Όλο
το πνεύμα του Ευαγγελίου του Χριστού, από τη στιγμή που πραγματοποιούμε την
πρώτη κατάδυσή μας στην ιερή κολυμβήθρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, μας
εντάσσει σε μια μεταμορφωτική πορεία. Η πνευματική μας προσπάθεια δεν
προσδιορίζεται μόνο ως ακρόαση του λόγου του Θεού και ως εφαρμογή ορισμένων
εντολών. Προβάλλεται και διευκρινίζεται σαν μια διαδικασία δημιουργίας νέας
ζωής! Θα έλεγε κανείς ότι, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της φύσεως του
ανθρώπου, η νέα ζωή κατανοείται σαν μια οντολογική μεταβολή με σαφή τον
εξελικτικό της χαρακτήρα από την πνευματική νηπιότητα στην ανδρική πνευματική
ωριμότητα, εφ’ όσον οφείλουμε να φτάσουμε «οι πάντες εις την ενότητα της
πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον
ηλικίας του πληρώματος του Χριστού».
Τη ΙΒ΄ (12η) Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΠΡΟΒΟΥ, ΤΑΡΑΧΟΥ και ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ.
Πρόβος, Τάραχος και Ανδρόνικος οι Άγιοι Μάρτυρες έζησαν κατά τους
χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού και του ηγεμόνος Φλαβιανού εν έτει 295. Κατά
τούτους τους χρόνους υφίσταντο μέγαν διωγμόν όλοι οι Χριστιανοί, και μη
δυνάμενοι να κρύπτωνται εις τας πόλεις έφευγον εις τα όρη και τα σπήλαια, και
δεν ετόλμων να παρουσιασθούν, μη ηξεύροντες το συμβησόμενον, διότι παντού είχον
ητοιμασμένα δια τους ευσεβείς οι δυσσεβείς και παράνομοι παγίδας και θήρατρα.
Ἰωάννης Α. Καποδίστριας Ὁ σύγχρονος Ἅγιος Ἐθνομάρτυς
Ἡ κυκλοφορία τοῦ τελευταίου φύλλου τῆς ἐφημερίδος γιὰ τὸν μήνα Σεπτέμβριο συμπίπτει φέτος μὲ τὴν θλιβερὴ ἐπέτειο τῆς δολοφονίας τοῦ Ἰωάννη Α. Καποδίστρια.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, καὶ θεωρώντας ἐπιβεβλημένη τὴν ἀναφορὰ στὸ πρόσωπο καὶ στὸ ἔργο τοῦ Μαρτυρικοῦ Κυβερνήτη, θὰ διακόψουμε καὶ πάλι τὴν καθιερωμένη συνέχεια τῆς ἀρθρογραφίας μας, ὅπου ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ καλοκαιριοῦ μελετοῦμε τὸ πῶς οἱ ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τὶς Ἑλληνοτουρκικὲς σχέσεις ὡς ρυθμιστὴ τῶν ἐσωτερικῶν ὑποθέσεων τῆς Ἑλλάδος καί, κυρίως, πῶς χρησιμοποίησαν –καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ χρησιμοποιοῦν– τοὺς Ἕλληνες πολιτικοὺς προκειμένου νὰ ἐξυπηρετήσουν τὰ σχέδιά τους.
Στὶς 27 Σεπτεμβρίου 2019, συμπληρώνονται 188 χρόνια ἀπὸ τὴν χειρότερη –ἴσως– ἡμέρα στὴν Ἱστορία τῆς Ἑλλάδος.
Ξημερώματα –λίγο πρὶν τὶς 6:15– τῆς Κυριακῆς 27 Σεπτεμβρίου 1831 ὁ Κυβερνήτης κατευθυνόταν πρὸς τὸν Ναὸ τοῦ Ἁγ. Σπυρίδωνος προκειμένου νὰ ἐκκλησιαστεῖ. Στὸν δρόμο τὸν συνάντησαν καὶ τὸν χαιρέτησαν(!), ὡς γνήσιοι ἀπόγονοι καὶ μαθητὲς τοῦ Ἰσκαριώτη, ὁ Κωνσταντῖνος καὶ ὁ Γεώργιος Μαυρομιχάλης. Μαζί τους ἦσαν καὶ οἱ δύο ἀστυνομικοὶ-φρουροί τους, Ἰωάννης Καραγιάννης καὶ Ἀνδρέας Γεωργίου, συνεργοὶ στὸ ἀνοσιούργημα, ποὺ ἐπρόκειτο νὰ ἐπακολουθήσει.
Καθὼς ὁ Κυβερνήτης ἔμπαινε στὴν ἐκκλησία, ὁ Κωνσταντῖνος Μαυρομιχάλης, τὸν ἔπιασε μὲ τὸ ἀριστερό του χέρι ἀπὸ τὸν τράχηλο καὶ τὸν πυροβόλησε ἀπὸ πίσω(!) στὸ κεφάλι.
Μέγας Αθανάσιος: "Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του θαυματουργούντους εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ' η προς Aυτόν πίστις του προσερχομένου ανθρώπου"
Ο Μέγας Αθανάσιος απαντά
στην ερώτηση "Πως και τινές αιρετικοί ποιούσι πολλάκις σημεία":
"Τούτο ημάς ουκ οφείλει ξενίζειν. Ηκούσαμεν γαρ του Κυρίου λέγοντος, ότι
πολλοί εν εκείνη τη ημέρα ερούσι: "Κύριε, ουκ εν τω σω ονόματι δαιμόνια
εξεβάλομεν, και δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν;" και ερεί αυτοίς: "Αμήν
λέγω υμίν, ουδέποτε έγνων υμάς, αποχωρήται απ' εμού εργάται της ανομίας".
Και πρόσεξε πως, συνεχίζει ο άγιος Πατήρ: "Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του
θαυματουργούντους εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ' η προς Aυτόν
πίστις του προσερχομένου ανθρώπου".
«Κριτής κι αφέντης ειν’ ο Θεός // και δραγουμάνος του ο λαός» -- του Στέλιου Παπαθεμελή*
Τα γεγονότα στη Μόρια
απεδείχθησαν εκτός ελέγχου και με την συνεχιζόμενη καταιγίδα μουσουλμάνων
εποίκων και τα πεισμόνως «ανοικτά σύνορά» μας. το φαινόμενο «Μόρια» θα έχει
πολλαπλασιαστική διόγκωση.
Οι εξεγερμένοι, δεν επέτρεπαν στις αστυνομικές αρχές αλλά και την πυροσβεστική
να πλησιάσουν στο σημείο των επεισοδίων, ενώ προκάλεσαν φθορές σε τρία
πυροσβεστικά οχήματα και τον ελαφρύ τραυματισμό τεσσάρων αστυνομικών και ενός
πυροσβέστη. Το πλήθος είχε πολύ επιθετική συμπεριφορά. Φώναζαν εξαγριωμένοι το
σύνθημα «kill police».
Και ενώ οι μουσουλμάνοι έποικοι εγκαθίστανται μονίμως στην Ελλάδα, η Κυβέρνησή μας απεφάσισε μετά τα γεγονότα στη Μόρια να εγκαταστήσει 8 στους 10 μετανάστες (πρόσφυγες τούς ονομάζει, που δεν είναι, αφού δεν προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές) σε ξενοδοχεία και σπίτια! Αυτό φυσικά είναι πρόσθετο κίνητρο. Και επληρώθη το ρηθέν παρά του Ι.Κ.Πρετεντέρη λέγοντος «Το μεταναστευτικό κατέστη όμηρος κυκλωμάτων, εμπόρων, ΜΚΟ, ακτιβιστών, βλαμμένων, πρακτόρων ή απλώς διαφόρων κακοποιών»(ΝΕΑ 1/10/2019).
Και ενώ οι μουσουλμάνοι έποικοι εγκαθίστανται μονίμως στην Ελλάδα, η Κυβέρνησή μας απεφάσισε μετά τα γεγονότα στη Μόρια να εγκαταστήσει 8 στους 10 μετανάστες (πρόσφυγες τούς ονομάζει, που δεν είναι, αφού δεν προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές) σε ξενοδοχεία και σπίτια! Αυτό φυσικά είναι πρόσθετο κίνητρο. Και επληρώθη το ρηθέν παρά του Ι.Κ.Πρετεντέρη λέγοντος «Το μεταναστευτικό κατέστη όμηρος κυκλωμάτων, εμπόρων, ΜΚΟ, ακτιβιστών, βλαμμένων, πρακτόρων ή απλώς διαφόρων κακοποιών»(ΝΕΑ 1/10/2019).
Ο Πανσεξουαλισμός αφηνίασε.
Πολλά θηρία λυσσομανούν, δια να κατασπαράξουν τους
Ορθοδόξους Έλληνας. Να εξαφανίσουν τον Ορθόδοξον Ελληνισμόν. Το πιο επικίνδυνον
από αυτά, ο Πανσεξουαλισμός. Αποκτηνώνει τον άνθρωπον. Δολοφονεί την ψυχήν και
θεοποιεί την σάρκα. Καταβιβάζει το κέντρον της σκέψεως του ανθρώπου από τον
Θεοδρόμον νουν εις το υπογάστριον. Ανέκαθεν βεβαίως υπήρχεν ο «νόμος της
σαρκός», που αντεστρατεύετο εις τον «νόμον της διανοίας». Σήμερα, όμως,
προσέλαβε τας διαστάσεις συστηματικής κινήσεως. Σήμερα διαθέτει άφθονα και
πλούσια μέσα: α) Τον ημερήσιον και περιοδικόν Τύπον. Αι φωτογραφίαι, που
δημοσιεύονται, τροφοδοτούν τας κατωτέρας ορμάς· αφυπνίζουν την γενετήσιον
βουλιμίαν· κατασπιλώνουν τον παρθενικόν θάλαμον της ψυχής με εικόνας και
παραστάσεις αισχρότητος. β) Τας διαφημίσεις. Αι παραστάσεις ημιγύμνων γυναικών,
με πορνικήν διάθεσιν, καταστρέφουν την εντροπήν, χαλαρώνουν την ηθικήν
αυστηρότητα και αιχμαλωτίζουν με τα δεσμά του φιληδόνου θεάματος την διάνοιαν.
γ) Τον κινηματογράφον. Αποκορύφωσις του εγκλήματος. Σκηναί βρωμεραί, υπενθυμίζουσαι
Σόδομα και Γόμορρα. Τίτλοι και υπότιτλοι, διαφλέγοντες, με την φωτιά της
εφαμάρτου ηδονής, την φαντασίαν. Προβολή έργων γενετησίου διαστροφής και
ολογύμνων οργίων ναρκώνουν, μέχρις απονεκρώσεως την ηθικήν συνείδησιν και
μεταμορφώνουν τους θεατάς εις «αγέλην χοίρων πολλών βοσκομένην». δ) Την
τηλεόρασιν. Δεν υστερεί εις καταστρεπτικήν επίδρασιν από τον Κινηματογράφον.
Εξ ὅλων τῶν εἰδήσεων μία εἴδησις ἀναστάτωσε κυριολεκτικῶς τὴν συνείδησιν τῶν ἀπανταχοῦ πιστῶν τέκνων τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας.
Ποία ἡ εἴδησις; Τὴν ἀντιγράφομεν ὡς ἔχει ἐκ τῆς ἐπικεφαλίδος,
ἡ ὁποία ἐτέθη ὑπεράνω μακρᾶς περιγραφῆς τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Οἰκουμ. Πατριάρχου εἰς
Ἱερουσαλήμ˙ «Ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης εἰσῆλθε γυμνόπους εἰς τὸ τέμενος Ὀμὰρ καὶ ἐκεῖ
προσηυχήθη ὑπὲρ τοῦ Χουσεΐν».
Εἰς τὸ τζαμὶ λοιπὸν τοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ Πατριάρχης προσευχόμενος; Κύριε ἐλέησον! Ἀλλὰ πρέπει νὰ καῆ τὸ Πηδάλιον, πρέπει νὰ ποδοπατηθοῦν οἱ Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν ἐπὶ ἀπειλῆ ἀφορισμοῦ τῶν λαϊκῶν καὶ καθαιρέσεως τῶν κληρικῶν τὴν εἴσοδον καὶ τὴν προσευχὴν εἰς κέντρα λατρείας ἀλλοπίστων καὶ αἱρετικῶν. Ἡ Ὀρθοδοξία μετʼ ἀγανακτήσεως καὶ βδελυγμίας ἀποστρέφει τὸ πρόσωπόν της καὶ ἐκ τῆς φανταστικῆς ἀκόμη εἰκόνος κληρικοῦ, ὅστις μὲ γυμνοὺς τοὺς πόδας εἰσέρχεται καὶ προσεύχεται εἰς τζαμὶ τοῦ ψευδοπροφήτου. Τοιοῦτόν τι δὲν ἀναφέρει ἡ αἱματοπότιστος ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀναφέρει ἀντιθέτως ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους καὶ πατριάρχας ἀλλὰ καὶ ἀπλοὺς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἐπροτίμησαν μαρτυρικὸν θάνατον ἤ νὰ εἰσέλθουν καὶ νὰ συμπροσευχηθοῦν μετὰ τῶν Τούρκων εἰς τζαμί.
Εἰς τὸ τζαμὶ λοιπὸν τοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ Πατριάρχης προσευχόμενος; Κύριε ἐλέησον! Ἀλλὰ πρέπει νὰ καῆ τὸ Πηδάλιον, πρέπει νὰ ποδοπατηθοῦν οἱ Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν ἐπὶ ἀπειλῆ ἀφορισμοῦ τῶν λαϊκῶν καὶ καθαιρέσεως τῶν κληρικῶν τὴν εἴσοδον καὶ τὴν προσευχὴν εἰς κέντρα λατρείας ἀλλοπίστων καὶ αἱρετικῶν. Ἡ Ὀρθοδοξία μετʼ ἀγανακτήσεως καὶ βδελυγμίας ἀποστρέφει τὸ πρόσωπόν της καὶ ἐκ τῆς φανταστικῆς ἀκόμη εἰκόνος κληρικοῦ, ὅστις μὲ γυμνοὺς τοὺς πόδας εἰσέρχεται καὶ προσεύχεται εἰς τζαμὶ τοῦ ψευδοπροφήτου. Τοιοῦτόν τι δὲν ἀναφέρει ἡ αἱματοπότιστος ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀναφέρει ἀντιθέτως ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους καὶ πατριάρχας ἀλλὰ καὶ ἀπλοὺς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἐπροτίμησαν μαρτυρικὸν θάνατον ἤ νὰ εἰσέλθουν καὶ νὰ συμπροσευχηθοῦν μετὰ τῶν Τούρκων εἰς τζαμί.
Κατά την ΙΑ΄ (11ην) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμην επιτελούμεν των Αγίων Πατέρων της Αγίας Οικουμενικής Εβδόμης Συνόδου
Κατά την ΙΑ΄ (11ην) του μηνός Οκτωβρίου, ει
τύχη Κυριακή ή κατά την πρώτην ερχομένην Κυριακήν μνήμην επιτελούμεν των Αγίων
Πατέρων της Αγίας Οικουμενικής Εβδόμης Συνόδου των εν Νικαία συνελθόντων το
δεύτερον, επί των ευσεβών και φιλοχρίστων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ειρήνης,
κατά των δυσσεβών και αμαθώς και απερισκέπτως την Εκκλησίαν του Θεού
ειδωλολατρείν ειπόντων, και τας σεπτάς και αγίας Εικόνας καταβαλόντων.