Τι τούτο, Πατέρες και
αδελφοί, φιλέορτοι και φιλόχριστοι; Τις η τοσαύτη λαμπροφορία; Τι το φαιδρύναν
ούτω την Οικουμένην; Τι το λαμπρύναν ούτω την Εκκλησίαν; Τι το καταγλαϊσαν το
ημέτερον σύστημα; Χθες εν κατηφεία και λύπη και σήμερον εν φαιδρότητι και χαρά;
Χθες εν αθυμία και σήμερον εν ευθυμία; Χθες εν ολολυγμοίς και σήμερον εν
αλαλαγμοίς; Ερωτάς τι τούτων το αίτιον τι το παρασκευάσαν τοσαύτην αγλαϊαν και
λαμπρότητα και χαράν; Χριστός ανέστη εκ νεκρών, και πάσιν ανθρώποις την εις
ουρανόν ανάβασιν εδωρήσατο· άνοιξε τον Παράδεισον και πάσι τοις εις Αυτόν
πιστεύουσι προσιτόν εποίησεν. Ω βάθους μη μετρουμένου, ω ύψους μη νοουμένου, ω Μυστηρίου
καινού, νοός κατάληψιν υπερβαίνοντος. Υμνούσιν Άγγελοι, την σωτηρίαν ημών
επευφραινόμενοι. Προφήται χορεύουσι, τας ιδικάς τους προφητείας βλέποντας
πληρουμένας· ο κόσμος όλος σκιρτά και χορεύει πνευματικώς, διότι έλαμψεν αυτή η
ημέρα η σωτήριος, έλαμψεν εν τη δικαιοσύνη ο Ήλιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου