Η παταγώδης αύτη κατάπτωσις της εκκλησιαστικής ημών Ηγεσίας, δέον να σημειωθή ότι ουδέν άλλο διαδηλοί, ειμή σαφεστάτην αθέτησιν του θεμελιώδους Δόγματος της απολυτρωτικής μοναδικότητος της ορθοδόξου υποστάσεως της αγίας ημών Εκκλησίας και Πίστεως. Κατ΄ ακολουθείαν είναι ανάγκη, όπως γίνη επίσης αντιληπτόν και καταστή συνείδησις εκάστου πιστού και ιδίως των Επισκόπων και των Αγιορειτών, ότι η διακηρυχθείσα αίρεσις του οικουμενισμού, τους υιοθετούντας ή τους κατά διάφορον τρόπον κοινωνούντας προς αυτήν, ως π.χ. δια της διαμνημονεύσεως του διακηρύξαντος ταύτην και των μετ΄ αυτού κοινωνούντων, καθιστά τούτους «συναπολλυμένους» τη ούτω κοινωνούση αιρέσει, ότε πλέον, «Χριστός ημάς ουδέν ωφελήσει»!
Είμαστε χριστιανοί, παλεύουμε με τους τρεις εχθρούς, αγωνιζόμαστε, αλλά η εκκλησιαστική ηγεσία μας δεν είναι αυτοί που ακολουθούν ολισθηρούς δρόμους και ενεργούν αντιπατερικά. Εμείς φέρουμε σταυρό κι ο σταυρός είναι θλίψεις και μαρτυρία Γολγοθά πορείας, που δε συμπλέει με τα στοιχεία του κόσμου ούτε υποτάσσεται στα κελεύσματα των καιρών συσχηματιζόμενοι με του κόσμου τα τερτίπια.
ΑπάντησηΔιαγραφή