Προετοιμαζόταν για το τέλος της ζωής του ο καλοκάγαθος μητροπολίτης
Θλίψη στην Εκκλησία και στους πιστούς προκάλεσε η είδηση της αιφνίδιας κοίμησης του μητροπολίτη Γλυφάδας Παύλου χθες τα ξημερώματα. Ο μακαριστός έπασχε εδώ και χρόνια από καρδιολογικά προβλήματα, τα οποία όμως δεν τον απέτρεπαν από το να ποιμαίνει με ξεχωριστό τρόπο τη μητρόπολή του. Ο Παύλος ήταν τόσο μεθοδικός, τακτικός και τελειομανής, που είχε προβλέψει και είχε οργανώσει ακόμα και την ίδια του την ταφή, προετοιμάζοντας εδώ και καιρό το μνήμα του στον αυλόγυρο του μοναστηριού του Αγίου Νεκταρίου στην Τερψιθέα.
Γεννημένος το 1943 στην Ερμούπολη της Σύρου, αλλά Μικρασιάτης στην καταγωγή, δεν ξεχνούσε τις αλησμόνητες πατρίδες. Από μικρός είχε κλίση προς την Εκκλησία. Ο ίδιος δεν έκρυβε ότι ως παιδί τού άρεσε να φτιάχνει μόνος του αυτοσχέδια άμφια και να τελεί τη λειτουργία με ποίμνιο φίλους και φίλες από τη γειτονιά και το σχολείο.
Η φυσική ιερατική κλίση επιβεβαιώθηκε με τις σπουδές στη Θεολογική Σχολή της Αθήνας και τη χειροτονία του αρχικά το 1966 και τρία χρόνια μετά ως πρεσβυτέρου.
Οι σπουδές στις ΗΠΑ στην Ποιμαντική - Κοινωνιολογία και Ψυχολογία για νέους τού άνοιξαν περισσότερο τους ορίζοντες. Οταν γύρισε στην Ελλάδα, αποφάσισε ότι οι νέοι θα είναι όχι απλά ο πυρήνας, αλλά η ουσία της διακονίας του. Πράγματι, για πολλά χρόνια πρόσφερε ως ιεροκήρυκας στις μητροπόλεις της Πρέβεζας, της Νίκαιας και στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Ανεκτίμητες ήταν οι υπηρεσίες του και ως υπευθύνου της θρησκευτικής υπηρεσίας των Φυλακών Ανηλίκων Κορυδαλλού.
Εκεί ανάλωνε πολλές ώρες συνομιλώντας με κρατουμένους, θέλοντας να τους ανοίξει νέους πνευματικούς ορίζοντες που θα τους βοηθήσουν στην κοινωνική ενσωμάτωση μετά την ολοκλήρωση της ποινής τους.
Το 1999 ανέλαβε ηγουμένος στη Μονή Πετράκη, ενώ τρία χρόνια μετά ο μακαριστός Χριστόδουλος, διαβλέποντας τις δυνατότητές του, αποφάσισε να τον προτείνει ως πρώτο μητροπολίτη της νεοσυσταθείσας Μητρόπολης Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης, Βάρης.
Θλίψη στην Εκκλησία και στους πιστούς προκάλεσε η είδηση της αιφνίδιας κοίμησης του μητροπολίτη Γλυφάδας Παύλου χθες τα ξημερώματα. Ο μακαριστός έπασχε εδώ και χρόνια από καρδιολογικά προβλήματα, τα οποία όμως δεν τον απέτρεπαν από το να ποιμαίνει με ξεχωριστό τρόπο τη μητρόπολή του. Ο Παύλος ήταν τόσο μεθοδικός, τακτικός και τελειομανής, που είχε προβλέψει και είχε οργανώσει ακόμα και την ίδια του την ταφή, προετοιμάζοντας εδώ και καιρό το μνήμα του στον αυλόγυρο του μοναστηριού του Αγίου Νεκταρίου στην Τερψιθέα.
Γεννημένος το 1943 στην Ερμούπολη της Σύρου, αλλά Μικρασιάτης στην καταγωγή, δεν ξεχνούσε τις αλησμόνητες πατρίδες. Από μικρός είχε κλίση προς την Εκκλησία. Ο ίδιος δεν έκρυβε ότι ως παιδί τού άρεσε να φτιάχνει μόνος του αυτοσχέδια άμφια και να τελεί τη λειτουργία με ποίμνιο φίλους και φίλες από τη γειτονιά και το σχολείο.
Η φυσική ιερατική κλίση επιβεβαιώθηκε με τις σπουδές στη Θεολογική Σχολή της Αθήνας και τη χειροτονία του αρχικά το 1966 και τρία χρόνια μετά ως πρεσβυτέρου.
Οι σπουδές στις ΗΠΑ στην Ποιμαντική - Κοινωνιολογία και Ψυχολογία για νέους τού άνοιξαν περισσότερο τους ορίζοντες. Οταν γύρισε στην Ελλάδα, αποφάσισε ότι οι νέοι θα είναι όχι απλά ο πυρήνας, αλλά η ουσία της διακονίας του. Πράγματι, για πολλά χρόνια πρόσφερε ως ιεροκήρυκας στις μητροπόλεις της Πρέβεζας, της Νίκαιας και στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Ανεκτίμητες ήταν οι υπηρεσίες του και ως υπευθύνου της θρησκευτικής υπηρεσίας των Φυλακών Ανηλίκων Κορυδαλλού.
Εκεί ανάλωνε πολλές ώρες συνομιλώντας με κρατουμένους, θέλοντας να τους ανοίξει νέους πνευματικούς ορίζοντες που θα τους βοηθήσουν στην κοινωνική ενσωμάτωση μετά την ολοκλήρωση της ποινής τους.
Το 1999 ανέλαβε ηγουμένος στη Μονή Πετράκη, ενώ τρία χρόνια μετά ο μακαριστός Χριστόδουλος, διαβλέποντας τις δυνατότητές του, αποφάσισε να τον προτείνει ως πρώτο μητροπολίτη της νεοσυσταθείσας Μητρόπολης Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης, Βάρης.
Από wikipedia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών (εισήγηση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος)