π. Γεώργιος Μεταλληνός : είμαστε Ουνίτες

---------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...


Τά λόγια αὐτά τοῦ π. Γεωργίου καθιστοῦν τίς ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ καί τίς ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΕΣ τῶν Π/Ητῶν ἐξ ἴσου ὑπεύθυνες πράξεις μέ αὐτές τῶν Οἰκουμενιστῶν γιά τήν κατάργησιν τῆς Ὀρθοδοξίας. Μέχρι καί τίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1970, ἤ ἔστω μέχρι καί τόν Δεκέμβριον τοῦ 2014, ὁπότε ἡ Σύνοδος τοῦ κ. Καλλινίκου προσεχώρησεν εἰς τήν αἵρεσιν τῶν ΘΝΠ, τό Πάτριον Ἑορτολόγιον ἀπετέλει μίαν ἐλπίδα γιά ἐπιστροφήν τῆς Ἐκκλησίας έἰς τό πρότερον κάλλος της. Τώρα ἀμφιβάλλω ἄν ὑπάρχῃ ἔστω καί εἷς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος εἰς τήν Ἑλλάδα.

--------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὡς γνωστόν, ὅταν οἱ εἰδωλολάτραι αὐτοκράτορες ὡδηγοῦσαν τούς Χριστιανούς εἰς τό μαρτύριον, τούς ἔδιναν τήν ἐπιλογήν νά θυσιάσουν ὀλίγον θυμίαμα πρός τούς «θεούς» καί ν' ἀφεθοῦν ἐλεύθεροι. Πολλοί τότε τούς ὑπενθύμιζον τήν Ἰησουϊτικήν στάσιν, ἤτοι νά θυσιάσουν μέν φανερά, γιά νά γλυτώσουν τό μαρτύριον, ἀλλά «βαθειά στήν ψυχήν των» νά ἔχουν τόν Χριστόν!!! Ἔτσι, μέ τόν «ἔξυπνον» αὐτόν τρόπον, θά ἦτο «καί ὁ σκύλος χορτᾶτος καί ἡ πίττα ὁλόκληρη», κατά τό δή λεγόμενον! Καί οἱ μέν ἀληθινοί Χριστιανοί ἐπέλεγον νά μαρτυρήσουν, οἱ δέ ψευδο-χριστιανοί ἐπέλεγον νά παίξουν θέατρον καί νά γλυτώσουν. Αὐτό ἀκριβῶς συμβαίνει σήμερα μέ τούς ΘΝΠοινίτας (ὁ εὔστοχος αὐτός ὅρους εἶναι τοῦ ἀδελφοῦ Μαρίνου). Δέχονται μέν ἰησουιτικῶς ὅτι δέν εἶναι δογματικῶς ἡνωμένοι μέ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες πού ἱδρύουν 3 τοὐλάχιστον ΘΝΠ εἶναι «ἐκκλησίες» (αὐτοί ξεπέρασαν κατά πολύ τούς Κολυμπαριστάς!), ὅτι ὁ Καῖσαρ ἔχει τό δικαίωμα νά τούς καταργήσῃ, ἄν ὁ ἀριθμός τῶν μελῶν τοῦ ΘΝΠ μειωθῇ κάτω τοῦ 100, καί νά δώσῃ τούς ναούς, τά μοναστήρια καί τά ἄλλα περιουσιακά των στοιχεῖα στόν Βαρθολομαῖον (αὐτό εἶναι τό σχέδιον!) καί ἄλλα τέτοια φοβερά, ἀλλά ταυτοχρόνως παριστάνουν καί τόν ὁμολογητήν καί τούς ἐλεγκτάς τῶν πάντων, μοιράζοντας μάλιστα ἀφειδῶς εἰρωνεῖες καί ὕβρεις πρός τούς ἄλλους, ὅπως «σιχάματα»!!! Εἰς τοιαύτην δαιμονικήν κατάστασιν οὔτε οἱ Φαρισαῖοι ἐπί τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ δέν πιστεύω νά εἶχαν φθάσει! Πρόκειται διά τό γνωστόν «κτύπημα ἐκ δεξιῶν».