Τεράστιο ἦταν τὸ µέγεθος τῆς καταστροφῆς, τὴν ὁποία προεκάλεσε ἡ θητεία τοῦ Ἀθηναγόρου στὸν Πατριαρχικὸ Θρόνο (1948-1972).

Οὐδεὶς ἄλλος συνέβαλε στὴν διαδικασία τῆς σταδιακῆς διαβρώσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ὁµολογίας καὶ ἐκκλησιολογικῆς αὐτοσυνειδησίας τῶν ἐπισήµων τοπικῶν ἐκκλησιῶν, ὅσον ὁ Ἀθηναγόρας, ὁ ὁποῖος εἶχε φθάσει καὶ µέχρι τῆς ἐσχάτης ὕβρεως νὰ ὁµιλῆ γιὰ τὴν ἐπανίδρυσι τῆς Mιᾶς, Ἁγίας καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας διὰ µέσου τῆς ἑνώσεως τῆς Ὀρθοδοξίας µὲ τὸν πολυ-αιρετικὸ Παπισµό: «Εἰς τὴν κίνησιν πρὸς τὴν Ἕνωσιν, δὲν πρόκειται ἡ µία Ἐκκλησία νὰ βαδίση πρὸς τὴν ἄλλην, ἀλλ᾿ ὅλαι ὁµοῦ νὰ ἐπανιδρύσωµεν τὴν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν, ἐν συνυπάρξει εἰς τὴν Ἀνατολὴν καὶ τὴν ∆ύσιν, ὅπως ἐζῶµεν µέχρι τοῦ 1054, παρὰ καὶ τὰς τότε ὑφισταµέναςθεολογικὰς διαφοράς»

 Ἀρχιµανδρίτου Ἀθανασίου Ἰ. Βασιλοπούλου,

 Ἀπὸ τὴν Πορεία τῆς Ἀγάπης,

Ἀθῆναι 1968, σελ. 87,

ἐκ τοῦ Μηνύµατος ἐπὶ τῇ Ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων 1967 τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρου.
---------------------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Τό φρικτότερο πάντων, δέν εἶναι τί πρεσβεύει καί τί πράττει ὁ Κος Ἀθηναγόρας καί ὁ ἐκάστοται Πατριάρχης, ἀλλά τό νά καταγγέλλεις τα αἴσχη των αἱρετικῶν φρονημάτων, καί νά μήν ἀποφυλακίζεσαι ἀπό τήν φρικτή φυλακή τους.

Τούτη ἡ ἐσχάτη πλάνη εἶναι χείρων τῆς πρώτης.
--------------------------------------
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Πώς να αποφυλακιστείς, αν τα δεσμά που σε κρατούν εσύ ο ίδιος κρατάς τα κλειδιά; Λέγουν υπακοή, ναι, βεβαίως υπακοή, είναι το Α και το Ω στη σχέση σου με το Θεό γιατί υποδηλώνει ταπείνωση. Αλλά αν δεν έχεις διάκριση, αυτή η λεπτή αίσθηση που σε κάνει βλέπεις λίγο πιο πέρα απ΄ότι σου λέει ο άνθρωπος έστω κι αν λέει ότι.. ορθοτομεί, να δεις ότι άλλο η υπακοή σε άνθρωπο κι άλλο πράγμα η υπακοή στο Θεό πώς θα αποφυλακιστείς; Λένε, υπακοή στο πνευματικό σου, ναι, βεβαίως, εφ΄όσον τηρεί και βαδίζει επί των ιχνών του Χριστού και των αποστόλων του. Βαδίζουν λένε, στέκονται επί της αποστολικής διαδοχής, και ό,τι λέγουν είναι σαν να μιλάει ο Θεός. Όντως έτσι είναι, αλλά ο πνευματικός αν δεν έχει πνεύμα Χριστού, αν δεν δείχνει με τις πράξεις του, τη διαγωγή του και κυρίως αν δεν έχει βιωματική σχέση με τον Θεό δεν μπορεί να είναι πνευματικός ούτε και οφείλουμε υπακοή έτσι όπως την αντιλαμβάνονται εκείνοι που υποστηρίζουν τυφλή υπακοή.