Στον κόσμο τους!


Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Δεν ξέρω, αλλά έχω μία εντύπωση ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε διαφορά φάσης από την υπόλοιπη Ευρώπη όσον αφορά το λαθρομεταναστευτικό.


Σε πρώτη φάση για εσωτερική κατανάλωση, από ποιον πλέον δεν ξέρω, αναπαράγεται το χαζοχαρούμενο πολυπολιτισμικό αφήγημα που ήταν της μόδας στην Ευρώπη προ δεκαετίας και βάλε. Κάτι για δήθεν ένταξη, κάτι «θα ζήσουμε όλοι μαζί», «σεβασμός στο διαφορετικό», μνημεία μισαλλοδοξίας και ρατσισμού και τέτοια χαζά δεν τα λένε πλέον ούτε αυτοί που τα επινόησαν. 
------------------
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Πλέον αμφιβάλλω αν είναι στο κόσμο τους, εκτός κι αν εκβιάζονται. Αυτό που αντιλαμβάνονται όλοι γιατί να μην το αντιλαμβάνονται οι ίδιοι; Μήπως είναι μαθηματικός συλλογισμός, όχι βέβαια, κι ένα παιδί του δημοτικού θα είχε κάποια άποψη, κάποιους ενδοιασμούς, κάποιο συλλογισμό περί αυτής της περιπεπλεγμένης κατάστασης που μας βάζει σε δοκιμασίες. Είμαστε υπόδουλοι οικονομικά, και επειδή ως λαός χάσαμε το πιο δυνατό μας χαρτί, αυτό της πίστης και της εμπιστοσύνης στο Θεό χρειαζόμαστε δεκανίκια. Και τα δεκανίκια δεν είναι δωρεάν, τα πληρώνεις και σε υποβαστάζουν, και σε οδηγούν εκείνα να σε πάνε όπου θέλουν, έχεις ακυρώσει τον εαυτό σου και το καθοδηγητή σου. Σε όλη τη Παλαιά Διαθήκη στον εκλεκτό λαό του Θεού το Ισραήλ έδειχνε τη πρόνοιά του και το ενδιαφέρον του ο Θεός, αρκεί να τηρούσε το Νόμο του πατέρα τους Μωυσέως και των άλλων πατέρων και προφητών. Το νέο Ισραήλ έπρεπε να είμαστε, Εκκλησία όλοι οι Έλληνες, ώστε να έχουμε και εμφανώς τη βοήθεια του Χριστού, είμαστε, όχι! Φανερό είναι σε όλους, τα βλέπετε τα χάλια μας, οι μολύνσεις πάνε κι έρχονται, και οι ιοί προσβάλουν πρώτα τους λογικούς ναούς και κατόπιν τα οικοδομήματα. Πώς να μην επιτρέψει λοιπόν ο Θεός όλα αυτά που παθαίνουμε.


Μόνο εμείς τα λέμε με το χαμόγελο στα χείλη, γιατί προφανώς δεν έχουμε αντιληφθεί σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας, πρώτον, τις εξελίξεις στην Ευρώπη, δεύτερον, ότι ο κόσμος είναι στα κάγκελα με την επί σειρά ετών αθρόα εισροή λαθρομεταναστών, κατά κύριο λόγο αρρένων μουσουλμάνων. Ουσιαστικά, βέβαια, δεν υπάρχει κανένα πολυπολιτισμικό στοιχείο, αφού οι παράνομα εισερχόμενοι είναι κατά κύριο λόγο αραβόφωνοι, άρρενες μουσουλμάνοι, το οποίο σημαίνει μία και μόνο κουλτούρα.
Σε δεύτερη φάση η ατζέντα περιλαμβάνει ως αποκλειστικά αιτήματα της χώρας στην Ε.Ε. τα εξής γραφικά: «δώστε λεφτά», «πάρτε, καλέ, κι εσείς, κύριε, λαθρομετανάστες». Στο πρώτο αίτημα κάτι ψιλά δίνουν ακόμη προκειμένου να τους κρατάμε εδώ, να μην τους έχουν μέσα στα πόδια τους κι ας γίνεται η χώρα μουσουλμανάτο. Από την άλλη, βέβαια, πώς θα ζήσουν και οι ΜΚΟ; Κλέφτες θα γίνουν; Αυτά τα αναπτυξιακά σκέφτονται κυβερνητικώς και σου λένε «κάτσε να τους κρατήσουμε εδώ, να βάλουμε κι άλλους, γιατί πληρώνουν με το κεφάλι. Μην το χάσουμε τέτοιο έσοδο».
Στο δεύτερο αίτημα έχουν κωφεύσει εδώ και κάτι έτη, αλλά για τον κ. Μητσοτάκη έχει κολλήσει η βελόνα και καθημερινώς μας υπενθυμίζει ότι παραπονιέται που οι άλλοι δεν παίρνουν κανέναν, που δεν υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, που θα πιέσει τον έναν και τον άλλον, που θα ζητήσει κυρώσεις για όσους δεν δέχονται λαθρομετανάστες. Είναι προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν συνωστίζεται με τον λαουτζίκο στις ουρές ελέγχου των αεροδρομίων, για να δει ότι πλέον αυτό το γκισέ για τους πολίτες Ε.Ε., από το οποίο περνάγαμε για χρόνια ανέμελοι σε τρία νανοσεκόντ, γιατί είχαμε πατρίδα την Ευρώπη, τώρα έχει μία ουρά μέχρι το αεροπλάνο λόγω διεξοδικών ελέγχων.
Εν κατακλείδι, όλες οι χώρες έχουν αλλάξει ρητορική, έχουν κλείσει τα σύνορά τους, ακόμη και οι πιο ένθερμοι οπαδοί της μουσουλμανοπολυπολιτισμικότητας, κι εμείς το μόνο που δεν έχουμε πει ακόμη είναι το τσιπραίικο «η θάλασσα δεν έχει σύνορα». Αναρωτιέμαι τελικά αν πρέπει να έχουμε Μπατακλάν και μαζικές σφαγές αθώων στον δρόμο για να αλλάξουν τελικά οι πολιτικοί μας τροπάριο, όπως έκαναν οι εταίροι μας. Γιατί, αν περιμένουν τις μαζικές δολοφονίες για να καταλάβουν και να πράξουν αντιστοίχως, τότε τι να πω;

*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle


1 σχόλιο:

  1. Πλέον αμφιβάλλω αν είναι στο κόσμο τους, εκτός κι αν εκβιάζονται. Αυτό που αντιλαμβάνονται όλοι γιατί να μην το αντιλαμβάνονται οι ίδιοι; Μήπως είναι μαθηματικός συλλογισμός, όχι βέβαια, κι ένα παιδί του δημοτικού θα είχε κάποια άποψη, κάποιους ενδοιασμούς, κάποιο συλλογισμό περί αυτής της περιπεπλεγμένης κατάστασης που μας βάζει σε δοκιμασίες. Είμαστε υπόδουλοι οικονομικά, και επειδή ως λαός χάσαμε το πιο δυνατό μας χαρτί, αυτό της πίστης και της εμπιστοσύνης στο Θεό χρειαζόμαστε δεκανίκια. Και τα δεκανίκια δεν είναι δωρεάν, τα πληρώνεις και σε υποβαστάζουν, και σε οδηγούν εκείνα να σε πάνε όπου θέλουν, έχεις ακυρώσει τον εαυτό σου και το καθοδηγητή σου. Σε όλη τη Παλαιά Διαθήκη στον εκλεκτό λαό του Θεού το Ισραήλ έδειχνε τη πρόνοιά του και το ενδιαφέρον του ο Θεός, αρκεί να τηρούσε το Νόμο του πατέρα τους Μωυσέως και των άλλων πατέρων και προφητών. Το νέο Ισραήλ έπρεπε να είμαστε, Εκκλησία όλοι οι Έλληνες, ώστε να έχουμε και εμφανώς τη βοήθεια του Χριστού, είμαστε, όχι! Φανερό είναι σε όλους, τα βλέπετε τα χάλια μας, οι μολύνσεις πάνε κι έρχονται, και οι ιοί προσβάλουν πρώτα τους λογικούς ναούς και κατόπιν τα οικοδομήματα. Πώς να μην επιτρέψει λοιπόν ο Θεός όλα αυτά που παθαίνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή