Απελθόντες
εκείνοι εις το Μοναστήριον έφεραν ενώπιόν των, τον Όσιο και Ομολογητή Στέφανο
τον Νέον, βασταζόμενον επειδή δεν ηδύνατο να περιπατήση, ως είπομεν, και τότε
λέγει εις αυτόν, ο Επίσκοπος Εφέσου Θεοδόσιος : Διατί άνθρωπε του Θεού
διαστρέφεις τον λαόν, ονομάζων πάντας ημάς αιρετικούς; Ο δε Άγιος με πραείαν
φωνήν απεκρίνατο : Γνωρίζεις τι είπεν ο Προφήτης Ηλίας προς τον Αχαάβ, όταν του
είπε, συ είσαι αυτός που διαστρέφεις τον λαόν; Δεν είμαι εγώ, είπεν ο προφήτης
Ηλίας, όστις διαστρέφω, αλλά συ και ο οίκος του πατρός σου. Ούτω σας λέγω και
εγώ, ότι εγώ δεν διαστρέφω τι, αλλά σεις, οίτινες αφήνετε την Παράδοσιν των
Πατέρων και κάμετε ιδικά σας νεώτερα σαπρά και παράλογα δόγματα. Ταύτα ειπόντος
του Αγίου εθυμώθη ο της Νικομηδείας Επίσκοπος Κων/νος, και εγερθείς του θρόνου
ο αναιδέστατος ελάκτησε τον κατά γης καθήμενον Άγιον εις το πρόσωπον με πολλήν
οργήν ο θεόργιστος, ο δε Άγιος από την αδυναμίαν του έπεσε κατά γης ύπτιος,
έπειτα πάλιν τον εκτύπα εις την κοιλίαν συχνά με τους πόδας του…
(Συναξ. ΙΑ:703).
Ἔτσι κάμνουν καί σήμερα ὅλοι οἱ αἱρετικοί! Οὐδόλως ἐνδιαφερόμενοι διά τήν Ἀλήθειαν, παραθεωροῦντες ἐπιδεικτικῶς τήν διδασκαλίαν τῶν Γραφῶν, τῶν Συνόδων καί τῶν Πατέρων, καί μέ νοοτροπίαν σέκτας, πολεμοῦν λυσσωδῶς μέ πλεῖστα ὅσα ψεύδη ὅσους καταγγέλλουν τήν πλάνην των καί τούς παραπέμπουν εἰς τήν Ἁγίαν Γραφήν καί τήν Ἱεράν Παράδοσιν. Αὐτά οἱ αἱρετικοί τά χρησιμοποιοῦν ἐπιλεκτικῶς καί μέ τρόπον ἄκρως διεστραμμένον γιά νά «ὑποστηρίξουν» τίς αἱρέσεις των. Ἐξ οὗ καί ὁ χαρακτηρισμός «αἱρετικοί», πού προέρχεται ἀπό τό ρῆμα αἱρέομαι-αἱροῦμαι, πού σημαίνει «λαμβάνω κατά προτίμησιν».
ΑπάντησηΔιαγραφή