Έξοδος από το λαβύρινθο της πλάνης. (π.Γεωργίου Αγγελακάκη)

«Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ιωάν. Η', 32)

θα γνωρίσετε εκ πείρας την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει.

«Ου βουλόμεθα ζειν ψευδολογούντες αλλά αληθεύοντες».

Δεν θέλουμε να ζούμε στο ψέμμα αλλά στην αλήθεια. Γι αυτό «Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ, ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη» (Εφεσ., 4, 25).

Οχι στα δύο άκρα, Οικουμενισμού και ΓΟΧσμού.

Πιο κατανοητά : Όχι στην αίρεση του Οικουμενισμού.

Με όλο το σεβασμό στους αγώνες και στα μαρτύρια που υπέστησαν οι σεβαστοί μας αδερφοί που ακολούθησαν το πάτριο ημερολόγιο το 1924, η δημιουργία Συνόδων και παρατάξεων είναι παρέκκλιση από τους Ιερούς Κανόνες.

--------------------------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

π. Γεώργιος: «Οι αδελφοί μας, που αντιστάθηκαν, και καλά έκαναν, μετά μία περίπου δεκαετία περιέπεσαν σε λάθος».

Σχόλιον: Ποῖον ἀκριβῶς ἦτο τό «λάθος», διατί ἦτο «λάθος» καί πῶς τεκμηριώνεται αὐτή ἡ ἄποψίς σας, π. Γεώργιε; Ὑποθέτω ὅτι ἀναφέρεσθε εἰς τήν συγκρότησιν «παραλλήλου Συνόδου» ὑπό τῶν τριῶν Ἀρχιερέων τό 1935. Ἔγραψε πολλά τέτοια ἕωλα καί ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς (Ε.Τ.), ἀλλ' ἔχουν ἀναιρεθῆ ὑπό τοῦ π. Ἰωσήφ Ἁγιορείτου καί τοῦ Δασκάλου κ. Νικολάου Μάννη. Ἄν δέν μπορεὶτε νά τεκμηριώσετε Ἁγιοπατερικῶς τό «λάθος», π. Γεώργιε, τότε εἶναι προτιμότερον νά σιωπᾶτε ἀντί ν' ἀερολογῆτε σάν τόν π. Ε.Τ. Οἱ ἱεροί Κανόνες σαφῶς ἀπαγορεύουν τήν ὕπαρξιν δύο Ἐπισκόπων εἰς τήν ἰδίαν πόλιν, μέ τήν προϋπόθεσιν ὅμως ὅτι εἶναι ἀμφότεροι Ὀρθόδοξοι. Ὅταν ὁ εἷς ἐκ τῶν δύο εἶναι αἱρετικός, δηλαδή ψευδοεπίσκοπος, ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΗ ΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΝ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΝ, ὅπως συνέβαινε τό 1935 εἰς τήν Ἑλλάδα, μέ τήν ἐπιβολήν τοῦ παπικοῦ Ἑορτολογίου καί τήν στροφήν τῆς «Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» πρός τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τότε εἶναι λογικόν ὅτι ὄχι μόνον νά μήν ἀπαγορεύεται ἡ ἐγκαθίδρυσις Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων εἰς τάς ἰδίας πόλεις μέ τούς αἱρετικούς, ἀλλά νά ἐπιβάλλεται κιόλας!

Πρόταση λύσης: Αποχή από την μικρού και μεγάλου εκτρώματος Οικουμενισμού και ΓΟΧισμού.

Επιστροφή όλων στη διαχρονική Μητέρα μας Εκκλησία, όπως ήταν ενωμένη 1700 χρόνια η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Ορθοδοξία μας.

Οδηγός όλων μας ο Κύριος και το στόμα του ο Απ.Παύλος

«Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ κυρίου ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοῒ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ.» (Α' Κορινθ, Α, 10)

Εξήγηση: «Σας παρακαλώ δε, αδερφοί, για το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να λέγετε όλοι το αυτό, και να μην υπάρχουν μεταξύ σας διαιρέσεις, αλλά να είστε τελείως ενωμένοι, έχοντας το αυτό φρόνημα και την αυτή γνώμη».

Δεν σας ομιλώ «καθ᾽ ὑπεροχὴν λόγου ἢ σοφίας» αλλά  ...«ἐν φόβῳ καὶ ἐν τρόμῳ πολλῷ ἐγενόμην πρὸς ὑμᾶς»  «καὶ ὁ λόγος μου καὶ τὸ κήρυγμά μου ... σοφίαν δὲ οὐ τοῦ αἰῶνος τούτου ... ἀλλὰ λαλοῦμεν Θεοῦ σοφίαν ἐν μυστηρίῳ»... «ἡμεῖς δὲ οὐ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου ἐλάβομεν ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἐκ τοῦ Θεοῦ, ἵνα εἰδῶμεν τὰ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ χαρισθέντα ἡμῖν»· (Α' Κοριν. Β' 1-12)

Να μιλήσουμε αδερφοί όχι σαρκικά, αλλά πνευματικά : «εἴ τις δοκεῖ σοφὸς εἶναι ἐν ὑμῖν ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, μωρὸς γενέσθω, ἵνα γένηται σοφός, ἡ γὰρ σοφία τοῦ κόσμου τούτου μωρία παρὰ τῷ θεῷ ἐστιν»·(Α Κορινθ., Γ΄, 18-19)   Εξήγηση: «Όποιος μεταξύ σας νομίζει ότι είναι σοφός μέσα σ' αυτόν τον κόσμο, ας παραδεχθεί ότι είναι μωρός, για να γίνει όντως σοφός, διότι η σοφία αυτού του κόσμου είναι μωρία ενώπιον του Θεού».

«Σπουδάζοντες τηρεῖν  τήν ἑνότητα τοῦ πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης» (Εφεσ. Δ, 3)  «Να φροντίζετε να διατηρείτε την ενότητα του πνεύματος, δια του συνδέσμου της ειρήνης (η ειρήνη να σας συνδέει μεταξύ σας ώστε να είστε ένα).

«Την Λογιοσύνη να την κλαις». «μὴ γίνου δίκαιος πολύ, μηδὲ σοφίζου περισσά, μήποτε ἐκπλαγῇς.» (Εκκλησ. Ζ, 14).  Εξήγηση: «Μη γίνεσαι πάρα πολύ δίκαιος και μη κάμνης πολύ τον σοφόν, δια να μη ευρεθής προ δυσαρέστων εκπλήξεων». Η Θεολογική γνώση προϋποθέτει φόβο Θεού και ταπείνωση.

Παραίνεση της Θεοτόκου Μητέρας μας στον μοναχό Γέροντα Νικόλαο της Μονής Βαρλαάμ : «παιδί μου αν θέλεις να σωθείς να τηρείς τις παραδόσεις των Αγίων Αποστόλων και Αγίων Πατέρων, και όχι τους σύγχρονους σοφούς (τους νεοπατερικούς)». (πηγή: https://valaam.ru/starets/5523/).  Νομίζω είναι επίκαιρη.  Μας αφορά.

Όσοι πιστοί, όσοι καλοπροαίρετοι, ας γονατίσουμε προ του Εσταυρωμένου και εν ταπεινώσει να Τον παρακαλέσουμε να μας δείξει τη λύση του προβλήματος που ταλαιπωρεί την αμώμητη Νύμφη Του, ένα τώρα περίπου αιώνα.

Ο αγγελικός ύμνος «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», το «ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» αναφέρεται στους καλοπροαίρετους.  Οι άλλοι δεν θα καταλαβαίνουν τα του Θεού, κι ας είναι μεγαλόσχημοι και άριστοι θεολόγοι. Οι απλοί ποιμένες μετά τους αγγέλους, αξιώθηκαν να γνωρίσουν και να δοξολογήσουν τον ενανθρωπίσαντα Λόγον.

Μητέρα όλων των αιρέσεων σήμερα, αναμφισβήτητα, ο Οικουμενισμός. Το σύνολο των αιρέσεων. Η Παναίρεσης. Ήδη φτάσαμε στο τέρμα της παναιρέσεως, τον συγκρητισμόν, την πανθρησκείαν, «Συντετέλεσται ». (Α' Βασιλ. 20, 33).

Σύμφωνα με την εγκύκλιον του 1920, το ημερολογιακό είναι το πρωτότοκο παιδί της, και είναι περίεργο γιατί δεν ομονοούμε και να το αντιμετωπίσουμε «ἐν πνεύματι  καί ἀληθείᾳ».

Ο οικουμενισμός που το δημιούργησε, δεν θέλει την θεραπεία- τη λύση του. Συνεπώς δεν μπορούμε να ελπίζουμε.

Οι αδελφοί μας, που αντιστάθηκαν, και καλά έκαναν, μετά μία περίπου δεκαετία περιέπεσαν σε λάθος. Εμείς να το αποφύγουμε. Διαπιστώνουμε ότι πηγαίνουν στο χειρότερο. Όπως δείχνουν τα πράγματα δεν μπορούν να επανέλθουν στο δέον, λόγω των παθών τους.

Σήμερα είμαστε μάρτυρες της τραγικής κατάληξης και των δύο παρατάξεων του Οικουμενισμού και του ΓΟΧισμού.

Δεχόμαστε ως αυθεντική την υπόδειξη του Παντελεήμονος και Φιλανθρώπου Θεού, εκ του κατά κοινή ομολογία και αναγνώριση ενάρετου και μεγάλου ομολογητού Γέροντος π.Φιλοθέου Ζερβάκου, όπως ο ίδιος μας κατέθεσε. Δηλαδή, στον ένθεο πόθο του να τον πληροφορήσει ο Θεός τι πρέπει να κάνει, ποιο ημερολόγιο να ακολουθήσει, ύστερα από θερμή προσευχή συνοδευμένη από νηστεία και άσκηση, απάντησε ο Δομήτωρ της Εκκλησίας Του, τι πρέπει να κάνει. Ας τον ακούσουμε όπως ο ίδιος μας πληροφορεί:

«... ἐπειδή κακῶς ἐγένετο ἡ εἰσαγωγή εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος τοῦ νέου παπικοῦ ἑορτολογίου (...) Ἠναγκάσθην τήν παρελθοῦσαν Κυριακήν νὰ ἀνέλθω εἰς τὴν κορυφήν τῶν Ἁγίων Πάντων καί τοῦ Προφήτου Ἠλιού, (...)  καί γονυπετήσας ἔμπροσθεν τῆς πανσέπτου εἰκόνας αὐτῶν, μετά δακρύων ἐζήτησα παρ' αὐτῶν νά μοί ἀποκαλύψουν ποῖον ἑορτολόγιον ὀφείλω κἀγώ ὁ ἐλάχιστος καί οἱ ἀδελφοί μου, τά πνευματικά μου τέκνα καί πάντες οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί νά ἀκoλoυθῶμεν. 

Πρίν ἔτι τελειώσω τήν οἰκτράν ταπειvήν μου δέησιν, ἤκουσα φωνῆς ἔνδοθέν μοι λεγούσης: "τό παλαιόν ἑορτολόγιον νά ἀκολουθήσετε τό ὁποῖον σᾶς παρέδωκαν οἱ τάς ἑπτά ἁγίας Οἰκουμενικάς Συνόδους συγκροτήσαντες καί τήν Ὀρθόδοξον πίστιν στηρίξαvτες θεοφόροι Πατέρες καί οὐχί τό νέον τῶν παπῶν τῆς Δύσεως, τῶν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν σχισάντων καί τάς Ἀποστολικάς καί πατρικάς παραδόσεις καταφρονησάντων" (...)! 

Μή νομίζωμεν ὡς μηδαμινόν τό ὅτι ἀκολουθοῦμεν τό παπικόν ἡμερολόγιον. Εἶvαι παράδοσις καί ὡς παράδοσιv ὀφείλομεv vά τήv φυλάσσωμεv διότι ὑποκείμεθα εἰς ἀvάθεμα. "Εἴ τις πᾶσαν παράδοσιv ἔγγραφοv ἤ ἄγραφοv ἀθετεῖ, ἀvάθεμα" ὁρίζει ἡ Ζ΄ Οἰκουμεvική Σύvοδος..»

Ο νεοφανής Άγιος Ιωάννης Χοζεβίτης, το άφθαρτον σώμα του, η βιωτή του, τα θαύματά του, η παύση του μνημοσύνου των Οικουμενιστών, και τέλος στις μέρες μας ο γέροντας Βησσαρίων της Ιεράς Μονής Αγίου Αγάθωνος, που «ἦταν Ἅγιος ἄνθρωπος,  μίλαγε φανερά ὑπέρ τῶν Ἁγίων Παραδόσεων, καί ὑπέρ τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου (...) ἦταν ζηλωτής, εἶχε ἀποτειχιστεί ἀπό τόν Ἠγούμενο τῆς Ἱεράς Μονῆς» (πηγή: https://scripta---manent.blogspot.com/2020/01/blog-post_42.html), «ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν» μας δείχνουν τον δρόμο της σωτηρίας μας από τη λαίλαπα του Οικουμενισμού. Μαζί με τον άγιο Γέροντα συμφωνούσαν και οι λοιποί φημισμένοι πατέρες και ευλαβείς χριστιανοί. Διαφορετικά αποδεικνυόμαστε Θεομάχοι. Γιατί ερχόμαστε σε άμεση αντίθεση με το θέλημα του Κυρίου μας, Ι.Χριστού, της Μητέρας του, η οποία τους χαρακτηρίζει «εχθρούς του Υιού της και δικούς της».

Αδερφέ, -ή εσύ που τώρα διαβάζεις αυτές τις γραμμές, ρώτησε τη συνείδησή σου: «Εγώ τι πρέπει να κάνω για να έχω απολογία σωτήρια;».

Η ερώτηση είναι για σένα τον καλοπροαίρετο, τον ευθύ, τον ειλικρινή, τον ταπεινόν. Όσο για τους φουσκωμένους τα μυαλά, δεν γίνεται καν λόγος ... Αυτοί ζουν στον κόσμο της φαντασίας τους. Θα προσγειωθούν εν ημέρα κρίσεως!

Παράκληση ιδιαίτερη προς τους τιμημένους διακόνους του Μεγάλου μας Αρχιερέως, την κεφαλή της Εκκλησίας  Του, της οποίας μέλη είμαστε όσοι ορθοτομούν τον λόγον του, αφήνοντας κατά μέρους τις κεφαλές Δύσης και Ανατολής που σήμερα είναι ενωμένοι στο ψέμμα.

Με την ευλογημένη αποτείχισή μας-διακοπή μνημόνευσης των αιρετικών και αιρετιζόντων Επισκόπων και Πατριαρχών, μας δίνεται η ευκαιρία αποφεύγοντες και τους μεν και τους δε, να ενωθούμε και να ευρεθούμε στην Μητέρα μας την διαχρονική Εκκλησία, την ΜΙΑΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ. Καιρός να γίνουμε καλοί «οδοδείκτες». Το καλό, σωστό παράδειγμα «Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων» (και όχι αυτό που λέει ο προφήτης Ησαΐας «λέγει Κύριος· δι᾿ ὑμᾶς διαπαντὸς τὸ ὄνομά μου βλασφημεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσι» (Ησ., 52,5)).

Προσοχή, υπάρχει ο κίνδυνος να αλληλοφαγωθούμε κατά τον Απ.Παύλο «εἰ δὲ ἀλλήλους δάκνετε καὶ κατεσθίετε, βλέπετε μὴ ὑπ' ἀλλήλων ἀναλωθῆτε.» (Προς Γαλάτας, 5, 15)  δηλ «Αν δαγκώνετε και κατατρώγετε ο ένας τον άλλο, προσέχετε μήπως αλληλοεξοντωθείτε». Ας αγωνιζόμαστε να προβάλλουμε τους άλλους, όχι να προσπαθούμε να επιβληθούμε, να υπερισχύσουμε, να υποσκελίσουμε τους αδερφούς μας.  «Τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι» (Ρωμ., 12, 10) δηλ ο ένας να συναγωνίζεται να τιμήσει τον άλλον, να είναι σκοπός μας και επιδίωξης. Όχι η επιβουλή του θελήματος μας, άλλα «γεννηθήτω τό θέλημα» του κοινού μας Πατέρα.

Με το να πετροβολούμε οι μεν τους δε μεγαλώνουμε την πληγή, και σε καμμία περίπτωση δεν οφελούμε.

Με επίγνωση ότι όλοι μας κάπου είμαστε αντικανονικοί και εν πλάνη  κατά τον Άγιο Ιγνάτιο Μπριαντσιανίνωφ. Ας ταπεινωθούμε και επιστρέφοντας εκεί που είμασταν ενωμένοι επί 17 αιώνες.

Οι αποτειχισμένοι - οι διακόψαντες την μνημόνευση του οικείου μας επισκόπου ορθώς και ορθοδόξως, ας διορθώσουμε τον εαυτό μας, ορθοτομούντες και με αγάπη και σεβασμό, ανεχόμενοι και περιμένοντες τους λαϊκούς, τους οποίους κατάφορα αδικήσαμε και πλανούμε λόγω της δειλίας μας, και άλλους ιδιοτελείς υπολογισμούς, δείχνοντας το σωστό-ορθό δρόμο, να τους περιμένουμε με συμπάθεια, κατανόηση και θυσιαστική αγάπη.

Παράλληλα να γίνεται ενημέρωση πως και γιατί έγινε αυτή η αταξία στο σώμα του Χριστού στην Εκκλησία Του.

Αρχίζοντας λοιπόν από τον εαυτό μας, ας αφήσουμε «τις προφάσεις εν αμαρτίαις», και με συντριβή καρδίας να θυμηθούμε τον Προφήτη Ιεζεκιήλ (Ιεζ. κεφ 3 και κεφ  33).  Εδώ μας τονίζει ο θεογνώστης Προφήτης ότι το αδικοχαμένο αίμα, δηλ. οι ψυχές των αδερφών μας που μολύνονται λόγω της πλάνης-αιρέσεως και οδηγούνται στην απώλεια, θα ζητηθεί από εμάς.

Με πολύ σεβασμό και αγάπη Χριστού, στα «φωτόμορφα τέκνα» του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.

πρεσβύτερος Γεώργιος Αγγελακάκης

Τρίλοφος Θεσσαλονίκης  τηλ: 2392061932

Ιανουάριος 2020

https://patergeorgiosaggelakakis.blogspot.com/2020/02/blog-post.html