Σχόλια της ΚΑΤΑΚΟΜΒΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 1935

Τούτου ἕνεκα συνιστῶμεν εἰς ἅπαντάς τους ἀκολουθοῦντας τό ὀρθόδοξον ἑορτολόγιον, ὅπως μηδεμίαν πνευματικήν ἐπικοινωνίαν ἔχωσι μετά τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῶν σχισματικῶν λειτουργῶν Αὐτῆς, ἀπό τῶν ὅποιων ἔφυγεν ἤ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος διότι οὗτοι ἠθέτησαν ἀποφάσεις τῶν Πατέρων τῆς Ζ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί πασῶν των Πανορθοδόξων Συνόδων τῶν καταδικασασῶν τό Γρηγοριανόν ἑορτολόγιον.

Ὅτι ἡ Σχισματική Ἐκκλησία δέν ἔχει χάριν καί Ἅγιον Πνεῦμα, τοῦτο διαβεβαιοῖ καί ὁ Μ. Βασίλειος λέγων τά ἑξῆς: «Εἰ καί περί μή Δόγματα οἱ Σχισματικοί σφάλοιντο, ἀλλ' ἐπειδή τοί γέ κεφαλή τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας ὁ Χριστός ἐστίν κατά τόν θεῖον Ἀπόστολον, ἐξ οὗ τά μέλη πάντα ζωοῦται καί τήν πνευματικήν αὔξησιν δέχεται, οὗτοι δέ τῆς ἁρμονίας τῶν μελῶν τοῦ Σώματος ἀπερράγησαν, καί οὐκέτι παραμένουσαν αὐτοῖς, ἔχουσι τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅ τοίνυν οὐκ ἔχουσιν πῶς ἄν τοῖς ἄλλοις μεταδοῖεν».

Ἐγκύκλιος 1950
Ἀρ. Ἐγκυκλίου :13
Ἐν Ἀθήναις τῇ 26 Μαΐου 1950

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ Γ. Ο. Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ



Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Χάρις ὑμῖν καὶ Εἰρήνη παρὰ Θεοῦ παρ’ ἡμῶν δ’ εὐχὴ καὶ Εὐλογία.
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς καθ’ ἠμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας λαβοῦσα ὑπ’ ὄψιν πληροφορίας καθ’ ἃς τινὲς τῶν εὐλαβεστάτων Ἱερέων ἡμῶν ἀμελούσι καὶ τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν καθηκόντων αὐτῶν βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῆς ὑφ’ ἠμῶν δοθείσης ὁμολογίας κατὰ τὸ Σωτήριον ἔτος 1935, προαγόμεθα ὅπως ὑπομνήσωμεν πάσιν αὐτοῖς τὰ ἀκόλουθα.

Κατὰ τὸ Σωτήριον ἔτος 1935 ἐκηρύξαμεν τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Καινοτόμων Νεοημερολογιτῶν Σχισματικήν· ἐπαναλαμβάνομεν καὶ αὔθις τὴν τοιαύτην διακήρυξιν καὶ κατὰ συνέπειαν ἐντελλόμεθα τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ Α´ Κανόνος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου δεδομένου ὅτι τὰ ὑπὸ τῶν Νεοημερολογιτῶν τελούμενα Μυστήρια, ὡς σχισματικῶν ὄντων τούτων, στεροῦνται τῆς Ἁγιαστικῆς χάριτος.
Ὡσαύτως οὐδένα Νεοημερολογίτην δέον νὰ δέχεσθε εἰς τοὺς Κόλπους τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας καὶ κατὰ συνέπειαν νὰ ἐξυπηρετεῖτε τοῦτον, ἄνευ προηγουμένης ὁμολογίας δι̉ ἧς νὰ καταδικάζη οὗτος τὴν καινοτομίαν τῶν Νεοημερολογιτῶν καὶ νὰ κηρύσση τὴν Ἐκκλησίαν τούτων σχισματικήν. Προκειμένου δὲ περὶ βαπτισθέντων ὑπὸ τῶν καινοτόμων νὰ Μυρώνωνται διὰ Ἁγίου Μύρου ὀρθοδόξου προελεύσεως, τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται ἐν ἀφθονίᾳ παρ’ ἡμῖν. Ἐπὶ ταύτη δὲ τῇ εὐκαιρίᾳ ἀπευθύνομεν πρὸς πάντας τοὺς Γνησίους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὑστάτην ἔκκλησιν καλοῦντες αὐτοὺς Πατρικῶς, ὅπως προσέλθωσιν εἰς Ἕνωσιν μεθ’ ἡμῶν, ἣν ἐπιβάλλει τὸ συμφέρον τοῦ Ἱεροῦ ὑπὲρ τῆς Πατρώας εὐσεβείας ἡμῶν ἀγῶνος καὶ ἀποτελεῖ τὸν διακαῆ πόθον πάντων ἡμῶν.

Προσκαλοῦντες δὲ ὑμᾶς, αἵρωμεν τὰ ἐξ ὑπαιτιότητος ἡμῶν δημιουργηθέντα σκάνδαλα καὶ πρὸς τοῦτο ἀνακαλοῦμεν καὶ ἀποκηρύσσωμεν πᾶν ὅ,τι ἀπὸ τοῦ ἔτους 1937 ἕως σήμερον ἐγράφη καὶ ἐλέχθη ὑφ’ ἡμῶν, διὰ κηρυγμάτων, διασαφήσεων δημοσιευμάτων καὶ ἐγκυκλίων, ἀπᾶδον καὶ ἀντιστρατευόμενον πρὸς τὰς Ἀρχὰς τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ ὑφ’ ἡμῶν διεξαγομένου Ἱεροῦ Ἀγῶνος ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας οὗτινος τὸ κήρυγμα περιλαμβάνεται ἐν τῇ ἐκδοθείσῃ ἐγκυκλίῳ ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου κατὰ τὸ ἔτος 1935 ἄνευ οὐδεμιᾶς προσθήκης καὶ ἀφαιρέσεως καὶ αὐτὸν ἀκόμη τὸν ἐπιστημονικὸν ὅρον «Δυνάμει καὶ ἐνεργεία».

Ταῦτα πάντα δηλοῦμεν δι̉ ὑστάτην φοράν, χάριν τῶν σκανδαλισθέντων Χριστιανῶν ὧν ἐπιθυμοῦμεν τὴν ψυχικὴν σωτηρίαν καὶ ἐπ’ εὐκαιρίᾳ διακηρύσσομεν ὅτι πάντες ἡμεῖς δέον νὰ φυλάσσωμεν τὴν ὑφ’ ἠμῶν δοθεῖσαν ὁμολογίαν ἐν ἔτει 1935 ἀκεραίαν μέχρι τέλους τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐπικαλούμενοι τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ διὰ πάσαν παρέκκλισιν.
Στῶμεν ὅθεν καλῶς.

Μετ’ Εὐχῶν Διαπύρων
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος
Ὁ Πρόεδρος Τὰ Μέλη
† Ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος † Ὁ Κυκλάδων Γερμανός

† Ὁ Χριστιανουπόλεως Χριστόφορος
† Ὁ Διαυλείας Πολύκαρπος

Ἐγκύκλιος 1974
Ἀριθ. Πρωττ. 1191
Έν Ἀθήναις τῇ 5ῃ Ἰουνίου 1974
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Πρός τόν Ἱερόν Κλῆρον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας
Πανοσιολογιώτατοι καὶ Αἱδεσιμώτατοι Λειτουργοὶ τοῦ Ὑψίστου, Χάρις Ὑμῖν καὶ ἔλεος καὶ Εἰρήνη παρὰ Θεοῦ, παρ’ ἡμῶν δὲ εὐχὴ καὶ εὐλογία.
Διὰ τῆς παρούσης Ἐγκυκλίου ἡμῶν ἀπευθυνόμεθα πρὸς ὑμᾶς ὑπομιμνήσκοντες ὑμῖν καθῆκον ἐπιτακτικὸν, ὅπερ δέον νὰ χαρακτηρίζῃ τὴν ἡμετέραν πορείαν πειθαρχοῦσαν εἰς τὰ ἀνέκαθεν παραδεδομένα ἡμῖν ὑπὸ τῶν Θεοφόρων Πατέρων.
Οὕτω: Ἐντελλόμεθα ἐπαναληπτικῶς ὅπως περιορίζεσθε εἰς τήν ἐξυπηρέτησιν μόνον τῶν μελῶν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας, ἵνα μὴ προτίθεσθε σκάνδαλον τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἐπισύρετε τὰς ἐπικρίσεις τοῦ κοινοῦ ὡς μὴ πιστεύοντες εἰς τὰ ὑφ᾿ ἡμῶν πρεσβευόμενα.
Ἡ τέλεσις μυστηρίου τινὸς καὶ ἡ θεία μετάδοσις εἰς νεοημερολογίτας ἔχει ἀπαγορευθῇ ἀπ’ ἀρχῆς τῆς δημιουργίας τοῦ σχίσματος ὑπὸ τῆς Κρατούσης Ἐκκλησίας· δέον δὲ ὅπως τηρῆτε ἀπαρεγκλίτως τήν γραμμήν ταύτην πειθαρχοῦντες εἰς τὸ φρόνημα καὶ τὰ Ἐκκλησιαστικῶς παραδεδομένα. Προκειμένου δὲ νὰ εἰσέλθῃ τις ἐκ τοῦ νέου ἡμερολογίου εἰς τάς τάξεις μας, ἀπαραίτητος προϋπόθεσις τυγχάνει ὁμολογία πίστεως εἰς τὰ ὑπὸ τῶν Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν παραδεδομένα ἡμῖν, ἀποκήρυξις δὲ καὶ καταδίκη πάσης αἱρέσεως καὶ καινοτομίας ἐν οἷς καὶ τὸ νέον ἡμερολόγιον ἐν τῇ Ἑλλαδικῇ Ἐκκλησίᾳ ἥτις δεχθεῖσα τοῦτο κατέστη σχισματική ἀπό τοῦ 1924 καὶ ἐντεῦθεν κατὰ τὴν ἰδίαν ὁμολογίαν τοῦ μεταρρυθμιστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καὶ ὡς ἐκ τούτου τὰ μυστήριά της στεροῦνται Ἁγιαστικῆς Χάριτος.
Προκειμένου ὡσαύτως περὶ βαπτισθέντων ἐν τῇ ὡς ἄνω Ἐκκλησίᾳ καὶ ἐπιστρεφόντων εἰς τὴν εὐσέβειαν δέον ὅπως ἀναμυρώνονται οὗτοι δι’ Ἁγίου Μύρου κανονικῆς προελεύσεως συμφώνως πρὸς τὸν Α´ Κανόνα τοῦ Μ. Βασιλείου.
Συνεπείᾳ τῶν ἀνωτέρῳ ἐντελλόμεθα, ὅπως τοῦ λοιπῦ παύσητε τὴν τυχοῦσαν μέχρι σήμερον μυστηριακὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν ἐκ τῆς Νεοημερολογητικῆς Ἐκκλησίας προσερχομένων ἄνευ τῆς προμνησθείσης διαδικασίας συνωδᾷ πρὸς τοὺς Ἁγίους καὶ Ἱεροῦς Κανόνας, καθ’ ὅσον ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει θέλουν ἐπιβληθῇ κατὰ τῶν παραβατῶν αἱ ὑπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων προβλεπόμεναι κυρώσεις.
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
† Ὁ Ἀθηνῶν Αὐξέντιος, Πρόεδρος
† Ὁ Διαυλείας καί Ἀττικῆς Ἀκάκιος
† Ὁ Πειραιῶς καί Σαλαμῖνος Γερόντιος
† Ὁ Εὐρίπου καί Εὐβοίας Παΐσιος
† Ὁ Θεσ/νίκης Χρυσόστομος
† Ὁ Θαυμακοῦ Καλλίνικος
† Ὁ Κυκλάδων Γαβριήλ
† Ὁ Μεγαρίδος Ἀντώνιος

Ἐγκύκλιος 1974
Ἀριθ. Πρωττ. 1191
Έν Ἀθήναις τῇ 5ῃ Ἰουνίου 1974
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Πρός τόν Ἱερόν Κλῆρον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας
Πανοσιολογιώτατοι καὶ Αἱδεσιμώτατοι Λειτουργοὶ τοῦ Ὑψίστου, Χάρις Ὑμῖν καὶ ἔλεος καὶ Εἰρήνη παρὰ Θεοῦ, παρ’ ἡμῶν δὲ εὐχὴ καὶ εὐλογία.
Διὰ τῆς παρούσης Ἐγκυκλίου ἡμῶν ἀπευθυνόμεθα πρὸς ὑμᾶς ὑπομιμνήσκοντες ὑμῖν καθῆκον ἐπιτακτικὸν, ὅπερ δέον νὰ χαρακτηρίζῃ τὴν ἡμετέραν πορείαν πειθαρχοῦσαν εἰς τὰ ἀνέκαθεν παραδεδομένα ἡμῖν ὑπὸ τῶν Θεοφόρων Πατέρων.
Οὕτω: Ἐντελλόμεθα ἐπαναληπτικῶς ὅπως περιορίζεσθε εἰς τήν ἐξυπηρέτησιν μόνον τῶν μελῶν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας, ἵνα μὴ προτίθεσθε σκάνδαλον τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἐπισύρετε τὰς ἐπικρίσεις τοῦ κοινοῦ ὡς μὴ πιστεύοντες εἰς τὰ ὑφ᾿ ἡμῶν πρεσβευόμενα.
Ἡ τέλεσις μυστηρίου τινὸς καὶ ἡ θεία μετάδοσις εἰς νεοημερολογίτας ἔχει ἀπαγορευθῇ ἀπ’ ἀρχῆς τῆς δημιουργίας τοῦ σχίσματος ὑπὸ τῆς Κρατούσης Ἐκκλησίας· δέον δὲ ὅπως τηρῆτε ἀπαρεγκλίτως τήν γραμμήν ταύτην πειθαρχοῦντες εἰς τὸ φρόνημα καὶ τὰ Ἐκκλησιαστικῶς παραδεδομένα. Προκειμένου δὲ νὰ εἰσέλθῃ τις ἐκ τοῦ νέου ἡμερολογίου εἰς τάς τάξεις μας, ἀπαραίτητος προϋπόθεσις τυγχάνει ὁμολογία πίστεως εἰς τὰ ὑπὸ τῶν Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν παραδεδομένα ἡμῖν, ἀποκήρυξις δὲ καὶ καταδίκη πάσης αἱρέσεως καὶ καινοτομίας ἐν οἷς καὶ τὸ νέον ἡμερολόγιον ἐν τῇ Ἑλλαδικῇ Ἐκκλησίᾳ ἥτις δεχθεῖσα τοῦτο κατέστη σχισματική ἀπό τοῦ 1924 καὶ ἐντεῦθεν κατὰ τὴν ἰδίαν ὁμολογίαν τοῦ μεταρρυθμιστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καὶ ὡς ἐκ τούτου τὰ μυστήριά της στεροῦνται Ἁγιαστικῆς Χάριτος.
Προκειμένου ὡσαύτως περὶ βαπτισθέντων ἐν τῇ ὡς ἄνω Ἐκκλησίᾳ καὶ ἐπιστρεφόντων εἰς τὴν εὐσέβειαν δέον ὅπως ἀναμυρώνονται οὗτοι δι’ Ἁγίου Μύρου κανονικῆς προελεύσεως συμφώνως πρὸς τὸν Α´ Κανόνα τοῦ Μ. Βασιλείου.
Συνεπείᾳ τῶν ἀνωτέρῳ ἐντελλόμεθα, ὅπως τοῦ λοιπῦ παύσητε τὴν τυχοῦσαν μέχρι σήμερον μυστηριακὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν ἐκ τῆς Νεοημερολογητικῆς Ἐκκλησίας προσερχομένων ἄνευ τῆς προμνησθείσης διαδικασίας συνωδᾷ πρὸς τοὺς Ἁγίους καὶ Ἱεροῦς Κανόνας, καθ’ ὅσον ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει θέλουν ἐπιβληθῇ κατὰ τῶν παραβατῶν αἱ ὑπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων προβλεπόμεναι κυρώσεις.
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
† Ὁ Ἀθηνῶν Αὐξέντιος, Πρόεδρος
† Ὁ Διαυλείας καί Ἀττικῆς Ἀκάκιος
† Ὁ Πειραιῶς καί Σαλαμῖνος Γερόντιος
† Ὁ Εὐρίπου καί Εὐβοίας Παΐσιος
† Ὁ Θεσ/νίκης Χρυσόστομος
† Ὁ Θαυμακοῦ Καλλίνικος
† Ὁ Κυκλάδων Γαβριήλ
† Ὁ Μεγαρίδος Ἀντώνιος


Καταδίκη τοῦ Οἱκουμενισμοῦ 1998
ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ
Ἀθῆναι, 29-9-1998
Τοῖς λέγουσιν ὅτι ἡ Μία ἁγία καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ὑπάρχουσα ὡς Ἐκκλησία πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς, καὶ καταστᾶσα σῶμα Χριστοῦ κατὰ τὴν ἐπιδημίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατὰ τὴν Ἁγίαν Πεντηκοστήν, ἐξέλιπεν ἐκ τοῦ κόσμου, ὡς κατατμηθεῖσα εἰς πολλοὺς κλάδους, ἕκαστος τῶν ὁποίων κατέχει μέρος τῆς ἀποκαλυφθείσης ἀληθείας καὶ χάριν μυστηρίων, καθ΄ἃ οἱ καινοφανεῖς οἰκουμενισταὶ διδάσκουσι, δι’ ὁ καὶ πρέπει αὕτη νὰ ἐπανιδρυθῇ ἐκ νέου ἐξ ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων, διὰ τῆς συνενώσεως πάντων τῶν κλάδων εἰς ἑνιαῖον δένδρον, ἤτοι διὰ τῆς ἀφομοιώσεως εἰς ἕν ὅλον πασῶν τῶν αἱρέσεων καὶ σχισμάτων μετὰ τῆς ἀληθοῦς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐν συνεχείᾳ δὲ καὶ πασῶν αὐτῶν μετὰ τῶν ἄλλων θρησκειῶν, πρὸς ἀπαρτισμὸν μιᾶς πανθρησκείας, ἡ ὁποία οὕτω θ’ ἀποτελεῖ τὴν «ἐκκλησίαν» τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ἀνάθεμα

Ἰωακεὶμ τῷ Γ’, Πατριάρχῃ Κωνσταντινουπόλεως, Μελετίῳ Μεταξάκῃ, καὶ Χρυσοστόμῳ Παπαδοπούλῳ, τοῖς πρωτεργάταις τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ,

Ἀνάθεμα

Τοῖς φρυαξαμένοις συνεδρίοις κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 1923 καὶ ἐν Ἁγίῳ Ὅρει, ἐν ἔτει 1930

Ἀνάθεμα
Τοῖς λέγουσι ὅτι ὁ Χριστὸς εἶχε δύο ἁγιότητας, θείαν τε καὶ ἀνθρωπίνην, καὶ ὅτι προέκοπτε ἡ ἀνθρωπίνη ἁγιότης Αὐτοῦ,

Ἀνάθεμα

Τοῖς ἀγωνισαμένοις ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Ἱερεμίᾳ τῷ Τρανῷ, Σιλβέστρῳ Ἀλεξανδρείας, Σωφρονίῳ Ἱεροσολύμων καὶ πᾶσι τοῖς λοιποῖς τοῖς μετασχοῦσι ταῖς Πανορθοδόξοις Συνόδοις ἐν ἔτεσιν 1583, 1587 καὶ 1593, αἱ ὁποῖαι κατεδίκασαν τὴν ἡμερολογιακὴν καινοτομίαν καὶ ἀπέκοψαν ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τοὺς δεχθέντας καὶ δεχθησομένους ταύτην,

Αἰωνία ἡ μνήμη
Ἀνθίμω τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ καὶ τοῖς μετασχοῦσι τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου τοῦ ἔτους 1848

Αἰωνία ἡ μνήμη
Πᾶσι τοῖς ἀγωνισαμένοις, ἔργοις καὶ λόγοις, ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ κατὰ τῶν καινοτομιῶν τοῦ νέου Καλενδαρίου καὶ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμού,

Αἰωνία ἡ μνήμη

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
† Ὁ Ἀθηνῶν ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ὁ Θεσσαλονίκης ΜΑΞΙΜΟΣ
† Ὁ ἈχαΐαςΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
† Ὁ Οἰνόης ΜΑΤΘΑΙΟΣ
† Ὁ Χίου ΣΤΕΦΑΝΟΣ
† Ὁ Ἀχαρνῶν ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
† Ὁ Εὐρίπου ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
† Ὁ Ἀμερικῆς ΠΑΥΛΟΣ


ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚΤΟΣ ΡΩΣΙΑΣ

Αὕγουστος 1983
Τὸ ἀνάθεμα κατὰ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ
«Τοῖς βάλλουσι κατὰ τῆς᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ διδάσκουσιν ὅτι ἡ τοῦ Χριστοῦ᾿Εκκλησία μεμέρισται ἐν οὕτω καλουμένοις"κλάδοις", οἵτινες διαφέρουσιν ἀλλήλων ἐν διδασκαλίᾳ καὶ τρόπῳ ζωῆς, ἢ ὅτι ἡ᾿Εκκλησία οὐχ ὑφίσταται ὁρατῶς, ἀλλ᾿ἀπαρτισθήσεται ἐντῷ μέλλοντι, ὅταν ἅπαντες οἱ "κλάδοι" ἢ τμήματα ἢ ὁμολογία ἢ προσέτι καὶ θρησκεῖαι ἑνωθῶσιν ἐν ἑνὶ σώματι· καὶ οἵτινες οὐ διακρίνουσι τὴν ἱερωσύνην καὶ τὰ μυστήρια τῆς᾿Εκκλησίας ἀπὸ τὴν ἱερωσύνην καὶ τὰ μυστήρια τῶν αἱρετικῶν, ἀλλὰ λέγουσιν ὅτι τὸ βάπτισμα καὶ ἡ εὐχαριστία τῶν αἱρετικῶν εἰσὶν ἱκανὰ πρὸς σωτηρίαν· ὡσαύτως, τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει τοῖς προμνημονευθεῖσιν αἱρετικοῖς ἢ συνηγοροῦσι, διαδίδουσι, ἢ ὑπεραμυνομένοις τῆς καινοφανοῦς αὐτῶν αἱρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἐν προσχήματι ἀδελφικῆς ἀγάπης, ἢ ὑποτιθεμένης ἑνώσεως τῶν διαχωρισθέντων Χριστιανῶν, ΑΝΑΘΕΜΑ».

῾Ο Πρόεδρος τῆς Συνόδου τῶν᾿Επισκόπων
Μητροπολίτης Φιλάρετος

Τὰ μέλη τῆς Συνόδου:
Σεραφείμ, ᾿Αρχιεπίσκοπος Σικάγου
᾿Αθανάσιος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Μπουένος-῎Αϋρες
Βιτάλιος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Μόντρεαλ καὶ Καναδᾶ
᾿Αντώνιος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Λὸς῎Αντζελες
᾿Αντώνιος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Γενεύης
᾿Αντώνιος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Σὰν Φραντσίσκο
Σεραφείμ, ᾿Αρχιεπίσκοπος Καράκας
Παῦλος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Σύδνεϋ
Λαῦρος, ᾿Αρχιεπίσκοπος Συρακουσῶν
Κωνσταντῖνος, ᾿Επίσκοπος Ρίτσμοντ
Γρηγόριος, ᾿Επίσκοπος Οὐάσιγκτον
Μᾶρκος, ᾿Επίσκοπος Βερολίνου
᾿Αλύπιος, ᾿Επίσκοπος Κλήβελαντ

ε. Τέλος, ἀποδέχομαι τὰς Συνοδικὰς Ἀποφάσεις τῶν κατὰ τόπους Γνησίων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, καταδικασάσας τὸν συγκρητιστικὸν Οἰκουμενισμόν, ἤτοι τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς (1983), τῆς Ἑλλάδος (1998) καὶ τῆς Ρουμανίας, θεωρῶν ταυτοχρόνως τοὺς συνυπογράφοντας οἰκουμενιστικὰς διακηρύξεις, ὡς καὶ τοὺς κοινωνοῦντας καθ’ οἱονδήποτε τρόπον μετ’ αὐτῶν –κληρικοὺς καὶ λαϊκούς– ἢ ἀποδεχομένους ἢ ἀνεχομένους ἢ ἀδιαφοροῦντας περὶ τὸ φρόνημα τῶν Οἰκουμενιστῶν Ποιμένων αὐτῶν, ὡς συμπεπτωκότας ἐκ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Κείμενον διαμορφωθὲν καὶ ἐγκριθὲν ὑπὸ τῆς Διορθοδόξου Συσκέψεως τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν (13/26.5.2016)

https://impc.gr/o%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%89%CF%82-%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85-o%CF%81%CE%B8%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CE%B9/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου