ΕΝ ΑΡΝΗΤΙΚΟΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΝ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΥΠΑΡΧΟΥΝ κληρικοί, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν συναίσθηση τῆς ἱερῆς τους ἀποστολῆς καί, ὅταν βρίσκονται ἐκτὸς Ἱ. Ναοῦ, ἐκδηλώνονται ὅπως ὅλοι οἱ κοσμικοὶ ἄνθρωποι.Ὅταν δὲν βγάζουν παντελῶς τὰ ράσα τους, φοροῦν μόνο τὸ ἀντερί, ποὺ συνήθως εἶναι χρώματος μπλὲ ἢ γκρί, μὲ κόκκινες φόδρες καὶ λάστιχα στὴ μέση. Ἡ γενειάδα τους δὲν ξεπερνᾶ στὸ μῆκος τὸ ἕνα ἑκατοστό, ἐνῶ τὰ δάχτυλά τους καὶ τὰ μουστάκια τους εἶναι κιτρινισμένα ἀπὸ τὸ τσιγάρο. Ἡ ὅλη τους ἐμφάνιση ἀποκαλύπτει τὴν πνευματική τους κενότητα. Οἱ κληρικοὶ αὐτοὶ δὲν ἔχουν καμιὰ σχέση μὲ τοὺς κληρικοὺς τῆς παραδοσιακῆς Ὀρθοδοξίας.

Τη ΣΤ΄ (6η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΣΙΣΩΗ του Μεγάλου.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Σάββατο, 6  Ιουλίου 2019                          

Σισώης  ο Όσιος και μέγας εν ασκηταίς εγεννήθη εν Αιγύπτω κατά τας αρχάς της 4ης εκατονταετηρίδος, ότε ήκμαζον εν Αιγύπτω ο μέγιστος των ασκητών θείος Αντώνιος, ο θαυμάσιος Όσιος Ωρ και πλήθος άλλων μεγάλων Αγίων Αναχωρητών. Τούτων τας αρετάς και τα ένθεα κατορθώματα ακούων και ο καλός Σισώης ηγάπησεν εξ αυτής της βρεφικής του ηλικίας τον Κύριον, διο και παιδίον έτι ων έλαβεν εις τους ώμους του τον Σταυρόν του Χριστού και ηκολούθησεν αυτόν εξελθών και αυτός εις την έρημον και αγωνιζόμενος μετά των άλλων ασκητών τον καλόν αγώνα της ασκήσεως.

Απολογισμός -- Όσα ζήσαμε την τετραετία με την «πρώτη φορά Αριστερά»

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, λέω να κάνω έναν απολογισμό της τετραετίας που περάσαμε παρέα με συριζαίους, μαρξιστές, δικαιωματιστές, αφισοκολλητές, αναρχομπάχαλους, αγράμματους, ΜΚιούληδες, άξεστους, κακόγουστους και φαφλατάδες, που παρίσταναν ότι κυβερνούν. Τι ζήσαμε αυτή την τετραετία;

Καταρχάς ζήσαμε μια κατάθλιψη από τότε που ανέλαβε η «πρώτη φορά Αριστερά». Αν δεν βρίσκαμε παρηγοριά στα κοινωνικά δίκτυα, αν δεν βλέπαμε ότι είμαστε πολλοί αυτοί που βλέπουμε ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά στραβά αρμενίζουμε, θα ήμασταν τώρα κλεισμένοι στην κλινική «Η Γαλήνη», να μας κουράρουν οι καλοί κύριοι με τα άσπρα.

Ανάστασις τῶν πεπτωκότων



Φλογοφόρε λαβίς, ἣν μέγας ἐν Προφήταις Ἠσαΐας ἑώρακεν· ὄρος ἀρεταῖς κατάσκιον, προεῖδεν Ἀββακούμ· ὄρος ἀλατόμητον τοῦ Δανιήλ· πύλη κατὰ ἀνατολὰς βλέπουσα τοῦ Ἰεζεκιήλ· παράδεισε ἐν Ἐδὲμ ἁγιώτατε· ξύλον τὸ ζωηφόρον τὸν ὡραιότατον καὶ ἡδύτατον καρπὸν φέρον· μῆλον εὔοσμον, ῥόδον ἡδύπνοον, ἄνθος ἀμάραντον, κρίνον λευκότατον, ἐσφραγισμένον βιβλίον, οὐδεὶς ἀναγνῶναι δύναται· παρθενίας τύπος ἄγραφος, ὅρασις τῶν Προφητῶν τιμία, θεοποίκιλτος στολή, θεοΰφαντος πορφύρα· τὸ πάσης προφητείας ἐκφανέστατον πλήρωμα, στόμα ἀσίγητον τῶν Ἀποστόλων, θάρσος ἀνίκητον τῶν ἀθλοφόρων, βασιλέων στήριγμα, ἱερέων καύχημα, πταιόντων συγχώρησις, Κριτοῦ δικαίου δυσώπησις, ἀνάστασις τῶν πεπτωκότων, ἀνάπλασις τῆς ἐμῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος κοσμοπόθητε.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Τη Ε΄ (5η) Ιουλίου, ο Άγιος Ιερομάρτυς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο νέος, ο εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας κατά το έτος αχοθ΄ (1679), ξίφει τελειούται.

Κυπριανός ο νέος Ιερομάρτυς του Χριστού, πατρίδα μεν είχε χωρίον τι Κλητζός κατά τους εγχωρίους καλούμενον, της επαρχίας Λιτζάς και Αγράφων. Εκεί γεννηθείς και ανατραφείς καλώς παρά των γονέων αυτού και εις τα ιερά γράμματα εκπαιδευθείς, ενεδύθη το μοναχικόν σχήμα και ηξιώθη του της ιερωσύνης χαρίσματος. Απελθών δε εις το αγιώνυμον Όρος του Άθωνος, και αγοράσας κελλίον Κουτλουμουσιανόν, τον Άγιον Γεώργιον, έμενεν εν αυτώ μετ’ άλλων δύο μοναχών, το μέλι της αρετής εργαζόμενος και ως φίλεργος μέλισσα συνάγων άπαντα τα άνθη των αρετών.

Άλμα στην αιωνιότητα. Ματθαίος· ο τελώνης που έγινε απόστολος! -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού ΑΠΘ

Η μετάνοια είναι η πιο μεγάλη παραχώρηση του Θεού στον αμαρτωλό άνθρωπο, αλλά και η πιο γενναία και ηρωϊκή ανθρώπινη πράξη. Είναι ένα άλμα, το οποίο επιτελεί ο αμαρτωλός με τη βοήθεια της πίστεως, για να μπει έτσι στη σφαίρα της χάριτος, όπου όλα είναι τέλεια και άγια, διότι η αγάπη του Θεού γνωρίζει να λαμπρύνει και να αξιοποιεί θετικά και τα πιο μελανά και αρνητικά στοιχεία του ανθρώπου. Αυτό το γενναίο άλμα της μετανοίας, με τις ασύλληπτες συνέπειές του, μπορούμε να μελετήσουμε απλά, αλλά και πολύ καθαρά στην αγιασμένη μορφή του ευαγγελιστού Ματθαίου, του τελώνη, που έγινε απόστολος του Χριστού.

Τη Ε΄ (5η) Ιουλίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΛΑΜΠΑΔΟΥ.

Λαμπαδός ο Όσιος πατήρ ημών εκ νεαράς ηλικίας παρεδόθη εις την ασκητικήν ζωήν και δια της εγκρατείας και της προσεκτικής προσευχής υπέταξεν εις την ψυχήν το φρόνημα της σαρκός. Όθεν έλαμψεν ως λαμπρός ήλιος και εφώτισε τους εσκοτισμένους υπό των παθών και της απάτης των δαιμόνων. Και όχι μόνον εν τη παρούση ζωή έτι ων εποίησε παράδοξα θαύματα, αλλά και αφού απήλθε προς Κύριον προσφέρει αενάως θαύματα και ιατρείας εις τους μετά πίστεως προς αυτόν προστρέχοντας. Τούθ’ όπερ βεβαιοί το σπήλαιον, εντός του οποίου ευρίσκεται το τίμιον αυτού λείψανον.