Πεντήκοντα χρόνια μετά το σχίσμα -- Οι Παλαιομερολογίται – Γράφει ο ΣΤΑΥΡΟΣ Π. ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ – ΓΑΜΒΡΟΥΛΙΑΣ, Θεολόγος – Καθηγητής.

«Οι Γ.Ο.Χ. έσχισαν την Εκκλησίαν της ΅Ελλάδος ή μάλλον απεσχίσθησαν από την Εκκλησίαν της Ελλάδος». Ούτως έγραψεν ο «Ορ. Τύπος» εναντίον των Γ.Ο.Χ. Αναληθέστατον είναι τούτο. Αληθέστατον είναι ότι οι Γ.Ο.Χ. είναι οι συνεχισταί της Μίας, Αγίας, Αποστολικής  Καθολικής Εκκλησίας εις τον Ελλαδικόν χώρον. Δημιουργοί σχισμάτων είναι οι προσθέτοντες ή αφαιρούντες από την αποκεκαλυμμένην αλήθειαν, από την Ορθοδοξίαν και ουχί οι εμμένοντες εις αυτήν. Α΄) Ερωτώμεν την διεύθυνσιν του Τύπου είναι διδασκαλία του Σωτήρος, η ενιαία εκδήλωσις υπό των πιστών της Θείας Λατρείας, ενί στόματι και μια καρδία; «Σήμερον τα άνω της κάτω και τα κάτω της άνω συνεορτάζει»; Έγινε αιτία η εισαγωγή του Νέου Εορτολογίου να διασπασθή η Ενότης της Εκκλησίας εν τη εξωτερική θεία Λατρεία, όπως ομολογεί ο αείμνηστος Ανδρούτσος εις την Συμβολικήν του; Ποίοι οι υπεύθυνοι οι εμμένοντες εις τας υπό της Εκκλησίας παραδεδομένα ή οι καινοτομούντες και εισάγοντες κενά, εις τα όρια των πατέρων;
Β΄) Καταργείται ενίοτε δια της εισαγωγής του Νέου εορτολογίου, η νηστεία μετά το Πάσχα, των Αγίων Αποστόλων; Είναι αληθές, ότι η Εκκλησία, δύο Οικουμενικούς Πατριάρχας τον Ιερεμίαν Γ΄ εν έτει 1725 και Καλλίνικον 1783 εκάθηρε και εξώρισε, διότι ετόλμησαν την ελάττωσιν της νηστείας; Και την νηστείαν ταύτην, ως γνωστόν, αναφέρει η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος «Προς τους απολειφθέντας Επισκόπους περί των εν Συνόδω τυπωθέντων… Κωνσταντίνος Σεβαστός της Εκκλησίας… έδοξε κοινή γνώμη καλώς έχειν, επί μιάς ημέρας πάντας τους απανταχού επιτελείν… δεινόν και απρεπές κατά τας αυτάς ημέρας, ετέρους μεν της νηστείας σχολάζειν ετέρους δε συμπόσια συντελείν. Και μετά τας του Πάσχα ημέρας άλλους μεν τοις ωρισμένοις εκδεδόσθαι νηστείας…». Είναι αληθές ότι δια της εισαγωγής του νέου εορτολογίου διεσπάσθη η αγάπη και η ενότης των Χριστιανών; Οι οποίοι έπαυσαν να συνεορτάζουν, να συννηστεύουν και να ζουν τα μεγάλα και σωτήρια γεγονότα της πίστεως ηνωμένοι ως μία ψυχή και μία καρδία; Των οποίων γεγονότων, αν και δεν είναι ερμηνευταί, μη όντες διδάσκαλοι της πίστεως, αλλά τηρηταί και λάτρεις της αποκεκαλυμμένης αληθείας. Γ΄) Δυστυχώς δια της εισαγωγής του νέου εορτολογίου εδόθη το δικαίωμα εις τους εχθρούς της Πίστεως να κηρύττωσι ότι η Εκκλησία είναι «άφραγον αμπέλι, και ο καθείς κάνει ό,τι θέλει». Και ταύτα, όταν και αυτός ο αποθανών Καθηγητής Αμίλκας Αλιβιζάτος απ΄ έδρας ομολογεί ότι οι Γ.Ο.Χ. είναι ακραιφνείς τηρηταί των Θείων και Ιερών Κανόνων, διότι αι Σύνοδοι επί Ιερεμίου και Μελετίου Πηγά αι καταδικάσασαι το νέον Εορτολόγιον, (τας οποίας επίσης παραδέχονται κανονικάς και οι αείμνηστοι Καθηγηταί Π. Καρολίδης, Σ. Λάμπρος και αυτός ο μεταρρυθμιστής Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος) είναι κανονικαί και ουδεμία μεταγενεστέρα Σύνοδος ήρε το κύρος τούτων. Αλλά όχι μόνον δεν υπήρξαν Σύνοδοι μεταγενέστεραι, μάλιστα και η συνελθούσα εν έτει 1923 Επιτροπή προς μελέτην δια την εισαγωγήν του νέου εορτολογίου (εις την οποίαν, ως γνωστόν, έλαβε μέρος και αυτός ο καινοτόμος μεταρρυθμιστής Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος) απεφάνθη ότι «δεν δυνάμεθα να δεχθώμεν νέον εορτολόγιον, διότι θα καταστώμεν σχισματικοί». Δεν νομίζετε σύμφωνα με τα προαναφερθέντα και με το Δημοκρατικόν φιλελεύθερον πνεύμα της Ορθοδοξίας, ότι ήτο απαραίτητον να συνέλθη Πανορθόδοξος Σύνοδος να συζητήση την εισαγωγήν του καταδικασμένου νέου εορτολογίου, προ της εφαρμογής του; Έγινε τοιαύτη; Όχι βέβαια. Δ΄) Οι εμμένοντες λοιπόν εις την αποκεκαλυμμένην αλήθειαν οι τηρηταί των παραδόσεων, οι σεβόμενοι και συμμορφούμενοι με τας αποφάσεις της Ορθοδοξίας είναι υπεύθυνοι ή οι παραβάται; Οι μη δυνάμενοι να σηκώνουν τον ονειδισμόν του παλαιοημερολογίτου και μνημονεύοντες ακόμη και αυτόν τον συνεχιστήν του Μασόνου και Οικουμενιστού Πατριάρχου Αθηναγόρου, Δημήτριον, αλλά τι λέγω; Μήπως δεν εμνημόνευον ότι ορθοτομεί τον λόγον της αληθείας ο Μασόνος Αθηναγόρας; Εάν έζων σήμερον οι Φώτιος, Πέτρος, Μάρκος, Θεόδωρος, Στουδίτης κλπ. θα ηκολούθουν, θα εμνημόνευον τον Αθηναγόραν και τον συνεχιστήν αυτού Δημήτριον; Ή μήπως ο Μασονισμός και ο Οικουμενισμός δεν είναι θρησκεία και παναίρεσις; «Επουσιώδη σημεία» (!) αποκαλείτε το καταδικασμένον Νέον Εορτολόγιον «μη επιτρέποντα την απόσχισιν», αλλά ο Μασονισμός και Οικουμενισμός, δεν είναι ούτοι επουσιώδη σημεία; Αληθές είναι ότι διεξάγετε αγώνα σκληρόν εναντίον των, αλλά δυστυχώς από την άλλην πλευράν, την επίσημον, γυμνή τη κεφαλή ομολογείτε ότι οι Μασόνοι και οι Οικουμενισταί ορθοτομούν τον λόγον της αληθείας, μνημονεύοντες αυτούς! Κατακρίνετε τους Γ.Ο.Χ. δι΄ ωρισμένας παραβάσεις Κανόνων, δια τας οποίας ίσως να έχετε και δίκαιο… Αλλά όπως λέγει ο λαός «το τραπέζι το θέλετε στρωμένο». Προσχωρήσατε, «καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω», εις τους περιφρονημένους τους εστερημένους τω φθέγματι του Λόγου Γ.Ο.Χ. (παλαιοημερολογίτας) και όλοι μαζί, όσοι πιστοί, όσοι αγωνιούν, όσοι αγωνίζονται, όσοι πονούν, όσοι κλαίουν πολύ, να αποτελέσωμεν ένα σώμα, μίαν ψυχήν, μίαν λατρείαν, την στρατιάν του Κυρίου! Παύσατε να ζήτε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, μεταξύ αληθείας και ψεύδους. Ως προς δε την μη αποκήρυξιν της καινοτόμου Ελληνικής Εκκλησίας υπό πασών των Ορθοδόξων Εκκλησιών, νομίζω ότι τοιούτον επιχείρημα δεν θα έπρεπε να αναφέρετε προς συμφέρον του «Ορθοδόξου Τύπου», γνωστού όντος ότι αι περισσότεραι Εκκλησίαι στερούνται παντελώς ελευθερίας, στενάζουσαι υπό το πέλμα του αθέου κομμουνισμού, τα δε Πατριαρχεία γνωρίζετε από πού εξαρτώνται!... Ίνα μη δι΄ Εθνικούς λόγους, αναφέρωμεν περισσότερα. Αλλά ερωτώμεν μήπως απεκηρύχθη υπό της Ορθοδοξίας η παναίρεσις του Οικουμενισμού; Μήπως ο ονομάζων «Ορθόδοξον και Πρεσβύτερόν του αδελφόν» τον αιρετικόν Πάπαν της Ρώμης Παύλον τον ΣΤ΄, Πατριάρχης Δημήτριος; Μήπως ο Αρχικομμουνιστής Μητροπολίτης Νικόδημος, ο δίδων τα μυστήρια εις τους Παπικούς απεκηρύχθη; Ας σιωπήσωμεν λοιπόν…  Απορίας άξιον όμως είναι, πως σεις οι γράφοντες τοιαύτα αντετάχθητε σκληρώς εναντίον των αυτών Πατριαρχείων, ως προς το ζήτημα του Μακαρίου Κύπρου, και επολεμήσατε σκληρώς τούτον;  Ε΄) Ως προς δε τα μυστήρια μελετήσατε ως επαϊοντες, ως μορφωμένοι, τι λέγουν οι Ιεροί Κανόνες, των εμμενόντων εις τα πάτρια, ή των παραβατών τα μυστήρια είναι έγκυρα; Πεφιλημένοι μου Πατέρες και αδελφοί. Χωρήσατε εμπρός, διότι οι Ιεροί Κανόνες εκδικούνται. (τούτο ισχύει και δι΄ ημάς). Γράψατε επί κεφαλής του «Ορθοδόξου Τύπου», τον οποίον αγαπώμεν, καθώς και υμάς ότι ΔΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ,  --  ΠΑΥΟΜΕΝ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΜΑΣΟΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΩΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ  (31^ος Αποστολικός Κανών). Και εν κατακλείδι σας λέγομεν· τα τραύματα τα ιδικά μας των Γ.Ο.Χ. είναι του προβάτου του απολωλότος, ίσως και της χρυσής δραχμής, όχι όμως και μυριάκις όχι, των επιθυμούντων να ευρίσκωνται εκτός της οικίας του Πατρός, εκτός της Ορθοδοξίας, και τρεχόντων δια νέους (δυτικούς) ορίζοντας.

ΣΤΑΥΡΟΣ Π. ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ – ΓΑΜΒΡΟΥΛΙΑΣ

 Θεολόγος – Καθηγητής.