«Ὅσο νὰ σὲ
λυπηθεῖ τῆς ἀγάπης ὁ Θεός καὶ νὰ ξημερώσει μιάν αὐγὴ καὶ νὰ σὲ καλέσει ὁ λυτρωμός,
ὦ ψυχὴ παραδαρμένη ἀπὸ τὸ κρίμα...». Κωστῆς Παλαμᾶς
Εἶναι ἀναμφισβήτητο ὅτι ἡ σημερινὴ φοβερὴ οἰκονομικὴ κρίση εἶναι ἀποτέλεσμα καὶ καρπὸς τῆς ἠθικῆς, πνευματικῆς καὶ κοινωνικῆς κρίσεως. Προηγήθηκαν καὶ παραμένουν ἡ κατάπτωση καὶ ἡ διαφθορά, ἡ σύγχυση καὶ ἡ νοθεία, ἡ παρακμὴ καὶ ἡ ὑποβάθμιση τῶν ἀξιῶν τῆς ζωῆς, τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς Κοινωνίας, μὲ ὅλα τὰ δυσάρεστα καὶ ἐκφυλιστικὰ φαινόμενα. Ὅλοι μας διαπιστώνουμε, μὲ λύπη ὅτι ἡ Πατρίδα μας ἔχει ὑποστεῖ, τὰ τελευταῖα ἰδιαίτερα χρόνια, μιὰ λεηλασία. Χιλιάδες τερμίτες ροκανίζουν τὰ θεμέλια τῶν θεσμῶν γιὰ τὴν κατάρρευση τῶν ἰδανικῶν μας, τὴ θεοποίηση τοῦ ἀμοραλισμοῦ, τὴ διαστροφὴ τῆς Ἱστορίας, τὴν καταδημαγώγηση τῶν συνειδήσεων, τὸ βαρβαρισμὸ τῆς γλώσσας, τὴν ἐπικράτηση τῆς χαμέρπειας, τὴν ἀποκοπὴ ἀπ᾽ τὴν παράδοση, τὴν προβολὴ τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, τὴν καθιέρωση τῆς ἀναξιοκρατίας, τὸν ἐκτραχηλισμὸ τῆς νεότητας καὶ τὴν ἀποδυνάμωση ἑνὸς Λαοῦ, ποὺ ἡ ἱστορική του μνήμη εἶναι αἱματηρὸς θησαυρός, περηφάνεια καὶ εὐθύνη.
Τὸ πνεῦμα
ἀργοπεθαίνει, ὑπὸ τὶς λοιδορίες τῶν ἀμαθῶν καὶ τῶν ἀναξίων, τῶν ἐπιτηδείων καὶ τῶν
καιροσκόπων καὶ μέσα στὸ πανδαιμόνιο τῶν κορυβαντιώντων στοιχείων τῆς πλάνης, τῆς
ἀρνήσεως καὶ τῆς καταπτώσεως. Ἕνας ἐπαίσχυντος καὶ ἀπαίσιος Μιθριδατισμὸς ἀποκοιμίζει
τὴν πορεία τῆς ζωῆς μας. «Οἱ μέρες μας -ἔγραφε ὁ Παναγιώτης Κανελλόπουλος- εἶναι
δύσκολες. Ἡ Ἱστορία φυλλορροεῖ. Ποτὲ δὲν εἶχαν γυμνωθεῖ τὰ δέντρα της... Καὶ φοβοῦμαι
ὅτι ποτὲ δὲν ἦταν ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου τόσο ἀπροετοίμαστη, ὅσο εἶναι στὶς μέρες μας.
Στὴν ἐποχή μας ὅλα κλονίστηκαν. Ἡ ψυχὴ τῶν ἀνθρώπων ἔχει πολὺ ἀδειάσει».
Εἶναι ἀναμφισβήτητο ὅτι ἡ σημερινὴ φοβερὴ οἰκονομικὴ κρίση εἶναι ἀποτέλεσμα καὶ καρπὸς τῆς ἠθικῆς, πνευματικῆς καὶ κοινωνικῆς κρίσεως. Προηγήθηκαν καὶ παραμένουν ἡ κατάπτωση καὶ ἡ διαφθορά, ἡ σύγχυση καὶ ἡ νοθεία, ἡ παρακμὴ καὶ ἡ ὑποβάθμιση τῶν ἀξιῶν τῆς ζωῆς, τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς Κοινωνίας, μὲ ὅλα τὰ δυσάρεστα καὶ ἐκφυλιστικὰ φαινόμενα. Ὅλοι μας διαπιστώνουμε, μὲ λύπη ὅτι ἡ Πατρίδα μας ἔχει ὑποστεῖ, τὰ τελευταῖα ἰδιαίτερα χρόνια, μιὰ λεηλασία. Χιλιάδες τερμίτες ροκανίζουν τὰ θεμέλια τῶν θεσμῶν γιὰ τὴν κατάρρευση τῶν ἰδανικῶν μας, τὴ θεοποίηση τοῦ ἀμοραλισμοῦ, τὴ διαστροφὴ τῆς Ἱστορίας, τὴν καταδημαγώγηση τῶν συνειδήσεων, τὸ βαρβαρισμὸ τῆς γλώσσας, τὴν ἐπικράτηση τῆς χαμέρπειας, τὴν ἀποκοπὴ ἀπ᾽ τὴν παράδοση, τὴν προβολὴ τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, τὴν καθιέρωση τῆς ἀναξιοκρατίας, τὸν ἐκτραχηλισμὸ τῆς νεότητας καὶ τὴν ἀποδυνάμωση ἑνὸς Λαοῦ, ποὺ ἡ ἱστορική του μνήμη εἶναι αἱματηρὸς θησαυρός, περηφάνεια καὶ εὐθύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου