ΑΣΚΗΣΙΣ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Μὲ βάση τὸ λόγο καὶ τὴ ἐμπειρία τῶν Ἁγίων μας, τῶν αὐθεντικῶν θεολόγων τῆς Ὀρθοδοξίας, θὰ φωτισθεῖ στὴν συνέχεια ἡ σχέση καὶ συμπληρωματικότητα τῶν δύο πτερύγων τῆς ἁγιοπνευματικῆς μας ζωῆς, τῆς ἀσκήσεως καὶ τῆς λατρείας.

1. Ὁ Χριστιανισμὸς δὲν εἶναι ἁπλὰ «μάθημα», ἀλλὰ προπάντων «πάθημα». Προσφέρεται ὡς ζωή, ὡς ἔνταξη σὲ ἕνα «καινό» -ἀποκεκαλυμμένο ἐν Χριστῷ, τρόπο ζωῆς, τὴν ζωὴ ποὺ εἰσήγαγε στὴν ἱστορία ὁ ἔνσαρκος Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὁ πιστὸς καλεῖται νὰ φθάσει-μέσῳ μιᾶς συγκεκριμένης πορείας- σὲ σημεῖο, ποὺ νὰ ἐφαρμόζει καὶ στὸν ἑαυτό του ἡ ὁμολογία τοῦ Ἀπ. Παύλου: «ζῶ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός» (Γαλ. 2, 20). Εἶναι «μόρφωσις» τοῦ Χριστοῦ μέσα στὸν πιστὸ (πρβλ. «ἵνα μορφωθῆ Χριστὸς ἐν ἡμῖν»· Γαλ. 4, 19). Νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος Χριστός -θεὸς κατὰ χάριν. Ἡ πορεία αὐτή, ποὺ ἰσοσυναμεῖ μὲ θεραπευτικὴ διαδικασία τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως (1) εἶναι ἀκριβῶς ἡ Πνευματικὴ ζωὴ ἤ ζωὴ ἐν Ἁγίῳ Πενύματι.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 13 Νοεμβρίου 2018

Τη ΙΓ΄ (13η) Νοεμβρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ  Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου.                                                  

Ιωάννης ο Χρυσόστομος ο μέγας φωστήρ και μεγαλόφωνος της οικουμένης διδάσκαλος, κατήγετο από την μεγαλόπολιν Αντιόχειαν, εγεννήθη τω τνδ΄ (354) έτει, υιός ων γονέων πατρός μεν Σεκούνδου αρχιστρατήγου, μητρός δε Ανθούσης, οίτινες ήσαν αμφότεροι πλούσιοι ειδωλολάτραι πρότερον· όταν δε εγέννησαν τον Άγιον εβαπτίσθησαν και εγένοντο Χριστιανοί. Από τοιούτους γονείς γεννηθείς ο Άγιος, ότε ήτο παιδίον, εδείκνυεν οποίος θέλει καταστή εις το ύστερον· δεκαοκταετής δε γενόμενος, εβαπτίσθη δια χειρός του Αγίου Μελετίου, του τότε Πατριάρχου Αντιοχείας. Ευθύς λοιπόν κατά την αρχήν της ζωής του πολλήν αγάπην και έρωτα είχεν ο Άγιος ούτος εις τους λόγους και τα μαθήματα.

Ἀγρυπνία Ἁγίων Ἀποστόλου Φιλίππου καί Γρηγορίου Παλαμᾶ

Φέρουμε σέ γνώση τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2018 θά τελεσθεῖ ὁλονύκτια πανηγυρική ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλου Φιλίππου καί Γρηγορίου Παλαμᾶ (14η Νοεμβρίου).
Ἀπό τίς 10:00 μ.μ. ἕως τίς 4:00 π.μ.
Θά τεθοῦν σέ προσκύνηση τεμάχια ἱερῶν λειψάνων τοῦ Ἀποστόλου Φιλίππου καί τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.
Ἡ πύλη θά ἀνοίξει στίς 9:45 μ.μ. καί θά παραμείνει ἀνοικτή καθ' ὅλην τήν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν.
  
IΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ

ΣΑΝ ΝΑ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΜΟΥΛΑΔΕΣ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα προσπαθεί να απαξιώσει κάθε ηρωική πράξη και να προλάβει οποιαδήποτε μορφή αντίστασης

Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά

Οι Ελληνες επισκέπτες στο Τελ Αβίβ θα διαπιστώσουν ευχάριστα ότι η εικόνα και οι δημόσιες εκφράσεις της πόλης είναι αντίστοιχες με αυτές των Αθηνών, με αποτέλεσμα να νιώθουν ότι βρίσκονται σε οικείο περιβάλλον. Επίσης, η συμπεριφορά και η στάση των Ισραηλινών προς τους Ελληνες είναι ιδιαίτερα φιλική, όχι μόνο σήμερα που οι σχέσεις των δύο χωρών έχουν στρατηγική σημασία, αλλά και παλαιόθεν, σε δυσκολότερες εποχές. Τα βράδια στη λεωφόρο Rothschild η νεολαία ακούει ελληνική μουσική με τα ίδια συναισθήματα και αγάπη που την ακούν οι νέοι στην Αθήνα στα νεανικά στέκια γύρω από την Ακρόπολη.

ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ» ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ Τοῦ Μοναχοῦ Ἱλαρίωνος Σταυροβουνιώτου


Στὸ πρόσφατο παρελθόν, στὶς δύο (2) Αὐγούστου τοῦ 2018, ἦρθεν στὸ μοναστήρι μας ὁ Θεολόγος κ. Ἀνδρέας Μαυρουδῆς ἀπὸ τὴν Λεμεσὸν καὶ μᾶς πληροφόρησε ὅτι πρὶν ἀπὸ καμμιὰν εἰκοσαριὰν ἡμέρες ἦταν στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου (στὸ ἑξῆς: Ἱ.Μ.Β.) τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ὅτι κατὰ τὴν ὥρα τῆς τραπέζης τοὺς ἐδιάβαζεν ὁ Ἡγούμενος Ἐφραίμ ἀπ’ τὸ βιβλίο ποὺ ἔγραψε γιὰ τὸν Γέροντά του Ἰωσὴφ Βατοπαιδινόν.
Ὅταν ἔφθασε στὸ σημεῖο ἐκεῖνο ποὺ ἔγραφε ὅτι ἐδιώχθηκαν ἀπὸ τὴν Μίνθη (τῆς Πάφου) καὶ ἐπῆγαν στὴν Ἱερὰ Μονὴ Σταυροβουνίου καὶ ἐκεῖ τοὺς ὑποδέχθηκε ὁ νῦν Γέροντας Ἀθανάσιος (ὁ Σταυροβουνιώτης) κ.ο.κ. καὶ πιὸ κάτω ἀναφέρεται στὸν προηγούμενο Γέροντα Γερμανὸν Σταυροβουνιώτην κ.ο.κ., παραπονέθηκε ὁ  Ἐφραὶμ ὅτι:
 «Οἱ παλαιοὶ Γέροντες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου ἀναγνώριζαν τὸν Γέροντα Ἰωσήφ, ἐνῶ οἱ νεώτεροι Σταυροβουνιῶτες δὲν τὸν ἀναγνωρίζουν καὶ γι’ αὐτὸ δὲν πουλᾶνε καὶ τὸ βιβλίο του».
Κατ’ ἀρχὴν νὰ ἀναφέρω, ὅπως ἐγὼ πληροφορήθηκα τὰ πράγματα ἀπὸ τοὺς ὑπευθύνους Μοναχοὺς τοῦ βιβλιοπωλείου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβονίου (στὸ ἑξῆς: Ἱ.Μ.Σ.), ὅτι οὐδέποτε τοὺς ἔχει ζητηθεῖ, καὶ κανένας ἁρμόδιος πωλητὴς τοῦ βιβλίου (τοῦ γ. Ἰωσήφ) δὲν ζήτησε ἀπὸ τοὺς Πατέρες τῆς Μονῆς μας, νὰ τὸ διαθέσουν πρὸς πώλησιν. Συνεπῶς, γιατί ἆρά γε ὁ Ἐφραίμ ἰσχυρίζεται ὅτι δὲν δεχόμαστε τὸ βιβλίον τους; Νὰ προσθέσω ἐπίσης, ὅτι ἡ Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου ἔχει ὡς ἀρχήν της νὰ μὴν ἀγοράζει νέα βιβλία, ἀλλὰ νὰ προωθεῖ αὐτὰ ποὺ εἶναι ἀπόθεμα τοῦ βιβλιοπωλείου καὶ κυρίως νὰ πωλεῖ τὰ ἐργόχειρα τῶν Μοναχῶν της.

Η πολιτική ως επάγγελμα

Οι ιδεολογίες σήμερα είναι σαν αποκριάτικη μάσκα καί γι’ αυτό οι εκλογές παίρνουν παγκοσμίως καρναβαλιστικό χαρακτήρα

Από τον Σαράντο Ι. Καργάκο

Ο φίλος μοῦ ἔρριξε μιά κοφτή ματιά πού θά μποροῦσε νά κάνει ἀκόμα καί τό βούτυρο νά... ξινίσει. Ἦταν βέβαια πάντα τόσο διακριτικός ὅσο καί μιά πέτρα πού σπάει ἕνα τζάμι. Μοῦ καταλόγισε γνωστική παρακμή γιατί τόλμησα νά θίξω τά φυντάνια τῆς τωρινῆς πολιτικῆς μας σκηνῆς.
Ὁ φίλος ἀδυνατοῦσε νά κατανοήσει ὅτι ἡ πολιτική στόν παρόντα καιρό ἔγινε ἐπάγγελμα, ὅπως ὁ γκανγκστερισμός στήν Ἀμερική τόν καιρό τῆς ποταπαγορεύσεως. Καί αὐτό ὄχι μόνο στήν Ἑλλάδα ἀλλά σέ πλεῖστες χῶρες τῆς γῆς. Ἡ ἔνταξη κάποιου νέου σέ μιά πολιτική παράταξη δέν γίνεται μέ γνώμονα κάποιο ἰδεολογικό πιστεύω ἀλλά μέ γνώμονα τίς προοπτικές καλύτερης οἰκονομικῆς καί κοινωνικῆς ἀνελίξεως.

Εἰς ἕνα κόσμον καταναλωτικόν - Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΟΣ -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἡ ἀνθρώπινη περιέργεια ἀναζητᾶ, μέ ὅλη τήν ἐπιστήμη τῆς Φυσικῆς καί τῆς Τεχνολογίας, ν’ ἀνακαλύψει καί νά μάθει, ἄν ὑπάρχει ἄλλη ζωή ἐκτός ἀπ’ το δικό μας πλανήτη. Καί ὁλοένα βρίσκεται μπροστά στό ἐρώτημα τῆς ὕπαρξης ἀνθρώπινης, ἤ ἄλλης ζωῆς σέ κάποιο ἄλλο πλανήτη, μέσα στόν ἀπέραντο οὐράνιο καί δυσεξαρίθμητο κόσμο. Ἡ ἐπιστημονική περιέργεια ταυτίζεται μέ μιά πανανθρώπινη ἀπορία σέ τοῦτο τό πρόβλημα. Γιαυτό καί τά ἀλλεπάλληλα διαστημικά πειράματα μέ τά διαστημόπλοια καί τούς διαστημικούς σταθμούς. Ὡστόσο, τό βέβαιο, ἐπί τοῦ παρόντος —τό ἀπόλυτα βέβαιο— εἶναι ἡ ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου στόν πλανήτη γῆ. Και ὅτι ἀπολαμβάνει ὅλα ὅσα τοῦ χάρισε ὁ παντοδύναμος και πάνσοφος Δημιουργός Θεός. Ὅλα δικά του, ὅπως τοῦ εἶπε αὐτός πού τόν ἔπλασε: «Ἰδού δέδωκα ὑμῖν πάντα χόρτον σπόριμον... καί πᾶν ξύλον... ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν... καί ἔθετο αὐτόν ἐν τῶ παραδείσω τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτόν καί φυλάσσειν» (Γεν. Α΄29, Β΄ 15).

Ο Γκούμας, ο Κατσίφας και η Βόρεια Ηπειρος

Μήπως ο αλβανικός εθνικισμός ετοιμάζει την κηδεία της ελληνικής εθνικής μειονότητας; Θα το επιτρέψουμε;

Από τον Κωνσταντίνο Χολέβα

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας εκηδεύθη καλυμμένος από την ελληνική σημαία. Αιωνία του η μνήμη και θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Ηταν ένας αγνός Ελληνας, τον οποίο σκότωσε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες το αλβανικό καθεστώς και συκοφάντησαν ορισμένοι Ελληνες ψευδοπροοδευτικοί.

Αλλο ένα παλικάρι είχε φονευθεί το 2010 μόνο και μόνο επειδή μιλούσε ελληνικά εντός Αλβανίας. Ηταν ο Αριστοτέλης Γκούμας. Δεν πρέπει να τον ξεχάσουμε. Οπως δεν θα ξεχάσουμε και τους πολυάριθμους Ελληνες της Βορείου Ηπείρου οι οποίοι φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν ή θανατώθηκαν κατά τη διάρκεια του καταπιεστικού και αθεϊστικού κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία.