Ο Ηγούμενος π. Μεθόδιος και η Αδελφότητα Αυτοῦ είναι νόμιμοι και κανονικοί Εσφιγμενίτες.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ

Για την ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΚΥΡΗ

«Πατριαρχική και Συνοδική Πράξις κηρύξεως ως σχισματικῶν τῶν καταληψιῶν τῆς εν Αγίω Όρει Ιερᾶς Βασιλικῆς, Πατριαρχικῆς και Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Εσφιγμένου»(αρ. πρωτ. 1110 / 14-12-2002)

- ΛΟΓΩ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗΣ ΕΠΙΚΛΗΣΕΩΣ ΙΕΡΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ -

η οποία οδήγησε την Πολιτεία σε παρερμηνεία τῆς καταστάσεως,

και για την νομιμότητα και κανονικότητα τοῦ Ηγουμένου π. Μεθοδίου και τῆς Αδελφότητος Αυτοῦ.

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος

Θεολόγος, Νομικός, Πολιτ. Επιστήμων
Επιδαύρου 1
Τ.Κ. 20100 Αλμυρή-Γαλατακίου
Κορινθία

e-mail: savvop-nik@sch.gr

1.     Όπως προκύπτει από την Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη αρ. πρωτ. 1110 / 14-12-2002, η Σύνοδος τοῦ Οικουμενικοῦ Πατριαρχείου υπέπεσε σε αντικανονική ερμηνεία ενός Ιεροῦ Κανόνος προκειμένου να καταδικάση την Αδελφότητα τῆς Ιερᾶς Μονῆς Εσφιγμένου και τον Ηγούμενο π. Μεθόδιο ως «σχισματικούς».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η Σύνοδος επικαλοῦνται τον 13^ον Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου αν και δεν υπάρχει ο αληθινός λόγος τῆς διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη! (βλ. https://drive.google.com/file/d/0B21IpFxbfpZ3dkk5UzQyaVo3Zm8/view)
Ως γνωστόν ο Ηγούμενος π. Μεθόδιος επικαλεῖται τον 15^ον Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου βάσει τοῦ οποίου η διακοπή τοῦ μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχου είναι κανονικότατη· στον 15^ον Κανόνα αναφέρεται επίσης ότι ο διακόπτων το μνημόσυνο δεν είναι σχισματικός.

Ο 13^ος Κανόνας που επικαλεῖται το Οικουμενικό Πατρειαρχείο κάνει λόγο για το ότι κάνουν σχίσμα όσοι διακόπτουν το μνημόσυνο τοῦ επισκόπου των πριν συνοδικῆς διάγνωσις με την κατηγορία ότι ο επίσκοπος διέπραξε «εγκλήματα». Τέτοια κατηγορία όμως εναντίον τοῦ Πατριάρχου εκ μέρος τῆς Ιερᾶς Μονῆς Εσφιγμένου δεν υφίσταται! Γι’ αυτό, η αναφορά στον 13^ον Κανόνα στην Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη αποτελεῖ κατηγορία ψευδή και μεγίστη συκοφαντία. Επισυνάπτεται η Ανακοίνωσις τῆς Ι.Μ. Εσφιγμένου αρ. πρωτ. 3 τῆς 17^ης Φεβρουαρίου 2003 που αναφέρει ότι η Μονή επικαλεῖται τον 15^ον Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου βάσει τοῦ οποίου «δια λόγους πίστεως» διακόπτει το μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου.
Αναφέρουμε στη συνέχεια τους δύο Ιερούς Κανόνας και αποσπάσματα τῶν σχετικῶν ερμηνείῶν κανονολόγων που μαρτυρούν ότι το σχίσμα προέρχεται από διακοπή μνημοσύνου για λόγους εγκλημάτων (13^ος Κανόνας), και ότι δεν δημιουργεῖ σχίσμα η διακοπή του μνημοσύνου για λόγους πίστεως (στο δεύτερο ήμισυ τοῦ 15^ου Κανόνος).

Ο 13^ος Κανόνας τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου:

Τὰς τῶν αἱρετικῶν ζιζανίων ἐπισπορὰς ἐν τῇ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίᾳ ὁ παμπόνηρος καταβαλών καὶ ταύτας ὁρῶν τῇ μαχαίρᾳ τοῦ Πνεύματος τεμνομένας προῤῥίζους, ἐφ᾿ ἑτέραν ἦλθε μεθοδείας ὁδόν, τῇ τῶν σχισματικῶν μανίᾳ τὸ τοῦ Χριστοῦ σῶμα μερίζειν ἐπιχειρῶν. Ἀλλὰ καὶ ταύτην αὐτοῦ τὴν ἐπιβουλὴν ἡ ἁγία σύνοδος ἀναστέλλουσα παντελῶς, ὥρισε τοῦ λοιποῦ, ἵνα, εἴ τις πρεσβύτερος ἢ διάκονος, ὡς δῆθεν ἐπὶ ἐγκλήμασί τισι τοῦ οἰκείου κατεγνωκὼς ἐπισκόπου, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως καὶ ἐξετάσεως καὶ τῆς ἐπ᾿ αὐτῷ τελείας κατακρίσεως ἀποστῆναι τολμήσοι τῆς αὐτοῦ κοινωνίας καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν ταῖς ἱεραῖς τῶν λειτουργιῶν εὐχαῖς, κατὰ τὸ παραδεδομένον τῇ Ἐκκλησίᾳ, μὴ ἀναφέροι, τοῦτον ὑποκεῖσθαι καθαιρέσει καὶ πάσης ἱερατικῆς ἀποστερεῖσθαι τιμῆς. Ὁ γὰρ ἐν πρεσβυτέρου τάξει τεταγμένος καὶ τῶν μητροπολιτῶν ἁρπάζων τὴν κρίσιν καὶ πρὸ κρίσεως αὐτὸς κατακρίνων, ὅσον τὸ ἐπ᾿ αὐτῷ, τὸν οἰκεῖον πατέρα καὶ ἐπίσκοπον, οὗτος οὐδὲ τῆς τοῦ πρεσβυτέρου ἐστὶν ἄξιος τιμῆς ἢ ὀνομασίας. Οἱ δὲ τούτῳ συνεπόμενοι, εἰ μὲν τῶν ἱερωμένων εἶέν τινες, καὶ αὐτοὶ τῆς οἰκείας τιμῆς ἐκπιπτέτωσαν, εἰ δέ μοναχοὶ ἢ λαϊκοί, ἀφοριζέσθωσαν παντελῶς τῆς Ἐκκλησίας, μέχρις ἄν, τὴν πρὸς τοὺς σχισματικοὺς συνάφειαν διαπτύσαντες, πρὸς τὸν οἰκεῖον ἐπίσκοπον ἐπιστραφεῖεν.

α. Ερμηνεία Αγίου Νικοδήμου Αγιορεῖτου (Πηδάλιο):
…όποιος Πρεσβύτερος, ή Διάκονος χωρισθοῦν από την συγκοινωνίαν τοῦ Επισκόπου των, και το όνομά του δεν μνημονεύουσι κατά το σύνηθες, προ τοῦ να εξετάση η Σύνοδος τα εγκλήματά του, … ούτοι μεν να καθαίρωνται… http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/3/0/a/metadata-39-0000123.tkl

β. Ερμηνεία Ζωναρά
…μηδένα πρεσβύτερον, ή διάκονον τολμᾶν αφίστασθαι τοῦ επισκόπου, υφ’όν τελεῖ, …. μηδέ αναφέρειν το όνομα αυτοῦ, κατά το έθος, ως τάχα κατεγνωκότα τοῦ επισκόπου αυτοῦ … καθαιρεῖσθαι. … οι συνεπόμενοι δε τῶ σχισματικῶ, και αποσχίζοντες … 

γ. Ερμηνεία Βαλσαμῶνος
…δια μόνον δε το λαληθῆναι τινα ίσως εγκληματικά κατ΄αυτῶν. ...πάντες οι πρωταίτιοι τοῦ σχίσματος κληρικοί … εκ τῶν οικείων βαθμῶν διωχθήσονται.

δ. Ερμηνεία Αριστηνοῦ
Ει τις πρεσβύτερος, ή διάκονος, ως δῆθεν επ’ εγκλήματι τοῦ οικείου κατεγνωκώς επισκόπου, πρό συνοδικῆς διαγνώσεως, αποστῆ τῆς αυτοῦ κοινωνίας, και μη αναφέρη αυτοῦ το όνομα, καθαιρείσθω... (Γ. Ράλλης και Μιχ. Ποτλής, Σύνταγμα των θείων και ιερών κανόνων http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/9/3/c/metadata-01-0000374.tkl)

Δεύτερο μέρος τοῦ 15^ου Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου:
…
Οἱ γὰρ δι᾿ αἱρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου τὴν αἵρεσιν δηλονότι δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ᾿ ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οἱ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι.

α. Ερμηνεία Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου (Πηδάλιο):
…
Εάν οι ρηθέντες πρόεδροι είναι αιρετικοί, και την αίρεσιν αυτών κηρύττουσι παρρησία, και δια τούτο χωρίζονται οι εις αυτούς υποκείμενοι, και προ του να γένη ακόμη συνοδική κρίσις περί της αιρέσεως ταύτης, οι χωριζόμενοι αυτοί, όχι μόνον δια τον χωρισμόν δεν καταδικάζονται, αλλά και τιμής της πρεπούσης, ως Ορθόδοξοι, είναι άξιοι, επειδή, όχι σχίσμα επροξένησαν εις την Εκκλησίαν με τον χωρισμόν αυτόν, αλλά μάλλον ηλευθέρωσαν την Εκκλησίαν από το σχίσμα και την αίρεσιν των ψευδεπισκόπων αυτών. Όρα και τον λα΄ Αποστολικόν Κανόνα. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/3/0/a/metadata-39-0000123.tkl

β. Ερμηνεία Ζωναρά:
…
Ει δ’ ο πατριάρχης τυχόν, ή ο μητροπολίτης, ή ο επίσκοπος, αιρετικός είη, και τοιούτος, ως δημοσία κηρύττειν την αίρεσιν, και γυμνή τη κεφαλή, αντί του, ανυποστόλως και μετά παρρησίας, διδάσκει τα αιρετικά δόγματα, οι αποσχίζοντες αυτού, οποίοι αν είεν, ου μόνον κολάσεως  άξιοι ουκ έσονται δια τούτο, αλλά και τιμής, ως ορθόδοξοι, αξιωθήσονται, χωρίζοντες εαυτούς της των αιρετικών κοινωνίας. Τούτο γαρ δηλοί το αποτειχίζοντες (το γαρ τείχος των εντός αυτού προς τους εκτός χωρισμός εστιν). Ου γαρ επισκόπου απέστησαν, αλλά ψευδοεπισκόπου. Ουδέ σχίσμα κατά της εκκλησίας εποίησαν, αλλά μάλλον σχισμάτων την εκκλησίαν απήλλαξαν, όσον το επ’ αυτοίς.
γ. Ερμηνεία Βαλσαμώνος:
…
Ως δε τινος ειπόντος, εάν εξ ευλόγου αιτίας, τυχόν προφάσει αιρέσεως, αποστή τις από της του αρχιερέως κοινωνίας, δια τί κολασθήσεται; … Ει γαρ μη δι’ εγκληματικήν αιτίασιν, αλλά δι’ αίρεσιν χωρίση τις εαυτόν από του επισκόπου αυτού, ή του μητροπολίτου, ή του πατριάρχου, ως επ’ εκκλησίας διδάσκοντος ανερυθριάστως διδάγματά τινα απηλλοτριωμένα του ορθού δόγματος, ο τοιούτος και προ εντελούς διαγνώσεως, πολλώ δε πλέον και μετά διάγνωσιν, εάν εαυτόν αποτειχίση, ήγουν χωρίση από της κοινωνίας του πρώτου αυτού, ου μόνον ου τιμωρηθήσεται, αλλά και τιμηθήσεται, ως ορθόδοξος. Ου γαρ απέσχισεν αυτόν από επισκόπου, αλλ’ από ψευδοεπισκόπου και ψευδοδιδασκάλου. Και το παρά τούτου γεγονός επαίνου άξιόν εστίν, ως μη κατατέμνον την εκκλησίαν, αλλά μάλλον συνάπτον αυτήν, και του μερισμού απαλλάττον. Είρηται δε τῶ κανόνι το, πάσης ιερατείας παντελῶς αλλότριον είναι τον σχισματικόν, δια τους λέγοντας οοφείλειν τους τοιούτους επί καιρόν τινα τῆς ιερατείας παύεσθαι, και μη καθαιρεῖσθαι. Εγκληματικά δε αιτιάματα είσι, πορνεία, ιεροσυλία, και τῶν κανόνων αθετήσεις.

Καλώς δε είπεν ο κανών επαινετέους είναι τους αποσχίζοντας εαυτούς και προ καταδίκης, από των διδασκόντων αιρετικά διδάγματα, και όντων προφανώς αιρετικών. Ει γαρ κρύφα και μετά υποστολής ψιθυρίζονται τα της αιρέσεως παρά του πρώτου, ως αμφιβάλλοντος, ουκ οφείλει τις εξ αυτού προ καταδίκης αποσχισθήναι. Εικός γαρ εστι μεταρρυθμισθήναι τούτον προς το ορθόδοξον, προς της εντελούς αποφάσεως, και αποστήναι της αιρέσεως. Σημείωσαι ταύτα, ίσως ωφελήσονται κατά των λεγόντων, μη καλώς ημάς αποσχισθήναι από του θρόνου της παλαιάς Ρώμης, προ του καταδικασθήναι τους περί ταύτην ως κακόφρονας. Και ο μεν παρών κανών τους δια δογματικήν αιτίαν αποσχίζοντας ου κολάζει. Ο δε λα΄ αποστολικός κανών και τους κατεγνωκότας των οικείων επισκόπων, ως προδήλως αδικούντων, και αποσχίσαντας εξ αυτών, ανευθύνους συντηρεί.

δ. Ερμηνεία Αριστηνοῦ:
«Ωσαύτως και εί τις επίσκοπος, ή μητροπολίτης, κατά του πατριάρχου τοιαύτα τολμήσει, πάσης ιερατείας αλλοτριούσθω. Ει δε τινες αποσταίέν τινες, ου δια πρόφασιν εγκλήματος, αλλά δια αίρεσιν, υπό συνόδων, ή αγίων Πατέρων κατεγνωσμένην, τιμής και αποδοχής άξιοι, ως ορθόδοξοι. (Γ. Ράλλης και Μιχ. Ποτλής, Σύνταγμα των θείων και ιερών κανόνων  http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/9/3/c/metadata-01-0000374.tkl)

2.     Η Ιερά Κοινότης Αγίου Όρους έχει μεγάλη ευθύνη και ενοχή, διότι με την απαράδεκτη απόφασή Της τῆς 16^ης Δεκεμβρίου 2002, αρ. πρωτ. Φ.2/34/2401, αποδέχθηκε την αντικανονική και άκυρη Πατριαρχική Πράξη! (βλ. https://drive.google.com/file/d/0B21IpFxbfpZ3Q0FUTWFkMFE3OGM/view). Στη συνέχεια, το 2005, συνετέλεσε εις το να δημιουργηθή μια αντικανονική «νέα αδελφότητα» (βλ. https://drive.google.com/file/d/0B21IpFxbfpZ3d0ZYVFllSi1kOG8/view).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Επειδή η Πατριαρχική και Συνοδική Πράξις  1110 / 14-12-2002 είναι αντικανονική και άκυρη, και επειδή απαγορεύεται από τους Ιερούς Κανόνας να τιμωρηθούν όσοι διακόπτουν το μνημόσυνο για λόγους πίστεως, πρέπει να υπογραμμισθή ότι βάσει τῶν Ιερῶν Κανόνων ο Ηγούμενος π. Μεθόδιος και η Αδελφότητα Αυτοῦ είναι νόμιμοι και κανονικοί Εσφιγμενίτες. 

Με βάση τα ανωτέρω
- οφείλει η Πολιτεία να ανακαλέση την απόφασή της που αναγνωρίζει την νέα αδελφότητα ως νόμιμη.  
- Επίσης θα πρέπει η Δικαιοσύνη να επανεξετάση την επίθεση στο κονάκι τῶν Καρυῶν υπό μελῶν τῆς νέας αδελφότητος, οι οποίοι παρανόμως και αντικανονικῶς ενεργοῦν.

 

Οκτώβριος 2017

 

 

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
Θεολόγος, Νομικός, Πολιτ. Επιστήμων