Τετελεσμένον γεγονός -- Τοῦ Σεβ. Ἀσκάλωνος Νικηφόρου

 Γιά πολλά χρόνια τώρα παρακολουθῶ τήν τακτική πολλῶν Ἐκκλησιαστικῶν  Ἀνδρῶν, μετά ἀπό ὅσα εἶπε καί ἔκανε ὁ αἱρετίζων τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπό τήν ἡμέρα τῆς ἀναρριχήσεώς του  στόν θρόνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί συνεχίζει ἀπτόητος  μέχρι σήμερα, νά ὑποβάλλουν «τά σέβη τους» πρός «τό Σεπτόν πρόσωπον», νά τόν ἀποκαλοῦν «Παναγιώτατο», καί «Σεπτή Κεφαλή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» .

Ὥς πότε θά συνεχισθεῖ αὐτή ἡ κατάστση ; Πότε θά ξεχωρίσουν τήν θέση τους ἀπό τίς κακοδοξίες καί τίς παρανομίες του; Σκέπτομαι ὅτι, σέ ἄλλες ἐποχές, θά ἦταν μία καί μόνο παρανομία καί διατύπωση κακοδοξίας ἀρκετή, καί ἔτσι θὰ ἔπρεπε νά εἶναι, γιά νά τόν καταστήσει ὑπόδικο  σέ ὅλη τήν  Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί νά κινηθοῦν οἱ διαδικασίες, γιά νά τόν ὑποχρεώσουν ἤ νά ἐπανέλθει στήν τάξη, ἤ νά ἀντικατασταθεῖ ὑπό ἄλλου Πατριάρχου γνησίου Ὀρθοδόξου φρονήματος.

Σύμφωνα μέ τόν ἀρχαῖο Φιλόσοφο Σοφοκλῆ, «Ἑνός κακοῦ δοθέντος, μύρια ἕπονται». Δυσ­τυχῶς, ἐδῶ καί πολλά χρόνια σχεδόν σύνολη ἡ ἡγεσία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔχει πάρει τόν κατήφορο  καί μόνο ὁ Θεός γνωρίζει ποῦ θά καταλήξουμε.

Ἐδῶ καί χρόνια πολλοί ἔχουν γράψει καί ἔχουν καταγγείλει τίς αὐθαιρεσίες καί τίς κακοδοξίες του, χωρίς νά φαίνεται ὅτι δίνει κάποια σημασία στίς καταγγελίες αὐτές, ἀλλἀ καί χωρίς να φαίνεται ὅτι οἱ ὑπόλοιποι Ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες ἐνοχλοῦνται ἀπό τήν κατάσταση αὐτή. Καί φθάσαμε στίς ἡμέρες μας καί ὁ «Σουλτάνος» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινούπολης, ὁ «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς»,  νά ἔχει ἀφηνιάσει τελείως  καί νά ἀπειλεῖ «θεούς και δαίμονες» καί ὅλους ἐκείνους  πού τολμοῦν νά ἔχουν διαφορετική γνώμη ἀπό τήν δική του, καί νά προσβάλλει μέ τόν χειρότερο τρόπο Κληρικούς ἐγνωσμένου ἤθους καί ἔργου.

Προχθές διάβασα στήν ἱστοσελίδα Ρομφαία τίς τελευταῖες δηλώσεις τοῦ Βαρθολομαίου σχετικά μέ τό Οὐκρανικό καί, παρ’ ὅλον ὅτι δέν μέ ἐκπλήττει τίποτε πλέον, δέν θά μποροῦσα ποτέ νά φαντασθῶ  ὅτι θά τολμοῦσε νά κάνει κάτι τέτοιο, δηλαδή νά δηλώσει  ὅτι «τό Οὐκρανικό Αὐτοκέφαλο εἶναι τετελεσμένο Ἐκκλησιαστικό Γεγονός», δηλαδή «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Ἀνεγνώρισε μόνος του τούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας καί τώρα παρουσιάζει τήν πράξη του αὐτή  σάν ἀπόφαση Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τήν ὁποία θά πρέπει νά δεχθοῦμε ὅλοι μας.

Τί θά γίνει λοιπόν; Θά τόν σταματήσουμε ἀπό τόν κατήφορο πού ἔχει πάρει ἤ θά τόν ἀφήσουμε νά συνεχίσει ἀκάθεκτος τό καταστροφικό ἔργο του καί ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλά καί νά ἐκβιάζει Πατριάρχες καί Ἀρχιεπισκόπους  νά τόν ἀκολουθήσουν  στόν κατηφορικό δρόμο πού διάλεξε, μέ ἀποτέλεσμα νά ζοῦμε ὅλοι μας τήν κατάσταση πού ἀντιμετωπίζουμε σήμερα χωρίς, δυσ­τυχῶς νά μποροῦμε νά φαντασθοῦμε τίς ἐξελίξεις της.

 Εἶναι αὐτή ἡ κατάσταση, στήν ὁποία θέλουμε νά ζεῖ ἡ Ἐκκλησία μας;  Δέν μᾶς πέφτει λόγος γιά τά συμβαίνοντα; Δέν ἔχουμε τήν ὑποχρέωση νά προσ­παθήσουμε νά ἀλλάξουμε τήν κατάσταση αὐτή ; Δεν νομίζετε ὅτι πρέπει κάποια στιγμή νά ποῦμε τά πράγματα μέ τό ὄνομά τους, νά καταγγείλουμε τόν Βαρθολομαῖο καί ἐκεῖνους πού συμπορεύονται μαζί του και νά ξεχωρίσουμε τήν θέση μας ἀπό τίς κακοδοξίες τους;

Ἀγαπητέ μου κ. Τραμπούλη, γιά 32 χρόνια τώρα ἀγωνίζομαι μέ τό πνεῦμα αὐτό  νά καταγγέλλω τίς αὐθαιρεσίες καί τίς ἀναρίθμητες ἀπάτες τῶν Προκαθημένων τῆς Ἱερουσαλήμ ἀλλά καί  Κωνσταντινουπόλεως χωρίς συμπαράσταση ἀπό κανένα καί μέ μεγάλο ψυχικό κόστος κυρίως, χωρίς ὅμως νά  δειλιάζω καί νά πτοοῦμαι ἀπό τήν προσωπική μου ταλαιπωρία. Γνωρίζω λοιπόν ἀπό προσωπική πεῖρα τίς δυσκολίες μιᾶς τέτοιας διαμαρτυρίας. Εὔχομαι ὁ Κύριος νά σᾶς φωτίζει νά κάνετε ὅ,τι μπορεῖτε ἀπό τό «μετερίζι» σας νά βάλουμε κάποια  τάξη  στά πράγματα τῆς Ἐκκλησίας.

"Ο.Τ."