«Κρατῶ μικρὸ καλάθι» -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Συχνά ἀκούω καλά καί μεγάλα λόγια γιά πρόσωπα πού ἔχουν κάποια θέση στήν Ἐκκλησία, δηλαδή γιά ἐπισκόπους, ἀρχιμανδρίτες, ἡγουμένους, κληρικούς καί μοναχούς, ἀλλά καί γιά σοφούς λαϊκούς θεολόγους τῶν Πανεπιστημίων καί θέλω πάντα νά τά δέχομαι ὅπως τά ἀκούω. Βάζω τόν καλό λογισμό καί ἐλπίζω νά ἐπιβεβαιωθοῦν καί στήν πραγματικότητα, μέ συγκεκριμένες πράξεις. Ὅμως διαπιστώνω ὅτι στίς εἰδήσεις, τίς περιγραφές καί τίς φημολογίες ὑπάρχει ὑπερβολή, γι᾿ αὐτό καί ἡ διάψευση δέν ἀργεῖ νά ἔλθει. Καί δέν ἀναφέρομαι στήν προσωπική ζωή τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά στίς ποικίλες δραστηριότητές τους, πού ἔχουν εὐρύτερη ἀπήχηση στό λαό τοῦ Θεοῦ. Συγκεκριμένα. Ἀκούω γιά ἐνάρετους κληρικούς καί θαρραλέους ὁμολογητές τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί στή συνέχεια βλέπω ἐκδηλώσεις, πού μέ ἀπογοητεύουν. Λείπει τό φωτεινό παράδειγμα, ἡ παρρησία, τό θάρρος καί ἡ γενναιότητα. Δέν τολμοῦν νά κρίνουν τίς οἰκουμενιστικές ἐκδηλώσεις καί νά ἀρνηθοῦν κάθε ἀνάμειξή τους σ᾿ αὐτές. Ζυγίζουν πολύ τί ἐντύπωση θά προκαλέσουν, ἄν θά ἐνοχληθεῖ ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἤ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί ἄν εἶναι ἀρχιμανδρίτες -ἐγγεγραμμένοι στόν κατάλογο τῶν πρός ἀρχιερατείαν- τίς ἀντιδράσεις τῶν ἐκλεκτόρων Μητροπολιτῶν κ.λπ. Ἡ κατάσταση αὐτή δέν εἶναι καλή οὔτε καί συμβαδίζει μέ τήν πνευματική ζωή.
Εἶναι ἀδιανόητο νά συμβαίνουν γύρω σου τόσα ἀρνητικά γεγονότα καί σύ νά παραμένεις σιωπηλός, ἐνῶ θά ἔπρεπε νά ἀνησυχεῖς καί νά κραυγάζεις. Ἤ τό χειρότερο. Ἐνῶ ἐνοχλεῖσαι ἀπό τούς οἰκουμενιστές καί τούς σχολιάζεις ψιθυριστά μέ τούς γνωστούς σου, δέν βρίσκεις τό θάρρος νά ὑψώσεις φωνή ἤ νά πάρεις τό μολύβι καί νά γράψεις τή διαφωνία σου καί νά τήν δημοσιεύσεις. Στήν ἐποχή μας οἱ κληρικοί εἶναι λαλήστατοι γιά κοινωνικά καί πολιτικά θέματα, ἐνῶ γιά θέματα πίστεως παραμένουν ἀδιάφοροι. Δέν τούς ἐνδιαφέρουν καί πολύ. Ἐξάλλου καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί οἱ μητροπολίτες τήν ἴδια τακτικοί ἀκολουθοῦν. Παρατηρώντας ὅλα αὐτά, ἀρχίζω νά γίνομαι δύσπιστος, νά μή δέχομαι τά ὅσα ἀκούω γιά διάφορα πρόσωπα, γιατί δέν ἀντέχω ἄλλο τήν ἀπογοήτευση. «Κρατῶ μικρό καλάθι», ἀκολουθώντας τή σοφή παροιμία τοῦ λαοῦ μας «ὅπου ἀκοῦς πολλά κεράσια, κράταγε μικρό καλάθι». Γιά μερικά συγκεκριμένα πρόσωπα, πού οἱ ἀποδείξεις εἶναι πολλές καί ἀδιάσειστες, δέν κρατῶ οὔτε μικρό καλάθι, γιατί ὅλα τά κεράσια ἔχουν σκουλήκια!... Πρέπει νά εἴμαστε ἐπιφυλακτικοί ἀπέναντι στούς ἄλλους, πού δέν γνωρίζουμε ἀπό ἄμεση ἐπαφή. Οἱ μεγάλες φῆμες ὁδηγοῦν σέ μεγάλες ἀπογοητεύσεις καί βαθύτατες πικρίες.