπη της Θεοτόκου

Η εορτή της αγίας Σκέπης της Θεοτόκου ( 1η , και αργότερα , 28η Οκτωβρίου ) αντλεί την υπόθεσή της από τον βίο του οσίου Ανδρέα, του δια Χριστόν σαλού. Η εμφάνιση της Θεοτόκου στον όσιο έγινε αφορμή να καθιερωθεί η εορτή αυτή. 

Το περιστατικό συνέβη στη νότια πλευρά του ναού των Βλαχερνών, στο παρεκκλήσιο της αγίας Σορού, όπου φυλάσσονταν η εσθήτα, ο πέπλος και μέρος της ζώνης της Θεοτόκου. 
Στο παρεκκλήσιο αυτό γινόταν κάποτε ολονυκτία. Εκεί πήγε να προσευχηθεί και ο όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του άγιο Επιφάνιο. 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Οι Άγιοι Απόστολοι (διά του Αγίου Κλήμεντος, Πάπα Ρώμης) διατάζουν την αποφυγή κάθε είδους συμπροσευχής με τους αιρετικούς: "Eἰ μὴ δυνατὸν ἐν ἐκκλησίᾳ προϊέναι διὰ τοὺς ἀπίστους, κατ' οἶκον συνάξεις, ὦ ἐπίσκοπε, ἵνα μὴ εἰσέρχηται εὐσεβὴς εἰς ἐκκλησίαν ἀσεβῶν· οὐχ ὁ τόπος γὰρ τὸν ἄνθρωπον ἁγιάζει, ἀλλ' ὁ ἄνθρωπος τὸν τόπον. Ἐὰν δὲ ἀσεβεῖς κατέχωσιν τὸν τόπον, φευκτέος ἔστω σοι διὰ τὸ βεβηλῶσθαι ὑπ' αὐτῶν· ὡς γὰρ οἱ ὅσιοι ἱερεῖς ἁγιάζουσιν, οὕτως οἱ ἐναγεῖς μιαίνουσιν. Eἰ δὲ μήτε ἐν οἴκῳ ἅμα μήτε ἐν ἐκκλησίᾳ συναθροισθῆναι δυνατόν, ἕκαστος παρ' ἑαυτῷ ψαλλέτω, ἀναγινωσκέτω, προσευχέσθω, ἢ καὶ ἅμα δύο ἢ τρεῖς· «Ὅπου γὰρ ἂν ὦσι, φησὶν ὁ Κύριος, δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖ εἰμὶ ἐν μέσῳ αὐτῶν». Πιστὸς μετὰ κατηχουμένου μήτε κατ' οἶκον προσευχέσθω· οὐ γὰρ δίκαιον τὸν μεμυημένον μετὰ τοῦ ἀμυήτου συμμολύνεσθαι· εὐσεβὴς μετὰ αἱρετικοῦ μήτε κατ' οἶκον συμπροσευχέσθω· «Τίς γὰρ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;»" 

(P. G. 1, 1136-1137).

Ο Καθ. του Παν. Αθηνών Κ. Μουρατίδης :

Το μέγεθος της θανασίμου απειλής δια την φυλετικήν και εθνικήν ενότητα και ανεξαρτησίαν του Ελληνικού Έθνους δια μέσου των αιώνων εκ του Παπισμού γνωρίζουν και οι άκρω δακτύλω αψόμενοι της Ιστορίας. Τοιαύτην δε φρίκην προεκάλει εις τας συνειδήσεις των Ορθοδόξων Ελλήνων του Βυζαντίου και η σκέψις ακόμη της υποταγής εις τον Παπισμόν, λόγω των διαπραχθεισών υπ΄ αυτού φρικαλεοτήτων εις τον χώρον της Ορθοδοξίας (σταυροφορίαι κλπ.) ούτως, ώστε ο κατά την άλωσιν της Βασιλευούσης Πρωθυπουργός αυτής μέγας δουξ Λουκάς Νοταράς, ευρεθείς προ τραγικού διλήμματος, να διακηρύξη ότι προτιμά και αυτό το σύμβολον της βαρβαρότητος και της απιστίας, το τουρκικόν δηλαδή φακιόλιον, της λατινικής καλύπτρας, εν η συμβολίζεται η μεγάλη έκπτωσις και νοθεία της εν Χριστώ αποκαλυφθείσης Αληθείας! «Κρειττότερον εστι ειδέναι εν μέση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν Λατινικήν». Ασφαλώς δε θα έφθανε τα όρια του αδιανοήτου ό,τι απέρριψαν μετ΄ αγανακτήσεως οι προπάτορές μας του Βυζαντίου και μάλιστα υπό τραγικάς δι΄ αυτούς συνθήκας, να προσφέρη σήμερον ελευθέρως η ελευθέρα Ελλάς και μάλιστα προς ένα καταρρέοντα Παπισμόν.

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΕΡΟΣ ΑΛΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ο «Οικουμενιστής» Πατριάρχης Σερβίας κ. Γερμανός εις μήνυμα το οποίον υπογράφει μετά των άλλων Προέδρων του Παγκοσμίου Συμβουλίου «Εκκλησιών», διακηρύσσει την πεποίθησίν του ότι αι «Χριστιανικαί» κοινότητες αποτελούν πάσαι μέρος της μιάς μεγάλης Χριστιανικής Εκκλησίας!! Δηλ. και η Ορθόδοξος Εκκλησία κατά τον Μακαριώτατον Πατριάρχην Σερβίας είναι απλώς μία «κοινότης», η οποία αποτελεί μέρος της Χριστιανικής Εκκλησίας, συμφώνως προς την αιρετικήν διδασκαλίαν της «θεωρίας των κλάδων». Το μήνυμα δε αυτό του κ. Γερμανού είχε δυσμενείς επιπτώσεις και μεταξύ των αδελφών Ορθοδόξων της Σερβίας. Πληροφορούμεθα δε χαρακτηριστικώς ότι ο γνωστός μέγας Σέρβος Θεολόγος π. Ιουστίνος Πόποβιτς, το κατέκρινε, έπαυσε δε πάσαν εκκλησιαστικήν επικοινωνίαν μετά του κακοδόξου Πατριάρχου και παραμένει «έγκλειστος» εις το ησυχαστήριόν του προσευχόμενος εις τον Θεόν υπέρ της Εκκλησίας. Το σχετικόν απόσπασμα του αιρετικού μηνύματος έχει ούτω: «Και η βιαία Πνοή της ανανεώσεως θα πνεύση εις το μέγα πεδίον της Εκκλησίας καθώς και εις εκάστην των κοινοτήτων αυτής· διότι αύται δεν είναι απλαί διοικητικαί ενότητες, αλλ΄ αποτελούν πάσαι μέρος της μιάς μεγάλης Χριστιανικής Εκκλησίας».