Του μακαριστού Γέροντος Χρυσοστόμου Σπύρου των Σπετσών: Αλλοίμονον! Αι κορυφαί της Ορθοδοξίας, επί το έργον της προδοσίας!

Περί της συντελουμένης Καϊφαϊκής προδοσίας πλειστάκις έχομεν συζητήσει. Τα Ορθόδοξα «Άγια των Αγίων» μολυνθέντα ήδη, δια της κατακριτέας αυτομολήσεως των «Ορθοδόξων» Προκαθημένων των, προς τον οργανισμόν του Παγκοσμίου Συμβουλίου των  Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), ασφυκτιούν θανασίμως εκ του της «συνεργασίας» και «συνυπάρξεως» εναγκαλισμού του επαράτου Οικουμενισμού, όστις, ως προσφυώς ελέχθη, «μη έχων όρια ο ίδιος αγωνίζεται να εξαφανίση και καταστρέψη τα όρια της Εκκλησίας του Χριστού». Ήδη, συζητείται, όχι μόνον περί ενώσεως με όλους τους Χριστιανούς ακόμη και με Ιουδαίους, αλλά και ότι πας ζων επί της γης, είναι μέλος της «Εκκλησίας», δηλ. της … «Παγκοσμίου εκκλησίας» των Οικουμενιστών! Απολύτως πιστεύομεν, ότι η των Εικονομάχων κακοδοξία αποτελεί μικρογραφίαν της καταβαλλομένης σήμερον προσπαθείας δια την ολοκληρωτικήν καταστροφήν της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, την Οποίαν δια του ιδίου αυτού αίματος, εθεμελίωσεν ο Κύριος, και οι απ΄ αιώνος μάρτυρες και ομολογηταί ανήγειραν εις Ναόν περικαλλούς ευπρεπείας και ωραιότητος.
Το πνεύμα της πλάνης και ασεβείας αντιληφθέν, ότι η ποικίλη κατά των Ορθοδόξων βία ολίγα κατορθοί, εδίδαξε τους συγχρόνους υιούς του σκότους, να μετέρχωνται του λοιπού τας μεθόδους της «συνυπάρξεως», «συνδιαλλαγής» και «αγάπης», ευνουχίζοντες ούτω κατ΄ αρχάς πάσαν ορθόδοξον μαχητικήν διάθεσιν, δεσμεύοντες αργότερον ταύτην, και τέλος, ως σύμμαχον παρασύροντες εν τω ιδίω αυτών στρατοπέδω, εν πολλοίς μιτροφορούσαν ή ακαδημαϊκή τηβέννω κεκοσμημένην… Αλλοίμονον! Αι κορυφαί της Ορθοδοξίας, επί το έργον της προδοσίας! Τω όντι,  «πως έπεσαν δυνατοί;» (Β΄ Βασιλ. Α,27). Εσπούδασαν γαρ «εγκαταμίξαι το ψεύδος τη αληθεία και τη ευσεβεία την ασέβειαν». Σκοτισθέντες «ουδέν ηγήσαντο το πράγμα ουδέ διαφέρειν ευσέβειαν ασεβείας ενόμισαν», οίτινες «τω Αντιχρίστω την οδόν παρασκευάζουσιν». Αληθώς, «πως εγένετο πόρνη πόλις πιστή Σιών, πλήρης κρίσεως εν η δικαιοσύνη εκοιμήθη εν αυτή, νυν δε φονευταί;» (Προφ. Ησαϊου, α,2). Ήδη, ο Οικουμενισμός έχει εις τα δίκτυά του, καθώς γνωρίζετε, απάσας τας τοπικάς Ορθοδόξους Εκκλησίας. Η ένωσις έχει τελεσθή, τουλάχιστον εις επίπεδον κορυφής. Το μόνον, όπερ αναμένουν οι οπαδοί της, είναι η κατάλληλος διαφώτισις του λαού, ώστε να την δεχθή και ούτος άνευ «ανταρσιών» και «επαναστάσεων».