Τραμπουκισμός

Συκοφαντούν, εξυβρίζουν και, πλέον ως κυβέρνηση, συλλαμβάνουν

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Είναι πραγματικά φαιδρό, αλλά και ανησυχητικό, μια κυβέρνηση η οποία έχει αφήσει τους πραιτοριανούς της να αλωνίζουν και να τραμπουκίζουν ελεύθερα, η οποία τους έχει παραδώσει μια ολόκληρη συνοικία της Αθήνας για να την κάψουν και να την ισοπεδώσουν, η οποία έχει κολλήσει ένα εκατομμύριο αφίσες με απειλές και ύβρεις, να συλλαμβάνει Ελληνες για παράνομη αφισοκόλληση.

Τους ενοχλούν οι αφίσες με την ερώτηση «Εσείς θα ψηφίσετε τη συμφωνία;», όταν όλη η Αθήνα έχει στολιστεί από την άθλια αφισοταπετσαρία του αριστερού παρακράτους, το οποίο τσακίζει «φασίστες, ρατσιστές, νοικοκυραίους και μικροαστούς», δηλαδή όποιον διαφωνεί με την τρικυμία εν κρανίω από την οποία πάσχει όλος αυτός ο συρφετός.

Ο δε βουλευτής τους κ. Καραγιαννίδης, ο οποίος είχε δηλώσει το 2013 ότι στο σπίτι του έχει μάσκες, κοντάρια και τον «Τσελεμεντέ του αναρχικού», τρόμαξε από τους «Γκοτζαμάνηδες». Αναστατώθηκε το «δημοκρατικό» αίσθημα του κυρίου με τα κοντάρια από τις αφίσες με την ερώτηση για τις Πρέσπες και κατηγόρησε για φασισμό όσους δεν λένε τίποτα για το θέμα.

Ποιος; Ο κύριος που έκανε επερωτήσεις στη Βουλή μαζί με την Κατριβάνου και τον Κουράκη υπέρ των καταλήψεων, τις οποίες αποκαλούσαν «πολιτιστικά κέντρα». Είχα την «τιμή» να συνομιλήσω με τον Καραγιαννίδη σε μια εκπομπή στο Mega με αφορμή τη λύση της κατάληψης στη Βίλα Αμαλία. Ως κάτοικος, είχα εκθέσει το «πολιτιστικό έργο» των καταληψιών και των υποστηρικτών τους. Ο Καραγιαννίδης με είχε αποκαλέσει χρυσαυγίτισσα -κλασική τραμπουκίστικη τακτική των συριζαίων-, οι οποίοι, όπως είπα τότε, «αποκαλούν άπαντες φασίστες για να καλύψουν τις δικές τους φασιστικές συμπεριφορές».

Μέσα σε λίγες ώρες, τα συριζοτρόλ των υπογείων της Κουμουνδούρου με είχαν διασύρει σε όλο το διαδίκτυο και με είχαν επικηρύξει - φυσικά, ανώνυμα. Τις τακτικές αυτές ακολουθούν στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις γειτονιές, στον δημόσιο λόγο. Παντού. Στοχοποιούν, συκοφαντούν, εξυβρίζουν, προκαλούν και πλέον, ως κυβέρνηση, συλλαμβάνουν κιόλας.

Βέβαια, τίποτε από όλα αυτά δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη. Τι περίμενε κάποιος από ένα τσούρμο αγράμματους, ανεπάγγελτους, οργανωμένους στο ΚΚΕ αφισοκολλητές; Αστική ευγένεια, ευφράδεια λόγου, δημοκρατικά αισθήματα, ικανότητες, εργατικότητα, αισθητική και ευαισθησίες; Δικτατορία του προλεταριάτου έμαθαν, δικτατορία των ηλιθίων εφαρμόζουν, ελλείψει προλετάριων, οι οποίοι εργάζονται και δεν είναι της συνομοταξίας τους.
Από τη δημοκρατία ως τη δικτατορία ήταν τελικά μία ψήφος δρόμος.



*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvell

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου