Η ΑΓΙΑ ΗΜΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ. -- Αθωνικά άνθη

«Έλαμψεν η χάρις σου Κύριε· έλαμψεν ο φωτισμός των ψυχών ημών· ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας· αποθώμεθα τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός…». Από την Υμνολ. Του Τριωδίου.

Ουδεμία άλλη περίοδος ευρίσκεται εγγύτερον προς τον χαρακτήρα και την φύσιν της αγιωτάτης ημών Εκκλησίας, όσον η περίοδος της αγίας και Μ. Τεσσαρακοστής. Διότι ο κύκλος της περιόδου αυτής, αποτελεί την επί το αυστηρότερον ανακεφαλαίωσιν των σκοπών της Εκκλησίας, οίτινες συμπυκνούμενοι εν τη αγία Τεσσαρακοστή, εκφράζονται δυναμικώς εις την πρακτικήν των πιστών ζωήν. Η φύσις της Εκκλησίας είναι πολεμική, και χωρίς την διαρκή στρατείαν, χωρίς τους πνευματικούς αγώνας, χωρίς τον προς πάσαν μορφήν Κακού πόλεμον, Εκκλησία δεν νοείται. Ο αγωνιστικός χαρακτήρ της, είναι εκείνο εις το οποίον ευρίσκει δικαίωσιν η ύπαρξίς της, εκείνο, δια του οποίου εκφράζει το περιεχόμενόν της, εκείνο, όπερ εξηγεί και δικαιολογεί την ίδρυσίν της.

Δαιμονικό «θαύμα» στην Ταϊλάνδη


ΕΚΤΟΣ της αγιοπνευματικής πνευματικότητας, η οποία υπάρχει αποκλειστικά στην Εκκλησία, υπάρχει και η δαιμονική πνευματικότητα στις θρησκείες του κόσμου και ειδικά στα ανατολικά θρησκεύματα και παραθέτουμε μία απόδειξη γι’ αυτό. Ένα υπέρβαρο άγαλμα του Βούδα επιπλέει σε δεξαμενή νερού. Δείτε την είδηση: «Ένα ορειχάλκινο άγαλμα του Βούδα βάρους 270 κιλών έχει γίνει τόπος προσκυνήματος στην Ταϊλάνδη, καθώς φαίνεται να επιπλέει στο νερό.

«Γλωσσικές παραχαράξεις: Ἡ «Μακεδονική» τῶν Σκοπίων»

Γεώργιος Μπαμπινιώτης,
Καθηγητής Γλωσσολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν                                      

Η γλωσσική πλευρά τού Σκοπιανού
Είναι αληθινά άξιο περιεργείας (και μελέτης) πώς μια τόσο μικρή χώρα, τα Σκόπια, μπορεί να έχει τόσο μεγάλες φιλοδοξίες (και απαιτήσεις) αλλά και τόσο μικρή επαφή με την πραγματικότητα. Επειδή μάλιστα τις τελευταίες εβδομάδες στην (έξωθεν υπαγορευόμενη) πολιτική των Σκοπίων «παίζει» και το θέμα τής γλώσσας, τής (ψευδώνυμης) «μακεδονικής» γλώσσας των Σκοπίων και τής (επινοηθείσης) «μειονότητας» που μιλάει δήθεν επίσης τη «Μακεδονική» των Σκοπίων, αξίζει να πούμε τα πράγματα με το «επιστημονικό» όνομά τους, όπως το έχουμε κάνει ήδη από το 1992 με τον συλλογικό τόμο που εκδώσαμε με τίτλο «Η γλώσσα τής Μακεδονίας: Η αρχαία Μακεδονική και η ψευδώνυμη γλώσσα των Σκοπίων»[1] (Ας σημειωθεί ότι η Ελληνική Πολιτεία δεν έστερξε ποτέ –μολονότι ζητήθηκε– να προβεί σε μια έκδοση τού βιβλίου στην αγγλική γλώσσα, ώστε να γίνουν ευρύτερα γνωστές οι ελληνικές επιστημονικές θέσεις επί τού θέματος).
Όσο ενδιαφέρει το θέμα μας και για να καταλάβει ο αναγνώστης τι πράγματι συμβαίνει, εξηγούμε ότι έχουμε τρεις γλώσσες που είτε διαφέρουν τελείως μεταξύ τους (η Ελληνική τής Μακεδονίας από τη σερβοβουλγαρική γλώσσα των Σκοπίων καθώς και από τη βουλγαρικής προελεύσεως διάλεκτο που είναι γνωστή ως Σλαβομακεδόνικα) είτε διαφέρουν μερικώς (η Σερβοβουλγαρική των Σκοπίων από το βουλγαρικό ιδίωμα που μιλήθηκε –σε περιορισμένη έκταση– σε συνοριακές περιοχές τής Ελλάδος από Έλληνες ομιλητές, οι οποίοι μαζί με την Ελληνική γνώριζαν –οι μεγαλύτερες ηλικίες– και τα λεγόμενα ως «Σλαβομακεδόνικα»).

Τη ΙΒ΄ (12η) του αυτού μηνός Απριλίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών και Ομολογητού ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Επισκόπου Παρίου.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Παρασκευή, 12  Απριλίου 2019                                                                     


Βασίλειος ο Όσιος Πατήρ ημών έζη κατά τους χρόνους των δυσσεβών εικονομάχων, δια δε την υπερβολικήν αρετήν του και την ένθεον ζωήν την οποίαν διήλθεν, έγινεν Επίσκοπος Παρίου· μη θελήσας δε να συμφωνήση εις την αίρεσιν των εικονομάχων και να υπογράψη εις την αθέτησιν των αγίων Εικόνων, διήλθεν ο αοίδιμος όλην την ζωήν του με θλίψεις διωγμούς και στενοχωρίας, φεύγων πάντοτε από τόπου εις τόπον και υπερμαχών μεν δια τα δόγματα των θείων Πατέρων, εναντιούμενος δε και μισών τας συναγωγάς των κακοδόξων. Όθεν τον Θεόν θεραπεύσας και ευάρεστος Αυτώ εις όλα φανείς, εκοιμήθη εν ειρήνη.

Η αιρετική πατρικία

Κάποια πατρικία, που λεγόταν Κοσμιανή ( 6ος αι. ) ήρθε μια νύχτα να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο στην Ιερουσαλήμ. Καθώς πλησίαζε, της παρουσιάσθηκε η Κυρία Θεοτόκος μαζί με άλλες γυναίκες και της είπε : 
-Δεν επιτρέπεται να μπεις εδώ, γιατί δεν είσαι δική μας. 
Το είπε αυτό, γιατί η Κοσμιανή ανήκε στην αίρεση του Σεβήρου. Εκείνη όμως επέμενε και παρακαλούσε να της επιτρέψει την είσοδο. Τότε η Θεοτόκος αποκρίθηκε:
 

Πάντοτε η επίκληση του Κυρίου.

Γράφοντας «Πρὸς τὸν Θεόδουλον» ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Πρεσβύτερος τὸν συμβουλεύει πῶς νὰ ἀποφεύγη τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς μὲ τοὺς ὁποίους ἀρχίζει καὶ γεννιέται ἡ ἁμαρτία. Τοῦ ἀποκαλύπτει λοιπὸν τὸ μεγάλον μυστικόν, ποὺ εἶναι ἡ «νοερὰ προσευχή», τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», λέγοντας: « Ὅπως εἶναι ἀδύνατο νὰ περάση κανεὶς μεγάλον πέλαγος χωρὶς μεγάλον πλοῖον, ἔτσι εἶναι ἀδύνατον νὰ διώξη κανεὶς τὴν προσβολὴ ἑνὸς πονηροῦ λογισμοῦ χωρὶς τὴν ἐπίκλησιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ».

«Καμπανάκι» κινδύνου του Σέρβου ΥΕΘΑ για τη «Μεγάλη Αλβανία»

Δεν αποτελεί -όπως κάποιοι υποστηρίζουν- έναν «θεωρητικό κίνδυνο», αλλά γεγονός!

«Η Μεγάλη Αλβανία είναι ήδη γεγονός. Μένει να δούμε ποια από τα τμήματα των άλλων χωρών θα συνδεθούν με αυτήν» δήλωνε με νόημα ο υπουργός Άμυνας της Σερβίας Αλεξάνταρ Βουλίν, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ημερήσια εφημερίδα του Βελιγραδίου «Vecernje Novosti», με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στη Βαλκανική, ενώ πρόσθεσε ότι «με την είσοδο της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, όλοι οι Αλβανοί, με εξαίρεση αυτούς που ζουν στη Σερβία, θα διαβιούν πλέον σε μια ζώνη ασφαλείας, σε έναν πολιτικό χώρο που θα ελέγχει η Βορειοατλαντική Συμμαχία. Και, όπως είναι γνωστό, οι ζωές όλων των Αλβανών καθοδηγούνται από τα Τίρανα».

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὁ στῦλος τῆς Ἐκκλησίας καὶ κήρυξ τῆς θείας Χάριτος -- Τοῦ Ἀρχ/του π. Μάρκου Μανώλη (†)

Ο µεγάλος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας µας, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαµᾶς «ἑπόµενος τοῖς Ἁγίοις Πατράσι», ἀκολουθώντας δηλαδή πιστά τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἐστερέωσε τήν Ὀρθοδοξίαν µας, ἐστήριξε τήν πίστιν τῶν Ὀρθοδόξων καί κατήσχυνε ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι πολεµοῦσαν αὐτήν, µάλιστα δέ ἐκείνους, πού πολεµοῦσαν τόν Ὀρθόδοξο µοναχισµό, τόν ἡσυχασµό καί ἐκείνους πού δέν ἐδέχοντο διάκρισιν µεταξύ οὐσίας καί ἐνεργείας εἰς τήν Ἁγίαν Τριάδα. Βέβαια αὐτά τά ζητήµατα ἴσως µᾶς φαίνονται πολύ θεολογικά καί πολλές φορές θά ἔλεγε κανείς τί σχέσι ἔχουν αὐτά µέ τήν ζωή µας. Ἡ πραγµατικότης εἶναι ὅτι ἔχουν µεγάλην καί τεραστίαν σχέσιν, διότι ἔτσι, µέ τήν διδασκλίαν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαµᾶ βλέποµε ὅτι ὁ Θεός δέν εἶναι κάτι τό ἀπρόσιτον. Ἡ οὐσία Του βεβαίως τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ, τῆς Παναγίας Τριάδος εἶναι ὄντως ἀπρόσιτος καί ἄγνωστος εἰς ἡµᾶς, ἀλλά γίνονται γνωσταὶ εἰς ἡµᾶς αἱ ἐνέργειαι. Ἔρχεται ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου µας καί µᾶς ἐπισκιάζει διά τῶν Ἁγίων Μυστηρίων καί διά τῶν ἄλλων ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Παναγάθου Θεοῦ, ὥστε νά ἔχωµεν ζωήν, ὥστε νά ἔχωµεν κοινωνίαν µέ τήν Ἁγίαν Τριάδα. Ἔτσι ἡ διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαµᾶ εἶχε τεραστίαν σηµασίαν ὄχι µόνον διά τό Βυζάντιον, ὄχι µόνον διά τήν ἐποχήν, πού ἔζησε τόν 14ον αἰῶνα, ἀλλά ἔχει µεγάλην σηµασίαν καί σήµερα πού δεσπόζει ἡ ἀπιστία καί κυριαρχεῖ ὁ ὀρθολογισµός καί ἐδῶ καί εἰς τήν Εὐρώπην καί εἰς ὅλον τόν κόσµον, δυστυχῶς.

Στήνεται το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου!



Σε δεκαπέντε ημέρες θα γίνει η «ενθρόνιση» του στρατηλάτη
Τη δική του περίοπτη θέση στο κέντρο της Αθήνας θα έχει σε λίγο καιρό ο Μέγας Αλέξανδρος, καθώς έπειτα από έναν μαραθώνιο χωροθέτησης που κράτησε δύο δεκαετίες, οι εργασίες για την τοποθέτηση αγάλματος του Μακεδόνα στρατηλάτη στη νησίδα που σχηματίζεται στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Ολγας και Βασιλίσσης Αμαλίας βρίσκονται στην τελική ευθεία. 
Ο ορειχάλκινος ανδριάντας που αναπαριστά τον Μέγα Αλέξανδρο σχεδόν έφηβο να ιππεύει τον περίφημο Βουκεφάλα, χωρίς να κρατά όπλα, έχει ύψος 3,45 μέτρα και βάρος 1.200 κιλά. Πριν από λίγες ημέρες στήθηκε στο σημείο η μαύρη βάση με την επιγραφή «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ», πάνω στην οποία θα τοποθετηθεί το επιβλητικό άγαλμα και, όπως ανέφεραν πηγές του Δήμου Αθηναίων στη «δημοκρατία», οι εργασίες εγκατάστασης θα ολοκληρωθούν το επόμενο δεκαπενθήμερο.