Σύληση της σκέψης -- Η Αριστερά και η εμπάθειά της εις βάρος της Ορθοδοξίας

Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*

Eν όψει της πορείας προς την Αγία Μεγάλη Εβδομάδα η ψευδώνυμη Αριστερά, αλλά κατ’ ουσίαν ακραιφνώς νεοφιλελεύθερη, θα αρχίζει ασεβώς να λοιδορεί την ορθόδοξη παράδοση και την άδολη πίστη των χριστιανών, δοθέντος ότι και εις την προμετωπίδα του Καταστατικού Χάρτη της Πατρίδας μας, εις το Ελληνικό Σύνταγμα, αλλά και εις το άρθρο 3, δεσπόζει απαρασάλευτα και έναντι πάντων παραδεδεγμένα η ορθόδοξη παράδοση.

Παρά ταύτα, η κατασυκοφάντηση και η αμφισβήτηση θα επέλθει, ως είθισται πλέον εθιμοτυπικώς, εκ νέου, με υπέρμετρο μεθοδευμένο φανατισμό και υπερεκχειλίζουσα εμπάθεια κατά της ορθοδόξου παραδόσεως.


Το εύλογο φυηθέν ερώτημα είναι ότι καίπερ το Σύνταγμα εις το άρθρο 13 κατοχυρώνει ρητώς και απεριφράστως το απαραβίαστο της θρησκευτικής ελευθερίας, αναλύοντας διεξοδικότερα τα σχετικά με τη λατρεία πάσης γνωστής θρησκείας, για ποιο λόγο η φερόμενη προοδευτική Αριστερά στρέφεται μονομερώς με ανίερους χαρακτηρισμούς αφενός κατά της Ορθοδοξίας, ενώ αφετέρου εκθειάζει ευθαρσώς οιαδήποτε θρησκεία με τους πιο εγκωμιαστικούς τρόπους και δη το Ισλάμ.

Ειδικότερον, ενώ ο μουσουλμάνος ακόμη και κατά τη διάρκεια της εργασίας του έχει το δικαίωμα να προσεύχεται, είναι αναφαίρετο δικαίωμά του να πιστεύει, να νηστεύει και δέον όπως προστατεύεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο ακόμη και εις τις πιο ακραίες τους εκφάνσεις (μαστιγώματα σιιτών εις τον Πειραιά), ουδένας αρνητικός σχολιασμός σημειώνεται και υπάρχει σεβασμός εις τις πεποιθήσεις και ευαισθησία διά το δικαίωμα του θρησκεύεσθαι.

Ομως ο ορθόδοξος διαπομπεύεται από τις κατ’ ευφημισμόν προοδευτικές δυνάμεις, οι οποίες στηλιτεύουν τον Ελληνα που βαπτίζεται, που σχηματίζει το σημείο του σταυρού όταν διαβαίνει έμπροσθεν των ιερών ναών, όταν νηστεύει και λέγει «Χριστός Ετέχθη» τα Χριστούγεννα και «Χριστός Ανέστη» τη Λαμπρή.

Αρα λοιπόν διαπιστώνουμε την ύπαρξη σκοπιμοτήτων, δύο μέτρων και δύο σταθμών, με το πρόσχημα της Αριστεράς, του δήθεν αθεϊσμού, άρα κάποιος ιθύνων νους επενεργεί και εις το σημείο τούτο, διότι ο πραγματικά συνειδησιακά άθεος ή αντιρρησίας κατά πεποίθηση ουδέποτε λοιδορεί τα «πιστεύω» των άλλων, τουναντίον δε τα προσεγγίζει με υπέρμετρο σεβασμό, αγάπη και ευαισθησία.

Ο κρετινισμός και ο κορδακισμός της ισοπεδωτικής λεκτικής βίας, άνευ εμπεριστατωμένων επιχειρημάτων και έλλογων συλλογισμών, σε συνδυασμό με τον αναμηρυκασμό μιας παρωχημένης συνθηματολογικής παλαιομαρξιστικής προκρούστειας ρητορικής, αποτελούν το μέτρο κριτικής της χρεοκοπημένης εν Ελλάδι Αριστεράς.

Ούτως, βραχέως ειπείν, εις την πατρίδα μας ελλείπουν ο πολιτισμός, η παιδεία, η κριτική σκέψη, οι στοιχειώδεις κανόνες διαλόγου, κατισχύει ο άναρχος και ισοπεδωτικός «τσαμπουκάς», του οποίου, εκ του ασφαλούς πάντοτε, φορείς είναι πάμπολλοι υπουργοί της παρούσης κυβερνήσεως, οι οποίοι όμως, εξ αντιθέτου, κύπτουν υποτακτικά το γόνυ κάνοντας υποτελείς τεμενάδες γηθοσύνως εις τα αφεντικά τους - όζουσα ανελευθερία.

*Δικηγόρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου