Ἡ
παρατεταµένη τεχνητὴ καὶ πονηρὴ οἰκονοµικὴ κρίση, ποὺ µαστίζει τὴν ἑλληνικὴ
κοινωνία καὶ ποὺ διατηρεῖται ἀµείωτη µέχρι σήµερα, ἄµβλυνε καὶ ἐνέκρωσε τὰ ἀντανακλαστικὰ
τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου. Καὶ ἔτσι ἐπέρασαν καὶ θὰ
περάσουν ἀπὸ τὸ κοινοβούλιο, χωρὶς σθεναρὴ ἀντίδραση, πολλοὶ ἀντιχριστιανικοὶ
νόµοι. Τὸ ἴδιο συµβαίνει δυστυχῶς καὶ στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ
πολύχρονος δῆθεν θεολογικὸς διάλογος µεταξὺ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ παπικῆς αἱρετικῆς
«ἐκκλησίας» καὶ οἱ προχωρηµένες προδοτικὲς συµπροσευχὲς ἔχουν κατὰ πολὺ ἀµβλύνει
τὰ ἀντανακλαστικὰ τοῦ ὀρθοδόξου πιστοῦ. Καὶ τώρα ποὺ ἔχουν ὡριµάσει τὰ πράγµατα,
θὰ βαδίσουµε πλέον µὲ ἐντολὴ τῆς Μεγάλης Συνόδου γιὰ τὴν «ποθούµενη ἕνωση» τῆς ὀρθοδόξου
ἀληθείας µὲ τὴν παπικὴ αἵρεση. Εἶναι ἡ ἐποχὴ ποὺ ἔχει κατὰ πολὺ ἀµαυρωθῆ καὶ ἀπαξιωθῆ,
καὶ εὐτελισθῆ τὸ πρόσωπο τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης.
Ὅ,τι παράνοµο ἔχει περάσει µέχρι σήµερα ὡς νόµιµο καὶ ὅποιος διάλογος ἔχει γίνει µεταξὺ ὀρθοδόξου ἀληθείας καὶ παπικῆς αἱρέσεως, µὲ τὸ πρόσωπο αὐτῆς τῆς ἀγάπης ἔχει πάρει τὴν «νοµιµότητα». Ὅπως ὁ πόθος τῶν σκοτεινῶν δυνάµεων τῆς Ν. Ἐποχῆς, ποὺ ἐργάζονται πυρετωδῶς στὸ σκοτεινὸ παρασκήνιο εἶναι ἡ παγκοσµιοποίηση, βλέπε καὶ δήλωση Ἕλληνα πολιτικοῦ πρὶν λίγα χρόνια, ὅτι σὲ λίγο θὰ καταργηθοῦν τὰ σύνορα τῶν κρατῶν, ἔτσι καὶ ὁ πόθος τῶν ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν εἶναι ἡ «ἕνωση τῶν θρησκειῶν» µὲ προτεραιότητα, πρῶτα µὲ τὴν παπικὴ «ἐκκλησία», ποὺ φυσικὰ αὐτὸ θὰ ἐπιτευχθῆ µὲ τὸ πρόσωπο τῆς παραπάνω «ἀγάπης». Αὐτὸ φάνηκε καθαρὰ στὴν προσευχὴ τῆς Ἀσίζης, ὅπου ὅλοι οἱ ἀρχηγοὶ τῶν θρησκειῶν ἦταν πιασµένοι χέρι - χέρι, καὶ στὸ ἄλλο τὸ χέρι κρατοῦσαν γυάλινο µικρὸ δοχεῖο, µὲ ἄγνωστο περιεχόµενο, καὶ ἄγνωστο συµβολισµό. Ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς µαθητάς του ἦταν καὶ εἶναι ρητὴ καὶ ξεκάθαρη «πορευθέντες οὖν, µαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος». Σήµερα οἱ οἰκουµενιστὲς ἔχουν βάλει ὡς προτεραιότητα καὶ µεγάλο στόχο τους, µὲ ὅποιο τίµηµα καὶ ἂν πληρώσουν, νὰ καταστοῦν τὸ ἕτερο σκέλος τῆς παγκοσµιοποίησης ποὺ εἶναι ἡ πανθρησκεία. Ἐµεῖς ὡς µοναχοὶ ἀγωνιζόµεθα σὲ ὅλο τὸν ἐπίγειο βίο µας νὰ καταστείλουµε τὰ πάθη µας καὶ νὰ γίνουµε ἀπαθεῖς. Ἀλλὰ δὲν µπορεῖ καὶ δὲν πρέπει νὰ εἴµαστε ἀπαθεῖς, ὅταν γύρω µας µὲ παρρησία πολὺ καταπατοῦνται οἱ ἀλήθειες τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου, καὶ οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας. ∆ιαβάζοντας κάθε µέρα τὸ συναξάρι τῆς ἡµέρας, βλέπουµε ὅτι σχεδὸν κάθε ἡµέρα ἑορτάζεται καὶ ἕνας Ἅγιος ὁµολογητὴς ἢ ἱεροµάρτυς. Γιὰ τὴν πίστη τὴν Ἁγία ποὺ µᾶς παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι µὲ τὸ µαρτυρικό τους αἷµα, ποὺ σήµερα ἐπιχειροῦν πολλοὶ οἰκουµενιστὲς νὰ τὴν βάλλουν µέσα στὴν δαιµονικὴ χοάνη τῶν θρησκειῶν τοῦ πλανήτη, δὲν θὰ ἀντιδράσουµε ὡς µοναχοί, ἀλλὰ θὰ µένουµε ἀπαθεῖς; Ἡ µοναχικὴ γενιὰ τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 ἔδωσε τὸ πρέποντα ἀγώνα στὰ πρῶτα προδοτικὰ βήµατα τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα µὲ ἐπιστολὲς διαµαρτυρίας καὶ διακοπὴ µνηµοσύνου. Σήµερα τὴν µαρτυρία ὑποχρεούµεθα νὰ δώσουµε ἐµεῖς οἱ σύγχρονοι ἁγιορεῖτες, γιὰ τὰ ἀσυγκρίτως καὶ κατὰ πολὺ µεγαλύτερα καὶ περισσότερα παράνοµα, ποὺ λαµβάνουν χώρα γύρω µας; Ἐὰν χωρὶς ἐντολὴ Μεγάλης Συνόδου καταπατήθηκαν ἀµέτρητες φορὲς οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοὺς ἀδίστακτους οἰκουµενιστάς, τώρα µὲ τὴν ἐντολὴ ποὺ θὰ πάρουν ἀπὸ τὴν Μεγάλη Σύνοδο, θὰ ὁδηγήσουν σίγουρα τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, σὲ κατὰ πολὺ µεγαλύτερο σχίσµα ἀπ᾽ αὐτὸ τοῦ ἡµερολογιακοῦ. ∆υσ - τυχῶς, αὐτὸ τὸ µεγάλο σχίσµα θὰ φέρη καὶ τὴν σφραγίδα τῆς ἔνοχης σιωπῆς µας!
Ὅ,τι παράνοµο ἔχει περάσει µέχρι σήµερα ὡς νόµιµο καὶ ὅποιος διάλογος ἔχει γίνει µεταξὺ ὀρθοδόξου ἀληθείας καὶ παπικῆς αἱρέσεως, µὲ τὸ πρόσωπο αὐτῆς τῆς ἀγάπης ἔχει πάρει τὴν «νοµιµότητα». Ὅπως ὁ πόθος τῶν σκοτεινῶν δυνάµεων τῆς Ν. Ἐποχῆς, ποὺ ἐργάζονται πυρετωδῶς στὸ σκοτεινὸ παρασκήνιο εἶναι ἡ παγκοσµιοποίηση, βλέπε καὶ δήλωση Ἕλληνα πολιτικοῦ πρὶν λίγα χρόνια, ὅτι σὲ λίγο θὰ καταργηθοῦν τὰ σύνορα τῶν κρατῶν, ἔτσι καὶ ὁ πόθος τῶν ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν εἶναι ἡ «ἕνωση τῶν θρησκειῶν» µὲ προτεραιότητα, πρῶτα µὲ τὴν παπικὴ «ἐκκλησία», ποὺ φυσικὰ αὐτὸ θὰ ἐπιτευχθῆ µὲ τὸ πρόσωπο τῆς παραπάνω «ἀγάπης». Αὐτὸ φάνηκε καθαρὰ στὴν προσευχὴ τῆς Ἀσίζης, ὅπου ὅλοι οἱ ἀρχηγοὶ τῶν θρησκειῶν ἦταν πιασµένοι χέρι - χέρι, καὶ στὸ ἄλλο τὸ χέρι κρατοῦσαν γυάλινο µικρὸ δοχεῖο, µὲ ἄγνωστο περιεχόµενο, καὶ ἄγνωστο συµβολισµό. Ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς µαθητάς του ἦταν καὶ εἶναι ρητὴ καὶ ξεκάθαρη «πορευθέντες οὖν, µαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος». Σήµερα οἱ οἰκουµενιστὲς ἔχουν βάλει ὡς προτεραιότητα καὶ µεγάλο στόχο τους, µὲ ὅποιο τίµηµα καὶ ἂν πληρώσουν, νὰ καταστοῦν τὸ ἕτερο σκέλος τῆς παγκοσµιοποίησης ποὺ εἶναι ἡ πανθρησκεία. Ἐµεῖς ὡς µοναχοὶ ἀγωνιζόµεθα σὲ ὅλο τὸν ἐπίγειο βίο µας νὰ καταστείλουµε τὰ πάθη µας καὶ νὰ γίνουµε ἀπαθεῖς. Ἀλλὰ δὲν µπορεῖ καὶ δὲν πρέπει νὰ εἴµαστε ἀπαθεῖς, ὅταν γύρω µας µὲ παρρησία πολὺ καταπατοῦνται οἱ ἀλήθειες τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου, καὶ οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας. ∆ιαβάζοντας κάθε µέρα τὸ συναξάρι τῆς ἡµέρας, βλέπουµε ὅτι σχεδὸν κάθε ἡµέρα ἑορτάζεται καὶ ἕνας Ἅγιος ὁµολογητὴς ἢ ἱεροµάρτυς. Γιὰ τὴν πίστη τὴν Ἁγία ποὺ µᾶς παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι µὲ τὸ µαρτυρικό τους αἷµα, ποὺ σήµερα ἐπιχειροῦν πολλοὶ οἰκουµενιστὲς νὰ τὴν βάλλουν µέσα στὴν δαιµονικὴ χοάνη τῶν θρησκειῶν τοῦ πλανήτη, δὲν θὰ ἀντιδράσουµε ὡς µοναχοί, ἀλλὰ θὰ µένουµε ἀπαθεῖς; Ἡ µοναχικὴ γενιὰ τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 ἔδωσε τὸ πρέποντα ἀγώνα στὰ πρῶτα προδοτικὰ βήµατα τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα µὲ ἐπιστολὲς διαµαρτυρίας καὶ διακοπὴ µνηµοσύνου. Σήµερα τὴν µαρτυρία ὑποχρεούµεθα νὰ δώσουµε ἐµεῖς οἱ σύγχρονοι ἁγιορεῖτες, γιὰ τὰ ἀσυγκρίτως καὶ κατὰ πολὺ µεγαλύτερα καὶ περισσότερα παράνοµα, ποὺ λαµβάνουν χώρα γύρω µας; Ἐὰν χωρὶς ἐντολὴ Μεγάλης Συνόδου καταπατήθηκαν ἀµέτρητες φορὲς οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοὺς ἀδίστακτους οἰκουµενιστάς, τώρα µὲ τὴν ἐντολὴ ποὺ θὰ πάρουν ἀπὸ τὴν Μεγάλη Σύνοδο, θὰ ὁδηγήσουν σίγουρα τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, σὲ κατὰ πολὺ µεγαλύτερο σχίσµα ἀπ᾽ αὐτὸ τοῦ ἡµερολογιακοῦ. ∆υσ - τυχῶς, αὐτὸ τὸ µεγάλο σχίσµα θὰ φέρη καὶ τὴν σφραγίδα τῆς ἔνοχης σιωπῆς µας!
«Στῶµεν καλῶς στῶµεν µετὰ φόβου» Καλὴ Τεσσαρακοστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου