Ερμείας
ο Άγιος Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Μάρκου Αυρηλίου, του και
Αντωνίνου καλουμένου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ρξα΄ - ρπ΄ (161 – 180)
στρατιώτης υπάρχων εις την πόλιν της Καππαδοκίας την λεγομένην Κόμανα, γέρων
την ηλικίαν και λευκόθριξ. Ούτος λοιπόν δια την εις Χριστόν ομολογίαν και
πίστιν συλληφθείς εφέρθη εις τον ηγεμόνα Σεβαστιανόν, και επειδή δεν ηθέλησε να
θυσιάση εις τα είδωλα, πρώτον μεν συνέτριψαν τας σιαγόνας αυτού, εξέδαρον το
δέρμα του προσώπου του και εξερρίζωσαν τους οδόντας του.
Έπειτα ανάψαντες κάμινον, έρριψαν τον Άγιον εις αυτήν. Εξελθόντος δε του Μάρτυρος αβλαβούς εκ της καμίνου, έδωκαν εις αυτόν θανατηφόρα δηλητήρια, τα οποία, αν και ο Άγιος κατέπιεν, όχι μόνον αυτός έμεινεν ανώτερος πάσης βλάβης, αλλ’ είλκυσεν εις την Πίστιν του Χριστού και τον κατασκευάσαντα ταύτα μάγον, ο οποίος, ομολογήσας τον Χριστόν, απεκεφαλίσθη και έλαβε του Μαρτυρίου τον στέφανον. Του δε Αγίου Ερμεία συνέτριψαν τα νεύρα, έπειτα έβαλον αυτόν εις έλαιον βεβρασμένον, και εκέντησαν τους οφθαλμούς του· ύστερον εκρέμασαν αυτόν κατακέφαλα τρεις ημέρας, και τελευταίον απέκοψαν την τιμίαν αυτού κεφαλήν, απελθόντος ούτω του αοιδίμου στεφανηφόρου εις τα ουράνια.
Έπειτα ανάψαντες κάμινον, έρριψαν τον Άγιον εις αυτήν. Εξελθόντος δε του Μάρτυρος αβλαβούς εκ της καμίνου, έδωκαν εις αυτόν θανατηφόρα δηλητήρια, τα οποία, αν και ο Άγιος κατέπιεν, όχι μόνον αυτός έμεινεν ανώτερος πάσης βλάβης, αλλ’ είλκυσεν εις την Πίστιν του Χριστού και τον κατασκευάσαντα ταύτα μάγον, ο οποίος, ομολογήσας τον Χριστόν, απεκεφαλίσθη και έλαβε του Μαρτυρίου τον στέφανον. Του δε Αγίου Ερμεία συνέτριψαν τα νεύρα, έπειτα έβαλον αυτόν εις έλαιον βεβρασμένον, και εκέντησαν τους οφθαλμούς του· ύστερον εκρέμασαν αυτόν κατακέφαλα τρεις ημέρας, και τελευταίον απέκοψαν την τιμίαν αυτού κεφαλήν, απελθόντος ούτω του αοιδίμου στεφανηφόρου εις τα ουράνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου