Πρὸς τὴν τρίτην Ἅλωσιν; ---π. Γεώργιος Μεταλληνός

... Ἐπειδὴ δὲ τὰ πνευµατικὰ συµπορεύονται πάντοτε µὲ τὰ πολιτικὰ καὶ πολιτειακά, πρέπει νὰ ὑπενθυµίσουµε, ὅτι ἡ πνευµατικὴ καὶ πολιτιστικὴ ἀποδόµηση τοῦ Ἔθνους ἔχει σηµαντικὸ ἀντίκτυπο καὶ στὰ ἐθνικὰ θέµατα σὲ κάθε περίοδο τῆς ἱστορίας µας. Καὶ αὐτὸ τὸ ζοῦµε σήµερα µὲ τὴν νέα κατοχή µας καὶ πάλι ἀπὸ τὴν Φραγκιά, ὅπως τὸ 1204! Ἡ διαφορὰ τῆς προϊούσης σήµερα Τρίτης Ἁλώσεως ἀπὸ ἐκεῖνες τοῦ 1204 καὶ τοῦ 1453 εἶναι, ὅτι τότε ἡττηθήκαµε καὶ κατακτηθήκαµε, ἐνῶ σήµερα προχωροῦµε στὴν ἅλωση µὲ τὴν συγκατάθεσή µας, θεωρώντας την µάλιστα ὡς σωτηρία! Οἱ δύο ἁλώσεις, ἡ φραγκικὴ καὶ ἡ ὀθωµανική, δὲν ἅλωσαν τὴν ψυχὴ καὶ τὴν συνείδηση τοῦ Γένους-Ἔθνους µας. Ἐπιβιώσαµε, διότι ἡ ψυχή µας ἔµεινε ἀδούλωτη. Σήµερα ὅµως πραγµατοποιεῖται -ἄρχισε ἤδη- ἡ Τρίτη ἅλωση καὶ µᾶλλον διανύουµε τὸ τελικὸ στάδιό της. Ἡ ἅλωση τοῦ 1453 ἀποδείχθηκε ἱστορικὰ µικρῆς σηµασίας ἔναντι ἐκείνης τοῦ 1204, ποὺ ὁλοκληρώνεται σήµερα.
---------------------------
Ανώνυμος είπε...
Δυό οι αλώσεις ποιά να περιγράψεις; Ποιά η πιο επώδυνη, και οι δυό πλήγωσαν βαθιά το γένος. Πολλές οι αλώσεις, δεκάδες πόλεις αλώθηκαν σ΄ανατολή και δύση. Από εκεί που βγαίνει ο ήλιος το μισό φεγγάρι φώτισε αναρίθμητες σκιές και σκέπασε με το δανεικό φως του ανθρώπους και χώρες. Από εκεί που δύει ο ήλιος ανέτειλε το αιρετικό φως σκεπάζοντας με το δανεικό φως του ανθρώπους και χώρες. Όσοι είπαν εντός τους στώμεν καλώς στώμεν μετά φόβου γέμισαν πληγές, κοίταζαν το Ναζωραίο σταυρωμένο και τους εμψύχωνε μέχρι να ηχήσουν από στόμα σε στόμα ελευθερία ή θάνατος, για του Χριστού τη πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία. Χάθηκαν πολλοί, έφυγαν πολλοί, λύγισαν πολλοί κι απ΄την ανατολή κι από τη δύση.

Ἡ Φράγκικη Δύση πῆρε ἐπιτέλους τὴ «Ρεβὰνς» (revenche). Τώρα πραγµατοποιεῖ τὸν µακραίωνα πόθο της, τὴν διάλυση τοῦ Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων. Ἐντασσόµενοι - στὴν Ἑνωµένη Εὐρώπη, ἐκάµαµε τόσους πανηγυρισµούς, διότι θεωρήσαµε τὸ γεγονὸς ὡς σωτηρία µας. Ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε, γι᾽ αὐτό, νὰ µᾶς ἀπογοητεύσει ἡ Εὐρώπη ἐκεῖ, ποὺ στηρίξαµε τὴν «πᾶσαν ἐλπίδα» µας, στὰ οἰκονοµικά. Ἡ ἱστορία παίρνει τὴν ἐκδίκησή της! Ξεχάσαµε τὸν Θεὸν τῶν Πατέρων ἡµῶν καὶ πιστεύσαµε στὴν ἀπολυτοποιηµένη «ἀξία» τοῦ οἰκονοµισµοῦ. ∆ὲν ἀνοίχθηκε καµιὰ κερκόπορτα, ἀλλὰ οἱ πύλες τῆς ψυχῆς καὶ καρδίας µας, γιὰ νὰ µᾶς ἀλλοτριώσει καὶ νὰ µᾶς συντρίψει ἡ σηµερινὴ ἀνθελληνικὴ καὶ ἀντορθόδοξη ∆ύση. Εὐτυχῶς ὑπάρχει καὶ ἡ ἄλλη ∆ύση, ποὺ ποτίζεται ἀπὸ τὰ νάµατα τῆς ἑλληνικότητας καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, στὸ χῶρο τῆς ἔρευνας καὶ τῆς νοσταλγίας. Ἀλλά, δυστυχῶς, δὲν εἶναι αὐτὴ ἡ ∆ύση, στὴν ὁποία πολιτικὰ «ἀνήκοµεν». Εὐτυχῶς ὅµως ὑπάρχει -εἶναι βέβαιο αὐτό- καὶ ἡ «µαγιὰ» τοῦ Μακρυγιάννη. Σ᾽ αὐτὴν ἀνήκουν ὅσοι σηµερινοὶ Ἕλληνες µένουµε πιστοὶ στὴν Ὀρθοδοξία τῶν Ἁγίων µας καὶ στὴν δι᾽ αὐτῶν συνεχιζόµενη ἑλληνικότητά µας. Οἱ ἀληθινὰ πατερικοὶ Ἑλληνορθόδοξοι. Αὐτοί, µὲ τὴν Χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ µας, θὰ ἀναστήσουν τὸ Ἔθνος, µὲ κάποιο νέο ᾽21, ὅταν ὁ Θεὸς τὸ ἐπιτρέψει!

1 σχόλιο:

  1. Δυό οι αλώσεις ποιά να περιγράψεις; Ποιά η πιο επώδυνη, και οι δυό πλήγωσαν βαθιά το γένος. Πολλές οι αλώσεις, δεκάδες πόλεις αλώθηκαν σ΄ανατολή και δύση. Από εκεί που βγαίνει ο ήλιος το μισό φεγγάρι φώτισε αναρίθμητες σκιές και σκέπασε με το δανεικό φως του ανθρώπους και χώρες. Από εκεί που δύει ο ήλιος ανέτειλε το αιρετικό φως σκεπάζοντας με το δανεικό φως του ανθρώπους και χώρες. Όσοι είπαν εντός τους στώμεν καλώς στώμεν μετά φόβου γέμισαν πληγές, κοίταζαν το Ναζωραίο σταυρωμένο και τους εμψύχωνε μέχρι να ηχήσουν από στόμα σε στόμα ελευθερία ή θάνατος, για του Χριστού ρη πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία. Χάθηκαν πολλοί, έφυγαν πολλού, λύγισαν πολλοί κι απ΄την ανατολή κι από τη δύση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή