Οι
υπηρεσίες της σύγχρονης ψυχολογίας στην βελτίωση των όρων της ζωής του ανθρώπου
είναι ασφαλώς όχι απλώς αξιόλογες αλλά και επαινετές. Η ευρεία διάδοση των
ψυχολογικών γνώσεων συνετέλεσε και συντελεί στην κατανόηση του ανθρώπου από τον
άνθρωπο σε όλες τις εκδηλώσεις του και τις μορφές ή τους τομείς της ζωής του. Η
συνεχώς σωρευμένη ψυχολογική εμπειρία, από τη μεθοδική έρευνα ή το αυθόρμητο
και τυχαίο ψυχολογικό γεγονός, τίθεται συνεχώς στην υπηρεσία της βελτιώσεως και
εξομαλύνσεως της καθημερινής ζωής του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι η πορεία της
ζωής του ανθρώπου διαποτίζεται συνεχώς από το πνεύμα της ψυχολογίας «για ένα
καλύτερο σήμερα»!
Διακόπτουμε το Μνημόσυνο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών σε περίπτωση που μνημονεύσει αρχηγό σχισματικών
Αμεση η απάντηση της Ρωσικής Εκκλησίας στην απόφαση της Ι. Συνόδου να αναγνωρίσει την σχισματική «Ουκρανική Εκκλησία». Θα διακοπεί η μνημόνευση του Αρχιεπισκόπου αλλά και θα διακοπεί κάθε προσευχητική και ευχαριστιακή κοινωνία με όσους Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος δέχθηκαν ή δεχθούν σε κοινωνία εκπροσώπους των ουκρανικών μη κανονικών σχισματικών κοινοτήτων. Ηδη το σχίσμα όπου ο το Φανάρι ξεκίνησε βαθαίνει με απρόβλεπτες συνέπειες για τη Ορθοδοξία.
Απόφαση Ιεράς Συνόδου Πατριαρχείου Μόσχας : «Διακόπτουμε το Μνημόσυνο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών σε περίπτωση που μνημονεύσει αρχηγό σχισματικών»
-----------------
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
-----------------
Επίκειται ένα ακόμη σχίσμα στον άρραφο χιτώνα του Χριστού στα πολλά που προηγήθηκαν. ΚΙ όλα αυτά επειδή οι άνθρωποι ζήλεψαν την εαυτών δόξα κι όχι του μόνου εφετού της ζωής ημών.
Τη ΙΗ΄ (18η) Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού ΛΟΥΚΑ.
Λουκάς ο θείος Ευαγγελιστής και Απόστολος του Κυρίου κατήγετο από την
μεγάλην Αντιόχειαν, ιατρός το επάγγελμα, αλλά και άριστος κατά την ζωγραφικήν
τέχνην και εντελώς γεγυμνασμένος κατά την έξωθεν σοφίαν κατέχων την Εβραϊκήν
και την Συριακήν διάλεκτον. Ούτος διατρίβων εις τας Θήβας της Βοιωτίας και
ιατρεύων, κατά τους χρόνους του βασιλέως Τίτου Κλαυδίου εν έτει μβ΄ (42),
συνήντησε τον Άγιον Απόστολον Παύλον· και πιστεύσας εις τον Χριστόν απέβαλε την
πατρικήν πλάνην.
Επιμνημόσυνη δέηση για τον Παύλο Μελά στον τόπο καταγωγής του
Στον τόπο καταγωγής της οικογένειας των Μελάδων, τον Παρακάλαμο Ιωαννίνων, τελέστηκε την Κυριακή 13 Οκτωβρίου επιμνημόσυνη δέηση, από το Σεβ. Μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα, στη μνήμη του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά.
Καθώς το λεγόμενο Σκοπιανό ακόμη δεν έχει «ξεθυμάνει», ο παλμός ήταν πατριωτικός. Ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης μίλησε για τον Ηπειρώτη Μακεδονομάχο, που τη ζωή του πλημμύρισαν αξίες και ιδανικά.
Ο δήμαρχος Πωγωνίου Κων/νος Καψάλης αναφέρθηκε στο «γενναίο παλικάρι, που αλώνισε τη Μακεδονία ενισχύοντας τους κατατρεγμένους Έλληνες και με το θάνατό του ξεσήκωσε ένα ολόκληρο Έθνος».
Όποιος ἔχει ἀντιληφθῆ τί πραγματικά συμβαίνει στήν Ἐκκλησίαν εἶναι ὑποχρεωμένος νά διαχωρίσῃ τίς εὐθῦνες του, ἤτοι ν' ἀποτειχισθῇ -- Σχόλιο του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου
Δέν γνωρίζω ἄν ὁ π. Θ. Ζήσης ἔχῃ λάβει σαφῆ θέσιν ὑπέρ τῆς αἱρετικῆς θεωρίας τοῦ δυνητισμοῦ, καί βεβαίως δέν πιστεύω ἀπολύτως τίποτε ἀπό αὐτά πού γράφουν παραπάνω τά πρακτόρια τοῦ Βαρθολομαίου. Ἄν, ὅμως, ἔχῃ ὄντως λάβει μίαν τοιαύτην θέσιν, τότε πῶς αὐτή συμβιβάζεται μέ τά ὑπόλοιπα πού ἔχει πεῖ, ἤτοι ὅτι «δέν πταίει μόνον ὁ πατριάρχης, ἀλλά καί ὅλοι ἐμεῖς οἱ κληρικοί, καθώς καί σεῖς οἱ λαϊκοί, πού μᾶς ἀκολουθεῖτε», ὅτι «δέν ὡριμάζουν ταυτοχρόνως ὅλοι οἱ καρποί ἑνός δένδρου, ἀλλ' ἄλλοι νωρίτερα καί ἄλλοι ἀργότερα». Αὐτά σημαίνουν ὅτι ὅσοι δέν ἔχουν ἀποτειχισθῆ ἀκόμη ἀπό τούς Οἰκουμενιστάς (=Σατανιστάς) συμπεριφέρονται ὡς ἀνώριμοι στά πνευματικά καί φέρουν καί αὐτοί εὐθύνην διά τήν ἐξάπλωσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὅποιος γνωρίζει Ἑλληνικά συμπεραίνει ὅτι ὁ π. Θ. Ζήσης πιστεύει ὅτι ὅποιος ἔχει ἀντιληφθῆ τί πραγματικά συμβαίνει στήν Ἐκκλησίαν εἶναι ὑποχρεωμένος νά διαχωρίσῃ τίς εὐθῦνες του, ἤτοι ν' ἀποτειχισθῇ, ἄλλως εἶναι συνυπεύθυνος διά τήν πρόοδον τῆς αἱρέσεως. Λοιπόν, διδάσκει ὄντως ὁ π. Θ. Ζήσης τήν δαιμονικήν θεωρίαν τοῦ νά «εἶναι» κάποιος καί μέ τόν Χριστόν καί μέ τόν Διάβολον ἤ τό λένε αὐτό τά ὡς ἄνω πρακτόρια τοῦ Βαρθολομαίου;
«ΚΑΘΕΥΔΕΤΕ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΥΕΣΘΕ»! -- Τοῦ Πρωτοπρ. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη
ΟΠΩΣ δείχνουν τὰ πράγματα, φαίνεται πιὰ καθαρὰ πὼς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξουν
λόγια καὶ ἐπιχειρήματα λογικὰ ἢ θεολογικά, ποὺ θὰ σταθοῦν ἱκανὰ νὰ πείσουν τοὺς
δεισιδαίμονες καὶ περιδεεῖς θρησκευομένους γιὰ τὸ μάταιο ἔργο τοῦ Διαβόλου καὶ τοῦ
ἀθλιοτέρου ἀνθρώπου τῆς ἀνθρωπότητος, ποὺ θὰ τὸν ἐνσαρκώση καὶ θὰ τὸν ἐμφανίση στὸν
κόσμο, δηλαδὴ τοῦ Ἀντιχρίστου. Καὶ δὲν θὰ ἐπαρκέση ὁ ὅποιος λόγος, γιατί ὁ φόβος
τῶν ἀνθρώπων αὐξάνεται συνεχῶς μὲ γεωμετρικὴ πρόοδο, ἀφοῦ «ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν ἐψύγη»,
οἱ καρδιὲς πέτρωσαν καὶ ἔγιναν σφιχτὲς σὰν τὴν χούφτα τοῦ πιὸ φιλάργυρου ἀνθρώπου,
γεμάτες ἀπὸ φοβίες, τρόμο καὶ ἀνασφάλεια. Ἂν κοιτάξουμε γύρω μας καὶ θελήσουμε
νὰ μάθουμε γιὰ τὸ πόσοι ἄνθρωποι καὶ γιὰ ποιὰ πνευματικὰ θέματα ἐνδιαφέρονται, θὰ
διαπιστώσουμε, χωρὶς νὰ κουρασθοῦμε πολύ, ὅτι ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων,
ποὺ προβληματίζονται καὶ συζητοῦν μεταφυσικὰ ἢ θρησκευτικὰ θέματα εἶναι αὐτή, ποὺ
ἀσχολεῖται καὶ “βασανίζεται” μὲ τὸ θέμα τοῦ Ἀντιχρίστου, μὲ τὸ σφράγισμα καὶ τὴν
κυριαρχία του. Ὅμως, τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι μόνο αὐτό. Κυριώτερο πρόβλημα εἶναι πὼς
αὐτὴ τὴν ἐνασχόληση τῶν ἀνθρώπων μὲ τὸν Ἀντίχριστο καὶ τὴ φοβία, μὲ ὅλα της τὰ ὀλέθρια
ἐπακόλουθα, θεωροῦν πολλοὶ καί, μάλιστα, κληρικοί, ὡς ὑγιὰ ἀντίδραση καὶ ἔνδειξη
πνευματικῆς ἀντιστάσεως!
Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Ἱερομάρτυς ὁ ἐν Βαλῇ Κρήτης καί τά τέκνα αὐτοῦ Ἅγιος Γεώργιος καί Ἁγία Εἰρήνη οἱ παιδομάρτυρες οἱ θαυμαστῶς φανερωθέντες ἐν ἔτει 1953
Ἡ μνήμη τους τιμᾶται στίς 18 Ὀκτωβρίου
Ἐπιμέλεια
κειμένου
Νικόλαος
Σ. Καραταράκης
Φυσικός
«Χορείαν μαρτυρικήν τῆς Τριάδος ἰσάριθμον
τήν δείξασαν θαυμαστῶς ἐπ’ ἀλλήλοις ὁράσεσι
τόν τόπον ἐν ᾧ ἔκειντο κρυπτῶς τά σκήνη αὐτῶν...»
τήν δείξασαν θαυμαστῶς ἐπ’ ἀλλήλοις ὁράσεσι
τόν τόπον ἐν ᾧ ἔκειντο κρυπτῶς τά σκήνη αὐτῶν...»
(Ἀπόσπασμα ἀπό τό κοντάκιον Ἀσματικῆς Ἀκολουθίας τῶν Ἁγίων)
Στίς 16 Ὀκτωβρίου τοῦ ἔτους 1953 ἡμέρα
Παρασκευή, ὁ Φραγκιαδάκης Δημήτριος τοῦ
Γεωργίου (Βαφοδημήτρης) παντοπώλης καί ἱεροψάλτης τοῦ χωριού Βαλῆ Μεσσαρᾶς
τοῦ Δήμου Γόρτυνας, βλέπει στόν ὕπνο του ἕναν ἱερέα νά τοῦ λέει νά πάει νά
σκάψει, στόν προαύλειο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, πολιούχου ἁγίου
τοῦ χωριοῦ. Στήν εἴσοδο τῆς αὐλῆς τοῦ ναοῦ, ὑπήρχε μία χαρουπιά.
Ὁ ἱερέας τοῦ λέει: «Πήγαινε σκάψε γιατί μέ πατᾶτε, εἶμαι μαζί
μέ τά δύο μου παιδιά, μέ λένε Τσιτέρη».
Ὁ Βαφοδημήτρης δέν ἔδωσε σημασία
καί συνέχισε τόν ὕπνο του. Τό ἑπόμενο βράδυ στίς 17 Ὀκτωβρίου ἡμέρα Σάββατο,
βλέπει πάλι στόν ὕπνο του τόν ἴδιο ἱερέα νά τοῦ λέει:
ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙ Η ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ; --- Του αειμνήστου Γεωργίου Ζερβού
Η ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ Ἑλληνόφωνος Ὀρθοδοξία προβληματίζεται ἐντόνως
ἀπὸ τὴν στάσιν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας της. Ἡ ἡγεσία τῆς Ὀρθοδοξίας τόσον εἰς
ἐπίπεδον κορυφῆς ὅσον καὶ εἰς τοπικὸν δίδει τὴν εἰκόνα ὅτι εὑρίσκεται εἰς διατεταγμένην
ὑπηρεσίαν. Αἱ ἀποφάσεις τῆς ἡγεσίας τῆς Ἑλληνοφώνου Ὀρθοδοξίας κτυποῦν εὐθέως τὸ
ὀρθόδοξον φρόνημα τοῦ λαοῦ μὲ θέσεις καὶ συμπεριφορᾶς. Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον
ἀποτελεῖ ἀστείρευτος πηγὴ καταφρονήσεως τῶν ἱερῶν κανόνων. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης
συμπροσεύχεται μετὰ τῶν Παπικῶν ἀλλὰ καὶ
ἄλλων πλανεμένων χριστιανῶν. Συμπροσεύχεται ὅμως καὶ μὲ ἀλλοδόξους, διότι ἔχει τὴν
ἄποψιν ὅτι ὅλοι εἴμεθα παιδιὰ τοῦ ἰδίου Θεοῦ καὶ ὀφείλομεν νὰ τὸν δοξάζωμεν ἀνεξαρτήτως
τοῦ γεγονότος ὅτι ἡμεῖς πιστεύομεν εἰς τὸν Τριαδικὸν Θεόν, ἄλλοι εἰς τὸν Μωάμεθ,
τὸν Βούδα κ.λπ.. Ἡ ἄποψις αὐτὴ καταδικάζεται ὑπὸ τῶν Ὀρθοδόξων καὶ ἀπορρίπτεται
ὑπὸ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
στήν πλειονότητά τους δέν γνωρίζουν πολλά γιά τήν πνευματική ζωή. Περιορίζουν τά
ἐνδιαφέροντά τους μόνο στήν τυπική ἐκτέλεση ὁρισμένων καθηκόντων και στήν τήρηση
μερικῶν ἐντολῶν. Πέρα ἀπό αὐτά τίποτα ἄλλο. Ἀγνοοῦν τό μεγάλο πλοῦτο τῆς κατά Θεόν
μυστικῆς ζωῆς. Και ὅσοι ἔτυχε νά ἀκούσουν κάτι σχετικό, δέν ἔδωσαν πολλή σημασία,
γιατί ἦταν ἀπασχολημένοι μέ τίς βιοτικές μέριμνες. Βέβαια, ὑπάρχουν καί μερικοί,
οἱ ὁποῖοι θεωροῦν καθῆκον τους νά προχωρήσουν καί πιό πέρα καί νά βιώσουν τή μοναδική
γλυκύτητα τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Χρειάζεται ὅμως μία προϋπόθεση: Ὁ προσωπικός ἀγώνας
κατά τῶν παθῶν καί τῆς ἁμαρτίας. Ἡ πρόοδος στήν πνευματική ζωή ἐξαρτᾶται ἀπό τόν
ἀγώνα, πού κάνει ὁ καθένας. Ὅσο περισσότερο ἀγωνίζεται κανείς γιά την ἀκριβή τήρηση
ὅλων τῶν ἐντολῶν τόσο ἀνέρχεται τίς βαθμίδες τῆς νοητῆς κλίμακας τῶν ἀρετῶν καί
γεύεται τούς καρπούς τῆς κατά Θεόν ζωῆς. Ὁ Μέγας Βασίλειος, ἀπευθυνόμενος στόν ἀνεψιό
τοῦ Εὐσεβίου Σαμοσάτων Ἀντίοχο, τόν συμβουλεύει πῶς πρέπει νά ἀγωνίζεται, γιά νά
ἔχει πνευματική ζωή. Εἰδικότερα τοῦ γράφει: α´. Να ἀφοσιωθεῖ μέ ζῆλο στή σωτηρία
τῆς ψυχῆς του. β´. Νά παιδαγωγεῖ τά σαρκικά του πάθη μέ τό λόγο. γ´. Νά ἔχει στερεωμένη
στήν ψυχή του τήν ἔννοια τοῦ Θεοῦ. δ´. Μπροστά ἀπό κάθε πράξη καί λόγο νά ἔχει πρό
ὀφθαλμῶν τό δικαστήριο τοῦ Χριστοῦ. Καί ε´. Οἱ πράξεις του νά εἶναι πάντα σύμφωνες
μέ τό θεῖο θέλημα, γιά να προσκομίσουν δόξα κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως.