Αμαρτωλά γονίδια ή δικαιώματα στον διάβολο; (2) -- του αδελφού μας Ιουστίνου

(το κολυμπάρι πίσω απο την θεωρία της "κυτταρικής μνήμης".

Στη συνέχεια της επικοινωνίας μας αυτής, αγαπητοί αναγνώστες της «Ορθοδόξου Φωνής», θα αναφερθώ με λεπτομέρειες πάνω στην διδασκαλία της Εκκλησίας μας και στην διδασκαλία του Αγίου Πορφυρίου πάνω στο ιδιάζον αυτό θέμα. Θα αποδείξω μάλιστα ότι η κακόδοξη αυτή ερμηνεία, που επιχειρούν μερικοί εναντίον της διδασκαλίας του Αγίου Πορφυρίου, γίνεται στα πλαίσια του διεθνούς «Κολυμπαρισμού» και της εμμέσου αθωώσεως του σοδομισμού και της παιδεραστίας που ετοιμάζεται πυρετωδώς ακόμη και μέσα από την Εκκλησία …

Θα ήθελα όμως πρώτα να απευθυνθώ στη κοινή λογική σας και να ζητήσω στην αγάπη σας να απαντήσετε σε μερικά ερωτήματα.

Έστω ότι  μία γυναίκα διάγει έκλυτον βίον και μολύνεται από τον ιό του AIDS. Στη συνέχεια γεννάει ένα παιδί που φυσικά είναι μολυσμένο από τον ιό αυτόν. Ερώτηση: το παιδί  μεγαλώνοντας εάν ακολουθήσει την αμαρτωλή πορεία της μητέρας του, θα το κάνει  επειδή μολύνθηκε από τον ιό και τα γονίδιά του απέκτησαν ροπή προς την αμαρτία (έτσι λένε οι κολυμπαριστές οπαδοί της «κυτταρικής μνήμης») ή επειδή παρασύρθηκε από το δαιμονικά αμαρτωλό περιβάλλον του και εύκολα υποδουλώθηκε η θέλησή του στα πονηρά πνεύματα του σκότους;

Έστω πάλι ένας πατέρας που παίρνει ναρκωτικά και δίνει και στην έγκυο γυναίκα του. Το παιδί τους  φυσικά δηλητηριάζεται αλλά οι γιατροί  το σώζουν την τελευταία στιγμή. Στη συνέχεια το παιδί μεγαλώνει σε περιβάλλον ναρκομανών και γίνεται σιγά-σιγά και αυτό ναρκομανής. Τις πταίει; Το ναρκωτικό που μπήκε μέσα του, όταν ήταν στη κοιλιά της μάνας του και δήθεν άλλαξε τα κυττάρά του ώστε να ζητάνε  μανιωδώς  τα ναρκωτικά ( έτσι ισχυρίζονται οι οπαδοί των «διαβολικών γονιδίων») ή το διαβολικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ανατράφηκε το παιδί και  υποδουλώθηκε  στα ναρκωτικά  επειδή έτσι το έμαθαν οι σκοτεινοί γονείς του;  Αν το παιδί αυτό το αναλάμβαιναν υγιείς θετοί γονείς, τότε οι πιθανότητες να γίνονταν ναρκομανής  θα ήταν :
Α) 100%,
Β)30% (έτσι λένε οι οπαδοί της «κυτταρικής μνήμης) ή
Γ) μικρή, όσο όλα τα άλλα παιδιά;

 Έστω τώρα ότι εσείς  γεννηθήκατε από υγιείς ορθοδόξους γονείς αλλά   πέθαναν νωρίς, και είχατε   την «τύχη» (ή την ατυχία) να σας υιοθετήσει από βρέφος ένας «Έλτον Τζων μετά της ανδρίδος αυτού»! Ερώτηση QUIZ: οι πιθανότητες   να γίνετε και σείς ένας κολυμπαρίζων  «Έλτον Τζων» είναι :
Α) 0% (αυτό λένε οι κολυμπαρίζοντες οπαδοί της « κυτταρικής μνήμης», επειδή, λένε, με καθαρούς  γονείς  έχετε «καθαρό κύτταρο»)
Β)50%
Γ)100%.

Οι απαντήσεις σας θα εκτιμηθούν δεόντως στην επόμενη επικοινωνία μας.

2 σχόλια:

  1. Αδελφέ μας Ιουστίνε, πάντα ωραία τα κείμενά σου. Όμως, εξετάζοντας την προσωπική μου ζωή, αδυνατώ να απαντήσω, φοβούμενος μη δεχθώ την αιρετική διδασκαλία του Επισκόπου Ιππώνος Αυγουστίνου, περί του απολύτου προορισμού του ανθρώπου....

    Καλό αγώνα υπέρ της Ορθοδοξίας μας, η Κυρία Θεοτόκος σκέπη και καταφυγή μας!

    Εν Χριστώ,
    Κωνσταντίνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ δεν μπορείς να ανάγεις την πνευματική ζωή του όποιου ανθρώπου σύμφωνα με τις πιθανότητες.
    Το πολύ ισχυρό δεδομένο καταρχήν για την κάθε νέα ψυχή είναι η άπειρη αγάπη του Θεού.
    Ολα όσα θα ακολουθήσουν, θα συμβούν μόνο και μόνο από αυτή την συνάρτηση και το αυτεξούσιο της ψυχής.
    Λόγω αυτής της αγάπης Τού Αγίου Θεού, είναι παραπάνω από δεδομένο και σίγουρο πως ο Άγιος Θεός θα εμφανιστεί πολλάκις μέσα στην καρδιά του, και θα τον διδάξει μέσα από αυτή την αποκάλυψη.
    Σου μεταφέρω την δική μου εμπειρία όταν ήμουν πολύ μικρός. Η μητέρα μου κατά κατά λάθος, ή μάλλον κατά παραχώρηση Θεού, μου έδωσε ένα πολύ βαρύ φάρμακο νομίζω για ασθένεια της γρίπης, και πολύ γρήγορα, άρχισε να πονάει η κοιλιά μου, και να κλαίω από τους πόνους. Τότε χωρίς να με έχει διδάξει κάποιος, αλλά από μέσα μου, βγήκε αυτό, πήρα τα δάκρυα από τα μάτια μου και σχημάτισα με αυτά το σημείο του Σταυρού στην κοιλιά μου. Αμέσως η κοιλιά μου σταμάτησε να πονάει εντελώς και θεώρησα πως η δύναμη του Σταυρού είναι πολύ μεγάλη.
    Αυτα συμβαίνουν σε όλους μας, και ειδικότερα θα πληθαίνουν στις μέρες μας διότι εκλείπει το παράδειγμα της Ορθοδόξου αρετής από τους υπεύθυνους θεσμούς της κοινωνίας μας.

    Η λαϊκή παροιμία είναι γνωστή από αγκάθι βγαίνει Ρόδο, και έρχεται να συμπληρώσει την άλλη παροιμία που λέει πως το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει.

    Ανεξιχνίαστα τρομερή η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, και δίνεται με άπειρες ευκαιρίες, και μένουμε μόνο σε αυτό για το οποίο ο διάβολος ουδεμία εξουσία έχει.

    Τα υπόλοιπα όλα τα ποντίζουμε ως άχρηστα και ψυχοβλαβή διότι μάς βάζουν στην περιδινιση της αμφισβήτησης των πάντων, η πρώτη μεγάλη παγίδα του διαβόλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή