Απόστολος Σαραντίδης, Περί της αποτειχίσεως -- Από το ιστολόγιο "https://katanixi.gr/ "

Αν η επικαιρότητα τρέχει με τον κορονοϊό, παράλληλα, υπάρχει και μια άλλη, εκκλησιαστική που δεν σταμάτησε να τρέχει τα τελευταία χρόνια και να δημιουργεί μείζον πρόβλημα στους ορθοδόξους κύκλους που απ’ ό,τι φαίνεται είναι πολλοί και δεν σταματούν να γυρίζουν εσωστρεφώς και να πνίγουν ο ένας τον άλλον. Όλους πλην της αληθείας. Εκεί, πώς να το κάνουμε, δεν μπορεί να γίνει τίποτα για κουφιοκεφαλάκηδες, ακόμη και με το πιο σεβάσμιο ύφος και παρελθόν! Ποτέ δεν κάναμε πίσω γράφοντας και γράφοντας τα πράγματα με το όνομά τους. Και τι δεν μας λένε! Οι τάχα και ορθόδοξοι. Από τους Οικουμενιστές δεν αντιμετωπίζουμε άμεσο πρόβλημα. Οι εν Χριστώ όμως αδελφοί, μας πληγώνουν συνεχώς. Και δεν θα ασχοληθούμε με τους εντεταλμένους γνωστών ή άγνωστων αδελφοτήτων και ομάδων, παρά με όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμη τι τους γίνεται και διατελούν εν πλήρει συγχύσει και τρικυμία. Με τους ξεροκέφαλους που δεν κάνουν τον κόπο να ασχοληθούνε λίγο σοβαρά και να προσέξουν τι ακριβώς γίνεται. Κάποιοι κατέχουν και εξέχουσα θέση στο διαδίκτυο και μια ζηλευτή νοημοσύνη. Δεν είμεθα εξυπνότεροι. Πιστεύουμε, πολύ κατώτεροι. Είναι δυνατόν να μη βλέπουν τι γίνεται και τι ισχύει θεολογικά στο θέμα της αποτείχισης; Απορίας άξιο. 

---------------------------------------

Σχόλιο του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου • 27 λεπτά πριν

Ἕωλοι οἱ ἰσχυρισμοί τοῦ κ. Σαραντίδη. Ποῦ τά εἴδατε αὐτά, κ. Σαραντίδη, ὅτι δῆθεν οἱ ἀποτειχισμένοι μποροῦν νά κοινωνοῦν ἀκωλύτως μέ μή ἀποτειχισμένους ἄλλης ἐπαρχίας, εἰδάλλως κάμνουν σχίσμα κ.λπ.; Παραθέτοντας παραδείγματα ὅπως τοῦ ἀειμνήστου π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, τοῦ ἀρχιερατικοῦ Ἑορδαίας κ.λπ. νομίζετε ὅτι μπορεῖτε ν' ἀκυρώσετε τήν κρυσταλλίνην διδασκαλίαν τῶν ἱερῶν Γραφῶν καί αὐτήν τῶν Ἁγίων Πατέρων; Πῶς μπορεῖτε νά γράφετε τέτοια πράγματα ὅταν στίς μέρες μας ὅλοι οἱ «ἐπίσκοποι» ἔχουν πέσει σέ αἱρέσεις (τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ Σεργιανισμοῦ καί τῆς νέας Εἰκονομαχίας) καί σέ σχίσματα (Ἑορτολογικόν καί Οὐκρανικόν) καί αὐτοί πού ὑποκρίνονται ὅτι ὀρθοφρονοῦν κοινωνοῦν μέ τούς πρωταιτίους τῶν ὡς ἄνω ἐγκλημάτων; Δέν γνωρίζετε τό γνωστόν «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ καί οὗτος ἀκοινώνητός ἐστι» (βλ. Β' Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου); Ἡ ἐποχή μας μοιάζει μ' ἐκείνην τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ! Μήπως κοινωνοῦσε μέ κάποιον «ἐπίσκοπον» ὁ Ἅγιος καί δέν τό γνωρίζω; 
-------------------------

Σταύρος Τ. είπε...

Δυστυχώς βλέπουμε ακόμα και πολύ μορφωμένοι άνθρωποι, με κάποια αγωνιστική διάθεση, να λένε τέτοιες χοντράδες, ώστε να δικαιολογήσουνε/ωραιοποιήσουνε τη στάση τους, στο παρελθόν και σήμερα
Κι ακόμα χειρότερα, από πίσω τους βρίσκονται ανειλικρινείς Ιερωμένοι...
Δεν ξεχνάω και τον κ. Κυριαζόπουλο, που τόσες δεκαετίες τα έβρισκε όλα καλά στην κοινωνία του με Κρατούσα (ουτε μολυσμός, ούτε τίποτα) αλλά μόλις εκείνος αποφάσισε (μετα΄το Κολυμπαρι) να αποτειχιστεί, μας "γνωμάτευσε" για άκυρα Μυστήρια (κι όχι απλά μολυσμό) της Κρατούσας, δίνοντας μάλιστα και συγκεκριμένη ημερομηνία για την έναρξη ισχύος !!!
Παρερμηνεύοντας και αλλοιώνοντας (στη μετάφραση) έναν λόγο/επιστολή του Αγίου Θεοδώρου Στουδίτου. Και παράλληλα, επανα-οριοθετώντας τον 15ο κανόνα, από κανόνα που αφορά πρωτίστως τη στάση απέναντι σε "μεμονωμένους" αιρετίζοντες, σε κανόνα που τάχα είναι υποχρεωτικός μόνο για ομαδικές-Συνοδικές πτώσεις

Επανερχόμεθα σε θέμα με το οποίο έχουμε ασχοληθεί στο παρελθόν και με την εισήγηση του γράφοντος στην Ημερίδα «Ορθοδοξία και Κολυμπάρι 2 χρόνια μετά» στη Θεσσαλονίκη. Επισημαίνουμε με έμφαση το λεπτό σημείο, που αποτειχισμένος από τον επίσκοπό του ιερέας πρέπει να κοινωνεί με τους μη αποτειχισμένους. Τούτο είναι ορθόν, άλλως κάνει σχίσμα. Αλλά αυτό λειτουργεί και αντίστροφα: Και ο μη αποτειχισμένος να κοινωνεί με τον αποτειχισμένο. Όπως ο μακαριστός Καντιώτης, τότε για τον Αθηναγόρα. Δεν μνημόνευε επί τριετία τον Πατριάρχη αλλά είχε πλήρη κοινωνία με την Ιερά Σύνοδο και αντιστρόφως.

Επεκτείνουμε με την εξής υπόθεση εργασίας: Αν κληρικός Α που έχει διακόψει τη μνημόνευση του οικείου επισκόπου του π.χ. στη Θεσσαλονίκη λόγω κήρυξης κατεγνωσμένης αίρεσης γυμνή τη κεφαλή εφαρμόζοντας τον 15^ο Κανόνα, συλλειτουργήσει με κληρικό Β π.χ. στην Πάτρα που ο δεύτερος ακόμη μνημονεύει, δεν υπάρχει πρόβλημα. Ο Πατρών δεν είναι επίσκοπος τού Α και ο Α δεν είναι αποτειχισμένος από τον Πατρών. Αν αποτειχιστεί κι απ’ αυτόν, κάνει σχίσμα, ακόμη και άμα ο Πατρών κηρύττει αίρεση γυμνή τη κεφαλή, διότι δεν είναι επίσκοπος τού Α. Σχίσμα κάνει και αν αρχίζει αυθαίρετα να μνημονεύει άλλον επίσκοπο της αρεσκείας του, όσο καλός κι αν είναι. Η διακοπή μνημόνευσης γίνεται μόνο κατά του οικείου επισκόπου και παραμένει ο ιερέας σε αυτόν χωρίς να υπακούει σε τυχόν επιτίμια. Αρκεί να πληρούνται επακριβώς οι όροι του Κανόνα. Εκτός εάν δεν θέλει να συμμετάσχει με τους τυχόν αιρετίζοντες και αιρετικούς στην Πάτρα ή όπου αλλού για λόγους διαμαρτυρίας, όπως κάνουμε πολλοί συνεπείς λαϊκοί, και πολύ καλά θα κάνει. Λόγω διαμαρτυρίας και όχι σχίσματος. Ξεκάθαρο. Η ενότητα προ συνοδικής καταδίκης είναι δεδομένη, πλην του οικείου του επισκόπου. Ο Β όμως αν συλλειτουργήσει με τον Α στη Θεσσαλονίκη, πρέπει να αποδεχτεί ότι δεν θα γίνει μνημόνευση του Θεσσαλονίκης. Στο Μηλοχώρι, π.χ. αν ο αρχιερατικός Εορδαίας στην πανήγυρη της Αγίας Παρασκευής το 2017, δεχόταν να συλλειτουργήσει με τον αποτειχισμένο π. Μάξιμο χωρίς μνημόνευση του Φλωρίνης Θεοκλήτου, κανένα πρόβλημα. Δεν το έκανε όμως επιμένοντας να συλλειτουργήσει μνημονεύοντας παρόντος του π. Μαξίμου, που έχουν κοινό επίσκοπο. Είναι πολύ απλό αλλά θέλει προσοχή. Το παράδειγμα είχε πάρει δημοσιότητα και γι’ αυτό αναφέρεται.

Επιμένουμε και πάλι ότι πρέπει να γίνεται διάκριση στους όρους «αποτείχιση» και «διακοπή μνημόνευσης». Δεν ταυτίζονται πάντα. Να μην ταράζονται οι ακατήχητοι θιασώτες της άνευ όρων υπακοής. Λαϊκός ή κληρικός έχει υποχρέωση από της βαπτίσεώς του να επικαιροποιεί κάθε ώρα και στιγμή την αποτείχισή του από κατεγνωσμένες αιρέσεις υψώνοντας κάθε φορά το ανάλογο τείχος. Συνεπώς ένας ορθόδοξος πάντοτε είναι αποτειχισμένος. Από αίρεση. Συνεπώς, δεν έχουμε καμία δουλειά με δαύτους. Αιρετικούς και αιρετίζοντες. Αν όμως είναι ανάγκη, τα Μυστήρια που τελούν είναι έγκυρα προ συνοδικής τους καταδίκης. Έτσι, αποφεύγεται το σχίσμα. Αλίμονο δηλαδή αν ο καθένας έπηζε θυσιαστήριο κατά το δοκούν, ακόμη και με τις καλύτερες προθέσεις και με το δίκιο με το μέρος του. Οι λεγόμενοι ΓΟΧ για παράδειγμα. Προς αποφυγή. Η Εκκλησία διαχρονικά, έχει προνοήσει.

Η διακοπή μνημόνευσης ακολουθεί τον 15^ο Κανόνα της ΑΒ Συνόδου του Μ. Φωτίου ο οποίος πατά πάνω στο βάθρο του 31^ου Αποστολικού, αφορά αποκλειστικά σε κληρικούς και όσο δυνητική κι αν φαίνεται, είναι εξωφρενικό και γελοίο να μνημονεύει ιερέας που δεν έχει την ίδια πίστη με τον επίσκοπό του έναν τέτοιον ψευδεπίσκοπο κατά τον Κανόνα, ψευδόμενος επί της Αγίας Τραπέζης ότι δήθεν αυτός ορθοτομεί. Τα περί σεβασμού της κανονικότητας και δεν γίνεται Μυστήριο χωρίς επίσκοπο, είναι ανοησίες. Να τα λένε αδαείς, πάει κι έρχεται! Να τα λένε όμως και σοβαροί θεολόγοι και ιερωμένοι με έργο μεγάλο, είναι και θλιβερό και παράξενο. Ο Χριστός είναι το κέντρο. Η μόνη ενέργεια που καταλαβαίνουν και υπολογίζουν και τρέμουν. Ο μόνος κανονικός τρόπος για να αλλάξει κάτι. Τα υπόλοιπα, είναι αερολογίες, μεγαλοστομίες, χαρτοπόλεμος και αντίδραση για την αντίδραση την οποία εμπαίζουν. Δεν είναι πράξεις αληθινών επισκόπων αυτές που ζούμε!

Διερωτώμεθα, αν επίσκοπος ή αρχιεπίσκοπος ή Πατριάρχης που διδάσκει για τους Ιερούς Κανόνες ότι είναι τα τείχη του αίσχους υποδέχεται τον αρχιαιρεσιάρχη Πάπα, του ψάλλει πολυχρόνια αποδεχόμενος ότι έχει ιεροσύνη, συμπροσεύχεται μαζί του και μέσα σε οικουμενιστικό χώρο μαζί με συνονθύλευμα όλων των θρησκειών του κόσμου ωσάν να έχουν τον ίδιο Θεό επιβάλλοντας την ειδωλολατρική του αίρεση ακόμη και στο Άγιο Όρος, αυτοκεφαλεί αχειροτόνητους, καθηρημένους και αναθεματισμένους Ουνίτες με αμερικανικόν δάκτυλο στην Ουκρανία παρασύροντας στην αίρεση με αποκλειστική τους ευθύνη την ελλαδική εκκλησία, θα συνεχίζει να σέβεται ποια κανονικότητα; Στα χαρτιά; Ουσία; Συνοδικός Κανόνας του Μεγάλου Φωτίου που απαιτεί τον έπαινο για τον αποτειχισμένο, καταλύει ποτέ κανονικότητα; Σοβαρευτείτε! Μα ακριβώς αυτά γίνονται, και στο Κολυμπάρι το 2016 θεσμοθετήθηκαν δήθεν συνοδικά. Η αιρετική εκκλησιολογία του Κολυμπαρίου εφαρμόζεται και επιβάλλεται με απότοκο την αποδοχή του σχίσματος στην Ουκρανία, αλλά και τα του κορονοϊού και όλες οι υποχωρήσεις και η σιωπή στα βλάσφημα ανώμαλα νομοσχέδια με τη δικαιολογία της αγάπης και της ανοχής στη διαφορετικότητα, από κει πηγάζουν.

Όσο αυτό δεν γίνεται κατανοητό, μην περιμένετε σεβαστοί αντιδρώντες, κληρικοί και λαϊκοί, με τα λόγια να αλλάξει απολύτως τίποτα. Αποδέχεσαι συνοδικά ΠΣΕ, ετερόδοξους, δηλαδή κακοδόξους αιρετικούς ως Εκκλησία, μεικτούς γάμους, θεωρία προσώπου κλπ, υπογράφεις δηλαδή και προσυπογράφεις την ψευδοσύνοδο και σε όποιον αντιδρά με τον Κανόνα, τον κατεξοχήν ορθόδοξο κανονικό τρόπο τον διώκεις, επίσκοπε; Πιο γυμνή τη κεφαλή διακήρυξη κατεγνωσμένης αιρέσεως δεν γίνεται! Μπορεί θεολογικά η Κρήτη να απέθανε αλλά καθόλου δεν ετάφη και στοιχειώνει και δαιμονίζει και βρωμίζει και σαπίζει και μολύνει. Πότε επιτέλους θα το καταλάβετε; Τι άλλο χειρότερο πρέπει να γίνει για να πεισθείτε; Όσοι έχετε την καλή προαίρεση. Με άλλους, δεν γίνεται συζήτηση. Δεν τη θέλουν.

Ο Κανόνας δίδει βέβαια πίστωση χρόνου αλλά για να βρει ο κληρικός το σθένος να αποτειχιστεί από την αίρεση του επισκόπου του προς νουθεσία, ομολογία, συνείδηση ήσυχη, παραδειγματισμό, και υλικό προετοιμασίας της Συνόδου που θα καταστήσει την καταδίκη οριστική. Όχι να είναι μόνιμη η νοσηρή κατάσταση μνημόνευσης επισκόπου ο οποίος εμπίπτει στον 15^ο! Ο όρος «αποτείχιση» είναι θεολογικός, περιλαμβάνεται στον Κανόνα, δεν σε βγάζει έξω από την Εκκλησία αλλά από την αίρεση, όπως δεν έβγαλε κανέναν μεγάλο Πατέρα, από ιερό Χρυσόστομο μέχρι Γρηγόριο Παλαμά που το έκαναν πολλάκις και πλήθος άλλων αγίων μορφών και είναι απαράδεκτο να σκανδαλίζει και να τρομάζει ορθοδόξους. Σεις μυαλωμένοι επικριτές, το μπαλκόνι του σπιτιού σας δεν το έχετε αποτειχισμένο με κάγκελα από το υψόμετρο των ορόφων, ειδικά αν έχετε και μικρά παιδιά; Γιατί πρέπει να σας αναλύουμε κάθε φορά τα αυτονόητα; Χιλιοειπωμένα εις ώτα μη ακουόντων οι οποίοι πλανώνται από γεροντάδες που δεν σκέφτονται και πλανούν αφελείς που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους.