Εἰς τό
θεῖον στερέωμα τοῦ Χριστιανισμοῦ, λάμπει πλῆθος ἀστέρων, θαυμαστῶν Ἁγίων, ἀνδρῶν
καὶ γυναικῶν, οἵτινες σκορπίζουν τὸ ἔκπαγλον θεῖον Φῶς τους εἰς τὴν Οἰκουμένην
καὶ ὁδοποιοῦν πιστὲς καρδιὲς εἰς νομὰς σωτηρίους. Ἐν μέσῳ αὐτῶν, ἰδιαιτέραν
θέσιν ἔχουν οἱ τρεῖς Ἅγιοι Ἱεράρχες Βασίλειος ὁ Μέγας, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καὶ
Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος οἵτινες, ζῶντες, διά τῶν θεοπνεύστων λόγων - κηρυγμάτων
τους, διά τῆς Ἁγίας βιοτῆς τους καὶ τῶν Χριστιανοκοινωνικῶν φιλανθρωπικῶν
πράξεων καὶ ἔργων τους (Βασιλειάδα) πρὸς ὅλον τὸν κόσμον ἀδιακρίτως χρώματος,
φυλῆς, πίστεως, λατρείας, καὶ νῦν ἀπό τοῦ οὐρανίου κατοικητηρίου τους διά τῶν
σοφῶν γραφῶν - συγγραμμάτων, ποὺ μᾶς ἄφησαν, καλλιεργοῦν ψυχὲς φωτίζοντες αὐτὲς
πρὸς τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως ἀλήθειαν, θεοφάνειαν, θεογνωσίαν, θεοδρομίαν πρός τὸν
παντάνακτα Θεὸν, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν, ὅστις ἦλθε εἰς τὸν κόσμον «ἁμαρτωλοὺς
σῶσαι».
Μέγιστοι φωστῆρες τῆς τρισηλίου θεότητος, ὡς ὁ Ἱερὸς Ὑμνῳδὸς τοὺς προσφωνεῖ εἰς τὸ Ἱερὸν Ἀπολυτίκιόν τους, δόγμασι θείοις τὴν Οἰκουμένην πυρσεύσαντες προσδοκοῦν τοὺς ἀνθρώπους «τέκνα Θεοῦ γενέσθαι» καὶ «τῆς σωτηρίας καί αἰωνίου μακαριότητος τυχεῖν». Διά τοῦτο τὴν ἀπὸ τοῦ ματαίου κόσμου φυγὴν - θανὴν των ἐθρήνησαν ὄχι μόνον Χριστιανοὶ καὶ Ἕλληνες, ἀλλὰ ὁ πᾶς κόσμος ὁ νοῦν ἐπὶ τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως ἀλήθειαν ἔχων καὶ καρδίαν φρονηματισμοῦ ἐπὶ τῶν τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ δογμάτων. Καὶ ὄχι μόνον τότε ἐτίμων καὶ ἠγάπων αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ σήμερον ὁ σεβασμός, ἡ τιμή, ἡ ἀγάπη, ὁ φρονηματισμὸς πρὸς τὴν διδασκαλίαν των καὶ μίμησιν τῆς βιοτῆς των, εἶναι μεγάλος. Διὸ καὶ κοινὴ ἑορτὴ τῆς σεπτῆς μνήμης των παρὰ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἔχει ὁρισθῆ ἡ 30ὴ μηνὸς Ἰανουαρίου. Οἱ Ἅγιοι -τρεῖς Ἱεράρχες χαρισματικοὶ τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ καὶ φωτισμένοι μελετητὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς φιλολογίας καὶ φιλοσοφίας ἐνηρμόνισαν τὰ διδάγματα τῶν φιλοσόφων τῆς Ἑλληνικῆς ἀρχαιότητος μὲ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ, καὶ διεμόρφωσαν τὸν Ἑλληνοχριστιανικὸν Πολιτισμόν, ὅστις «ἐφανερώθη ὁ δημιουργικώτερος πολιτισμὸς ἀπὸ ὅσους εἶδε ποτὲ ἡ ἱστορία» (Φιλόσοφος Ζέγκερ). Καὶ εἶναι αὐτὴ ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως, ἡ ὀρθότης τοῦ νοήματος τῆς ζωῆς, ἡ εὐαισθησία της, ὁ πολιτισμός της, ἡ εὐδαιμονία της καὶ τέλος ἡ σωτηρία καὶ ἡ θεία μακαριότης τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους. Ἡ περίφημη πραγματεία τοῦ μεγάλου Βασιλείου πρὸς τοὺς νέους «ὅπως ἂν ἐξ Ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων» παρέχει ἀκλόνητες μαρτυρίες γιὰ τὴν ὠφελιμότητα καὶ τὴν ἀξία τῶν ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν, τομέα εἰς τὸν ὁποῖον πρωτοστατεῖ, συνιστᾶ, εὔχεται ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Οἱ Ἅγιοι τρεῖς Ἱεράρχες Βασίλειος ὁ Μέγας, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἐτίμησαν καὶ κατεξίωσαν μὲ τὴν διδασκαλία καὶ τὴν δρᾶσιν τους τὰ Ἑλληνικὰ Γράμματα. Ἀνεδείχθησαν στυλοβάτες καὶ προστάτες τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας. Μὲ τὴν περὶ Παιδείας καὶ Ἀγωγῆς Ἑλληνοχριστιανικήν των μόρφωσιν καθώρισαν τὴν μορφωτικὴν ὕλην εἰς τὴν περὶ Παιδείας καὶ Ἀγωγῆς διδασκαλίαν, ἥτις ἀποβλέπει καὶ στοχεύει ἀπὸ τὸν καλοκάγαθον πολίτην τοῦ κόσμου εἰς τὸν καλοκάγαθον πολίτην τοῦ Οὐρανοῦ. Μὲ τὸν βαθὺ φιλοσοφικὸν στοχασμόν τους, τὴν μεγάλην καὶ βαθεῖαν πίστιν Τους, τὴν θερμὴν ἀγάπη Τους εἰς τόν Θεὸν καὶ εἰς τὸν ἄνθρωπο, ἀνεδείχθησαν πρότυπα φιλανθρωπίας καὶ ἀρετῆς, ἐπιφανεῖς ρήτορες καὶ συγγραφεῖς, μεγάλοι Παιδαγωγοὶ καὶ Οἰκουμενικοὶ Διδάσκαλοι. Τιμῶντες πάντοτε τὴν Ἁγίαν Μνήμην Τους καὶ ἰδιαιτέρως κατὰ τὴν κοινὴν Ἑορτὴν τους τὴν 30ήν μηνὸς Ἰανουαρίου κατ᾽ ἔτος, ἂς εἴμεθα εὐγνώμονες πρὸς εὐεργέτας μας, ἂς ἐξαιτούμεθα τὴν εὐχήν των, φωτισμόν, προστασίαν, ποδηγέτησίν μας εἰς τὸν δρόμον τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἦτο καὶ ὁ δρόμος των.
Μέγιστοι φωστῆρες τῆς τρισηλίου θεότητος, ὡς ὁ Ἱερὸς Ὑμνῳδὸς τοὺς προσφωνεῖ εἰς τὸ Ἱερὸν Ἀπολυτίκιόν τους, δόγμασι θείοις τὴν Οἰκουμένην πυρσεύσαντες προσδοκοῦν τοὺς ἀνθρώπους «τέκνα Θεοῦ γενέσθαι» καὶ «τῆς σωτηρίας καί αἰωνίου μακαριότητος τυχεῖν». Διά τοῦτο τὴν ἀπὸ τοῦ ματαίου κόσμου φυγὴν - θανὴν των ἐθρήνησαν ὄχι μόνον Χριστιανοὶ καὶ Ἕλληνες, ἀλλὰ ὁ πᾶς κόσμος ὁ νοῦν ἐπὶ τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως ἀλήθειαν ἔχων καὶ καρδίαν φρονηματισμοῦ ἐπὶ τῶν τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ δογμάτων. Καὶ ὄχι μόνον τότε ἐτίμων καὶ ἠγάπων αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ σήμερον ὁ σεβασμός, ἡ τιμή, ἡ ἀγάπη, ὁ φρονηματισμὸς πρὸς τὴν διδασκαλίαν των καὶ μίμησιν τῆς βιοτῆς των, εἶναι μεγάλος. Διὸ καὶ κοινὴ ἑορτὴ τῆς σεπτῆς μνήμης των παρὰ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἔχει ὁρισθῆ ἡ 30ὴ μηνὸς Ἰανουαρίου. Οἱ Ἅγιοι -τρεῖς Ἱεράρχες χαρισματικοὶ τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ καὶ φωτισμένοι μελετητὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς φιλολογίας καὶ φιλοσοφίας ἐνηρμόνισαν τὰ διδάγματα τῶν φιλοσόφων τῆς Ἑλληνικῆς ἀρχαιότητος μὲ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ, καὶ διεμόρφωσαν τὸν Ἑλληνοχριστιανικὸν Πολιτισμόν, ὅστις «ἐφανερώθη ὁ δημιουργικώτερος πολιτισμὸς ἀπὸ ὅσους εἶδε ποτὲ ἡ ἱστορία» (Φιλόσοφος Ζέγκερ). Καὶ εἶναι αὐτὴ ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως, ἡ ὀρθότης τοῦ νοήματος τῆς ζωῆς, ἡ εὐαισθησία της, ὁ πολιτισμός της, ἡ εὐδαιμονία της καὶ τέλος ἡ σωτηρία καὶ ἡ θεία μακαριότης τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους. Ἡ περίφημη πραγματεία τοῦ μεγάλου Βασιλείου πρὸς τοὺς νέους «ὅπως ἂν ἐξ Ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων» παρέχει ἀκλόνητες μαρτυρίες γιὰ τὴν ὠφελιμότητα καὶ τὴν ἀξία τῶν ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν, τομέα εἰς τὸν ὁποῖον πρωτοστατεῖ, συνιστᾶ, εὔχεται ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Οἱ Ἅγιοι τρεῖς Ἱεράρχες Βασίλειος ὁ Μέγας, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἐτίμησαν καὶ κατεξίωσαν μὲ τὴν διδασκαλία καὶ τὴν δρᾶσιν τους τὰ Ἑλληνικὰ Γράμματα. Ἀνεδείχθησαν στυλοβάτες καὶ προστάτες τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας. Μὲ τὴν περὶ Παιδείας καὶ Ἀγωγῆς Ἑλληνοχριστιανικήν των μόρφωσιν καθώρισαν τὴν μορφωτικὴν ὕλην εἰς τὴν περὶ Παιδείας καὶ Ἀγωγῆς διδασκαλίαν, ἥτις ἀποβλέπει καὶ στοχεύει ἀπὸ τὸν καλοκάγαθον πολίτην τοῦ κόσμου εἰς τὸν καλοκάγαθον πολίτην τοῦ Οὐρανοῦ. Μὲ τὸν βαθὺ φιλοσοφικὸν στοχασμόν τους, τὴν μεγάλην καὶ βαθεῖαν πίστιν Τους, τὴν θερμὴν ἀγάπη Τους εἰς τόν Θεὸν καὶ εἰς τὸν ἄνθρωπο, ἀνεδείχθησαν πρότυπα φιλανθρωπίας καὶ ἀρετῆς, ἐπιφανεῖς ρήτορες καὶ συγγραφεῖς, μεγάλοι Παιδαγωγοὶ καὶ Οἰκουμενικοὶ Διδάσκαλοι. Τιμῶντες πάντοτε τὴν Ἁγίαν Μνήμην Τους καὶ ἰδιαιτέρως κατὰ τὴν κοινὴν Ἑορτὴν τους τὴν 30ήν μηνὸς Ἰανουαρίου κατ᾽ ἔτος, ἂς εἴμεθα εὐγνώμονες πρὸς εὐεργέτας μας, ἂς ἐξαιτούμεθα τὴν εὐχήν των, φωτισμόν, προστασίαν, ποδηγέτησίν μας εἰς τὸν δρόμον τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἦτο καὶ ὁ δρόμος των.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου