Τετελεσμένον γεγονός -- Τοῦ Σεβ. Ἀσκάλωνος Νικηφόρου

 Γιά πολλά χρόνια τώρα παρακολουθῶ τήν τακτική πολλῶν Ἐκκλησιαστικῶν  Ἀνδρῶν, μετά ἀπό ὅσα εἶπε καί ἔκανε ὁ αἱρετίζων τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπό τήν ἡμέρα τῆς ἀναρριχήσεώς του  στόν θρόνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί συνεχίζει ἀπτόητος  μέχρι σήμερα, νά ὑποβάλλουν «τά σέβη τους» πρός «τό Σεπτόν πρόσωπον», νά τόν ἀποκαλοῦν «Παναγιώτατο», καί «Σεπτή Κεφαλή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» .

Ὥς πότε θά συνεχισθεῖ αὐτή ἡ κατάστση ; Πότε θά ξεχωρίσουν τήν θέση τους ἀπό τίς κακοδοξίες καί τίς παρανομίες του; Σκέπτομαι ὅτι, σέ ἄλλες ἐποχές, θά ἦταν μία καί μόνο παρανομία καί διατύπωση κακοδοξίας ἀρκετή, καί ἔτσι θὰ ἔπρεπε νά εἶναι, γιά νά τόν καταστήσει ὑπόδικο  σέ ὅλη τήν  Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί νά κινηθοῦν οἱ διαδικασίες, γιά νά τόν ὑποχρεώσουν ἤ νά ἐπανέλθει στήν τάξη, ἤ νά ἀντικατασταθεῖ ὑπό ἄλλου Πατριάρχου γνησίου Ὀρθοδόξου φρονήματος.

Σύμφωνα μέ τόν ἀρχαῖο Φιλόσοφο Σοφοκλῆ, «Ἑνός κακοῦ δοθέντος, μύρια ἕπονται». Δυσ­τυχῶς, ἐδῶ καί πολλά χρόνια σχεδόν σύνολη ἡ ἡγεσία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔχει πάρει τόν κατήφορο  καί μόνο ὁ Θεός γνωρίζει ποῦ θά καταλήξουμε.

Ἐδῶ καί χρόνια πολλοί ἔχουν γράψει καί ἔχουν καταγγείλει τίς αὐθαιρεσίες καί τίς κακοδοξίες του, χωρίς νά φαίνεται ὅτι δίνει κάποια σημασία στίς καταγγελίες αὐτές, ἀλλἀ καί χωρίς να φαίνεται ὅτι οἱ ὑπόλοιποι Ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες ἐνοχλοῦνται ἀπό τήν κατάσταση αὐτή. Καί φθάσαμε στίς ἡμέρες μας καί ὁ «Σουλτάνος» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινούπολης, ὁ «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς»,  νά ἔχει ἀφηνιάσει τελείως  καί νά ἀπειλεῖ «θεούς και δαίμονες» καί ὅλους ἐκείνους  πού τολμοῦν νά ἔχουν διαφορετική γνώμη ἀπό τήν δική του, καί νά προσβάλλει μέ τόν χειρότερο τρόπο Κληρικούς ἐγνωσμένου ἤθους καί ἔργου.

Προχθές διάβασα στήν ἱστοσελίδα Ρομφαία τίς τελευταῖες δηλώσεις τοῦ Βαρθολομαίου σχετικά μέ τό Οὐκρανικό καί, παρ’ ὅλον ὅτι δέν μέ ἐκπλήττει τίποτε πλέον, δέν θά μποροῦσα ποτέ νά φαντασθῶ  ὅτι θά τολμοῦσε νά κάνει κάτι τέτοιο, δηλαδή νά δηλώσει  ὅτι «τό Οὐκρανικό Αὐτοκέφαλο εἶναι τετελεσμένο Ἐκκλησιαστικό Γεγονός», δηλαδή «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Ἀνεγνώρισε μόνος του τούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας καί τώρα παρουσιάζει τήν πράξη του αὐτή  σάν ἀπόφαση Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τήν ὁποία θά πρέπει νά δεχθοῦμε ὅλοι μας.

Τί θά γίνει λοιπόν; Θά τόν σταματήσουμε ἀπό τόν κατήφορο πού ἔχει πάρει ἤ θά τόν ἀφήσουμε νά συνεχίσει ἀκάθεκτος τό καταστροφικό ἔργο του καί ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλά καί νά ἐκβιάζει Πατριάρχες καί Ἀρχιεπισκόπους  νά τόν ἀκολουθήσουν  στόν κατηφορικό δρόμο πού διάλεξε, μέ ἀποτέλεσμα νά ζοῦμε ὅλοι μας τήν κατάσταση πού ἀντιμετωπίζουμε σήμερα χωρίς, δυσ­τυχῶς νά μποροῦμε νά φαντασθοῦμε τίς ἐξελίξεις της.

 Εἶναι αὐτή ἡ κατάσταση, στήν ὁποία θέλουμε νά ζεῖ ἡ Ἐκκλησία μας;  Δέν μᾶς πέφτει λόγος γιά τά συμβαίνοντα; Δέν ἔχουμε τήν ὑποχρέωση νά προσ­παθήσουμε νά ἀλλάξουμε τήν κατάσταση αὐτή ; Δεν νομίζετε ὅτι πρέπει κάποια στιγμή νά ποῦμε τά πράγματα μέ τό ὄνομά τους, νά καταγγείλουμε τόν Βαρθολομαῖο καί ἐκεῖνους πού συμπορεύονται μαζί του και νά ξεχωρίσουμε τήν θέση μας ἀπό τίς κακοδοξίες τους;

Ἀγαπητέ μου κ. Τραμπούλη, γιά 32 χρόνια τώρα ἀγωνίζομαι μέ τό πνεῦμα αὐτό  νά καταγγέλλω τίς αὐθαιρεσίες καί τίς ἀναρίθμητες ἀπάτες τῶν Προκαθημένων τῆς Ἱερουσαλήμ ἀλλά καί  Κωνσταντινουπόλεως χωρίς συμπαράσταση ἀπό κανένα καί μέ μεγάλο ψυχικό κόστος κυρίως, χωρίς ὅμως νά  δειλιάζω καί νά πτοοῦμαι ἀπό τήν προσωπική μου ταλαιπωρία. Γνωρίζω λοιπόν ἀπό προσωπική πεῖρα τίς δυσκολίες μιᾶς τέτοιας διαμαρτυρίας. Εὔχομαι ὁ Κύριος νά σᾶς φωτίζει νά κάνετε ὅ,τι μπορεῖτε ἀπό τό «μετερίζι» σας νά βάλουμε κάποια  τάξη  στά πράγματα τῆς Ἐκκλησίας.

"Ο.Τ."

3 σχόλια:

  1. Δυστηχώς η -εκκλησία σας - εδώ και πολλά χρόνια έπαψε να υφίσταται ως Εκκλησία του Χριστού , τώρα είναι αργά γιά επιστολικές διαμαρτυρίες , αλλά όποιος αντιλαμβάνεται πραγματικά σε τι παγίδα του διαβόλου έχει πέσει , αφήνει τα λόγια , ταπεινώνετε , και εάν είναι κληρικός αφήνει πρός ώρας τα πετραχήλια και ωμοφόρια τα οποία σφετερίζεται ,και κλαιγοντας γονατιστός προσευχόμενος παρακαλεί τόν Θεό να του ανοίξει τα μάτια της ψυχής να δεί που είναι η Εκκλησία του Θεού , και να γίνει μέλος της, διότι για τους κληρικούς ειδικά η ώρα τής κρίσεως θα είναι φοβερή , θα του ζητηθούν από τον Θεό όλες αυτές οι ψυχές που κολάστηκαν εξ αιτίας τής συμμετοχής τους στην αντίχριστη αίρεση του νεοημερολογιτισμού- οικουμενισμού ακολουθώντας πλανεμένους και αιρετικούς ποιμένες .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΡΟΣ ΜΑΤΘΑΙΙΚΟΥΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
    Π.ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΖΙΩΓΟΣ

    1/2
    Επίσκοπος Κήρυκος: Το κείμενον αυτό εδημοσιευθη εν ετει 1997, τοτε πού οι Φλωρινικοί μας εζητησαν να σταματησουμε τον διαλογο καί να προχωρησουμε εις τήν ενωσιν βασει της χειροθεσίας του 1971

    Αὐτά τά ἐρωτήματα ὀφείλουμε ἐμεῖς πρῶτοι νά τά θέσουμε εἰς τόν ἑαυτόν μας καί νά δώσουμε μίαν ἔντιμον ἀπάντησιν καί ἐν ταπεινοφροσύνῃ νά δοῦμε πῶς πρέπει νά κάνουμε διόρθωσιν, ἐάν δέν θέλουμε αὔριο νά μᾶς τά θέσουν ἄλλοι καί νά μᾶς ἐκθέσουν ἐνώπιον ὅλων παρασύροντάς μας εἰς τό ὀλισθηρόν ἔδαφος τῶν δικαιολογιῶν καί τῆς ἀνακριβολογίας! 
    ᾿Εάν ὁμολογοῦμε τά λάθη μας, οἱ ἄνθρωποι ὄχι μόνον θά μᾶς συγχωρήσουν, ἀλλά καί θά μᾶς ἐκτιμήσουν καί θά μᾶς σεβαστοῦν. ᾿Εάν ὅμως καταφύγουμε σέ στρεψοδικίες γιά νά στηρίξουμε τά ἀστήρικτα, τό ἐκλαμβάνουν ἐκ μέρους μας ὡς προσβολήν κατά τῆς νοημοσύνης των καί τότε θά μᾶς οἰκτείρουν. ( σχόλιο: αυτό ακριβώς σεβασμιότατε )
    ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΤΘΑΙΪΚΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΤΟ 1971
    1) Τί ἐγγυήσεις μᾶς παρεῖχαν οἱ Ρῶσσοι περί τῆς ᾿Ορθοδοξίας των τό 1971 τήν στιγμή πού:
    α) Δέν εἶχαν διακόψει κοινωνίαν μέ τούς οἰκουμενιστάς καί νεοημερολογίτας. 
    β) Χρησιμοποιοῦσαν δύο ἑορτολόγια παλαιό καί νέο στίς ἐνορίες τους καί εἶχαν κληρικούς ὅλων τῶν βαθμῶν μέ τό νέο ἡμερολόγιο στήν δικαιοδοσία τους.
    γ) Διατελοῦσαν σέ ἐκκλησιαστική καί  μυστηριακή κοινωνία μέ τόν Αὐξέντιο, τόν ὀποῖον προηγουμένως ἡμεῖς εἴχομεν καθαιρέσει.

    2. Βάσει ποίων κριτηρίων τούς θεωρήσαμε ὄχι μόνον ἀκραιφνεῖς ὀρθοδόξους, ἀλλά καί ἁρμοδίους εἰς τό νά ἐξετάσουν καί νά ἀποφανθοῦν περί τῆς κανονικότητος καί ἐγκυρότητος ἤ μή τῶν ἐπισκοπικῶν μας χειροτονιῶν;
    3. Βάσει ποίας ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως, λογικῆς, ἀλλά καί στοιχειώδους συνέσεως καί φρονήσεως, ἀνθρώπους πού ἐγνωρίσαμε μόλις χθές, τούς καταστήσαμε, κατόπιν αἰτήσεώς μας, κριτάς τῶν ἐσωτερικῶν μας ὑποθέσεων καί προβλημάτων, δηλώνοντες ἐκ τῶν προτέρων ἀνυπροϋπθετον, ἀποδοχήν τῆς κρίσεώς των καί συμμόρφωσιν εἰς τάς ὑποδείξεις των;
    4. ᾿Εφ᾿ ὅσον εἴμεθα πεπεισμένοι περί τῆς ἐγκυρότητος τῶν ἐπισκοπικῶν μας χειροτονιῶν, καί δέν μᾶς ἤλεγχεν εἰς οὐδέν ἡ συνείδησίς μας περί τούτων, ποῖος ὁ λόγος νά θέσωμεν αὐτάς ἐν ἀμφιβόλῳ καί ὐπό κρίσιν;
    5. Εἰς τήν πραγματικότητα ἐζητήσαμε ἀπό τούς Ρώσους τί; Καί ἐάν ἀκόμη τούς ἐζητήσαμεν ἁπλῆν συγχωρητικήν εὐχήν, ὁπότε ἄλλωστε τό ἔλαττον ὑπό τοῦ κρείτονος εὐλογεῖται , σημαίνει ὄτι ἐθεωροῦμεν αὐτούς μέν ἀμέμπτους, ἑαυτούς δέ μεμπτούς καί ὅτι ἡ συνείδησίς μας μᾶς ἔτυπτε εἰς κάτι. Τί ἦτο αὐτό; Δέν πάει κανείς νά ζητήση ἄφεσιν εἰς οὐδέν ἐλεγχόμενος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 2/2
    6. ᾿Επανερχόμενοι ἐξ ᾿Αμερικῆς τί ἀπεκομίσαμε στά μπαγάζια μας; Τί  ἦταν αὐτό πού μᾶς ἔδωκαν οἱ Ρῶσοι καί πού μεταδώσαμε δι᾿ εὐχῶν χειροτονίας ἐν τῇ ἑλληνίδι διαλέκτῳ καί ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν εἰς πάντας τούς λοιπούς ἐπισκόπους;
    7. Καί ἐάν μέν ἦτο ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή, ποῖον Εὐχολόγιον μᾶς ἐξουσιοδοτεῖ νά ἀναγινώσκωμεν εὐχάς χειροτονίας εἰς τήν μητρικήν μας γλῶσσαν ὡς συγχωρητικάς εὐχάς;
    8. Πρίν προχωρήσουμε εἰς τό νά ὑποστοῦμε τήν πρᾶξιν τῶν Ρώσων καί νά τήν μεταδώσωμεν καί εἰς τούς συλλειτουργούς δέν ἀνεγνώσαμε τήν Συνοδικήν ἀπόφασιν τῶν Ρώσων; Πῶς ἀπεδέχθημεν ἕνα τέτοιο ἔγγραφον, καί δημοσιεύσαμε τήν ἀποδοχήν μας διά τοῦ ἐπισήμου ὀργάνου ῆς ᾿εκκλησίας, δηλαδή τοῦ "Κήρυκος";
    9. Τήν στιγμήν πού οἱ Ρῶσοι: ῏Ησαν σέ κοινωνία μέ τόν Αὐξέντιο πού εἴχαμε καθαιρέσει, καί τοῦ εἶχαν συστήσει νά μᾶς δέχεται εἰς τάς τάξεις  του διά "χειροθεσίας" (ΣΙΓ),  πῶς εἶναι δυνατόν νά ἐνωθοῦμε μυστηριακῶς μέ τούς Ρώσους, χωρίς πάραυτα νά βρεθοῦμε μυστηριακῶς ἡνωμένοι καί μετά τοῦ Αὐξεντίου ἀρνούμενοι ἐκ τῶν πραγμάτων τήν καταδίκην πού τοῦ ἐπιβάλαμε;
    10. ᾿Εάν εἰς τήν ὐπόθεσιν Αὐξεντίου ἤμεθα ἐν δικαίῳ, πῶς ἀνελάβαμε ἐπισήμως τήν ὑποχρέωσιν νά κάνουμε ἐμεῖς τό πᾶν γιά νά ἑνωθοῦμε μαζί του, καί ὄχι νά ἐπιβληθῇ εἰς ἐκεῖνον, πρός τόν ὁποῖον οὐδέν ἐζητήθη, ἡ ὑποχρέωσις νά κάνη ἐκεῖνος τό πᾶν, νά ἐνωθῇ μαζί μας;
    11. Εἰς τί διαφέρει σήμερα ἡ προέλευσις τῶν δικῶν μας χειροτονιῶν ἀπό τῶν χειροτονιῶν τῶν φλωρινικῶν;
    https://kirykos.livejournal.com/

    Επίσκοπος Κηρυκος Εκκλησίας Κατακομβων Το  κείμενον αυτό εδημοσιευθη εν ετει 1997, τοτε πού οι Φλωρινικοί μας  εζητησαν να σταματησουμε τον διαλογο καί να προχωρησουμε εις τήν ενωσιν  βασει της χειροθεσίας του 1971, οτε καί εζητησα από τήν ηνωμενην ακόμη  Ιεραν Συνοδον να απαντηση ομολογιακως καί οχι "προδοτικως", πραγμα τον  οποίον παρεμβασει του γνωστου παρασυνοδικου κατεστημενου, δεν εγινε,  λόγος δια τον οποίον ηναγκασθην να παραιτηθω από την Προεδριαν της  Επιτροπης του Διαλόγου, οπως εζητησα καί αργότερον να λάβη θεσιν καί δια  την "Περιγραφην της Βοστωνης", καί δι  αλλα θεματα σχεσιν εχοντα με τήν  προδοσίαν του 1971, καί την γενομενην υπό των Ρωσων της Διασπορας δια  της χειροθεσίας κατα τον Η Κανόνα της Α  Οικουμενικης Συνοδου,   προσβολήν των Ορθοδοξων καί Κανονικων χειροτονιων του 1935 καί του 1948,  πλήν η απάντησις της Ιερας Συνοδου, ητο ο απηνης διωγμός εναντιον μου  καί εναντιον αλλων (1999 - 2003)

    ΑπάντησηΔιαγραφή