Τη ΙΖ΄ (17η) Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Οσιομάρτυρος ΑΝΔΡΕΟΥ του εν τη Κρίσει.

Ανδρέας ο Άγιος Οσιομάρτυς εγεννήθη εις την ευσεβεστάτην Κρήτην και ζηλώσας παιδιόθεν την πατρικήν Ορθοδοξίαν, δεν επόθησε δόξαν ή πλούτον, ούτε άλλην τρυφήν επεθύμησε ποτε, αλλά τον σκληρόν και επίπονον βίον εβίωσε και τοσούτον ηγάπησε την αρετήν εξ όλης του της ψυχής, ώστε έμεινεν από όλας τας ηδονάς ελεύθερος· όθεν απολαύσας κατά των εχθρών θαυμάσια τρόπαια, έγινεν εις όλους οδός αρίστης σωτηρίας και αρετής υποτύπωσις, ότι πολλούς κατέπεισε να καταφρονήσωσι την παρούσαν ζωήν ως ευμάραντον και να δράμουν προς την ουράνιον ως αθάνατον.

Η Εκκλησία της Ρωσίας θεωρεί πλέον αδύνατη την ευχαριστιακή κοινωνία με την Κωνσταντινούπολη

Μινσκ, τη 15η Οκτωβρίου. Οι Πράξεις του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως το έφεραν έξω από το πεδίο της κανονικότητας, το οποίο έκανε αδύνατη την ευχαριστιακή κοινωνία της Ρωσικής Εκκλησίας με αυτό, αποφάσισε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ρωσίας.
“Επαναφορά στην εκκλησιαστική κοινωνία σχισματικών και αναθεματισμένων από άλλη Τοπική Εκκλησία με όλους χειροτονηθέντες από αυτούς “επισκόπους” και “κληρικούς”, είναι επιβολή σε κανονικό έδαφος άλλης Εκκλησίας, η άρνηση των υποχρεώσεων και ιστορικών αποφάσεων – φέρνει το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως εκτός πεδίου της κανονικότητας” — υπογράμμισε Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίες της Ρωσίας.
Μέχρι την στιγμή που το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως δεν θα ακυρώσει όλες τις προαναφερθέντες αποφάσεις, οι κληρικοί της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας δεν γίνεται να συλλειτουργούν με κληρικούς της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, ενώ οι πιστοί δεν θα μπορούν να συμμετάσχουν στα μυστήρια που εκτελούνται στους ναούς της.
Η Ιερά Σύνοδος κάλεσε τους Προκαθημένους και τις Συνόδους των Τοπικών Εκκλησιών σε αξιολόγηση των αντικανονικών πράξεων του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, για κοινή αναζήτηση της εξόδου από προκειμένη βαριά κρίση, που σχίζει το σώμα της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.

https://mospat.ru/gr/2018/10/15/news165259/

O Συναξαριστής της ημέρας

Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου 2018

Τη ΙΖ΄ (17η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΩΣΗΕ.                              

Ωσηέ ο ένδοξος Προφήτης ήτο από την φυλήν του Ισάχαρ υιός Βεηρεί (ή Βενιή), εκ Γαλεμώθ (ή Βαλεθώμ)· ερμηνεύεται δε ο Ωσηέ Ελληνιστί σωζόμενος ή φύλαξ ή σκιάζων. Αφ’ ου δε ούτος προεφήτευσε πολλά κατά του Ισραήλ, έδωκε και σημείον παράδοξον, ότι θέλει έλθει ο Κύριος εις την γην και θέλει συναναστραφή με τους ανθρώπους, και ότι θέλουν αναφυή δώδεκα δρυς, αι οποίαι θα ακολουθώσι και θα υπακούωσιν εις τον επί γης φανέντα Θεόν, όστις θέλει σώσει όλην την γην. Αποθανών δε ούτος εν ειρήνη, ετάφη εις την γην αυτού. Προέλαβε δε την του Χριστού έλευσιν έτη ωκβ΄ (822).

Ὁ Μέγας Βασίλειος στὸ ἔργον του «Πρόσεχε σεαυτῷ» συμβουλεύει τὰ ἑξῆς:

«Ἐξέτασε τὸν ἑαυτόν σου, νὰ γνωρίσης ποιὸς εἶσαι. Γνώρισε τὴν φύση σου, ὅτι δηλαδὴ τὸ μὲν σῶμα σου εἶναι θνητό, ἡ δὲ ψυχή σου ἀθάνατη, καὶ ὅτι ἡ ζωή μας εἶναι κάπως διπλῆ. Ἡ μιὰ φάση της σχετίζεται μὲ τὴν σάρκα καὶ περνάει γρήγορα, ἐνῶ ἡ ἄλλη φάση της συγγενεύει μὲ τὴν ψυχή καὶ δὲν ἐπιδέχεται περιγραφή. “Πρόσεχε λοιπὸν τὸν ἑαυτόν σου” καὶ οὔτε στὰ θνητὰ καὶ τὰ φθαρτὰ νὰ προσκολληθῆς, σὰν νὰ εἶναι αἰώνια, οὔτε τὰ αἰώνια νὰ περιφρονήσης, σὰν νὰ εἶναι προσωρινά».

Γκρεμίζουν χριστιανικά σύμβολα στη Λέσβο

Αναθηματικό εκκλησάκι στόχος βανδάλων, ενώ για δεύτερη φορά τα αρμόδια χείλη έμειναν κλειστά
Συνεχίζονται οι θρασύτατες προκλήσεις στη Λέσβο και την ίδια στιγμή όλοι οι αρμόδιοι εξακολουθούν να σιωπούν! Μετά τον απίστευτο βανδαλισμό του τσιμεντένιου σταυρού που είχαν τοποθετήσει με το μεράκι τους κάτοικοι του νησιού στη βραχώδη ακτή Απελή, κάτω από το κάστρο της Μυτιλήνης, χθες ήρθε στο φως η είδηση ότι άγνωστοι γκρέμισαν ένα εκκλησάκι κοντά στο αεροδρόμιο «Οδυσσέας Ελύτης». Πρόκειται για ένα εκκλησάκι-μνημείο για τους πεσόντες του '40, το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς.

Από τις φωτογραφίες που δημοσιοποίησαν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης είναι προφανές ότι το συγκεκριμένο εκκλησάκι έγινε κομμάτια από ανθρώπινο χέρι. Αυτή η νέα αποτρόπαια πράξη φέρνει όλους τους αρμοδίους προ των ευθυνών τους.



Μπορεί η κατάσταση στη Λέσβο να είναι τεταμένη λόγω των χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών που έχουν εγκλωβιστεί στο νησί, ωστόσο δεν μπορεί να μετατραπούν σε εστία αντιπαράθεσης στη χώρα μας τα σύμβολα του χριστιανισμού.

Ἀπό τόν πόλεμον τῶν παθῶν -- «ΠΝΕΥΜΑ ΑΡΓΟΛΟΓΙΑΣ» -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ὅποιος ἐλέγχει τόν ἑαυτό του, εἶναι προσεκτικός στά λόγια του. Οὔτε πολυλογεῖ, οὔτε ἀργολογεῖ. Οὔτε πολυμιλάει, ἀλλ’ οὔτε ἀπερίσκεπτα βγαίνουν ἀπ’ τά χείλη του τά λόγια πού λέει. Ἡ πολυλογία εἶναι μητέρα τῆς φλυαρίας, τῆς κακολογίας, τῆς κατηγορίας, τῆς κατάκρισης, τῆς περιαυτολογίας καί πολλῶν ἄλλων κακῶν. «Ἐκ πολυλογίας οὐκ ἐκφεύξη ἁμαρτίαν» (Παροιμ. Ι΄ 19). Ἀπό τήν πολυλογία εἶναι ἀδύνατο νά ξεφύγεις τήν ἁμαρτία. Ὁ φιλόκοσμος μέ τήν ἐξωστρέφειά του, βρίσκεται σ’ ἕνα συνεχῆ διάλογο μέ τούς ἄλλους. Ὁ φιλήσυχος - ὁ φίλος τῆς πνευματικῆς «ἡσυχίας» - διαλέγεται μέ τόν ἑαυτό του. Ὁ πρῶτος στερεῖται αὐτογνωσίας, γιατί, καθώς λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, «ὁ πολύλογος οὕπω ἐπέγνω ἑαυτόν ὡς δεῖ», ἐνῶ «ὁ σιωπῆς φίλος, προσεγγίζει Θεῷ». Και συνεχίζει:

Τη ΙΣΤ΄ (16η) Οκτωβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΜΑΛΟΣ εν ειρήνη τελειούται.

Μαλός ο Όσιος Πατήρ ημών, αφήσας κόσμον, πλούτον και συγγενείς, επήγεν εις ερήμους και ακατοικήτους τόπους και εκεί εσχόλαζε χαίρων ο αοίδιμος εις νηστείας και αγρυπνίας και εις τας άλλας κακοπαθείας· ήτο δε το πρόσωπόν του χαρωπόν. Και ενήργει εν ονόματι του Χριστού διάφορα θαύματα· διότι λεπρούς εκαθάριζε, δαιμόνια εδίωκε και φως εχάριζεν εις τους τυφλούς.

ΚΑΤΑΡΡΑΚΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Η συνεχής προπαγάνδα, ώστε ο λαός να μείνει απαθής στην αρπαγή της περιουσίας του και στον εποικισμό της χώρας

Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά

Πρόσφατη τηλεοπτική διαφήμιση προϊόντων πολυεθνικής εταιρίας με μεγάλα κέρδη στην Ελλάδα τοποθετήθηκε ειρωνικά στις επιχειρηματικές προσπάθειες νέων Ελλήνων να κατασκευάσουν αντίστοιχα προϊόντα. Το περιεχόμενο της διαφήμισης εξέπεμψε δύο κατηγορίες μηνυμάτων: Το πρώτο ήταν ένα άμεσο μήνυμα, που αποσκοπούσε στην αύξηση των πωλήσεων της εταιρίας, ενώ το δεύτερο ήταν έμμεσο. Οι δημιουργοί του απευθύνθηκαν στο θυμικό, στοχεύοντας στη σταδιακή εμπέδωση μιας κατάστασης «εξουδετέρωσης της συλλογικής αυτοπεποίθησης» των Ελλήνων ότι μπορούν να δημιουργήσουν, ώστε να ακυρώσουν κάθε μελλοντική προσπάθεια μείωσης των κερδών της εταιρίας από πιθανή εμφάνιση νέων δυναμικών ανταγωνιστών.