Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής

Ο Άγιος  Μάξιμος, έζησε τον 7^ον αιώνα. Το 613 ο Άγιος εγκατέλειψε τον κόσμο και έφυγε για το μοναστήρι στη Χρυσούπολη απέναντι από την Κων/πολη. Το 626 όταν ο δογματικός αγώνας των Μονοθελητών άρχισε να εντείνεται, οι Πέρσες έφθασαν στα τείχη της Κων/πολης και ο Άγιος ξεκίνησε για την Λατινική Δύση. Γνωρίζουμε ότι έφθασε μετά την Αλεξάνδρεια, στη Λατινική Αφρική στην Καρθαγένη. Εδώ οργάνωσε Ορθόδοξη αντίσταση προς τους Μονοθελητές. Λαός και Επίσκοποι σέβονταν τον Άγιο Μάξιμο ως σοφό σύμβουλό τους.
---------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Λέγει τό κείμενον: «Επίσης συνελήφθη ο Άγ. Μάξιμος μεταφέρθη στην Κων/πολη η δίκη του έγινε τον Μάϊο του 655 και καταδικάστηκε ως εχθρός και εγκληματίας του κράτους και ως ανατροπέας της εκκλησιαστικής και πολιτικής ειρήνης».

Σχόλιον: Οἰ σημερινοί «ὀρθόδοξοι ποιμένες» ἐπικαλοῦνται πληθωρικῶς τόν Ἅγιον Μάξιμον εἰς τά κείμενά των, διά νά φαίνωνται Πατερικοί, ἀλλ' εἰς τήν πρᾶξιν συμπεριφέρονται ὅπως οἱ διῶκται του!!! Διότι γνωρίζουν καλῶς ὅτι ἄν συμπεριφερθοῦν ὅπως ὁ Ἅγιος, τότε θά ὑποστοῦν τούς ὀνειδισμούς τοῦ «ἐγκληματίου», τοῦ «ἀνατροπέως τῆς εἰρήνης» (διάβαζε «σχισματικοῦ παλαιοημερολογίτου») κ.λπ. Προτιμοῦν, λοιπόν, ὡς γνήσιοι ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, τήν σύμπραξιν μέ τίς σκοτεινές δυνάμεις, διό καί πράττουν ὅ,τι δύνανται, προκειμένου νά διαλύσουν τήν Ἐκκλησίαν!
------------------

Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Συμφωνώ με τον Κο Χατζηνικολάου, και με τον πρώτο σχολιαστή.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται, τα πρόσωπα αλλάζουν, ο τρόπος του διαβόλου για την επιβολή των αιρέσεων παραμένει ο ίδιος, και η αιχμαλωσία μιάς πρώην Ορθοδόξου Χώρας, - - - - - κατά την πλειοψηφία των πιστών της, - - έχει συμβεί όχι από τους λαθρομετανάστες αλλά από τους πνευματικούς της ταγούς, στο όνομα των αγώνων των παππούδων μας και στο όνομα της υποκρισίας της δήθεν γνήσιας ομολογίας.

Η σημερινή κατάσταση λοιπόν, το γιατί κυριεύουν την Ελλάδα οι λάθρο, και γιατί η Ελλάδα, ήδη έχει καταληφθεί, άνευ πολέμου, εποικίζεται ισάριθμα, από μετανάστες, και γιατί όλοι εμείς οι νόμιμοι Έλληνες, εξαιτίας και συνεπεία, του, δια των Μ.Μ.Ε, αφιονισμού των, είμαστε αδύναμοι να αντισταθούμε σε αυτή την λαθρο - επέλαση, αποδεχόμαστε παθητικά και μοιρολατρικά την υφαρπαγή της πατρίδας μας, άνευ ουδεμίας αντιστάσεως, συμβαίνει για ένα και μόνο λόγο.

Τούτο είναι Θεομηνία, και αιτία της Θεομηνίας είναι οι προδοσίες στά της Πίστεως.
Ο καθρέφτης λοιπόν, πλέον τού ποίοι έχουμε καταντήσει, εμφανίζεται από τον Κύριο, στα μούτρα αυτών που μπαίνουν από τα σύνορα, αλλόθρησκοι, παράνομα να μας εξουσιάσουν, να μας καταργήσουν.

Η αληθινή υπόσταση τής Ελλάδας, τών Εκκλησιαστικών και Πολιτειακών ταγών, κατά κανόνα , - - καθώς υπάρχουν και ελάχιστες εξαιρέσεις, Ορθόδοξοι Αρχιερείς και Ιερείς, - - είναι αυτή που φαίνεται με την επικράτηση από την λαθρο-επέλαση.

Επιτρέπεται από Θεού να έρχονται οι λάθρο, γιατί προηγουμένως άλλοι λάθρο, στα εισαγωγικά Ορθόδοξοι, ανάξιοι και αιρετικοί ήρθαν από τις πίσω πόρτες τών συνόρων τής Αγίας Εκκλησίας καί κατέλαβαν παράνομα τίς καίριες θέσεις στήν Ελλάδα, καί κυβερνάνε τήν επί γής Εκκλησία.

Μπήκαν παράνομα λαθρεπιβάτες στο άρμα τής Αγίας Εκκλησίας, έγιναν παράνομα μηχανοδηγοί, άλλαξαν το δρομολόγιο τής αποστολής καί ό λαός παραμένει ακόμη επιβάτης πού ακολουθεί από ανημπόρια καί αποχαύνωση.

Έρχονται οι λαθρο, γιατί έγιναν λαθρο όλοι αυτοί οι Δεσποτάδες, επειδή παρέλαβαν Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία και την μεταποίησαν σε δαιμονική αιρετική συναγωγή, και ομιλώ για την ετερόδοξη συναγωγή των ΓΟΧ ΘΝΠ υπό τον Κο Καλλινικο, και την οικουμενιστική πανθρησκεία υπό την Κρατούσα Εκκλησία, που συνηγορεί και συν-επιτρέπει με το Κράτος πλέον, την οργάνωση και κυριαρχία των αιρετικών στην Ελλάδα.
Αυτή η επικράτηση φέρει ως αποτέλεσμα το να ενταθούν και οι διωγμοί των αληθινών Ορθοδόξων, με την Βούλα και της Κρατικής εξουσίας, όπως και η πιλοτική εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας, που δεν θα αναγνωρίζει στα ληξιαρχεία, Αγιαστικά Μυστήρια γνησίων Ορθοδόξων Ιερέων και Αρχιέρεων, που δεν επιδέχονται για λόγους ετεροδοξίας, και κατά συνέπεια άρνησης Ορθοδόξου ομολογίας και Πίστεως, το να υπαχθούν ως μέλη του ετεροδόξου θρησκευτικού μητρώου του Υπουργείου Παιδείας.

Η ελευθερία μας λοιπόν, είναι συνώνυμη μόνο της Ορθοδοξίας μας.

Έφυγε για την Ρώμη μαζί με τον εκθρονισθέντα Μονοθελητή Πατριάρχη Κων/πόλεως Πύρρο ο οποίος εδέχθη τα Ορθόδοξα Δόγματα του Αγίου Μαξίμου. Στη Ρώμη ο Πύρρος δημοσίως αποκήρυξε την αίρεση του Μονοθελητισμού, η χειροτονία του ανεγνωρίστηκε από την Ρώμη και έγινε δεκτός σε κοινωνία από την Ρωμαϊκή Εκκλησία. Στη Σύνοδο του 648 υπό του Ορθοδόξου Πάπα Ρώμης Θεοδώρου, αφορίστηκε και πάλι ο Πύρρος ως μονοθελητής και το 652 ξανάγινε Πατριάρχης Κων/πόλεως. Στη Ρώμη ο Άγιος Μάξιμος άσκησε μεγάλη επίδραση και είχε μεγάλο κύρος. Κάτω από την επίδρασή του καταδικάστηκε ο Μονοθελητισμός στις τοπικές Συνόδους στην Αφρική το 646. Το 649 πάλι κατά σύσταση, του Αγ. Μαξίμου, ο μόλις εκλεγείς Πάπας Μαρτίνος Α΄ συγκάλεσε στη Ρώμη τη γνωστή Σύνοδο του Λατερανού. Μαζί με τους 150 Δυτικούς Ορθοδόξους Επισκόπους της Συνόδου υπήρχαν και 37 Έλληνες ηγούμενοι. Η Σύνοδος του Λατερανού εξέδωσε Ορθόδοξη απόφαση για την αμιγή φυσική θέληση και ενέργεια στο Χριστό. Αυτή ήταν μια οξεία απάντηση στο αίτημα που εκδόθηκε το 648 από τον Κώνσταντα Β΄ το λεγόμενο «Τύπον» πίστεως. Έτσι ο «Τύπος» απορρίφθηκε από την Ορθόδοξη Σύνοδο του Λατερανού, όπως νωρίτερα απορρίφθηκε η «Έκθεση της Πίστεως» του Ηρακλείου. Η «Έκθεση της Πίστεως» ήταν ένα Αυτοκρατορικό διάταγμα που γράφτηκε από τον Πατριάρχη Σέργιο ως απάντηση στη Συνοδική επιστολή του Αγίου Σωφρονίου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων, μια επιστολή που διασώθηκε μέσα στα πρακτικά της Έκτης Οικουμενικής Συνόδου. Η Σύνοδος του Λατερανού αφόρησε επίσης και αναθεμάτισε τους Μονοθελήτες Πατριάρχες  Κύρο, Σέργιο, Πύρρο και Παύλο. Τελικά ο αυτοκράτορας Κώνστας το 653 συνέλαβε τον Πάπα Ρώμης Μαρτίνο τον μετέφερε στην Κων/πολη δικάστηκε το 654 εξορίστηκε στη Χερσώνα το 655 όπου και πέθανε τον ίδιο χρόνο. Επίσης συνελήφθη ο Άγ. Μάξιμος μεταφέρθη στην Κων/πολη η δίκη του έγινε τον Μάϊο του 655 και καταδικάστηκε ως εχθρός και εγκληματίας του κράτους και ως ανατροπέας της εκκλησιαστικής και πολιτικής ειρήνης. Η δίκη ήταν φονική και θυελλώδης. Τελικά το 662 ο Άγ. Μάξιμος και οι δύο μοναχοί του υπέστησαν αιματηρό βασανιστήριο. Τους απέκοψαν την γλώσσα και το δεξί χέρι. Στις 13 Αυγούστου του 662 στη εξορία στη Λαζική ο Άγ. Μάξιμος πέθανε.