Είμαστε «αιτούντες, ζητούντες και κρούοντες»; -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Πανηγυρίζουμε την επέτειο του ηρωικού ΟΧΙ (1940-41) και οι Μακεδόνες την απελευθέρωση μας (1912-13) από τον τουρκικό ζυγό 500 χρόνων. Ο ελληνικός Νότος στάθηκε πιο τυχερός, βίωσε μόνο 400 χρόνια σκλαβιάς.

   
Ο Παλαμάς στον πρόλογο στον Δωδεκάλογο του Γύφτου (1907), μιλώντας για τα εθνικά ιδανικά, σημειώνει σοφά:

«Τα μεγάλα εθνικά ιδανικά, όταν ανθίζουν και ζούνε στο σπίτι του

καθενός, ο ποιητής τούς χτίζει παλάτια. Τα μεγάλα εθνικά ιδανικά

όταν ξεπέφτουν και ο καθένας τα διώχνει από το σπίτι του, ο ποιη-

τής τα παίρνει στο καλύβι του και άσυλο τους δίνει»(...)

«Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες

ακούστε με κ΄ εμένα:

Μας ηύραν χρόνια δίσεχτα,

στενά, καταραμένα».

   

Τότε, αλλά και τώρα.

   Και ας τον συγχωρούν οι θαυμαστές τού πολυπολιτισμού, ανάμεσα τους και ο πρωθυπουργός μας, ο ποιητής επιμένει:

«Πατρίδα! Ελλάδες, παίρνετε

νόημ΄ από μια και μόνη

λέξη, και αυτή το χαίρε μου

το εκστατικό πυρώνει.

Στη λέξη, που σαν άγαλμα

Βωμού φαντάζει, φέρνω

τον ύμνο, βάγια σπέρνω

Π α τ ρ ί δ α! Είν΄ όλα εκεί».

   Και η φοβερή ελληνική αυτοπεποίθηση:

«Δεν χάνομαι στα Τάρταρα,

μονάχα ξαποσταίνω,

στη ζωή ξαναφαίνομαι

και λαούς ανασταίνω»!

   

Ο κ. Δένδιας «θα σεβαστεί και θα τιμήσει», λέει και ξαναλέει, την (ούτως ή άλλως προδοτική) συμφωνία των Πρεσπών, «επειδή το κράτος έχει συνέχεια», και άρα οφείλει να εφαρμόσει τον κανόνα του ρωμαϊκού δικαίου «pacta sunt servanda» (=τα συμπεφωνημένα δέον να τηρώνται). Ξέχασε όμως ο Υπ.Εξ. τον άλλον, τον ερμηνευτικό του προηγουμένου κανόνα που ορίζει τις προϋποθέσεις τού «servanda»: Quod ab initio vitiosum est, non potest tractu temporis convalescere  (=Αυτό που εξαρχής είναι κακό δεν είναι δυνατόν με την πάροδο του χρόνου να γίνει καλό, έγκυρο). (Vitiosum = κακό, πονηρό, ψευδές, πλημμελές, άκυρο).

   Η αλλοπρόσαλλη και χωρίς καμία διαβούλευση απόφαση Τραμπ για την αποχώρηση του αμερικανικού στρατού από την Β. Συρία και η παραχώρηση έτσι του χώρου στους τούρκους σφαγείς χαρακτηρίστηκε από αμερικανούς αναλυτές «όνειδος για τις Η.Π.Α. και δυσβάστακτο πλήγμα της αξιοπιστίας τους». Η Washington Post έγραψε ότι είναι μια «επισφαλής και ηθικά αβάσιμη πράξη, ντροπή για την Αμερική και τους στρατιώτες που την υπηρετούν».

   Η Βουλή των Αντιπροσώπων την καταδίκασε με ψήφους 354 και υπέρ μόλις 60. Τελικά ο Τραμπ με την απόφαση του άνοιξε ακόμα μεγαλύτερο χώρο στους Ρώσσους. Βέβαια ο επώδυνος απολογισμός δεν έχει τέλος: εκατόμβες νεκρών και τραυματιών, και 160.000 τουλάχιστον εκτοπισμένοι.

   Ράγισε και η τελευταία αξιοπιστία προς τις Η.Π.Α., όπως ξεκαθάρισε ο ηγέτης τής Χεζμπολάχ του Λιβάνου Νασράλα: «Δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε καθόλου τους Αμερικανούς, αφου δεν κρατάνε τις υποσχέσεις τους προς οιονδήποτε εξαρτάται από αυτούς»!

   Το κατάντημα με ένα tweet του προέδρου να αλλάζει η αμερικανική πολιτική δεν είχε ξανασυμβεί. Ο ελληνοαμερικανός ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης, πρώην ανώτατος διοικητής της Ευρώπης του ΝΑΤΟ, σχολίασε :

   «Πρόκειται για μία εξαιρετικά ασταθή κατάσταση, δεδομένου του επιπέδου της επιρροής των Η.Π.Α. διεθνώς. Οι πιο πολλές χώρες λαμβάνουν τα μέτρα τους και διστάζουν ολοένα και περισσότερο να κάνουν μακροπρόθεσμες διευθετήσεις με τις Η.Π.Α.. Πολλά μικρότερα έθνη στρέφονται προς την Κίνα ως πιθανό αντικαταστάτη των Η.Π.Α.  στο διεθνές σύστημα-κάτι το οποίο το Πεκίνο ενθαρρύνει μέσω ενός  εκτεταμένου προγράμματος χρηματοδοτικών και εμπορικών κινήτρων».

   Και εύλογο το ερώτημα: «Μετά τους Κούρδους ποιος έχει σειρά για να ξεπουληθεί;» Ο νοών νοείτω! Και ας λάβουμε τα μέτρα μας.

                                                                                              

 Όλα τα μέτρα.

   Καμία εμπιστοσύνη στους Τραμπ, Πενς, Πομπέο.

   Η αυτοκεφαλία της Ουκρανίας στάθηκε μάλλον η σπίθα που άναψε την φωτιά της γεωπολιτικής έκρηξης με την Ρωσία. «Ανήκομεν εις την Δύσιν», όπως ξεκαθάρισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αλλα αυτό δεν μας κάνει εχθρούς με την Ανατολή.

   Αλλοίμονο!

   Όμως για να λέμε τα σύκα και την σκάφη, σκάφη, η Μόσχα δεν εγκατέλειψε ποτέ την φιλοδοξία της να καταστεί η λεγόμενη «Τρίτη Ρώμη». Και αξιοποιεί κάθε ευκαιρία όπως το ουκρανικό για να την ανανεώνει. Ασφαλώς και είχε δίκιο ο Μέγας Φώτιος όταν έλεγε ότι: «Τα εκκλησιαστικά τοις πολιτικοίς πράγμασι συμμεταβάλλεσθαι είωθεν».

   Πάντως η Ελλάδα οφείλει και μπορεί να εξομαλύνει την σχέση της με την Ρωσία ισορροπώντας τα πράγματα. Στο κάτω κάτω οι Η.Π.Α. μας πρόδωσαν κατ΄επανάληψη. Φυσικά δεν περιμένουμε να πολεμήσουν για χατίρι μας ούτε Αμερικανοί ούτε Ρώσοι. Επομένως οφείλουμε να ισορροπούμε, βρίσκοντας ένα modus operandi με του Ρώσους. Και αυτό χωρίς χρονοτριβή!

   Οι εταίροι μας εξακολουθούν εγκληματικά να «αποθηκεύουν» λαθροεισβολείς στην ταλαίπωρη χώρα μας. Σε λίγο αυτοί θα αποτελούν πλειοψηφία- μη γελάτε. Είμαστε για κλάματα, αν δεν αντιδράσουμε τάχιστα και αποτελεσματικά. Λόγω ορισμένων εκκεντρικοτήτων συμπεριφοράς και ενδυματολογίας δεν πήραμε στα σοβαρά τα όσα σωστά από πρώτο χέρι έγραψε και με σκηνοθέτη τον Κώστα Γαβρά πρόβαλε ο Γ. Βαρουφάκης.

   Αμετακίνητος στόχος τον αδίστακτων εταίρων δεν ήταν φυσικά η σωτηρία της Ελλάδος αλλά των τραπεζών τους.

   Αυτό το ξέρουμε. Αλλα κατά το Ευαγγέλιον «Ο αιτών λαμβάνει, ο ζητών ευρίσκει και το κρούοντι ανοιγήσεται» (Ματθ. 7,7). Είμαστε αιτούντες, ζητούντες και κρούοντες.

 * Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

                                 E-mail: stpapathemelis@gmail.com