Κατά κοινή ομολογία, τα πολιτικά πράγματα στον τόπο μας βρίσκονται σε οριακό σημείο. Το Ελληνικό Έθνος είναι στο «χείλος του γκρεμού». Φθάσαμε στο σημείο να διεκδικεί την πρωθυπουργία ο κ. Γ. Παπανδρέου, ο γνωστός ως «Γιωργάκης», του οποίου οι μέχρι τούδε πράξεις φαίνονται ότι έχουν υπαγορευθεί από τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» («ΠΣΣ»). Μακριά από τον γράφοντα να υποστηρίξει προεκλογικά κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα. Διότι, αν όχι όλα, τουλάχιστον τα πιό γνωστά από αυτά υπηρετούν τον διεθνή Σιωνισμό, ο οποίος με ηχηρές έννοιες, όπως «παγκοσμιοποίηση», «Νέα Εποχή» και «Νέα Τάξη Πραγμάτων», στοχεύει στην ολοκληρωτική άλωση όλων των εθνών. Είναι, όμως, σωστό να σιωπά κανείς μπροστά στο νοσηρό φαινόμενο να προβάλλεται ο «Γιωργάκης» ως πολιτικός «Μεσσίας»; Ο κύριος αυτός πρωτοστατεί στην εσχάτη προδοσία της υποταγής στη «Νέα Τάξη Πραγμάτων», μη τηρώντας ούτε τα προσχήματα, η δε «κριτική» των «αντιπάλων» του είναι πλαδαρή, όπως π.χ. ότι είναι νέος και άπειρος, ότι έχει και αυτός ευθύνη για τα «λάθη» της κυβερνήσεως Σημίτη κ.λ.π. Σκοπός του παρόντος είναι να διατυπώσει ξεκάθαρα την άποψη ότι δεν επρόκειτο για «λάθη», αλλά για συνειδητή πλεύση του «Γιωργάκη» με τους αιωνίους εχθρούς της Ελλάδος, ώστε να φανεί «εξ ονύχων ο λέων». Ιδού μερικά από τα γεγονότα, που θεμελιώνουν αυτή την άποψη.
1. Το 1999, κατόπιν πιέσεων των Εβραιοαμερικανών, ο «Γιωργάκης» συνέστησε μία παράνομη οκταμελή επιτροπή με πρόεδρο τον κ. Μ. Σταθόπουλο, με σκοπό την επιβουλή μίας σειράς «εκσυγχρονιστικών» (διάβαζε αντιχριστιανικών και αντεθνικών) μέτρων, όπως η απάλειψη της Ελληνικής ιθαγένειας και του Θρησκεύματος από τις νέες ταυτότητες και η αναγραφή σ’ αυτές του δυσωνύμου αριθμού 666, η καθιέρωση του πολιτικού γάμου ως υποχρεωτικού, η καθιέρωση της καύσεως των νεκρών, η νομιμοποίηση του προσηλυτισμού, η απαγόρευση της Ορθοδόξου Χριστιανικής διδασκαλίας στα σχολεία, η απαγόρευση της αναρτήσεως ιερών εικόνων σε δημοσίους χώρους (δικαστήρια, σχολεία κ.ά.), η κατάργηση της προσευχής στα σχολεία και στους στρατώνες, η συγκατάβαση στους «αντιρρησίες συνειδήσεως» κ.λ.π. Τα αποτελέσματα των ενεργειών αυτών είναι σ’ όλους γνωστά: διχασμός των Ελλήνων, περιθωριοποίηση της Εκκλησίας, χλευασμός των ριζών, των παραδόσεων και των ιερών συμβόλων μας, πράσινο φως στους Ιεχωβίτες και τους πάσης φύσεως αιρετικούς να εισέλθουν στα σχολεία ως δάσκαλοι(!) των παιδιών μας κ.ά. Όλα αυτά αποσκοπούν στην καταστροφή του Χριστιανισμού, όπως υπαγορεύουν τα («ΠΣΣ») (Κεφ. Δ΄, ΙΔ΄ και ΙΖ΄). Το γεγονός ότι η επιτροπή Σταθόπουλου ήταν παράνομη, απεδείχθη τον Φεβρουάριο του 2000, όταν τρία μέλη τής επιτροπής παραιτήθηκαν, με το αιτιολογικό ότι το αντικείμενό τους ήταν της αρμοδιότητος του Υπ. Δικαιοσύνης, οπότε, υπό την αιγίδα του Υπ. Εξωτερικών, οι ενέγειές των θα ήταν παράνομες («Ο.Τ.», 18.2.00, σ. 1, και 10.3.00, σ. 6).
2. Ως γνωστόν, ο «Γιωργάκης», κόπτεται υπέρ των δικαιωμάτων του ανθρώπου, αλλά στην πραγματικότητα καταπατά τα δικαιώματα της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, διαιρεί αυτόν και προωθεί την διαφθορά και την προδοσία, όπως υπαγορεύουν τα («ΠΣΣ») (Κεφ. Α΄, Γ΄, Ε΄, Θ΄, Ι΄, ΙΓ΄ και ΙΖ΄). Για παράδειγμα, την ημέρα του Πάσχα του 2002, ευρισκόμενος στη Ζάχολη Κορινθίας έφθασε στο σημείο, να στείλει άνδρες της φρουράς του στον Ι. Ν. του Αγίου Γεωργίου, για να υποχρεώσουν τον ιερέα να κλείσει τα μεγάφωνα, από τα οποία μετεδίδετο η ακολουθία του εσπερινού. Το ίδιο είχε κάνει και το 2001, προκαλώντας την οργή των κατοίκων («Ο.Τ.», 17.5.02, σ. 6). Ως ένα δεύτερο παράδειγμα, όταν πρόσφατα στην έκθεση «Outlook» προεβλήθη και μάλιστα με δαπάνη του Υπ. Πολιτισμού (!!!), το χυδαίο, πρόστυχο και βλάσφημο εξάμβλωμα κατά του ιερωτέρου συμβόλου του Χριστιανισμού, το οποίο έκανε κάθε Χριστιανό ν’ αηδιάσει, ο «Γιωργάκης», δήλωσε ότι η πολιτεία πρέπει να υποστηρίζει(!) την ελευθερία προβολής κάθε μορφής τέχνης! («Ο.Τ.», 9.1.04, σ. 6). Όχι κ. Παπανδρέου! Όταν ένα «έργο τέχνης», προσβάλλει τον Χριστιανισμό, αλλά και αυτή την δημοσία αιδώ και μάλιστα τόσο βάναυσα, η Πολιτεία όχι μόνο δεν πρέπει να υποστηρίζει την ελευθερία προβολής του, ούτε βέβαια να το χρηματοδοτεί, αλλά και έχει χρέος από το ισχύον Σύνταγμα (άρθρο 3 και 14) να το απαγορεύει. Ως τρίτο παράδειγμα, ο «Γιωργάκης» θέλει τον διαχωρισμό των ναρκωτικών σε «μαλακά» και «σκληρά», την δωρεάν χορήγηση ηρωΐνης σε τοξικομανείς, που βρίσκονται στο «τελευταίο στάδιο» και την «ανοχή, για μικρές» ποσότητες κάνναβης, που προορίζονται για «προσωπική χρήση», περνώντας έτσι το μήνυμα στην νεολαία ότι η κατανάλωση «μικρών» ποσοτήτων «μαλακών» δεν είναι δα και τίποτα το σοβαρό (!) και καθιστώντας την κατανάλωση ναρκωτικών φθηνή και εύκολη («Ακρόπολις», 16.12.1999, σ. 5, «Χριστιανική», 21.6.01, σ. 9, και «Ελεύθερος», 29.6.01, σ. 9). Ο «ευαίσθητος», λοιπόν, αυτός «προστάτης» των δικαιωμάτων του ανθρώπου θέλει να εφαρμόσει ιδέες, που διαφθείρουν τον άνθρωπο!
3. Ο ρόλος του «Γιωργάκη» είναι τουλάχιστον ύποπτος, διότι οι γνωστές θέσεις του, ότι δήθεν καταπατώνται οι θρησκευτικές ελευθερίες των μειονοτήτων στη χώρα μας, ότι κάθε άτομο, που ανήκει σε μειονότητα έχει το δικαίωμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού κ.λ.π., αναπαράγονται στις εκθέσεις του Αμερικανικού ΥΠΕΞ, διασύρουν διεθνώς την χώρα μας και μακροχρόνια, την οδηγούν σε Κοσοβοποίηση. Διότι, αν όλοι οι λεγόμενοι «οικονομικοί μετανάστες», που κατέκλυσαν την χώρα μας αυτοπροσδιορισθούν εθνικά και ιδρύσουν μειονότητες, σε μερικές δεκαετίες η Ελλάδα θα είναι νέο Κόσοβο. Όλη δε αυτή η πολυλογία του «Γιωργάκη» για τις «θρησκευτικές ελευθερίες» και τις μειονότητες στην χώρα μας, η αδιαφορία του για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών, η καλλιέργεια της δήθεν Ελληνοτουρκικής «φιλίας» κ.λ.π. συνθέτουν μία θλιβερή εικόνα προδοσίας. Υπενθυμίζουμε τα ζεϊμπέκικα στον ρυθμό, που «κτυπά» ο κ. Τζέμ (γεγονός, που έχει σημειολογική σημασία, όπως τόνισε σε ομιλία του ο Καθηγητής κ. Ν. Σαρρής), την υποστολή των φωτογραφιών των εθνικών μας ηρώων κατ’ απαίτηση του κ. Τζέμ, τις ομιλίες κάτω από τεράστιες φωτογραφίες του μεγάλου σφαγέως του Ελληνισμού Κεμάλ, τις καταθέσεις στεφάνων και τις αποδόσεις τιμών στο μνημείο του Κεμάλ κ.ά. Λοιπόν είχε άδικο ο κ. Θ. Πάγκαλος όταν μιλούσε για «γραικύλους» του ΥΠΕΞ. («Ο.Τ.», 3.3.00, σ. 1, 30.6.00, σ. 1, 13.10.00, σ. 1, και 21. 12. 01, σ. 4). Για όλα τα παραπάνω, καθώς και για το μέγα σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, όπου με τις δηλώσεις τους παρέσυραν τον Ελληνικό λαό να τοποθετήσει το υστέρημά του σ’ αυτό, δημιουργώντας έτσι μία «φούσκα» και καταστρέφοντας οικονομικά χιλιάδες οικογένειες, αλλά και για πολλές άλλες προδοσίες, στις 7 Μαρτίου οι κ.κ. Σημίτης, Παπανδρέου και οι όμοιοί των θα πρέπει, λίαν επιεικώς, να σταλούν ανεπιστρεπτί στα σπίτια τους. Αρκετά έπαιξαν τον ρόλο του «πεσσού» στο βρωμερό παιχνίδι των Σιωνιστών εναντίον του μαρτυρικού αυτού τόπου, όπως υπαγορεύουν τα («ΠΣΣ») (Κεφ. Β΄). Να μη ξεχάσουν μάλιστα να μαζέψουν και την μητέρα του «Γιωργάκη», η οποία πρόσφατα τόλμησε να χλευάσει δημοσίως το ιερό πρόσωπο της Θεοτόκου. Ιδού από που εμπνέεται ο πολύς «Γεωργάκης»! Η ψήφος των Ελλήνων είναι ιερή, διότι η κληρονομιά τους είναι πολύ βαριά. Δεν πρέπει να δίνεται στους «Ευρωλιγούρηδες» και γενικώτερα στους νεροκουβαλητές της «Νέας Τάξεως Πραγμάτων». Ο Αμερικανο-ελληνο-εβραίος «Γιωργάκης» δηλώνει ανερυθρίαστα ότι ο ίδιος και οι όμοιοί του ευρίσκονται «σε αναζήτηση μίας νέας σύγχρονης ταυτότητας» (Ο.Τ.»,30.1.04, σ. 3). Είναι ελεύθεροι να υπάγουν να την εύρουν! Τρία και πλέον εκατομμύρια Ελλήνων ψήφισαν στο δημοψήφισμα της Εκκλησίας ότι θέλουν να κρατήσουν την παλαιά τους ταυτότητα. Πολλοί δε περισσότεροι θέλουν ηγέτες, που πιστεύουν στα παραδοσιακά ιδεώδη (Ορθοδοξία-Πατρίδα-Οικογένεια) και πονούν για τα εθνικά και τα άλλα προβλήματα του τόπου. Δεν θέλουν Εκκλησιομάχους – εκτελεστές των Σιωνιστικών σχεδίων. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι που να βρεθούν τέτοιοι ηγέτες.
"Ορθ. Τύπος" αρ. φύλλ. 1541
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου