Με χρήση χρημάτων των ΜΚΟ και της Ε.Ε. προωθείται η εθνομηδενιστική θεώρηση που αμφισβητεί την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού
Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά
Δύο διαφορετικά μακεδονικά νομίσματα φέρουν στη μία όψη το ρόπαλο του Ηρακλή και τις επιγραφές «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΠΡΩΤΗΣ», προσδιορίζοντας ότι το ένα κόπηκε στην πρώτη από τις τέσσερις περιφέρειες στις οποίες διαίρεσαν οι Ρωμαίοι τη Μακεδονία μετά την κατάκτησή της. Παρότι τα δύο νομίσματα κόπηκαν σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους, φέρουν τα ίδια σύμβολα του ελληνικού κόσμου, ενώ οι τέσσερις ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται και σήμερα ώστε να ακυρώνουν άμεσα την αμφισβήτηση της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού που επιχειρείται μέσα από τη μεταμοντέρνα ή εθνομηδενιστική θεώρηση της Ιστορίας (Ε. Γκέλνερ, Μ. Αντερσον, Ε. Χόμπσμπομ).
Ο μεταμοντερνισμός αμφισβητεί την ύπαρξη και τη διαχρονική συνέχεια των εθνών ως ανθρωποκεντρικών συνόλων που εξελίσσονται φυσιολογικά μέσω των κοινών πολιτισμικών καταβολών, επειδή επιδιώκει την αντικατάσταση της πολιτικής αρχής του έθνους-κράτους με μία υπερεθνική εξουσία (Ευρωπαϊκή Ενωση) και τη μεταφορά του κέντρου της εθνικής εξουσίας εκτός των ιστορικών γεωγραφικών πλαισίων του έθνους (Βερολίνο, Βρυξέλλες).
Ο μεταμοντερνισμός χρησιμοποιεί την αφθονία των χρημάτων των ΜΚΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την εξαγορά των διανοουμένων, των ακαδημαϊκών, της επικοινωνίας και των πολιτικών μιας χώρας.
Ο τελικός στόχος του είναι η δημιουργία μίας πολυφυλετικής κοινωνίας αποκομμένης από κάθε ιστορικό παρελθόν, ώστε η οικονομική εκμετάλλευσή της από τα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας να είναι άνευ αντιδράσεων, π.χ. αναίμακτη επιβολή ΕΝΦΙΑ, περιουσιολογίου και φτωχοποίησης.
Ο μεταμοντερνισμός είναι το εργαλείο της εκμηδένισης της ιστορικής αυτοπεποίθησης των λαών και συνεπώς αποτελεί ένα ισχυρό γεωστρατηγικό όπλο. Σε γερμανικά, αυστριακά και ελβετικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, δηλαδή στον γεωγραφικό χώρο της κυριαρχίας του γερμανικού στοιχείου, μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών έχουν πολλαπλασιαστεί οι αναφορές ότι «οι Ελληνες δεν αποτελούν έθνος αλλά συνιστούν ένα πολυφυλετικό μείγμα Αλβανών, Σλάβων και Τούρκων άνευ ιστορικής συνέχειας με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο».
Αντιθέτως, η εμφάνιση των Σκοπιανών στα Βαλκάνια τον 7ο αιώνα και η ρωσική διάλεκτος που ομιλούν παρουσιάζονται από τους Γερμανούς ιστορικούς και τους έμμισθους Ελληνες προπαγανδιστές του μεταμοντερνισμού ως η ιστορική συνέχεια των αρχαίων Μακεδόνων.
Προφανώς η επανεμφάνιση των εθνολογικών θέσεων του Φαλμεράγιερ στο πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο έχει να κάνει με την επιδίωξη των γερμανικών λαών να κυριαρχήσουν οικονομικά στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο μέσω του διαδρόμου των Σκοπίων και της εξουδετέρωσης της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού.
Ο μεταμοντερνισμός λοιπόν παρουσιάζει αξιωματικές ψευδοεπιστημονικές θέσεις, ώστε συγκεκριμένα έθνη να αποκτήσουν γεωστρατηγικά οφέλη, την ίδια στιγμή που αγνοεί την αντικειμενικότητα, τη λογική, την Ιστορία και την αυτοοργάνωση των κοινωνιών βάσει των κοινών πολιτισμικών χαρακτηριστικών.
Ο σκοπός του είναι η επιβολή ιδεολογικών και ιστορικών θέσεων αντιθέτων των συμφερόντων ενός έθνους, αλλά ενισχυτικών των επιδιώξεων ενός άλλου. Στην Ελλάδα έχει στηθεί ένας ισχυρός μηχανισμός προπαγάνδας με σκοπό να εμπεδωθεί στη συνείδηση του λαού ότι «οι Ελληνες απέτυχαν να διαχειριστούν τη χώρα τους μέσω της πολιτικής αρχής του έθνους-κράτους και συνεπώς καθίσταται επιτακτική η υιοθέτηση ενός πολυπολιτισμικού κοινωνικού συμβολαίου υπογεγραμμένου από μία φιλογερμανική πολιτική οντότητα».
Παράλληλα, το εγχώριο ακαδημαϊκό σύστημα επέτυχε να εξοβελίσει από τον δημόσιο και επιστημονικό λόγο στην Ελλάδα τις αντίθετες απόψεις των αρχεγονιστών - primordials (το έθνος είναι αναλλοίωτο εδώ και 3.000 χρόνια. Τα έθνη ήσαν πρωτογενείς οντότητες, με ρίζες στη φύση και την Ιστορία), των εθνοσυμβολιστών (το ελληνικό έθνος δημιουργήθηκε τον
13ο αιώνα, Βακαλόπουλος, Σβορώνος, Καραμπελιάς, Βαγενάς), καθώς και αυτές των μοντερνιστών/νεωτερικών (το έθνος δημιουργήθηκε με βάση τις ιδέες του Διαφωτισμού).
Στην Ελλάδα ο πακτωλός των χρημάτων επέτρεψε στους ακαδημαϊκούς να υιοθετούν και να προπαγανδίζουν τις εθνολογικές θέσεις των αρχεγονιστών των γειτονικών χωρών και να λοιδορούν τις αντίστοιχες ελληνικές, ενώ αγνοούν περιφρονητικά τις θέσεις των εθνοσυμβολιστών, επειδή οι τελευταίοι, αφενός, αρνούνται τη δημιουργία των εθνών εκ του μηδενός (π.χ. «μακεδονικού έθνους») και, αφετέρου, τεκμηριώνουν την ιστορική συνέχεια των εθνοτήτων μέσω της γεωγραφίας, της γλώσσας, της γραφής, των συμβόλων και της θρησκείας. (http://akritas-history-of-makedonia.blogspot.com/2011/01/blog-post.html).
*Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά
Δύο διαφορετικά μακεδονικά νομίσματα φέρουν στη μία όψη το ρόπαλο του Ηρακλή και τις επιγραφές «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΠΡΩΤΗΣ», προσδιορίζοντας ότι το ένα κόπηκε στην πρώτη από τις τέσσερις περιφέρειες στις οποίες διαίρεσαν οι Ρωμαίοι τη Μακεδονία μετά την κατάκτησή της. Παρότι τα δύο νομίσματα κόπηκαν σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους, φέρουν τα ίδια σύμβολα του ελληνικού κόσμου, ενώ οι τέσσερις ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται και σήμερα ώστε να ακυρώνουν άμεσα την αμφισβήτηση της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού που επιχειρείται μέσα από τη μεταμοντέρνα ή εθνομηδενιστική θεώρηση της Ιστορίας (Ε. Γκέλνερ, Μ. Αντερσον, Ε. Χόμπσμπομ).
Ο μεταμοντερνισμός αμφισβητεί την ύπαρξη και τη διαχρονική συνέχεια των εθνών ως ανθρωποκεντρικών συνόλων που εξελίσσονται φυσιολογικά μέσω των κοινών πολιτισμικών καταβολών, επειδή επιδιώκει την αντικατάσταση της πολιτικής αρχής του έθνους-κράτους με μία υπερεθνική εξουσία (Ευρωπαϊκή Ενωση) και τη μεταφορά του κέντρου της εθνικής εξουσίας εκτός των ιστορικών γεωγραφικών πλαισίων του έθνους (Βερολίνο, Βρυξέλλες).
Ο μεταμοντερνισμός χρησιμοποιεί την αφθονία των χρημάτων των ΜΚΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την εξαγορά των διανοουμένων, των ακαδημαϊκών, της επικοινωνίας και των πολιτικών μιας χώρας.
Ο τελικός στόχος του είναι η δημιουργία μίας πολυφυλετικής κοινωνίας αποκομμένης από κάθε ιστορικό παρελθόν, ώστε η οικονομική εκμετάλλευσή της από τα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας να είναι άνευ αντιδράσεων, π.χ. αναίμακτη επιβολή ΕΝΦΙΑ, περιουσιολογίου και φτωχοποίησης.
Ο μεταμοντερνισμός είναι το εργαλείο της εκμηδένισης της ιστορικής αυτοπεποίθησης των λαών και συνεπώς αποτελεί ένα ισχυρό γεωστρατηγικό όπλο. Σε γερμανικά, αυστριακά και ελβετικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, δηλαδή στον γεωγραφικό χώρο της κυριαρχίας του γερμανικού στοιχείου, μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών έχουν πολλαπλασιαστεί οι αναφορές ότι «οι Ελληνες δεν αποτελούν έθνος αλλά συνιστούν ένα πολυφυλετικό μείγμα Αλβανών, Σλάβων και Τούρκων άνευ ιστορικής συνέχειας με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο».
Αντιθέτως, η εμφάνιση των Σκοπιανών στα Βαλκάνια τον 7ο αιώνα και η ρωσική διάλεκτος που ομιλούν παρουσιάζονται από τους Γερμανούς ιστορικούς και τους έμμισθους Ελληνες προπαγανδιστές του μεταμοντερνισμού ως η ιστορική συνέχεια των αρχαίων Μακεδόνων.
Προφανώς η επανεμφάνιση των εθνολογικών θέσεων του Φαλμεράγιερ στο πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο έχει να κάνει με την επιδίωξη των γερμανικών λαών να κυριαρχήσουν οικονομικά στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο μέσω του διαδρόμου των Σκοπίων και της εξουδετέρωσης της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού.
Ο μεταμοντερνισμός λοιπόν παρουσιάζει αξιωματικές ψευδοεπιστημονικές θέσεις, ώστε συγκεκριμένα έθνη να αποκτήσουν γεωστρατηγικά οφέλη, την ίδια στιγμή που αγνοεί την αντικειμενικότητα, τη λογική, την Ιστορία και την αυτοοργάνωση των κοινωνιών βάσει των κοινών πολιτισμικών χαρακτηριστικών.
Ο σκοπός του είναι η επιβολή ιδεολογικών και ιστορικών θέσεων αντιθέτων των συμφερόντων ενός έθνους, αλλά ενισχυτικών των επιδιώξεων ενός άλλου. Στην Ελλάδα έχει στηθεί ένας ισχυρός μηχανισμός προπαγάνδας με σκοπό να εμπεδωθεί στη συνείδηση του λαού ότι «οι Ελληνες απέτυχαν να διαχειριστούν τη χώρα τους μέσω της πολιτικής αρχής του έθνους-κράτους και συνεπώς καθίσταται επιτακτική η υιοθέτηση ενός πολυπολιτισμικού κοινωνικού συμβολαίου υπογεγραμμένου από μία φιλογερμανική πολιτική οντότητα».
Παράλληλα, το εγχώριο ακαδημαϊκό σύστημα επέτυχε να εξοβελίσει από τον δημόσιο και επιστημονικό λόγο στην Ελλάδα τις αντίθετες απόψεις των αρχεγονιστών - primordials (το έθνος είναι αναλλοίωτο εδώ και 3.000 χρόνια. Τα έθνη ήσαν πρωτογενείς οντότητες, με ρίζες στη φύση και την Ιστορία), των εθνοσυμβολιστών (το ελληνικό έθνος δημιουργήθηκε τον
13ο αιώνα, Βακαλόπουλος, Σβορώνος, Καραμπελιάς, Βαγενάς), καθώς και αυτές των μοντερνιστών/νεωτερικών (το έθνος δημιουργήθηκε με βάση τις ιδέες του Διαφωτισμού).
Στην Ελλάδα ο πακτωλός των χρημάτων επέτρεψε στους ακαδημαϊκούς να υιοθετούν και να προπαγανδίζουν τις εθνολογικές θέσεις των αρχεγονιστών των γειτονικών χωρών και να λοιδορούν τις αντίστοιχες ελληνικές, ενώ αγνοούν περιφρονητικά τις θέσεις των εθνοσυμβολιστών, επειδή οι τελευταίοι, αφενός, αρνούνται τη δημιουργία των εθνών εκ του μηδενός (π.χ. «μακεδονικού έθνους») και, αφετέρου, τεκμηριώνουν την ιστορική συνέχεια των εθνοτήτων μέσω της γεωγραφίας, της γλώσσας, της γραφής, των συμβόλων και της θρησκείας. (http://akritas-history-of-makedonia.blogspot.com/2011/01/blog-post.html).
*Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου