Η αφελληνισμένη Ελλάς του παρακμιακού πολιτισμικού
μαρξισμού των αντικειμενικώς χρεοκοπημένων ιδεολογημάτων του ερυθρού
ολοκληρωτισμού και των στρεβλών εκγόνων αυτού, εις την Πατρίδα μας, έχουν δημιουργήσει
επί μισό αιώνα, μία ψευδή συνείδηση εις την κοινή γνώμη.
Τούτο δε, έχει επιτευχθεί, εξαιτίας και συνεπεία της
περίπυστης συμφωνίας, μεταξύ των πολιτικών μας ταγών, προς αποκατάσταση των
«πληγών» του «εμφυλίου πολέμου» (οι κομμουνιστές δεν δηλώνουν Έλληνες εξ ού και
τα εισαγωγικά είναι κομμουνιστές της χώρας της Ελλάδας), όμως τούτο ουδόλως
τηρήθηκε εκ της φερόμενης ως «αδικημένης» αριστεράς, η οποία επιβουλευόμενη τον
ενδοτισμό, της κατά το προσφυώς λεγόμενον «Δεξιάς», επιβλήθηκε ιδεολογικά, η δρώσα,
συντεταγμένα και κρυφίως, ανθελληνική ατζέντα δια του εθνοκτόνου και κοινωνικώς
στρεβλού πολιτισμού Μαρξισμού της πολιτικής ορθότητας.
Εν άλλοις λόγοις, επικράτησε, εις τα πλαίσια του κυνικού «ρεμβανσισμού»,
της αμετανόητης αριστεράς, η νεοπαγής πολιτισμική αλλά και πολιτικής της
ιδιότυπη δικτατορία, η οποία ελλείψει αντίπαλου δέοντος και ενάντιας
ιδεολογίας, κατέστη ευχερώς ως ασυνείδητος τρόπος του νοείν, αντιλήψεως και
ερμηνείας των πάντων.
Ούτως αλώθηκε συλλήβδην και εκ βάθρων η παιδεία όλων των βαθμίδων,
από τα βίαια Σταλινοφασισιστικά ένοπλα τάγματα εφόδου και τις εθιμοτυπικές
καταλήψεις, με τον πρωτόγονο εκβαρβαρισμό της δημόσιας περιουσίας, η Τέχνη, η
οποία δε προήγαγε συγκεκριμένης καταγωγής, μορφής και προέλευσης πολιτικά και
κοινωνικά πρότυπα, με την φαιά προπαγάνδα της παραχαραχθείσης Ιστορίας, περί
των δήθεν ανθρωπιστικών και φιλειρηνικών προθέσεων της «μαμάς» Ρωσίας, ο
δημόσιος τομέας αλλοτριώθηκε εκ βάθρων με την δημιουργία ενός στυγνά κομματικού
στρατού ο οποίος υπονομεύει την εύρυθμη και δημοκρατική λειτουργία του
δημοσίου, ήτοι ο ζημιογόνος συνδικαλισμός, προπύργιο της συνθηματολογικής
ρητορικής της φασίζουσας αριστεράς.
Περαιτέρω κυριάρχησαν και οι κραυγαλέες αντιφάσεις της
αριστεράς η οποία διαρρηγνύει τα ιμάτια της περί του Ελλαδικού εθνικισμού, αλλά
τάσσεται αναφανδόν και διαπρυσίως υπέρ του εθνικισμού άλλων εθνών-κρατών εισέτι
και εάν τούτος καθίσταται προδήλως επικίνδυνος δια την επιβίωση της εθνικής
κυριαρχίας της πατρίδας, της χώρας τέλος πάντων την οποία ζουν και οι ίδιοι,
καίτοι δεδηλωμένοι απάτριδες, ομοίως το αυτό συμβαίνει και με την Θρησκεία : η
Ορθόδοξος Εκκλησία είναι σκοταδισμός, ενός η πίστης προς το Ισλάμ, ή σε άλλη
Θρησκεία συνιστά αναφαίρετο δικαίωμα των πιστών της όπου χρήζει ιδιαίτερης
προστασίας, ως εκ τούτου λοιπόν ο Χριστιανός Ορθόδοξος είναι «φασίστας», ενώ ο
Μουσουλμάνος, εν Ελλάδι, αξίζει σεβασμού δίκην Δημοκρατίας, χάριν
προοδευτισμού.
Η εφαρμογή δύο μέτρων και δύο σταθμών και η επιβολή της
κατάδηλης αυτής μεροληψίας καταμαρτυρά το μέγεθος της εσχάτης προδοσίας εις
τους κόλπους του έθνους, τούτο απεδείχθη λίαν προσφάτως, όπου η συμπεριφορά
τους ταυτίζεται με την προπαγάνδα του Ερντογάν.
Η παράνοια αυτή, έχει διαποτίσει το ατομικό και συλλογικό
υποσυνείδητο, εξ ού, αναγκαία συνέπεια αυτής της νοσηρής νοοτροπίας ο χρόνια
καλλιεργούμενος εθνομηδενισμός, η ηττοπάθεια και το μίσος περί της εθνικής μας
ανεξαρτησίας.
Ο εθισμός εις την
μικρόνοια της αριστεράς ιδεοληψίας δημιουργεί ανελεύθερους, υποτελείς πολίτες,
διανοητικά λοβοτομημένους και μυωπικά προσκολλημένους εις την ουτοπία της
αταξικής κοινωνίας, οι οποίοι χειραγωγούνται εις την αγκαλιά του εκάστοτε
επίβουλου εχθρού του έθνους και της Πατρίδας, ενδεικτικό παράδειγμα ότι η
Αριστερά δεν έχει να πει τίποτε για την ατίμωση την πεμπτουσίας του
Χριστιανισμού υπό του Σουλτάνου, ήτοι την Αγία Σοφία, ακριβώς επειδή δεν
νιώθουν Έλληνες, προτιμούν να αγκαλιάζουν τις εξωνημένες Μ.Κ.Ο ή μέρος των
Μεταναστών οι οποίοι αποτελούν το παρόντα πολιορκητικό κριό του Σουλτάνου.
Συνελόντι ειπείν, ο εχθρός ευρίσκεται εντός των πυλών συνδράμοντας
αυτόν εκτός των Ελλαδικών συνόρων.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’
Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου