Φώτης Κόντογλου -- Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τὸ Μέγα Μυστήριον

Μυστήριο ξένον, λέγει ὁ Ὑμνωδός, τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τὸ νὰ γεννηθῆ σὰν ἄνθρωπος, ὄχι κανένας προφήτης, ὄχι κανένας ἄγγελος, ἄλλα ὁ ἴδιος ὁ Θεός! Ὁ ἄνθρωπος, θὰ μποροῦσε νὰ φθάσει σὲ μία τέτοια πίστη; Οἱ φιλόσοφοι καὶ οἱ ἄλλοι τετραπέρατοι σπουδασμένοι ἤτανε δυνατὸ νὰ παραδεχθοῦν ἕνα τέτοιο πράγμα; Ἀπὸ τὴν κρισάρα τῆς λογικῆς τους δὲν μποροῦσε νὰ περάσει ἢ παραμικρὴ ψευτιά, ὄχι ἕνα τέτοιο τερατολόγημα! Ὁ Πυθαγόρας, ὁ Ἐμπεδοκλῆς κι ἄλλοι τέτοιοι θαυματουργοί, ποὺ ἤτανε καὶ σπουδαῖοι φιλόσοφοι, δὲ μπορέσανε νὰ τοὺς κάνουνε νὰ πιστέψουνε κάποια πράγματα πολὺ πιστευτά, καὶ θὰ πιστεύανε ἕνα τέτοιο τερατολόγημα; Γι᾿ αὐτὸ ὁ Χριστὸς γεννήθηκε ἀνάμεσα σὲ ἁπλοὺς ἀνθρώπους, ἀνάμεσα σὲ ἀπονήρευτους τσοπάνηδες, μέσα σε μία σπηλιά, μέσα στὸ παχνί, ποὺ τρώγανε τὰ βόδια.

Τη ΚΒ΄ (22α) Δεκεμβρίου, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ της Φαρμακολυτρίας.

Αναστασία η ένδοξος του Χριστού Μεγαλομάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του ασεβεστάτου Διοκλητιανού, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄- τε΄ (284- 305), κατήγετο δε από την περίδοξον και μεγαλόπολιν Ρώμην, από γένος περιφανέστατον, ωραία την όψιν και ευπρεπέστατα εις τα ήθη και τάξεις κεκοσμημένη και με την ευγένειαν της ψυχής εστολισμένη υπέρ το κάλος του σώματος. Ο πατήρ της ωνομάζετο Πραιξτετάτος, είχε δε διδάσκαλον ενάρετόν τινα άνθρωπον ονόματι Χρυσόγονον, εκ του οποίου εδιδάχθη την ευσέβειαν και εγνώρισε τον αληθή Θεόν, τα δε αναίσθητα είδωλα απέβαλε και κατεφρόνησεν.

Η Εκκλησία του Χριστού δεν είναι μόνον η Ιεραρχία. Είναι ο Κλήρος και ο Λαός μαζί.

Υπάρχει το θέμα αρχής. Υπάρχει το θέμα της δημοκρατίας μέσα στην Εκκλησία, που θέλει τον Επίσκοπο να εκλέγεται «ψήφω Κλήρου και Λαού». Αυτή η αρχή καταπατείται σήμερα από τους δεσποτοκράτες όλων των τοπικών Εκκλησιών, κι΄ αυτή η αρχή πρέπει να επανέλθει αν θέλουμε να ξαναδούμε την Εκκλησία, μάνα Μαρτύρων και Αγίων, όπως ήταν τότε που οι Επίσκοποι εκλέγονταν με απόλυτη διαφάνεια από τους χριστιανούς κι όχι όπως σήμερα εν κρυπτώ και παραβύστω, λες και πρόκειται για τελετή Μασονίας!
---------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ἄκρως ἐπίκαιρον κείμενον, διότι ἡ διεστραμμένη δεσποτοκρατία τῶν ἡμερῶν μας ἔχει περάσει τήν ἐσφαλμένην ἀντίληψιν ὅτι ὅταν λέμε «ἡ Ἐκκλησία» ἐννοοῦμε τούς ἐπισκόπους καί τούς ἱερεῖς. Ὅσον διά τήν ἐκλογήν ἐπισκόπων, οὔτε κἄν ἐρωτοῦν τόν λαόν! Ἐνῶ, κατά τούς Ἱερούς Κανόνας, καί οἱ λαϊκοί «πρέπει νά ἐρωτῶνται καί αὐτοί ἄν συναινοῦσιν εἰς τήν ψῆφον, ἤ ὅλοι, ἤ οἱ περισσότεροι» (Συμφωνία εἰς τόν Λ’ Ἀποστολικόν Κανόνα).

π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς: Συνοπτική διδασκαλία του Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου δια το Σχίσμα.

1. Η Εκκλησία είναι μία και δεν σχίζεται. 
2. Όσοι έχουν διεστραμμένη πίστι και ζωή αποκόπτονται και απομακρύνονται αυτομάτως από την Εκκλησία, όπως από τον παράλιο βράχο τα αφρίζοντα κύματα.
3. Αποκόπτονται από την Εκκλησία και όσοι ακολουθούν τους ποιμένας και επισκόπους, οι οποῖοι έχουν αιρετικά φρονήματα. 
----------------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
«3. Αποκόπτονται από την Εκκλησία και όσοι ακολουθούν τους ποιμένας και επισκόπους, οι οποῖοι έχουν αιρετικά φρονήματα.»

Αὐτός καί οἱ ὑπόλοιποι εὔκολοι ἀφορισμοί τοῦ π. Ε.Τ. περί «αὐτομάτου ἀπωλείας τῆς Χάριτος» συνιστοῦν τόν γνωστόν Ματθαιϊσμόν. Ἔχει ἀποδειχθῆ ὅτι εἶναι τό πλέον ἀποτελεσματικόν ἐργαλεῖον τοῦ Σατανᾶ νά διαιρῇ τούς Ὀρθοδόξους. Ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης εἰς τήν ὑποσημείωσιν 2 τοῦ 3ου Ἀποστολικοῦ Κανόνος γράφει: "Πρέπει νά ἠξεύρωμεν, ὅτι τά ἐπιτίμια ὁποῦ διορίζουν οἱ Κανόνες, ἤγουν τό, καθαιρείσθω, τό, ἀφοριζέσθω, καί τό, ἀνάθεμα ἔστω. Αὐτά, κατά τήν γραμματικήν τέχνην, εἶναι γ.' προσώπου προστακτικοῦ, μή παρόντος. Εἰς τό ὁποῖον διά νά μεταδοθῇ ἡ προσταγή αὐτή, ἐξ ἀνάγκης χρειάζεται νά ᾖναι β᾿. πρόσωπον παρόν. Τό ἐξηγῶ καλλιώτερα. Οἱ κανόνες προστάζουσι τήν σύνοδον τῶν ζώντων Ἐπισκόπων, νά καθαίρουν τούς ἱερεῖς, ἤ νά ἀφορίζουν, ἤ νά ἀναθεματίζουν τούς λαϊκούς, ὁποῦ παραβαίνουν τούς κανόνας. Ὅμως, ἄν ἡ σύνοδος δέν ἐνεργήσῃ ἐμπράκτως τήν καθαίρεσιν τῶν ἱερέων, ἤ τόν ἀφορισμόν, ἤ ἀναθεματισμόν τῶν λαϊκῶν, οἱ ἱερεῖς αὐτοί καί οἱ λαϊκοί οὔτε καθῃρημένοι εἶναι ἐνεργείᾳ, οὔτε ἀφωρισμένοι ἤ ἀναθεματισμένοι. Ὑπόδικοι ὅμως, ἐδῶ μέν εἰς τήν καθαίρεσιν καί ἀφορισμόν ἤ ἀναθεματισμόν, ἐκεῖ δέ εἰς τήν θείαν δίκην."

Ἕως ὅτου, λοιπόν, γίνῃ Ὀρθόδοξος Σύνοδος, ἡ ὁποία θά καθαιρέσῃ καί θά ἀναθεματίσῃ τούς σχισματο-αιρετικούς, αὐτοί θά τελοῦν ὑπό τόν χαρακτηρισμόν "ἐν δυνάμει" σχισματο-αιρετικοί. Ἐν ἐνεργείᾳ εἶναι μόνον οἱ κεκριμένοι ὑπό Συνόδου. Ὁ λόγος, βεβαίως, γιά νεοφανεῖς αἱρέσεις καί σχίσματα. Γιά κάποιον πού προσχωρεῖ φανερά στόν Παπισμόν, πού εἶναι κεκριμένη αἵρεσις, δέν ἀπαιτεῖται Σύνοδος διά νά τόν καταδικάσῃ, εἶναι αὐτοκατάκριτος. Οἱ ἐξ Ὀρθοδόξων Οἰκουμενισταί, ἄν καί ὁ Οἰκουμενισμός στεγάζει ἤδη πολλές καταδικασμένες αἱρέσεις, ἐντούτοις στά φανερά ὑποδύονται τούς Ὀρθοδόξους πού μέ περισσήν «ἀγάπην» «δίδουν τήν μαρτυρίαν τῆς Ὀρθοδοξίας» στούς «διαλόγους μετά τῶν ἑτεροδόξων». Ἐπισήμως, δέν ἔχουν προσχωρήσει εἰς καμμίαν αἵρεσιν. Ἀκόμη καί τό ὄντως αἱρετικόν κείμενον τοῦ Κολυμβαρίου εἶναι ἐπαρκῶς καμουφλαρισμένον, ὥστε μόνον οἱ εἰδήμονες ν' ἀντιλαμβάνωνται τί ἀκριβῶς λέγει: «Ἡ Ὀρθόδος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζει τήν ἱστορικήν ὀνομασίαν τῶν ἑτεροδόξων ἐκκλησιῶν». Ἐν συμπεράσματι, ἡ ἀποτείχισις ἀπό τούς ἀκρίτους αὐτούς αἱρετικούς εἶναι ὑποχρεωτική, ἀλλά, ἐφόσον δέν ἔχουν εἰσέτι καθαιρεθῆ ὑπό Συνόδου, τά μυστήριά των δέν εἶναι ἄκυρα, ἄν καί ὅσοι ἐν γνώσει συμμετέχουν εἰς αὐτά δέν λαμβάνουν εὐλογίαν, ἀλλά κατάκρισιν!

-----------------------------------------
Ανώνυμος είπε...
Ο ΚΑΤΑ ΤΟΝ 15ο ΚΑΝΟΝΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΨΕΥΤΟΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
Ας υποθέσουμε ότι ο 15ος κανόνας είναι προαιρετικός και μερικοί Επίσκοποι δικαιωματικά έχουν αποτειχισθεί, εφαρμόζοντας κανονικώς, διακοπή κοινωνίας και παύση μνημόνευσης. Υπάρχει δηλαδή μεταξύ των αιρετικών ψευτοεπισκόπων και των Ορθοδόξων αληθινών Επισκόπων που νομίμως αποτειχίσθηκαν, Εκκλησιαστικό Σχίσμα. Μήπως οι Άγιοι των Οικουμενικών Συνόδων, θεωρούν ότι μετά απ αυτό το σχίσμα, και οι μεν και οι δε, εξακολουθούν να είναι Ορθόδοξοι??? Μήπως οι Άγιοι θεωρούν και διδάσκουν ότι η Εκκλησία του Χριστού μπορεί να υπάρχει και να πορεύεται κομματιασμένη??? Μήπως έχει ο Κύριος δύο σώματα δηλαδή δύο Εκκλησίες χωρισμένες και ξένες μεταξύ τους??? Μήπως ο Μέγας Φώτιος δια του 15ου Ιερού Κανόνος, προτρέπει να δημιουργηθεί μία Ορθόδοξη Εκκλησία με δύο η περισσότερα αντίθετα και αντιμαχόμενα Ορθόδοξα σώματα που θα αλληλοκαθαιρούνται και θα αλληλοαναθεματίζονται???

ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΔΑΝΙΗΛ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΔΑΣ

Η Εκκλησία του Χριστού, ευλογημένοι Χριστιανοί, εορτάζει σήμερον, Κυριακήν προ της Χριστού Γεννήσεως, την μνήμην πάντων των από Αδάμ μέχρι του Ιωσήφ του Μνήστορος της Υπεραγίας Θεοτόκου ευαρεστησάντων τω Θεώ, καθώς αυτούς γενεαλογεί ο ιερός Ευαγγελιστής Ματθαίος και όσους ο θείος Ευαγγελιστής Λουκάς από Αδάμ μέχρις Αβραάμ αριθμεί ως επίσης και πάντων των Προφητών και Προφητίδων, επειδή αυτοί εγένοντο αρχηγοί του γένους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού κατά σάρκα και διότι αυτοί προείπον περί της ελεύσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, από των οποίων τας προφητείας και ημείς επιστεύσαμεν εις Αυτόν.  

«Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω» (Ματθ. κδ: 15)

Με ανέκφραστη οδύνη διαβάσαμε στο επίσημο όργανο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας «Ορθόδοξος Κήρυξ» κείμενο με τίτλο «Προσλαλιά γενομένη υπό του Πρωτοσυγκελλεύοντος Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Τροπαίου κ. Αθανασίου», στο οποίο περιέχονται και τα εξής απίστευτα:

«Εν τω οίκω των Θυατείρων επραγματώθησαν ευάριθμοι τιμητικαί εκδηλώσεις, περιλαμβάνουσαι δεξιώσεις και φιλοξενίας. Εν τοις πλουσίοις τούτοις η Ιερά Αρχιεπισκοπή προσέφερε φιλοξενίαν τη Αυτού Χάριτι τω Αγγλικανώ Κυρίω Rowan Williams μετά της συμβίας αυτού, έτι δε και τω Αγγλικανώ Επισκόπω Dover  Κυρίω Stephen Venner μετά της ανδρίδος αυτού, αμφοτέρας τας φιλοξενίας ταύτας κατά μήνα Απρίλιον».

Διερωτώμεθα:

Τήν Ἑλλάδα μας, τήν κάναμε ἀγνώριστη.

Τῆς δώσαμε χίλια τραύματα καί τῆς ἀνοίξαμε χίλιες πληγές. Σφαδάζει κυριολεκτικά, ἀπό τόν πόνο. Ἔχει καταντήσει χλεύη τῶν ἐθνῶν. «Ὀνειδισμός καί χλευασμός τοῖς κύκλω ἡμῶν». Ἔξω ἀπειλές, και μέσα προδοσίες. Κλοπές, ληστεῖες, ψεύδη, παιδεραστίες, ὁμοφυλοφιλίες, ἀσέλγειες, πορνεῖες, μοιχεῖες, φθόνοι, φόνοι, μίση καί κακίες, συκοφαντίες, ἐμπρησμοί, δολοφονίες, αἵματα, ἀπαγωγές ἀνθρώπων, ἐμπόριο λευκῆς σάρκας, ἐμπόριο βρεφῶν, ἱερῶν ναῶν ἱεροσυλίες καί ἐμπρησμοί, διωγμός ἱερέων ἀπό τά σχολεῖα τῶν παιδιῶν μας, ἀθεΐα καί ἐκκλησιομαχία καί περιφρόνηση τῆς προσευχῆς καί τῆς λατρείας, σεξουαλική ἀγωγή στά μικρά τά παιδιά —ὥστε ἡ ἠθική διαφθορά νά κατακάψει τά πάντα— καί ἀγώνας κατά τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, καί ὁ πολιτικός γάμος, καί οἱ ἐλεύθερες συμβιώσεις, καί ἡ πολιτική κηδεία, καί ἡ καύση τῶν νεκρῶν...κλπ. κλπ. Θεέ, μου! Πῶς καταντησαμε εμείς οἱ «Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες» τήν Ἑλλάδα μας, τή χώρα μας, τόσο ἀγνώριστη;
--------------------------------
Ανώνυμος είπε...
Αυτό δε πρέπει να μας εντυπωσιάζει, δεν έγινε από τη μία μέρα στην επόμενη, κύλησε χρόνος, δράξαμε ...παιδείας, γαλουχηθήκαμε παιδιόθεν! Καλό είναι να κοιτάζουμε τον εαυτό μας, αυτός ο καθρέπτης στο σπίτι δεν είναι μόνο για να δείχνει τις ρυτίδες και την εξωτερική εμφάνιση, αλλά και τον έσω άνθρωπο όταν κοιτάζει το είδωλό του! Δρέπουμε τους καρπούς των ειδώλων μας. Θα μου πεις, μα εγώ δεν έκανα τίποτα, ή έκανα ελάχιστα. Δικαιολογήσαι, και μόνο που βγάζεις τον εαυτό σου απ΄ έξω τον ευπρεπίζεις πώς τάχα εσύ είσαι καθαρός κι αμόλυντος! Κανένας δεν είναι καθαρός, θυμήθηκα το σλόγκαν ενός δημοσιογράφου που έλεγε, ναι είμαστε όλοι καλοί, ο πιό καλός έχει σκοτώσει τη μάνα του!
---------------------------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...
Αυτή είναι όχι η Ελλάδα, είναι η παραΕλλάδα της παρακμής που αδυσώπητη ορμάει να καταπιεί ότι χρηστό απέμεινε από την γνήσια Ορθόδοξη Ελλάδα. Η δυστυχία είναι που ο πολύς ο κόσμος βάζει την πλάτη του για να κουβαλιέται η παρακμή, και αυτή είναι η ευθύνη μας. Η θριαμβεύουσα Ελλάδα, είναι όπως η Αγία Εκκλησία, δεν σπιλώνεται από όλα αυτά και παραμένει αθάνατη ζωντανή ιδέα όπως όλοι οι θρύλοι και οι Εθνομάρτυρες που την έχουν λαμπρύνει με τις θυσίες τους. Η Ελλάδα του κόσμου του σήμερα, η στρατευόμενη Ελλάδα είναι αυτή που παραπαίει στην παρακμή και οι δούλοι της άλλοτε ξεφεύγουν και άλλοτε πέφτουν στις λάσπες της δυσωδίας που απλώνουν οι εχθροί της.