Ἐμπαιγμὸς καὶ βεβήλωσις τοῦ γάμου -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ὁ διάβολος πάντοτε στό ἀνθρώπινο πρόσωπο, στόχευε τόν ἴδιο τόν Θεό. Μάταιος, ὡστόσο, ὁ ἀντίθεος πόλεμός του, γιατί δέν πολεμοῦσε τόν ἴδιο τό Θεό, ἀλλά τήν εἰκόνα Του. Ὁ Μέγας Βασίλειος ἀναφέρει ἕνα πολύ ὡραῖο παράδειγμα: «Ἐάν τοποθετήσουμε, λέει, μιά ζωγραφική εἰκόνα τοῦ ἀνθρώπου μπροστά σ᾽ ἕνα λιοντάρι, νομίζοντας πώς εἶναι ἀληθινός καί πραγματικός ἄνθρωπος, θά ὁρμήσει νά τόν κατασπαράξει! Ὡστόσο, δέ θά πετύχει τίποτε, γιατί ἦταν ζωγραφιά καί ὄχι ἀληθινός ἄνθρωπος! Αὐτό κάνει καί ὁ διάβολος. Πολεμώντας τόν ἄνθρωπο,ἔχει τήν ἰδέα πώς προσβάλλει τόν ἴδιο τό Θεό». «Οὐ γάρ αὐτοῦ τά νοήματα ἀγνοοῦμεν», λέγει γιά τό διάβολο, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Β´ Κορ. Β´ 11). Δέ μᾶς διαφεύγουν οἱ πονηριές του. Τά πάντα μηχανεύεται, γιά νά μᾶς ἐξαπατήσει.
Ὅ,τι ἐμεῖς ἀγαποῦμε καί σεβόμαστε, ἐκεῖνος τό μισεῖ καί τό βεβηλώνει. Αὐτό ἀκριβῶς συμβαίνει καί μέ τό Μυστήριο τοῦ Γάμου. Ἐπειδή μισεῖ καί ἀπεχθάνεται κάθε ἐκδήλωση τιμῆς καί λατρείας τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ - ὅπως εἶναι τά ἅγια Μυστήρια - τά κατάφερε νά ἐξαπατήσει σχεδόν ὅλους τούς Προτεστάντες καί τούς Ἀγγλικανούς, (αἱρετικούς) - ὄχι μόνο νά θεσπίσουν «γάμους» ὁμοφυλοφίλων, ἀλλά καί τόλμησε κάποιος «διαβολικός» ἄνθρωπος, νά εἰσηγηθεῖ καί συγγραφή εἰδικῆς «ἀκολουθίας» τέτοιου «γάμου»! Ὤ, ἔμπνευση σατανική!… Κατά τόν ἱερό Χρυσόστομο: «Ὄντως, ἐσχάτη μέθη καί κακόν ἔσχατον ἡ ἁμαρτία». Μοιάζει μεθυσμένος ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας. Ἡ ἐποχή μας μέ τήν ἀμνήστευση ὅλων τῶν ὀντολογικά, ἀνθρωπολογικά καί ἠθικά ἀνώμαλων, αἰσχρῶν καί ἀκόλαστων πράξεων, ἀποτελεῖ γελοιότητα καί μόνο ἡ ἀναφορά στήν ἱερή λέξη «Γάμος»! Ἄλλοτε γινότανε λόγος γιά τήν ἀπαράδεκτη,ἠθικά καί χριστιανικά, «συμβίωση» ἑτερόφυλων ζευγαριῶν. Τώρα τά «φιρμάνια» ΗΠΑ καὶ Εὐρώπης ἐπιμένουν στήν ἐπιβολή, ὄχι μόνο τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἀλλά καί τῆς συμβίωσης τῶν ὁμοφυλόφιλων! «Φρῖξον ἥλιε καί στέναξον ἡ γῆ»! Ἐπιτρέψτε μου μερικές γραμμές ἀπ' τόν Πρόλογο βιβλίου μου γιά τό Γάμο, πολύ ἐπίκαιρες: «Ἐξουθενωτικά τά χτυπήματα πού δέχεται ὁ γάμος κι ἡ οἰκογένεια. Μαστιγώματα πού συνθλίβουν τήν ἱερότητα τοῦ μεγάλου Μυστηρίου. Ὁ ἐλεύθερος ἔρωτας, ἡ ἀποποινικοποίηση τῆς μοιχείας, ἡ νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων, ἡ ἔξαρη τῆς σαρκολατρίας, ἡ ἠθική ἀποχαλίνωση, τό ἀσυγκράτητο ξεγύμνωμα, ὁ ἀναρχισμός τῆς μόδας, ἡ καθολική κρίση τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν... Ἀνελέητα τά σφυροκοπήματα τοῦ γάμου...». Ὅ,τι κι ἄν συμβαίνει, «παρά Κυρίου ἁρμόζεται γυνῇ ἀνδρί». Ἡ ἕνωση τοῦ ἄντρα καί τῆς γυναίκας πού πιστεύουν στό Θεό κι ἐξαρτοῦν ἀπ᾽ Αὐτόν ὅλη τους τή ζωή, δέν εἶναι κάτι τυχαῖο καί συμπτωματικό. Εἶναι μιά ὑπόθεση στήν ὁποία πάντα συμμετέχει μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον ὁ Νυμφαγωγός Κύριος καί Θεός, «ἐξ οὗ πᾶν δώρημα τέλειον».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου