Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (9ον) μέρος

Δεύτε λαοί -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 28 Νοεμβρίου 2018

Τη ΚΗ΄ (28^η) Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Ομολογητού και Μάρτυρος ΣΤΕΦΑΝΟΥ του Νέου.                                                                                                                

Στέφανος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ο Νέος, ο δια πασών των αρετών πεπλουτισμένος, ήτο από την Κωνσταντινούπολιν, εις την οποίαν εγεννήθη κατά τας ημέρας του Βασιλέως Αναστασίου Β΄ του και Αρτεμίου καλουμένου, του βασιλεύσαντος εν έτει ψιγ΄ - ψιε΄ (713 – 715). Είναι δε πράγματι μέγας πλούτος και θείον πράγμα η αρετή και πολλών εγκωμίων αξία αληθώς, όχι μόνον διότι ανταμείβει τους φίλους της φιλοτίμως, αλλά και διότι μόνον δι’ αυτών των εγκωμίων δύναται να σύρη προς το μέρος της τους φίλους της εξάπτουσα τον ζήλον εις τας ψυχάς και τας καρδίας αυτών. Επαινούντες δε τους φιλαρέτους και διηγούμενοι προθύμως τον βίον αυτών, δεικνύομεν προς αυτούς ευγνωμοσύνην και ευλάβειαν και παρακινούμεν και άλλους να μιμώνται αυτούς.

Οἱ δύο μεγαλύτεροι ἐχθροί τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἀγωγῆς -- Τοῦ κ. Νικολάου Χ. Χαρακάκου, Καθηγητοῦ Θεολογίας - διδάκτορος Θεολογίας καὶ Φιλοσοφίας

Ὁ ''πολυφυλετικός'', ''πολυθρησκευτικός'', ''πολυπολιτισμικὸς'' καί, στὴν πραγματικότητα, ἐθνοδιαλυτικός ἀποχριστιανισμὸς καὶ γραικυλισμὸς στὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημά μας ἔχει τὴν δική του ''ἰδεολογία'': τὸν νεοδιεθνιστικὸ ''εὐρωπαϊσμό''. Προσομοιάζει πρὸς τὸν κομμουνιστικὸ διεθνισμὸ ὡς πρὸς τὸ ὅτι μεριμνᾶ πρωτίστως γιὰ τὸν θρησκευτικὸ καὶ ἐθνικὸ ἀποχρωματισμὸ τῆς Παραδοσιακῆς Χριστιανικῆς καὶ Ἑλληνικῆς Παιδείας. Ἡ παρουσία ἀλλοδαπῶν μαθητριῶν καὶ μαθητῶν στὰ σχολεῖα δὲν εἶναι τυχαία συνέπεια τῆς μεταναστεύσεως καὶ λαθρομεταναστεύσεως τῶν οἰκογενειῶν των, ἀλλὰ μέρος τοῦ σκόπιμου σχεδιασμοῦ τῶν εὐρωζωνικῶν κέντρων, γιὰ νὰ τεθοῦν ἐκποδὼν ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Πατριωτικὴ Ἑλληνοπρέπεια ἀπὸ τὴν Ἐκπαίδευσι, ἀντικαθιστάμενες ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ σύγχυσι καὶ τὴν δίχως Ἑλληνικὴ Φιλοσοφικὴ Πνευματικότητα μηδενιστικὴ ''εὐρωπαιδεία''. Τοὺς ἐνοχλεῖ ἡ Ἑλληνορθόδοξος Ἀγωγή. Ποιούς; Μὰ τοὺς ἀρνητάς τῆς Ταυτότητός μας. Ἐσωτερικοὺς καὶ ἐξωτερικούς. Μαρξιστάς καὶ ''εὐρωπαϊστάς''.

Η ΟΥΔΕΤΕΡΟΘΡΗΣΚΕΙΑ

Αν το θρησκεύειν έχει κοινωνικό ρόλο και δεν είναι μόνο «προσωπική υπόθεση», γιατί να μη γίνει κοινωνικός κανόνας;

Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο*

Οι διοικούντες την «Ευρωένωση», παρά την κατατριβή τους με ένα αντικείμενο που (υποτίθεται ότι...) αποτελεί πραγμάτωση κοινωνικής και, προφανώς, μονιμότερης ενότητος μεγάλου αριθμού λαών, επηρεάζονται τόσο πολύ από τρέχοντα ερωτήματα (γεωπολιτικά, διοικητικά, δικαστικά, οικονομικά, νομισματικά, τραπεζικά κ.λπ.), ώστε δεν έχουν πια νου, ικανότητα και χρόνο να εξετάσουν βαθύτερα κριτηριακά ζητήματα ενότητος των Ευρωπαίων.

Πάπας: «Εἶναι ἄρρωστη ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία»!

ΕΝΑ ἀκόμη ἰσχυρὸ «χαστούκι» στὴν Ὀρθοδοξία μας ἀπὸ τὸν «ἀλάθητο» τῆς Ρώμης: Οὔτε λίγο οὔτε πολὺ χαρακτήρισε τὴν Ἐκκλησία μας «ἄρρωστη». Καὶ ξέρετε γιατί; Ἐπειδὴ δὲν εἶναι ἑνωμένη μὲ τὸν «ἀντιπρόσωπο τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ καὶ διάδοχο τοῦ Ἁγίου Πέτρου»! Μὲ ἄλλα λόγια ἐπειδὴ δὲν εἴμαστε ὑποταγμένοι στὴν δαιμονικὴ ἐξουσία του, ἐπειδὴ δὲν φιλοῦμε τὴν παντόφλα του! Αὐτὸ ἀποκάλυψε ὁ διακεκριμένος δημοσιογράφος κ. Γ. Παπαθανασόπουλος σὲ ἀποκαλυπτικὸ ἄρθρο του. Δεῖτε τί εἶπε ὁ θρασὺς καταληψίας τοῦ Πατριαρχείου τῆς Δύσεως: «Ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία δὲν εἶναι ἑνωμένη περὶ τὸν Ἐπίσκοπο εἶναι μία ἄρρωστη Ἐκκλησία». Δεῖτε ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ «Ἐπίσκοπος»: ὁ ἑνωμένος «μὲ τὸν Πάπα στὴ Μία, Μοναδικὴ (unique) Ἐκκλησία, ποὺ εἶναι ἡ δική μας, ἡ Ἱεραρχικὴ Ἁγία Μητέρα Ἐκκλησία»! Προσέξτε καὶ τὸν ὅρο «Ἱεραρχική», ποὺ σημαίνει ὅτι ἡ Ἐκκλησία, κατὰ τὸν «ἀλάθητο» εἶναι «ἱεραρχική», δηλαδὴ ἔχει κεφαλὴ τὴν «ἀφεντιά» του! Δεῖτε πῶς ἐννοεῖ τὴν ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν»: ξεδιάντροπα ὡς ὑποταγὴ στὴν ἐξουσία του! Καθόλου τυχαῖο, ὅτι αὐτὰ τὰ προκλητικά, τὰ εἶπε λίγες ἡμέρες πρὶν μεταβεῖ στὸ Φανάρι! Τὸ μόνο ποὺ μποροῦμε νὰ ποῦμε εἶναι τὸ ἑξῆς αὐτονόητο: Ἂν εἶχαν ἔστω ἐλάχιστο φιλότιμο οἱ «δικοί» μας οἰκουμενιστὲς ἔπρεπε νὰ «τινάξουν στὸν ἀέρα» τοὺς ἀτελέσφορους διαλόγους μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικοὺς καὶ νὰ ματαιώσουν τὴν ὑποδοχή του στὸ Φανάρι. Ἀλλὰ δυστυχῶς, ἄλλη εἶναι ἡ τραγικὴ πραγματικότητα, δὲν ἔβγαλε κανένας τους «ἄχνα»!

“O.T”  αριθ. Φύλλου 2048

Ἱερά Μονή Φιλοσόφου Γορτυνίας, «τό κρυφό σχολειό» -- Τοῦ ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη

Ἡ µονή βρίσκεται σέ µιά χαράδρα τοῦ Λουσίου ποταµοῦ καί ἱδρύθηκε τό 960¹ ἤ, κατά ἄλλους, τό 967² ἀπό τόν βυζαντινό ἄρχοντα Ἰωάννη Λαµπαρδόπουλο, πού ἦταν φίλος τοῦ αὐτοκράτορα Νικηφόρου Φωκᾶ.³ Πράγµατι, ἡ µονή αὐτή βρίσκεται «Κολληµένη σάν ὄστρακο» στόν ἱερό «βράχο τῆς Μονόπορης».⁴ Ἔχει ὀνοµαστεῖ ὡς «ἡ ἀρχόντισσα τοῦ φαραγγίου» καί ἔχει κτιστεῖ στήν περιοχή «Μονόπορη» πού εἶναι τό καλύτερο καί ὀµορφότερο τµῆµα τοῦ φαραγγιοῦ.⁵ Πρόκειται, ὅπως προλογικῶς ἀναφέραµε, γιά ἕνα ἀπό τά πιό παλαιά µοναστήρια τῆς Πελοποννήσου.⁶ Νά σηµειωθεῖ ὅτι ἡ µονή ἔχει χαρακτηριστεῖ διατηρητέο µνηµεῖο.

Άγιος Γρηγόριος Β΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Ο Μέγας ούτος της Ορθοδόξου Εκκλησίας αστήρ διεκρίθη δια τους αγώνας του εναντίον των λατινοφρόνων και λατινοφίλων ενωτικών της εποχής του, υπήρξε δε ο σφοδρότερος αντίπαλος του λατινόφρονος Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου. Πριν εισέτι χειροτονηθή Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατά το 1283, επί Ανδρονίκου Παλαιολόγου, διηύθυνε λίαν επιτυχώς τας Πατριαρχικάς υποθέσεις ως λόγιος Γεώργιος εκ Κύπρου. Εκλεγείς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από λαϊκών, ηρνήθη να δεχθή χειροτονίαν από λατινόφρονας ή λατινοφίλους Επισκόπους, ή έστω και απλώς επικοινωνήσαντας μετά των λατινοφρόνων. Επειδή δε όλοι σχεδόν οι Επίσκοποι του κλίματος του Πατριαρχείου της εποχής εκείνης είχον οπωσδήποτε επικοινωνήσει μετά του προκατόχου του Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου, παρέμεινεν επ’ αρκετόν εψηφισμένος μεν Πατριάρχης, αλλ’ άνευ χειροτονίας εκτελών μόνον όσα εκ των πατριαρχικών καθηκόντων δεν απήτουν ιερωσύνην.

Η παγκόσμια καταστροφή των εθνών (όσων εθνών, οι κυβερνήσεις των, υπογράψουν τον ερχόμενο Δεκέμβριο στο Marrakech, Μοrocco)

Refugees and Migrants  Compact for Migration

UN Summit 2016  New York Declaration

Conference 2018

At the UN Summit, the world came together around one plan. Member States have reached agreement by consensus on a powerful outcome document.

The New York Declaration for Refugees and Migrants expresses the political will of world leaders to save lives, protect rights and share responsibility on a global scale. At the UN Summit on 19 September, we expect to hear from world leaders about how each country will implement these commitments. Refugees, migrants, those who assist them, and their host countries and communities will all benefit if these commitments are met.

View the full text of the New York Declaration.

What are the commitments?

The New York Declaration contains bold commitments both to address the issues we face now and to prepare the world for future challenges. These include commitments to:

Διὰ τὴν ἀγωγὴν τῶν παιδιῶν -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Στά Γυμνασιακά μας χρόνια μαθαίναμε ἐκεῖνο τόν ὡραῖο διάλογο τῶν ἡλικιωμένων ἀνδρῶν μέ τά νέα παιδιά, πού ἔλεγε: «Ἄμμες ποτ᾽ ἦμεν ἄλκιμοι νεανίαι». Οἱ εὔρωστοι μεσήλικες ἀπαντοῦσαν: «Ἄμμες δέ γ᾽ ἐσμέν». Οἱ δέ νεώτεροι –τά παιδιά– ἀπαντοῦσαν: «Ἄμμες δέ γ᾽ ἐσόμεθα πολλῷ κάρρονες»! Δηλαδή: Καύχηση τῶν γερόντων, σταθερότητα τῶν μεσήλικων, καί ἡρωϊκοί ὁραματισμοί τῶν ἐφήβων. Στούς τελευταίους αἰῶνες ὑπῆρξαν μεγάλοι παιδαγωγοί καί πλῆθος παιδαγωγικῶν βιβλίων καί συγγραμμάτων. Σκοπός καί στόχος, ἡ ἀγωγή καί ἡ παιδεία τῶν νέων. (Προσοχή: Ἄλλο παιδεία καί ἄλλο ἐκπαίδευση). Ὁ μεγάλος ποιητής τῶν ψαλμῶν, θέτει τό παιδαγωγικό ἐρώτημα: «Ἐν τίνι κατορθώσει νεώτερος τήν ὁδόν αὐτοῦ»; Καί ἀπαντᾶ: «Ἐν τῷ φυλάξασθαι τούς λόγους σου» (Ψαλμ. 118,9). Ἡ αἰώνια, ἡ ἀληθινή, ἡ αὐθεντική καί ἡ πλέον ἀποτελεσματική ἀγωγή - αὐτό ὑποστηρίζουν καί οἱ διασημότεροι παιδαγωγοί - εἶναι ἡ Χριστιανική ἀγωγή.