Γεννήθηκα και μεγάλωσα στους κόλπους αυτής της Εκκλησίας, η οποία κατέστη αιρετική. Σ’ αυτή την Εκκλησία, αγνοών τότε πάντα ταύτα, χειροτονήθηκα το 1978 κληρικός. Αυτήν υπηρέτησα μέχρι πριν από λίγα χρόνια, μέχρι που άρχισα να αντιλαμβάνομαι την αιρετική κατάστασή της. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι οι καλοί ποιμένες είναι σπάνιοι, όπως λέει ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος «Σπάνιοι γαρ ως αληθώς και μάλιστα άρτι σε καλώς ποιμαίνειν και λατρεύειν ψυχάς λογικάς επιστάμενοι» ( Συμεών S. C. 104, 346). Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι αυτό που είπε ο Κύριος για τους Γραμματείς και Φαρισαίους της εποχής του, ισχύει και για τους σημερινούς επισκόπους της Εκκλησίας, που τότε ανήκα: «Επί της Μωσέως καθέδρας εκάθισαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι ( Ματθ. 23, 2 ) οι οποίοι ούτε οι ίδιοι σώζονται, αλλά δεν αφήνουν και τους άλλους να σωθούν! Ισχύει και το «Ουαί δε υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κλείετε την βασιλείαν των Ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων. Υμείς γαρ ουκ εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίετε εισελθείν» ( Ματθ. 23, 13)! Και αυτό, γιατί οι Ιεράρχες της Εκκλησίας αυτής νόμισαν και νομίζουν ότι έχουν την εξουσία να παραβαίνουν τους Κανόνες και τα δόγματά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου