ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ --- Orthodox Hymns

«Ο Θεός, φησί, κάθηται επί θρόνου αγίου αυτού» (Ψαλμ. μστ: 9), ύστερον επ΄ εσχάτων των χρόνων ήλθε καθήμενος εν τη ελαφρά νεφέλη: ήτοι εν τη Κυρία Θεοτόκω, ήτις νεφέλη μεν λέγεται, καθό ήτον υψηλοτέρα από την γην και τα γήϊνα, ελαφρά δε, καθό ήτον ελευθέρα από κάθε βάρος προαιρετικής αμαρτίας μέχρι και ψιλής προσβολής εμπαθούς λογισμού· τοιαύτη γαρ έπρεπε να είναι η γενομένη Μήτηρ του Θεού, ανεπίληπτος πάντη και παντός μώμου υπερτέρα, καθώς ονομάζεται εν τω Άσματι, «Όλη καλή η πλησίον μου, και μώμος ουκ έστιν εν σοι» (Άσμ. δ: 7).
-----------------------

 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Εμένα με πιάνει δέος! Ο Κύριος του σύμπαντος κόσμου χώρεσε στο σώμα μιας γυναίκας, και ποιάς γυναίκας! Ως νεφέλη που δεν επηρεάζεται από τα γήινα και τη φθορά! Κι αυτός ακόμη ο λογισμός Της ήταν αμόλυντος, αγαθός! Κι έτσι ο απρόσιτος, ο απερίγραπτος, ο πάντα πληρών και παρών παντού, ο Θεός Λόγος βρήκε κατάλυμα και σαρκώθηκε! Και λέω, κι αναρωτιέμαι εγώ με το δικό μου σαρκικό λογισμό: αν ο δίκαιος μόλις σώζεται ο ασεβὴς και αμαρτωλὸς ποὺ φανείται; Όλοι καλούμαστε να γεννηθεί ο Χριστός μέσα μας, να ανδρωθεί και να γίνουμε ο καθένας όπως μπορεί, μικροί Χριστοί, θα τα καταφέρουμε; Όχι μόνοι μας, Εκείνος θα μας κατευθύνει και θα μας βοηθάει. Εμείς βουλιάζουμε μέσα στο βόρβορο των λογισμών, κι αν γίνονται πράξεις, χανόμαστε στο σκοτάδι και στην άβυσσο! Τουλάχιστον να ζητάμε το έλεός Του, επειδή στο μέγεθος της αγίας Μητέρας του Θεού ώστε ακόμη και οι λογισμοί μας να είναι πάντοτε αγαθοί, δε πρόκειται ποτέ, όχι να φτάσουμε, ούτε καν να αγγίσουμε και προσεγγίσουμε!