Όλγα η αγία αύτη βασίλισσα της Ρωσίας, η δια του αγίου
Βαπτίσματος μετονομασθείσα Ελένη κατά το έτος 957 από Χριστού, υπήρξεν, ως
λέγει ο Νέστωρ, η Ηώς και το Άστρον της σωτηρίας της Ρωσίας δια τον ακάματον
ζήλον αυτής προς εξάπλωσιν του Χριστιανισμού ως και δια την υψηλήν εν γένει θρησκευτικήν
και πολιτιστικήν σταδιοδρομίαν αυτής ομοιάζουσαν προς τον βίον του Μεγάλου
Κωνσταντίνου.
Δύσκολον είναι να περιγράψη τις λεπτομερώς τας αόκνους προσπαθείας και την ενδελεχή διδασκαλίαν αυτής προς διαφωτισμόν του Ρωσικού λαού και του απίστου υιού της Σβιατοσλαύου, τους οποίους εδίδασκε περί της ειρηνικής γαλήνης, της οποίας απολαύει η ψυχή του επιγνόντος τον εν τω Χριστιανισμώ αληθή Θεόν. Ουχί δε μόνον με την διδασκαλίαν, αλλά πολύ περισσότερον με τα καλά έργα ως παράδειγμα και με τας θερμάς ολονυκτίους δεήσεις και τα διάπυρα δάκρυα παρεκάλει τον Θεόν, όπως φωτίση και καθοδηγήση και τον εθνικόν υιόν αυτής και τον Ρωσικόν λαόν εις επίγνωσιν του αληθινού Θεού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αλησμόνητον παράδειγμα της θερμής αυτής διδασκαλίας παρέχουν εις ημάς οι τελευταίοι προς τον υιόν αυτής λόγοι, όμοιοι προς τους συγκινητικούς λόγους της Αγίας Ανθούσης, μητρός του ιερού Χρυσοστόμου, αμφοτέρων ούτως παρακαλουσών τους υιούς αυτών, όπως αναμένωσι τον θάνατόν των και μη εγκαταλείψωσιν αυτάς μόνας. Η Αγία αύτη ελθούσα ποτέ εις το Βυζάντιον μετά της ακολουθίας αυτής έτυχεν εκεί θερμής υποδοχής δια τους υπέρ του Χριστιανισμού αγώνας αυτής· επιστρέψασα είτα εις Ρωσίαν και εις πλείστους έτι αγώνας επιδοθείσα και ψυχάς αναριθμήτους τω Θεώ παραδώσασα παρέδωκε τέλος και την αγίαν αυτής ψυχήν εις χείρας Θεού την ενδεκάτην (11ην) του μηνός Ιουλίου.
Δύσκολον είναι να περιγράψη τις λεπτομερώς τας αόκνους προσπαθείας και την ενδελεχή διδασκαλίαν αυτής προς διαφωτισμόν του Ρωσικού λαού και του απίστου υιού της Σβιατοσλαύου, τους οποίους εδίδασκε περί της ειρηνικής γαλήνης, της οποίας απολαύει η ψυχή του επιγνόντος τον εν τω Χριστιανισμώ αληθή Θεόν. Ουχί δε μόνον με την διδασκαλίαν, αλλά πολύ περισσότερον με τα καλά έργα ως παράδειγμα και με τας θερμάς ολονυκτίους δεήσεις και τα διάπυρα δάκρυα παρεκάλει τον Θεόν, όπως φωτίση και καθοδηγήση και τον εθνικόν υιόν αυτής και τον Ρωσικόν λαόν εις επίγνωσιν του αληθινού Θεού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αλησμόνητον παράδειγμα της θερμής αυτής διδασκαλίας παρέχουν εις ημάς οι τελευταίοι προς τον υιόν αυτής λόγοι, όμοιοι προς τους συγκινητικούς λόγους της Αγίας Ανθούσης, μητρός του ιερού Χρυσοστόμου, αμφοτέρων ούτως παρακαλουσών τους υιούς αυτών, όπως αναμένωσι τον θάνατόν των και μη εγκαταλείψωσιν αυτάς μόνας. Η Αγία αύτη ελθούσα ποτέ εις το Βυζάντιον μετά της ακολουθίας αυτής έτυχεν εκεί θερμής υποδοχής δια τους υπέρ του Χριστιανισμού αγώνας αυτής· επιστρέψασα είτα εις Ρωσίαν και εις πλείστους έτι αγώνας επιδοθείσα και ψυχάς αναριθμήτους τω Θεώ παραδώσασα παρέδωκε τέλος και την αγίαν αυτής ψυχήν εις χείρας Θεού την ενδεκάτην (11ην) του μηνός Ιουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου