Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή: 03/05/19

«Ξύπνησαν» και οι «αριστερές» φεμινίστριες…

Ο «αντιρατσισμός», ο «αντιφασισμός» και ο «αντιλαϊκισμός» αποτελούν σήμερα τα προνομιακά «πεδία» πολιτικής εμπορίας και κερδοσκοπίας των ποικίλων και πολύχρωμων εξουσιών της Παγκοσμιοποίησης και του σύγχρονου πλανητικού φασισμού (Νέα Τάξη).

Οι πιο στυγνοί σφετεριστές των αγωνιστικών ιστορικών παραδόσεων και οι πλέον υστερικοί πολιτικοί έμποροι και κερδοσκόποι είναι οι «αριστερές» ποικιλίες της Παγκοσμιοποίησης: Τα πλέον χρήσιμα και αποτελεσματικά όργανα του διεθνούς ιμπεριαλισμού…

Στην Ελλάδα αυτήν την τραγωδία τη ζούμε εφιαλτικά με την κυβέρνηση των «αριστερών» ανδρεικέλων…

«Εν τω ονόματι του Ιησού…» -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών

Βέβαια είναι αλήθεια ότι ή πρώτη σύλληψη, από το λογοκρατούμενο πνεύμα μας, της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού είναι συνήθως μια διαφάνεια νοησιαρχική. Τη διαδικασία της επικλήσεως συλλαμβάνουμε ως καθαρή νοητική λειτουργία. Αλλά αν βιώνουμε έναν ορισμένο βαθμό αγιοπνευματικής εμπειρίας, το πνεύμα μας, καθώς ανοίγει τις πύλες του για να δεχθεί την εικόνα της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού, δεν υποδέχεται μια παράσταση της διανοίας αλλά μια άγιοπνευματική «Θεία Λειτουργία», στην οποία εκφράζεται συνοπτικά όλη η δυναμική λυτρωτική παρουσία της ζωής του Κυρίου. Η επίκληση του ονόματος του Ιησού δεν είναι μια τυπική (μηχανική – ψυχολογική) επανάληψη προβολής νοητικών διαφανειών στην οθόνη του πνεύματός μας. Είναι αναμφιβόλως η έκχυση της συνολικής δυναμικής του σωτηριολογικού Του έργου στην καθολική μας ύπαρξη.

Ύμνοι Τριωδίου Μεγάλης Σαρακοστής -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

Τη ΣΤ΄ (6η) Μαρτίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΗΣΥΧΙΟΣ ο Θαυματουργός εν ειρήνη τελειούται.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Τετάρτη, 6 Μαρτίου 2019

Ησύχιος ο Όσιος Πατήρ ημών, ο περιβόητος του Θεού άνθρωπος, κατήγετο εκ της εν Γαλατία πόλεως Άνδραπα, εις την οποίαν και ανετράφη ευλαβώς εξ αυτής ταύτης της βρεφικής σχεδόν ηλικίας. Τας υλικάς δε μερίμνας μισήσας, εχρημάτισε κατοικητήριον του Αγίου Πνεύματος, διότι επόθει την απόλαυσιν της άνω Σιών. Όθεν αναχωρήσας εκ της πατρίδος του μετέβη εις την έρημον την προς την θάλασσαν της Αρδανίας κειμένην, ως επρόσταξεν αυτόν το Πνεύμα το Άγιον, εν συνεχεία δε μετέβη εις το όρος το ονομαζόμενον του Μαϊωνος.

Τη Ε΄ (5η) Μαρτίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΙΩΑΝΝΗΣ ο Βούλγαρις,

ο εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας εν έτει αψπδ΄ (1784), ξίφει τελειούται.

Ιωάννης ο μακάριος Νεομάρτυς του Χριστού κατήγετο από την Βουλγαρίαν. Ήτο δε νέος την ηλικίαν, έως δεκαοκτώ χρόνων, ωραίος εις την όψιν και πείραν γραμματικήν έχων. Από δε περιπέτειαν τινά, ήτις του συνέβη, ηρνήθη, φευ! τον Χριστόν. Μετ’ ολίγον καιρόν όμως ελθών εις συναίσθησιν του κακού όπου έπαθε, μετέβη εις το Άγιον Όρος και έμεινεν εις την Ιεράν Μονήν της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Αθανασίου τρεις χρόνους, υπηρετών πνευματικόν τινα Γέροντα ανάπηρον κατά την μίαν χείρα και καταγινόμενος εις ανάγνωσιν των ιερών βιβλίων.

Αναγκαίες διευκρινήσεις για θέματα εκκλησιαστικής κοινωνίας με αιρετικούς -- Τοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

....... Θά ἀναφέρωμε ἐν συνεχείᾳ καί διά τό θέμα τῆς μεθόδου τῶν νέων ἁγίων καί γερόντων, οἱ ὁποῖοι καί αὐτοί προβάλλονται ἀπό τούς ἀντιοικουμενιστές, ὡς παράδειγμα παραμονῆς καί συμπορεύσεως μέ τήν αἵρεσι αὐτή τῆς ἐποχῆς μας. Ἐξ ἀρχῆς ἐπισημαίνουμε ὅτι δέν θά κάνουμε καμμία ἀναφορά στούς προσωπικούς ἀγῶνες καί στίς ἀρετές τῶν γερόντων αὐτῶν, ἀλλά μόνο εἰς τά θέματα τῆς πίστεως.

Ἡ Παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας ἀπαιτεῖ ἐν καιρῷ αἱρέσεως καί διωγμοῦ τῆς πίστεως οἱ πρῶτοι πού θά πρέπει νά ἀνθίστανται μέχρι θανάτου, νά διώκωνται καί νά ἀπομακρύνωνται ἀπό τούς αἱρετικούς καί νά καθοδηγοῦν τρόπον τινά μέ λόγια καί ἔργα τόν λαό τοῦ Θεοῦ εἰς τήν Ὀρθοδοξία εἶναι οἱ μοναχοί. Καί τοῦτο διότι οἱ μοναχοί εἶναι οἱ ἀφιερωμένοι ἄνθρωποι στόν Θεό, οἱ θυσιάσαντες τά ἐγκόσμια δι’ Αὐτόν, οἱ μή ἔχοντες γήϊνες φροντίδες, οἱ μή προσδοκῶντες σέ ἀξιώματα, τιμές κλπ. Ὅταν λοιπόν προσβάλλεται ἡ Ὀρθόδοξος πίστις προσβάλλεται ὁ ἴδιος ὁ Θεός, Τόν ὁποῖο ὁλοκληρωτικά πρέπει νά ὑπηρετοῦν καί νά θυσιάζωνται δι’ Αὐτόν.

Τά Συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας ὁμιλοῦν καί μᾶς πιστοποιοῦν καθημερινά αὐτήν τήν Παράδοσι. Ἐνδεικτικά ἀναφέρομε τόν Μ. Ἀντώνιο, ὁ ὁποῖος ἄφησε τήν ἔρημο καί κατέβηκε στήν Ἀλεξάνδρεια, προκειμένου νά στηρίξη τούς Ὀρθοδόξους στόν ἀγῶνα ἐναντίον τῶν Ἀρειανῶν· τούς ὁσίους καί καθηγητές τῆς ἐρήμου, Σάββα τόν Ἡγιασμένο καί Θεοδόσιο τόν Κοινοβιάρχη, οἱ ὁποῖοι ἀντιστάθησαν στόν αἱρετικό αὐτοκράτορα Ἀναστάσιο τόν δίκορο, ὑπερμαχοῦντες τῆς πίστεως καί ἀναθεματίζοντες τούς αἱρετικούς τῆς ἐποχῆς των, οἱ ὁποῖοι κυρίως δέν ἐδέχοντο τίς ἀποφάσεις τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου· τόν ἅγ. Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, ὁ ὁποῖος ὑπερασπίσθηκε τήν Ὀρθόδοξο πίστι καί ἐκδιώχθηκε καί ἐμαρτύρησε χάριν αὐτῆς, ὅταν προέκυψε τό ζήτημα τῶν δύο θελήσεων τοῦ Χριστοῦ· τούς ὁσίους Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό καί τόν Θεόδωρο τόν Στουδίτη μέ ὅλους τούς μοναχούς του, οἱ ὁποῖοι ὑπερασπίσθηκαν τήν Ὀρθοδοξία εἰς τό ζήτημα τῶν εἰκόνων· τόν ὅσιο Στέφανο τό Νέο καί τό πλῆθος τῶν μοναχῶν, οἱ ὁποῖοι ἀνεθεμάτισαν τούς αἱρετικούς εἰκονομάχους τῆς ἐποχῆς των καί ἐδιώχθησαν καί ἐθανατώθησαν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως· τούς ὁσίους Θεόδωρο καί Θεοφάνη τούς Γραπτούς, οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν καί αὐτοί ὑπέρ τῶν ἁγίων εἰκόνων· τούς Ἁγιορεῖτες ὁσιομάρτυρες τούς ἐπί Βέκκου, οἱ ὁποῖοι ἐθανατώθησαν ἐπειδή δέν ἤθελαν νά συλλειτουργήσουν μέ τούς Λατινόφρονες «Ὀρθοδόξους» καί τόν αἱρετικό Πατριάρχη κλπ.

Τη Ε΄ (5η) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΜΑΡΚΟΥ του Αθηναίου,

του ασκήσαντος εν τω όρει της Θράκης της πέραν της χώρας των Χετταίων.

Μάρκος ο Αθηναίος, ο εν Οσίοις Οσιώτατος και εν Αγίοις Αγιώτατος Πατήρ ημών, ο ασκήσας εις την βαθυτάτην έρημον την πέραν της Αιγύπτου κειμένην, εν τω όρει τω καλουμένω της Θράκης, διέλαμψεν εν τη πανερήμω ταύτη κατά τον Δ΄ μετά Χριστόν αιώνα. Κατά τους χρόνους δηλαδή εκείνους κατά τους οποίους ο εν Αιγύπτω Χριστιανικός ασκητισμός ευρίσκετο εις το μεσουράνημα του μεγαλείου του. Ακριβείς πληροφορίας περί του χρόνου της γεννήσεως και της προς Κύριον εκδημίας του Οσίου τούτου Πατρός δεν έχομεν, τόσα δε μόνον περί τούτου γνωρίζομεν, όσα διηγείται εις τινα διήγησίν του ο Όσιος Πατήρ ημών Σεραπίων.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ-ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΣΤΑ ΑΠΙΑΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ

Η Ελλάδα ως ουτοπικός τόπος, όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν να ονειρεύονται και ως στόχο έχουν μονάχα την απόδραση

Aπό τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά

Ο Ζαν-Αντουάν Βατό το 1717 ήταν ο πρώτος που επιχείρησε να ταξιδεύσει στα «Κύθηρα» μέσα από τον ζωγραφικό πίνακά του, σε ένα ταξίδι ποιητικής αναζήτησης της ευτυχίας. Ομως όλα τα πλοία με προορισμό τα Κύθηρα είναι καταδικασμένα να ναυαγήσουν, επειδή το ταξίδι είναι φανταστικό και συνεπώς είναι καταδικασμένο να μη γίνει ποτέ επειδή οι ουτοπικές επιθυμίες δεν πραγματοποιούνται.
Στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αντικαθιστά τα Κύθηρα με την Ελλάδα. Εδώ οι κάτοικοι ταυτίζονται με την εικόνα του γερο-Σπύρου, ενός πολιτικού πρόσφυγα που επιστρέφει στην Ελλάδα έπειτα από 35 χρόνια εξορίας για να ανακαλύψει ότι η πατρίδα του δεν υπάρχει. Η εικόνα του γερο-Σπύρου να στέκεται όρθιος με την ομπρέλα στη βροχή στα διεθνή ύδατα πάνω σε μια σχεδία αφηγείται την αιώνια αλήθεια. Ο γενέθλιος τόπος αρνείται να παραχωρήσει έστω και δυο μέτρα γης για να θάψει τους εραστές του.

Του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών ΜΑΡΚΟΥ του Ασκητού ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΜΟΝΑΖΟΝΤΑ

Τω περιποθήτω τέκνω Νικολάω,

Επειδή έκπαλαι μεγάλας φροντίδας κατέβαλες, ίνα σώσης τον εαυτόν σου, ως και μεγίστην μέριμναν δια την κατά Θεόν ζωήν, συζητών δε με ημάς διηγείσο δια ποίων κόπων, θερμών αγώνων και αυστηρού τρόπου ζωής προσεπάθεις να πλησιάσης προς τον Κύριον, εφαρμόζων εις τους αγώνας σου εγκράτειαν και πάσαν κακοπάθειαν, εντατικήν αγρυπνίαν και σύντονον προσευχήν·

Τη Ε΄ (5η) Μαρτίου ο Όσιος Πατήρ ημών ΜΑΡΚΟΣ ο Ασκητής και Θαυματουργός εν ειρήνη τελειούται.

Μάρκος ο Όσιος Πατήρ ημών, ο Ασκητής, ήκμαζε κατά το έτος υλ΄ (430) από Χριστού και γενόμενος εις όλα φιλόπονος, επεδόθη εις την μελέτην των Θείων Γραφών, συγχρόνως δε έφθασεν εις το άκρον της ασκήσεως και αρετής. Σημείον και απόδειξις των δύο τούτων είναι τόσον οι συγγραφέντες παρ’ αυτού λόγοι, οι οποίοι είναι πλήρεις πάσης παιδείας και ωφελείας, όσον και η δοθείσα εις αυτόν χάρις των θαυμάτων, εν εκ των οποίων είναι και το εξής:

Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : ΠΟΛΥ ΜΙΣΟΣ! ΝΑΙ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ,ΠΟΛΥ ΜΙΣΟΣ!!!!! ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΜΙΣΟΣ Κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ;

__Καθώς περνάει ο καιρός οι άνθρωποι, που μας κυβερνούν, οι ΝΕΟ-Κομμουνιστές, οι εμφανιζόμενοι ως άθεοι καί άρα εχθροί του Σωτήρος Χριστού, δηλ. ο κ. Αλέξης Τσίπρας και τα τσιράκια του, όπως οι κ. κ. Κωνστ. Γαβρόγλου, Παύλος Πολάκης καί οι λοιποί, εξωτερικεύουν και εκδηλώνουν το συνεχώς αυξανόμενο πάθος τους κατά της Μητρός ημών Εκκλησίας, κατά της αμωμήτου ημών Πίστεως και της φιλτάτης ημών Πατρίδος!

_Η Ελλάδα μας τώρα πλέον αλλάζει χαρακτήρα. Η επιρροή της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας μειώνεται συνεχώς, ενώ εκ παραλλήλου αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς η προβολή και η επιβολή του Ισλαμισμού στη Χώρα μας!

______Και γιατί όχι; Ο κ. Τσίπρας, ευρισκόμενος στην Τουρκία περί τα τέλη Φεβρουαρίου τρ.έ., προέβη στην ακόλουθη ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Εδήλωσε, λοιπόν, ότι εκεί στην Αδριανούπολη «αισθάνεται σαν στο σπίτι του,όταν επισκέπτεται την περιοχή αυτή στην Τουρκία, καθώς η οικογένειά του καταγόταν από το Μπαμπέσκι, ένα χωριό στην κοντινή επαρχία Κιρκλαρέλι»!!! Και το ακόμη χειρότερο! Καθώς έγραψε μια Τουρκική εφημερίδα: οι ρίζες του Πρωθυπουργού μας κ. Τσίπρα είναι ακόμη βαθύτερες! «Έποικοι Εβραίοι της Δυτικής Τουρκίας η φαμίλια του»! Άρα και ο κ. Τσίπρας είναι «Τουρκοεβραίος»!!! κατά τήνΤουρκική εφημερίδα, επαναλαμβάνω.

«Αγνωμοσύνη απέναντι του Ελληνικού Λαού=Προδοσία απέναντι ολόκληρης της Ευρώπης» --- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Είχαμε καταγγείλει την συνθηκολόγηση των Πρεσπών με τα λόγια του Μελήσιππου τις παραμονές έναρξης του Πελοποννησιακού πολέμου: «ἥδε ἡ ἡμέρα τοῖς Ἕλλησι μεγάλων κακῶν ἄρξει»(Θουκυδίδης Β,12)[=Η ημέρα αυτή για τους Έλληνες θα είναι αρχή μεγάλων κακών].

Και εδώ πριν λαλήσει ο κόκορας άρχισαν τα όργανα. Το BBC με κατάπτυστο ρεπορτάζ μάλιστα ελληνόφωνης συνεργάτιδός του μίλησε για…«μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα»!

Και το μεν BBC πρόδωσε τον εαυτό του καθώς έχει σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές τιμήσει την πατρίδα μας όπως τότε (30/3/1942) σ’ όλη την Ευρώπη που τά ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά, διεκήρυσσε ότι: «Η Ελλάς έσωσε την Μόσχα και τον Καύκασον». Και κατέληγε: «Όταν φτάσει η ώρα αγνωμοσύνη απέναντι του ελληνικού λαού θα ισοδυναμεί με προδοσία απέναντι ολόκληρης της Ευρώπης»!

Τη Ε΄ (5η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΟΝΩΝΟΣ του Κηπουρού.

Κόνων ο Άγιος Μάρτυς ούτος, ο Κηπουρός, ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Δεκίου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σμθ΄ - σαν΄ (249 – 251), καταγόμενος εκ Ναζαρέτ. Αναχωρήσας δε εκ της πατρίδος του επήγεν εις την πόλιν Μάνδρων, την εν τη επαρχία Παμφυλίας και διέμενεν εις τόπον καλούμενον Κάρμηλα ή Κάρμενα, καλλιεργών κήπον, τον οποίον ποτίζων και φυτεύων με διάφορα λάχανα, εξεκείνου εξοικονόμει τα αναγκαία της ζωής. Ήτο δε κατά την γνώμην τόσον ακέραιος και απλούς, ώστε όταν απήντησεν εκείνους οι οποίοι είχον διαταγήν να τον συλλάβωσι και είδεν ότι τον εχαιρέτων, αντεχαιρέτησεν αυτούς από ψυχής και καρδίας.

Η εξομολόγηση της Βίκυς Μοσχολιού: «Έκανα καθήκοντα μοναχής!»

Η συγκλονιστική επιστολή που έστειλε η γνωστή ερμηνεύτρια στον Αγιορείτη θείο της γέροντα Ησύχιο (ήταν αδελφός της γιαγιάς της) όταν ήταν 52 ετών, ζητώντας του να προσευχηθεί για την ίδια και την οικογένειά της, και κάτι δικό του για φυλαχτό

Από τη Σοφία Χατζή

Ο χρόνος έχει τη δύναμη συχνά να αφαιρεί από τις παλιές διηγήσεις τα οδυνηρά στοιχεία και τις άχαρες λεπτομέρειες. Ετσι, αρκετές ιστορίες περασμένων χρόνων μάς παρουσιάζονται με την πραγματική σημασία τους. Σαν να καταλαβαίνουμε έστω ελάχιστα το σχέδιο του Θεού για τους ανθρώπους Του, σαν οι ιστορίες κάποιων συνανθρώπων μας να συνέβησαν και για δική μας παρηγοριά. Συνήθως συμβαίνει να εμπλέκεται μια ιστορία ζωής του ενός με μέρος της ζωής ενός άλλου, για να αποτελέσει κομμάτι της σωτηρίας και των δύο.