Υπό τον ὃρο Εὐρώπη ἐννοεῖται στό κείμενο αὐτό ἡ γνωστή
στήν ἱστορία μας Δύση1 , μέ ὃλο τό ἀρνητικό ἐννοιολογικό φορτίο της, πού
μορφώθηκε μετά τό σχίσμα (1054), καί κυρίως μετά τήν πλήρη ἀποκάλυψη τῶν
διαθέσεών της ἀπέναντι στήν Ρωμαίικη/Ἑλληνορθόδοξη Ἀνατολή, τό 1204.Ἡ στάση τῆς
Εὐρώπης ἀπέναντι στην Ὀρθοδοξία και τον Ἑλληνισμό ὂχι μόνο δέν ἂλλαξε ἒκτοτε, ἀλλά
ἀντίθετα, συνεχῶς ἀνανεούμενη καί ἀναπροσαρμοζόμενη, συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Γιά τήν μετασχισματική Εὐρώπη ἡ Ὀρθοδοξία καί ὁ συνυφασμένος μαζί της Ἑλληνισμός
εἶναι μόνιμη πρόκληση καί ἐπιθετικός στόχος. Ὁ Πατροκοσμᾶς γνώρισε καλά την Εὐρώπη
μέσα ἀπό διάφορους διαύλους. Τήν γνώρισε ἀναμφισβήτητα μέσα ἀπό τίς σπουδές του
καί τά πατερικά διαβάσματά του. Τήν ἒζησε ὃμως καί στήν πράξη, ὃταν ἡ Φραγκιά,
μαζί μέ τούς ἐδῶ ἐγκαθέτους της, τό ἑπτανησιακό ἀρχοντολόϊ, τοῦ ἀπαγόρευαν νά
κηρύξει την Ὀρθοδοξία στα Ἑπτάνησα και τον ἒδιωχναν ἀπ΄ τά ὃριά τους2 .
O Συναξαριστής της ημέρας.
Κυριακή, 27 Ιανουαρίου 2019
Τη ΚΖ (27η) Ιανουαρίου, η ανακομιδή του λειψάνου του εν Αγίοις πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.
Τη ΚΖ (27η) Ιανουαρίου, η ανακομιδή του λειψάνου του εν Αγίοις πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.
Πάλιν λαμπρά και χαρμόσυνος πανήγυρις και πολύφωτος εορτή κατέλαβε την
Εκκλησίαν μας, τον χειμώνα της αθυμίας και το ψύχος της αμαρτίας αφανίζουσα, η
μνήμη, λέγω, του διδασκάλου και χρυσοστόμου Πατρός, του οποίου ο φθόγγος, ως
και των μακαρίων Αποστόλων, εξήλθεν όντως εις όλα της οικουμένης τα πέρατα και
ενεπλήσθη πάσα πόλις και πάσα χώρα από τα χρυσά και λαμπρότατα ρήματα αυτού.
Ιδού ήλθεν η χελιδών η πολύφωνος και καλλίφωνος, το μέγα μυστήριον της κοινής
Αναστάσεως ως θείον έαρ λαμπρώς εγκαινίζουσα και με την προς ολίγον σιγήν και
κατάπαυσιν της πίστεως εμφανίζουσα τον απέραντον ανακαινισμόν της κατά Χριστόν
ηλικίας και πνευματικής νεότητος.
ΟΙ ΣΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ -- του Μεγάλου Αντωνίου
«Μὲ τὸ νὰ ὑποφέρουμε μικροὺς καὶ ὀλιγοχρόνιους
κόπους στὴν ζωή, ἀπολαμβάνουμε πολὺ μεγάλη χαρὰ καὶ εὐχαρίστηση μετὰ τὸν θάνατον. Γι᾽ αὐτὸ ἐκεῖνος,
ποὺ πολεμᾶ κατὰ τῶν παθῶν του
καὶ θέλει νὰ στεφανωθῆ ἀπὸ τὸν Θεόν, ἂν πέση σὲ ἁμαρτία, ἂς μὴ χάση τὸ θάρρος
του καὶ ἂς μὴ παραμείνη στὴν πτώση του ἀπελπισμένος, ἀλλὰ νὰ σηκωθῆ καὶ νὰ ἀρχίση πάλι νὰ ἀγωνίζεται καὶ
νὰ φροντίση νὰ στεφανωθῆ. Καὶ ἂν
ξαναπέση πρέπει μέχρι τὴν τελευταία ἀναπνοή του νὰ σηκώνεται. Γιατὶ οἱ σωματικοὶ
κόποι εἶναι ὅπλα καὶ μέσα γιὰ νὰ
ἀποκτήσουμε τὶς ἀρετές, ποὺ σώζουν τὴν ψυχή μας».
Ο πεινασμένος οδοιπόρος
Η μονή των Ιβήρων είναι
πολύ φιλόξενο μοναστήρι. Αυτό αποδίδεται και στο ακόλουθο περιστατικό:
Ένας φτωχός εργάτης, κουρασμένος
από το δρόμο έφτασε το μεσημέρι πεινασμένος στην πύλη της μονής. Ζήτησε μόνο
λίγο ψωμί από τον πορτάρη, γιατί βιαζόταν να συνεχίσει την πορεία του.
Ο πορτάρης, άγνωστο γιατί, δεν του έδωσε οπότε ο φτωχός αναστέναξε βαθιά και έφυγε νηστικός.
Ανεβαίνοντας προς τις Καρυές, σταμάτησε για λίγο στη σκιά ενός δέντρου. Λυπημένος και κουρασμένος καθώς ήταν, ξάπλωσε καταγής.
Ξαφνικά ακούει βήματα να πλησιάζουν. Ανασηκώνεται και βλέπει μπροστά του μια γυναίκα με ένα βρέφος στην αγκαλιά. Με ύφος συμπαθητικό και φωνή γλυκιά τον ερωτά:
Ο πορτάρης, άγνωστο γιατί, δεν του έδωσε οπότε ο φτωχός αναστέναξε βαθιά και έφυγε νηστικός.
Ανεβαίνοντας προς τις Καρυές, σταμάτησε για λίγο στη σκιά ενός δέντρου. Λυπημένος και κουρασμένος καθώς ήταν, ξάπλωσε καταγής.
Ξαφνικά ακούει βήματα να πλησιάζουν. Ανασηκώνεται και βλέπει μπροστά του μια γυναίκα με ένα βρέφος στην αγκαλιά. Με ύφος συμπαθητικό και φωνή γλυκιά τον ερωτά:
Το ΝΑΤΟϊκό Σχέδιο επικυρώθηκε…
Το ΕΓΚΛΗΜΑ ολοκληρώθηκε!
Η κατοχική Βουλή επικύρωσε τη Συμφωνία των Πρεσπών. Επικύρωσε το στρατηγικό σχέδιο του 4ου Ράιχ! Σχέδιο που προωθεί, ΟΧΙ μόνο, την ολοκληρωτική ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων (δηλαδή το διαρκές αιματοκύλισμα των Βαλκανίων), αλλά και το διαμελισμό της Ελλάδας, δηλαδή την αλλαγή των συνόρων της…
Σήμερα η γνήσια πατριωτική και ανυπόκριτη ΟΡΓΗ του ελληνικού λαού βρίσκει διέξοδο στους θρήνους και τα αναθέματα των πολιτικών εμπόρων της λαϊκής οργής και των σφετεριστών του πατριωτισμού.
Οι πολιτικοί θρήνοι, όμως, καθώς και τα ηθικά αναθέματα αποτελούν και αυτά «οχήματα» πολιτικής παραπλάνησης και δημαγωγικής εμπορίας, δηλαδή «οχήματα» συγκάλυψης και απόκρυψης της αλήθειας: Της ΟΥΣΙΑΣ των πραγμάτων…
Και ποια είναι αυτή η ΟΥΣΙΑ των πραγμάτων, η αλήθεια που συσκοτίζεται και αποκρύπτεται;
Ότι η κατοχική Βουλή και ο πολιτικός κόσμος του ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΥ-Ελλάς δεν μπορούν να δώσουν λύσεις ΕΞΩ από αυτές που έχουν σχεδιάσει και διατάξει οι νέοι αποικιοκράτες: Το 4ο Ράιχ και οι χρηματιστηριακές μαφίες του διεθνούς ιμπεριαλισμού.
Η κατοχική Βουλή και τα ανδρείκελα του πλανητικού ιμπεριαλισμού, αποτελούν το «ντεκόρ» και τους «εκτελεστές» των «συμβολαίων θανάτου» του 4ου Ράιχ…
Η κατοχική Βουλή επικύρωσε τη Συμφωνία των Πρεσπών. Επικύρωσε το στρατηγικό σχέδιο του 4ου Ράιχ! Σχέδιο που προωθεί, ΟΧΙ μόνο, την ολοκληρωτική ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων (δηλαδή το διαρκές αιματοκύλισμα των Βαλκανίων), αλλά και το διαμελισμό της Ελλάδας, δηλαδή την αλλαγή των συνόρων της…
Σήμερα η γνήσια πατριωτική και ανυπόκριτη ΟΡΓΗ του ελληνικού λαού βρίσκει διέξοδο στους θρήνους και τα αναθέματα των πολιτικών εμπόρων της λαϊκής οργής και των σφετεριστών του πατριωτισμού.
Οι πολιτικοί θρήνοι, όμως, καθώς και τα ηθικά αναθέματα αποτελούν και αυτά «οχήματα» πολιτικής παραπλάνησης και δημαγωγικής εμπορίας, δηλαδή «οχήματα» συγκάλυψης και απόκρυψης της αλήθειας: Της ΟΥΣΙΑΣ των πραγμάτων…
Και ποια είναι αυτή η ΟΥΣΙΑ των πραγμάτων, η αλήθεια που συσκοτίζεται και αποκρύπτεται;
Ότι η κατοχική Βουλή και ο πολιτικός κόσμος του ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΥ-Ελλάς δεν μπορούν να δώσουν λύσεις ΕΞΩ από αυτές που έχουν σχεδιάσει και διατάξει οι νέοι αποικιοκράτες: Το 4ο Ράιχ και οι χρηματιστηριακές μαφίες του διεθνούς ιμπεριαλισμού.
Η κατοχική Βουλή και τα ανδρείκελα του πλανητικού ιμπεριαλισμού, αποτελούν το «ντεκόρ» και τους «εκτελεστές» των «συμβολαίων θανάτου» του 4ου Ράιχ…
Τό φράγμα τοῦ χρόνου -- Τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη, ἱεροκήρυκος
Πεδίον ἐλευθέρας ζωῆς Ἐλευθερία ζωῆς, ὄχι σκλαβιά
θανάτου. Ἐγώ ἦρθα, «ἵνα ζωήν ἔχωσι καί περισ σόν ἔχωσιν» (Ἰωάν. ι´ 10). • Ἡ ἐλευθερία
ἀπό το χρόνο εἶναι ἐλευθερία ἀπό τό θάνατο. Ὅταν φύγουμε ἀπό τά δεσμά τῆς ὕλης,
φεύγουμε καί ἀπό τά δεσμά τοῦ χρόνου. Καί αὐτό πού ὑπάρχει μετά τό χρόνο εἶναι ὁ
θάνατος. Κι αὐτός πού κατάργησε τό θάνατο εἶναι ὁ Ἀρχηγός τῆς ζωῆς. Ἑπομένως μέ
τήν κατάργησι τοῦ χρόνου καί τοῦ θανάτου ἀφήνεται τό πεδίο ἐλεύθερο στή ζωή. • Ὁ
δρόμος τῆς ζωῆς, ἀπό στενά μονοπάτια τοῦ παρόντος βίου, γεμᾶτα ἀγκάθια καί
πόνους, γίνεται λεωφόρος ἀνοιχτή γιά τήν ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ.
Συμφωνία των Πρεσπών: Ψηφίστηκε με 153 «ναι»
Η Ελληνική Βουλή ενώ έκλεισε τα αυτιά στο ΟΧΙ που
βροντοφώναξαν οι χιλιάδες Έλληνες, έσκυψε το κεφάλι στις επιταγές των ξένων και
ξεπούλησε την Μακεδονία. Δυστυχώς ούτε ο Αρχιεπίσκοπος ούτε η Ιερά Σύνοδος
έβγαλαν ψήφισμα συμπαράστασης στον ιερό αγώνα του Ελληνικού λαού για την
Μακεδονία.
Με
153 «ναι», 146 «όχι» και ένα «παρών» κυρώθηκε από την ελληνική Βουλή η Συμφωνία
των Πρεσπών, μετά από μια ταραχώδη εβδομάδα και έντονους τόνους στην Ολομέλεια.
Εκτός
από τα 145 «ναι» των βουλευτών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, τη
συμφωνία με την κυβέρνηση Ζάεφ στήριξαν και οι ανεξάρτητοι βουλευτές Θανάσης
Παπαχριστόπουλος, Έλενα Κουντουρά, Σπύρος Δανέλλης, Σταύρος Θεοδωράκης, Σπύρος
Λυκούδης, Γιώργος Μαυρωτάς, Θανάσης Θεοχαρόπουλος και Κατερίνα Παπακώστα.
«Παρών»
ψήφισε με τη σειρά του ο Γρηγόρης Ψαριανός ενώ «όχι» ψήφισε ο υφυπουργός
Αγροτικής Ανάπτυξης Βασίλης Κόκκαλης.
“Oρθ. Τύπος”
ΘΕΜΑ: «ΔΩΡΕΑ» ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΙΣΤΩΝ
ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ,
ΨΕΥΔΟΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ, ΚΛΕΠΤΟΜΑΝΙΑ!
ΩΦΕΛΙΜOΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ
Αδελφοί, το
ότι πρέπει να αρχίζουμε από τον Θεό το γνωρίζετε, και πάλι δεν είναι άγνωστα σε
εσάς τα λόγια αυτά του αποστόλου Παύλου: «τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου, ὃς συμβιβάσει αὐτόν; ἡμεῖς δὲ
νοῦν Χριστοῦ ἔχομεν» (Α Κορ. 2,16),δηλαδή: Διότι, ποίος από εκείνους που δεν
εφωτίσθησαν από το πνεύμα του Θεού, εγνώρισε την σκέψιν και τα σχέδια του Θεού
και ποιός ποτέ θα διδάξη και θα διορθώση τον Θεόν; Κανείς. Έτσι και κανείς από
αυτούς δεν ημπορεί να εννοήση και ημάς, που έχομεν τας σκέψεις και τα αισθήματα
του Χριστού. Και
εξηγούμε: