«...παρακαλῶ ὅπως μή ὁμιλῇς
περί διαταγῆς, διότι γιγνώσκω τίς εἶμαι ἐγώ καί τίς εἶσαι σύ, κατά τό ἀξίωμα ἀδελφός,
κατά τήν ἁγιότητα πατήρ μου. Δέν διέταξα, ἀλλ' ἁπλῶς ὑπέδειξα τό τί δέον
γενέσθαι. Λέγω, ὅτι δέον νά μή ἀπονέμῃς μοι τόν τίτλον «Οἰκουμενικός Πάπας»,
διότι δέν θέλω νά μοί ἀπονεμηθῇ ἀξία εἰς βάρος τῶν ἀδελφῶν μου... Ἐάν ἡ ὑμετέρα
ἁγιότης μέ ὀνομάζῃ «Οἰκουμενικόν Πάπαν», ἀφαιρεῖ ἀφ' ἑαυτῆς τήν ἰδιότητα τοῦ ἐπισκόπου,
ἐπειδή ὑποτίθησιν, ὅτι εἰμί «Οἰκουμενικός». Μή γένοιτο! Μακράν ἡμῶν λέξεις ὑποθάλπουσαι
τήν ματαιότητα καί πληγώνουσα τήν ἀγάπην».
Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος
Παπαδόπουλος ἐν τῷ συγγράμματί του «Ἐκκλησιαστική
Ἱστορία» (σελ. 105-108 καί 320)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου